• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ is toegestaan.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 3 tot 5 regels.
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Cloudbreaker
    Quinto Thomas Reynolds - Cloudbreaker
    Rhett Zane Colt - Morticia
    Marilyn Jones - CottenCloud
    Nog 2 mannelijke en 4 vrouwelijke cipiers.

    Prisoners: (Totaal 14)
    Maya Juliëtte Adams - Aragog
    Nicole Joy Eastwood - Amorphous
    Delphine Sarah Parker - Frodo
    Vanity Valeriya Cerena McCarthy - Bd
    Ruby Maeve Valentina - Morticia
    Michelangelo Xavier Faelds - Bd
    Nog 6 mannelijke en 2 vrouwelijke gevangenen.

    Cell Division.
    Cell 1: Delphine Sarah Parker en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 2: Ruby Maeve Valentina en Michelangelo Xavier Faelds.
    Cell 3: Vanity Valeriya Cerena McCarthy en Maya Juliëtte Adams.

    Daily Schedule.
    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 15 aug 2012 - 10:01 ]

    Ruby Maeve Valentina
    "Oké, ik moet je wat bekennen." Zeg ik tegen hem en kijk hem duidelijk, maar nonchalant aan. "Eigenlijk heb ik je betoverd, zodat je dénkt dat je me leuk vind, maar dat is helemaal niet zo. Ik wilde je alleen als slaafje." Ik kijk hem streng aan, als teken dat ik het meen, ook al weten we beide dat het niet waar is.
    "Als ik in mijn vingers knip is deze onzin over en zijn we gewoon weer twee personen die elkaar haten, goed?" Ik zucht en rol even mijn ogen, waarna ik begin af te tellen, "1, 2, 3," Ik knip in mijn vingers en zeg vervolgens, "Nu is de betovering verbroken, we haten elkaar en vergeten het voorgeval." eis ik hem.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Michelangelo Xavier Faelds
    "Morbid, stop met die onzin. Ik, Michelangelo Xavier Faelds zweer dat ik niet lieg over mijn gevoelens voor jou," zeg ik.
    Wil ze niet dat ik van haar houd? Wil ze niet dat ik altijd klaar zal staan voor haar?
    Ik zou nooit liegen over mijn gevoelens voor iemand, ik kan dat niet.
    Ik ben niet zo'n persoon, ik heb niet zo'n karakter.
    Ik weet zeker dat ik van Morbid houd.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Ruby Maeve Valentina
    "Shut up, Michelangelo. Je verpest mijn hele verdomde kut reputatie met dat gezeik," siste ik weer naar hem, terwijl ik om me heen keek alsof de muren oren hadden, wat in dit geval eigenlijk ook zo was.
    "Snap je het dan niet? Snap je dan helemaal niet waarom ik dit doe?" gromde ik, waarbij ik hard op mijn onderlip beet en het begon te bloeden. "En ik moet stoppen met die onzin? Ik dacht toch echt dat jij diegene bent die onzin uitkraamt!" sneerde ik en in mijn ogen gloeide er een felle, furieuze blik.
    Hij moet stoppen met die onzin uit te kramen, gewoon stoppen, mijn hele reputatie gaat eraan alleen omdat hij zijn stomme gevoelens moet uiten. Wat waarschijnlijk toch niet echt is, net zoals die gast die.. die.. Ik zucht diep.

    (ik kom online op mobiel, maar ik moet echt afsluiten van de laptop nu. Anders gaat mijn vader zeuren.)


