• Met dank aan Inge voor het idee, de verhaallijn en de plaatjes. :3

    We starten in de bunker, als ze de laatste dingen controleren voor ze de grote, boze wereld in gaan.


    2248 na Christus

    1 januari 2100. Europa is Europa niet meer. Nee, de overheden van verschillende landen hebben het begrip 'eenheid' erg letterlijk genomen. Grenzen bestaan niet meer. Er is nog maar één nationaliteit: Amerikaans. Amerika is wreder dan ooit. Maatregel op maatregel tegen van alles en nog wat. Het lijkt wel alsof het nooit ophoudt. Tot de burgers er genoeg van hebben, en de overheid hen niet meer in de hand heeft. Als drastische oplossing besluiten ze bombardementen uit te voeren, op verschillende plekken in het land. Dit gaat alleen niet zo goed. Mensen veranderen in zombies, dieren veranderen in monsters en dit alles door één klein foutje. Een deel van de bevolking heeft bunkers gemaakt, omdat ze al iets verwacht hadden in de trant van bommen. Terwijl zij daar redelijk veilig zaten, was de rest van de bevolking overgeleverd aan het giftige gas. Na anderhalve eeuw onder de grond te hebben geleefd, heeft een groep jongeren (nakomelingen van de personen die de bunker hebben gebouwd) er genoeg van. Ze besluiten de aarde weer te claimen als hun eigendom, ondanks de vele gevaren.

    Jij bent een van deze jongeren. Overleef je het, ga je dood of besluit je toch maar terug te rennen naar je veilige thuishaven?

    Bunker





    Wereld






    Regels

    - Mary Sue's/Gary Sue's/Godmooden is ten strengste verboden.
    - Als er geen meisjes meer zijn, zijn er geen meisjes meer. Punt.
    - Blijf realistisch. Je kan nou eenmaal niet in je eentje een hele groep zombies verslaan. Zelfs niet als Mary Sue.
    - 16+ taal mag. Denk aan bloederige scènes, scheldwoorden enzovoort.
    - Post minimaal 5 zinnen.
    - Als je OOC praat, gebruik je [].

    Rollen

    Apocalyptic World [Rollenstory]
    Apocalyptic World [Rollentopic]

    Vrouwelijk
    Arianna | Merlonie
    Ivy Grimiras | Lovelydemon
    Monica Gabriëlla Lopez | Morticia
    Madison 'Maddie' Leah Lockwood | Aragog

    Mannelijk
    Riot Masquerade | Colt45
    David 'Dave' Jayson Blueford | Cloudbreaker
    Druce Eldrian Suton | Rider
    Raven Bennett | Mordacious


    Paren

    Riot Masquerade/Colt45 | Madison 'Maddie' Leah Lockwood/Aragog
    Arianna/Merlonie | Raven Bennett/Mordacious
    Monica Gabriëlla Lopez/Morticia | David 'Dave' Jayson Blueford/Cloudbreaker
    Ivy Grimiras/Lovelydemon | Druce Eldrian Suton/Rider

    Lijstje

    Naam:
    Leeftijd (min. 16 jaar):
    Geslacht:
    Uiterlijk:
    Karakter (goede én slechte eigenschappen):
    Extra:

    [ bericht aangepast op 18 juli 2012 - 22:16 ]


    (>'-')># (>'#'<) (>^-^)>

    [HOI, omg, ik heb mijn personage verwaarloosd, zeg! Sorry! :c
    Ugh, ik moet er weer even inkomen, hoor.. :'D Is er nog iets gezegd tegen Madison?]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Cloudbreaker schreef:
    (...)

    (Hmm.. Tuurlijk, laat ik hem eens gaan oppompen. XD)

    (Haha, je snapt wel wat ik bedoel, want dit klinkt best wel fout...)


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Aragog schreef:
    [HOI, omg, ik heb mijn personage verwaarloosd, zeg! Sorry! :c
    Ugh, ik moet er weer even inkomen, hoor.. :'D Is er nog iets gezegd tegen Madison?]

    (Raven en Arianna moeten gered worden in dat gebouw, want ze zitten vast.)


