Apocalyptic World [Topic 1] - Speeltopics

Met dank aan Inge voor het idee, de verhaallijn en de plaatjes.

We starten in de bunker, als ze de laatste dingen controleren voor ze de grote, boze wereld in gaan.

2248 na Christus

1 januari 2100. Europa is Europa niet meer. Nee, de overheden van verschillende landen hebben het begrip 'eenheid' erg letterlijk genomen. Grenzen bestaan niet meer. Er is nog maar één nationaliteit: Amerikaans. Amerika is wreder dan ooit. Maatregel op maatregel tegen van alles en nog wat. Het lijkt wel alsof het nooit ophoudt. Tot de burgers er genoeg van hebben, en de overheid hen niet meer in de hand heeft. Als drastische oplossing besluiten ze bombardementen uit te voeren, op verschillende plekken in het land. Dit gaat alleen niet zo goed. Mensen veranderen in zombies, dieren veranderen in monsters en dit alles door één klein foutje. Een deel van de bevolking heeft bunkers gemaakt, omdat ze al iets verwacht hadden in de trant van bommen. Terwijl zij daar redelijk veilig zaten, was de rest van de bevolking overgeleverd aan het giftige gas. Na anderhalve eeuw onder de grond te hebben geleefd, heeft een groep jongeren (nakomelingen van de personen die de bunker hebben gebouwd) er genoeg van. Ze besluiten de aarde weer te claimen als hun eigendom, ondanks de vele gevaren.

Jij bent een van deze jongeren. Overleef je het, ga je dood of besluit je toch maar terug te rennen naar je veilige thuishaven?

Bunker

Wereld

Regels

- Mary Sue's/Gary Sue's/Godmooden is ten strengste verboden.
- Als er geen meisjes meer zijn, zijn er geen meisjes meer. Punt.
- Blijf realistisch. Je kan nou eenmaal niet in je eentje een hele groep zombies verslaan. Zelfs niet als Mary Sue.
- 16+ taal mag. Denk aan bloederige scènes, scheldwoorden enzovoort.
- Post minimaal 5 zinnen.
- Als je OOC praat, gebruik je [].

Rollen

Apocalyptic World [Rollenstory]
Apocalyptic World [Rollentopic]

Vrouwelijk
– Arianna | Merlonie
– Ivy Grimiras | Lovelydemon
– Monica Gabriëlla Lopez | Morticia
– Madison 'Maddie' Leah Lockwood | Aragog

Mannelijk
– Riot Masquerade | Colt45
– David 'Dave' Jayson Blueford | Cloudbreaker
– Druce Eldrian Suton | Rider
– Raven Bennett | Mordacious

Paren

Riot Masquerade/Colt45 | Madison 'Maddie' Leah Lockwood/Aragog
Arianna/Merlonie | Raven Bennett/Mordacious
Monica Gabriëlla Lopez/Morticia | David 'Dave' Jayson Blueford/Cloudbreaker
Ivy Grimiras/Lovelydemon | Druce Eldrian Suton/Rider

Lijstje

Naam:
Leeftijd (min. 16 jaar):
Geslacht:
Uiterlijk:
Karakter (goede én slechte eigenschappen):
Extra:

[ bericht aangepast op 18 juli 2012 - 22:16 ]

(>'-')># (>'#'<) (>^-^)>

(Oké, veel plezier! (:
En wil je dan reageren met je personage?)

Quiet the mind, and the soul will speak.

Morticia schreef:
(Oké, veel plezier! (:
En wil je dan reageren met je personage?)

[Bump.]

Quiet the mind, and the soul will speak.

[En opnieuw hou ik me niet aan mijn belofte. >.<]

Morticia > Frey.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Wanneer zijn Riot/Colt45 & Madison/Aragog van plan om ons te bevrijden? Ik wil hier echt graag weer een post sturen. :x

Don't walk. Run, you sheep, run.

Porcelaneous schreef:
Wanneer zijn Riot/Colt45 & Madison/Aragog van plan om ons te bevrijden? Ik wil hier echt graag weer een post sturen. :x

Quiet the mind, and the soul will speak.

Cloudbreaker schreef:
[En opnieuw hou ik me niet aan mijn belofte. >.<]

Quiet the mind, and the soul will speak.