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Michelangelo Xavier Faelds
    Ik houd mijn mond, anders gaat ze nog erger flippen.
    Ze vind het dus onzin en gezeik, ze geeft overduidelijk veel om haar reputatie.
    Wilt ze dan niet iemand die om haar geeft?
    Ik ben klaar met deze shit, want zij wilt gewoon dat niemand om haar geeft.
    Het maakt me gewoon verdrietig.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Ruby Maeve Valentina
    Opgelucht haal ik adem als hij zijn mond houd, omdat het eindelijk stil is in onze cel. Niemand die liefdesverklaringen spuit alsof het niets is, en niemand die gek zou worden. Ten minste, ik hoop van niet.
    Ik zucht even hoorbaar en kijk hem ongemakkelijk aan, maar omdat ik niet weet waar ik mijn blik moet houden, kijk ik naar iets achter hem. "Heb je eindelijk door dat het niet kan werken, dat het onmogelijk is omdat ik aan mezelf moet denken?" Ik trok een wenkbrauw op, en vervolgde, "En kijk me niet zo aan alsof ik je iets ergs heb geflikt, ik kan er niet tegen." Ik wendde mijn gezicht weer van hem af en merkte dat er iets binnen in me begon te branden, maar ik kon mijn vinger er niet op leggen wat het was.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Michelangelo Xavier Faelds
    Ongemakkelijk houd ik mijn mond, het lijkt me wijzer.
    Ik kijk naar de muur.
    Wat als ik met mijn domme kop nooit in de drugswereld was beland?
    Ik zou dan nu vast in mijn kamer zijn, aan het lezen. Ik voel de geur van mijn moeders schoonmaakmiddel al in mijn neus prikken, ik hoor mijn vaders lach en mijn zusje haar stem.
    Alles zou normaal en geweldig zijn. Ik zou kunnen studeren en iets doen met mijn leven.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Ruby Maeve Valentina
    Een ongemakkelijk moment kwam er toen geen van ons beide de mond open trok om wat te zeggen, wat ik raar vond van mezelf, aangezien ik altijd wel wat kon zeggen. Ergens voelde ik me raar, nerveus omdat ik hem met een kutgevoel had opgescheept waarschijnlijk. Fijn, nu kreeg ik nog een schuldgevoel ook.
    Ruby, denk aan je reputatie die je hoog moet houden. Je bent nog steeds Morbid en dat veranderd niets, dus denk na.. Wat deed je bij de vorige gast? Met zijn gevoelens spelen natuurlijk. Ik vroeg me gelijk af waarom ik dat nu niet deed, maar kwam erachter dat hij me gewoon verwarde.
    Goed, met zijn gevoelens spelen dus. Ik stond op en liep een paar passen naar hem toe. "Luister, het spijt me.." zei ik hem. Damn, ik haat het nog steeds als ik dit moet doen.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Michelangelo Xavier Faelds
    "Vast. Je weet dat het je niet spijt," zeg ik zonder enige emotie.
    Een persoon probeert je niet zo vaak af te wijzen op een emotieloze manier om daarna gelijk spijt te hebben.
    Ze had haar reputatie als een arrogante cunt en die zou ze echt niet verpesten door zich te verontschuldigen.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Ruby Maeve Valentina
    Ik moest eerlijk zeggen dat het me pijn deed toen hij het zei en ik wist niet eens waarom ik het bij hem kreeg. Die.. Die.. Tja, wat eigenlijk? "Fijn, als je het zo wilt spelen." bitste ik en draaide me om, om terug te lopen naar het bed waar ik weer wilde zitten.
    Ik besloot echter iets totaal anders te doen en terwijl er duizenden gedachten door mijn hoofd gingen, besloot ik het toch te doen. Dit was om dingen zeker te krijgen. Ik draaide me weer om en liep vastbesloten om hem af, pakte zijn gezicht en drukte mijn lippen ruw op die van hem.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Michelangelo Xavier Faelds
    Ik voel opeens haar lippen op die van mij en ik moet toegeven het voelde geweldig. Ik houd mijn rechterhand verstrengeld in haar haren en mijn linkerhand op haar onderrug.
    Dit. Is. Geweldig.
    Ik geniet er werkelijk van. Dit is de beste kus ooit.
    Het moment is gewoon onbeschrijfbaar perfect.


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Ruby Maeve Valentina
    Als ik merk dat hij erop in gaat en zijn ene hand in mijn donkere haar doet en zijn andere hand op mijn onderrug legt, verbaasde het me eigenlijk niets. Al verward het me wel degelijk als ik mijn hart iets sneller voel kloppen, maar ik houd mezelf voor dat het alleen zo kan werken. Verleiden en zorgen dat je nog steeds Morbid bent.
    Passievol kus ik hem terug en laat mijn tong over zijn onderlip strelen terwijl mijn handen door zijn haar gaan en ik hem vervolgens tegen de muur druk.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Michelangelo Xavier Faelds
    Ik voel de koude muur tegen mijn rug en voel haar tong tegen mijn onderlip.
    Ik open mijn mond en wrijf met mijn linkerhand over haar onderrug.
    Dit is misschien een spelletje, maar het voelt goed, dus waarom zou ik het stoppen?


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.

    Ruby Maeve Valentina
    Toen hij tegen de muur aangedrukt stond, liet ik mijn handen weer door zijn haar gaan, waarna ik ze af liet dwalen in zijn nek. Ik kuste hem ongecontroleerd, misschien zelfs een beetje ruw, en beet zacht in zijn onderlip waarna ik mijn tong snel zijn mond in liet glippen. Mijn tong liet ik een liefdesspel met die van hem spelen om vervolgens snel mijn benen om zijn middel te draperen en me tegen hem aan te klemmen. Ergens ver vroeg ik me wel af waarom hij me terugkuste, aangezien ik hem net de hele tijd voor alles en nog wat uitmaakte. Hij accepteerd niet mijn excuses maar dit wel? Al moet ik zeggen dat ik zelf ook niet meer zo goed weet wat ik moet doen, toch blijf ik bij mijn Morbid plan. Ik hum iets tegen zijn lippen aan en gebaar dat hij mij tegen de muur aan moet drukken, al ben ik niet zeker of hij het begrijpt.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    [Bump.]


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    [Sorry, ik ben zo inspiratieloos nu.]


    You gave me forever within the numbered days and I am grateful.