Frey schreef:
(...)
(Maartje, wil je reageren? )

Frey schreef:
Monica Gabrïella Lopez.
“Wat wil je met deze woorden bereiken? Ik blijf toch even koppig en helaas zul je dat moeten accepteren,” Toen ik deze woorden, lachte ik schamper en keek hem toen half aan met een spottend, echter ook mysterieus grijnsje op mijn lippen aan.
“Volgens mij ken je me nog niet zo goed, dame,” Ik legde de nadruk op dame, aangezien ik vond dat ik eigenlijk meer mans dan hem was, de macho dat hij is. “Ik zal helemaal niets móeten accepteren, tenzij ik dat zelf wil. Got it?” De laatste twee woorden klonken meer bot dan ik bedoeld had, maar hierna draaide ik me toch weer om, om verder te lopen. Het was geen tijd om te bekvechten.
“Ik ben meer van ‘eerst doen, dan denken’,” Ik rolde mijn ogen en zuchtte onhoorbaar, terwijl ik mijn woorden binnen moest houden. Dat heb ik gemerkt, ja, en dat is niet bepaald positief.
“Zal ik je pistool afpakken voor mijn eigen veiligheid?” Dit was volgens mij de eerste keer dat ik moest lachen om zijn woorden, waardoor ik zelfs mijn hoofd in mijn nek gooide en hierdoor mijn donkere haren nog langer leken.
Grijnzend draaide ik me om terwijl er een speelse blik in mijn donkerbruine ogen lag, een uitdagende grijns op mijn lichte, volle lippen. “You can try,” antwoordde ik zijn vraag terug met een gedurfde toon, echter veranderde deze meer naar plagend, terwijl ik verder praatte, “maar áls je die hebt afgepakt, ben je toch niet veilig voor me.” Ik stond stil en wachtte plagerig af totdat hij het ook daadwerkelijk deed.
Come and get it, boy.

Monica Gabrïella Lopez
“Als je het niet accepteert, dan krijg je het heel moeilijk,” Vermakelijk trek ik een wenkbrauw op en analyseer hem van top tot teen, waardoor ik erachter kwam (alsof ik dat niet eerder wist) dat het een man was met een grote mond, maar een klein hartje.
David slaat zijn armen over elkaar en blijft ook staan, op een paar meter afstand. Hij lijkt in te schatten wat hij het beste kan doen, waardoor ik automatisch wat moet glimlachen. Ik verlies hem niet uit het oog, aangezien hij dit als een kans kan zien en dan aan kan vallen, maar vernauw mijn ogen even en probeer hem in te schatten. Wat zal hij in hemelsnaam proberen? Keep your guard up, Monica.
Een aantal stappen zet hij naar me toe, totdat hij ongeveer een halve meter van mij verwijderd is, waardoor ik al automatisch klaar ga staan voor het geval hij wat wil proberen. David loopt dan naar me toe, een aantal centimeters afstand zijn we verwijderd, waarna hij een beweging maakt naar rechts, maar aangezien ik te gefocust ben op wat hij misschien van plan is en mijn geweer, volg ik deze. Dan kom ik er pas achter dat hij mij aan de achterkant van mijn riem vast heeft gepakt en me onderuit haalt met één been. Snel denk ik na en besluit dat het, het beste is als ik zijn spelletje meespeel, waardoor ik me dus uit balans laat gaan.
Op het moment dat hij zijn arm naar voren beweegt en de voorkant van het pistool die aan mijn riem vastzit haalt, grinnik ik even en beweeg mijn been zo dat hij ook onderuit gaat en op de grond ligt. Snel overbrug ik de kleine afstand voordat hij ook maar iets kon doen, ga laag op zijn middel zitten met aan weerszijde van zijn lichaam een been, buig voorover en pak zijn pols vast die mijn geweer vast heeft. Met mijn gezicht kom ik vlakbij zijn oor en fluister gewaagd, “Wat had je bedacht: dat je sterker bent dan ik?” Ondertussen had ik met mijn nagels in zijn pols geknepen zodat hij het pistool los zou laten, pak het pistool en rol David behendig om zodat hij op zijn buik ligt.
Ik weet niet wat hij nu van plan is, maar snel houd ik zijn armen bij elkaar op zijn rug en doe het pistool weer aan mijn riem terwijl ik weer op zijn rug ga zitten en triomfantelijk zucht. “De man heeft gewonnen, hé?” Grijns ik, doelende op mezelf, aangezien ik soms voor man werd uitgemaakt door de manier waarop ik vecht en dingen uitkraam. Ach, als ik maar geen stomme tuthola was, vond ik alles best.

Quiet the mind, and the soul will speak.

[Oké, ik ben er weer. x'D
Maar het duurt idd. een beetje lang. Zal aan Inge vragen of zij dan misschien kan reageren, dat wij weer verder kunnen. Ze is nu alleen op de camping, wel met wifi.]

(>'-')># (>'#'<) (>^-^)>

(Ik begin David nu als een watje te zien, aangezien hij verslagen is door een meisje..)

Cloudbreaker schreef:
(Ik begin David nu als een watje te zien, aangezien hij verslagen is door een meisje..)

Quiet the mind, and the soul will speak.

Frey schreef:
(...)
(Je kunt hem altijd nog sterker maken en haar weer verslaan, haha. ^^)

(Hmm.. Tuurlijk, laat ik hem eens gaan oppompen. )