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    [Oh, zitten Madison en Riot daar nog te proberen om naar het andere raam te lopen? Via de buitenkant? Want toen kwamen er van die mensen, dacht ik :'D]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Aragog schreef:
    [Oh, zitten Madison en Riot daar nog te proberen om naar het andere raam te lopen? Via de buitenkant? Want toen kwamen er van die mensen, dacht ik :'D]

    Jups, dat proberen ze nog ghehe. (:


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    [bummp.]


    Don't walk. Run, you sheep, run.

    Frey schreef:
    (...)
    (Haha, je snapt wel wat ik bedoel, want dit klinkt best wel fout...)


    (Het klinkt alsof hij een opblaaspop is).

    (Ik zal nu direct reageren op Monica, want ik ben nu weer terug van vakantie. (: )

    Frey schreef:
    Monica Gabrïella Lopez
    “Als je het niet accepteert, dan krijg je het heel moeilijk,” Vermakelijk trek ik een wenkbrauw op en analyseer hem van top tot teen, waardoor ik erachter kwam (alsof ik dat niet eerder wist) dat het een man was met een grote mond, maar een klein hartje.
    David slaat zijn armen over elkaar en blijft ook staan, op een paar meter afstand. Hij lijkt in te schatten wat hij het beste kan doen, waardoor ik automatisch wat moet glimlachen. Ik verlies hem niet uit het oog, aangezien hij dit als een kans kan zien en dan aan kan vallen, maar vernauw mijn ogen even en probeer hem in te schatten. Wat zal hij in hemelsnaam proberen? Keep your guard up, Monica.
    Een aantal stappen zet hij naar me toe, totdat hij ongeveer een halve meter van mij verwijderd is, waardoor ik al automatisch klaar ga staan voor het geval hij wat wil proberen. David loopt dan naar me toe, een aantal centimeters afstand zijn we verwijderd, waarna hij een beweging maakt naar rechts, maar aangezien ik te gefocust ben op wat hij misschien van plan is en mijn geweer, volg ik deze. Dan kom ik er pas achter dat hij mij aan de achterkant van mijn riem vast heeft gepakt en me onderuit haalt met één been. Snel denk ik na en besluit dat het, het beste is als ik zijn spelletje meespeel, waardoor ik me dus uit balans laat gaan.
    Op het moment dat hij zijn arm naar voren beweegt en de voorkant van het pistool die aan mijn riem vastzit haalt, grinnik ik even en beweeg mijn been zo dat hij ook onderuit gaat en op de grond ligt. Snel overbrug ik de kleine afstand voordat hij ook maar iets kon doen, ga laag op zijn middel zitten met aan weerszijde van zijn lichaam een been, buig voorover en pak zijn pols vast die mijn geweer vast heeft. Met mijn gezicht kom ik vlakbij zijn oor en fluister gewaagd, “Wat had je bedacht: dat je sterker bent dan ik?” Ondertussen had ik met mijn nagels in zijn pols geknepen zodat hij het pistool los zou laten, pak het pistool en rol David behendig om zodat hij op zijn buik ligt.
    Ik weet niet wat hij nu van plan is, maar snel houd ik zijn armen bij elkaar op zijn rug en doe het pistool weer aan mijn riem terwijl ik weer op zijn rug ga zitten en triomfantelijk zucht. “De man heeft gewonnen, hé?” Grijns ik, doelende op mezelf, aangezien ik soms voor man werd uitgemaakt door de manier waarop ik vecht en dingen uitkraam. Ach, als ik maar geen stomme tuthola was, vond ik alles best.


    David 'Dave' Jayson Blueford.

    Ik kan Monica's geweer net pakken, maar voordat ik haar los kan laten en rechtop kan gaan staan, zet ze plotseling haar been voor de mijne en haalt onderuit.
    Ik beland op mijn rug op de grond en probeer vlug op te staan, maar helaas ben ik de sloom, want Monica zit al op me, ter hoogte van mijn middel. Op haar gezicht staat een triomfantelijke grijns en haar hand pakt mijn pols vast, om vervolges te proberen om het pistool te pakken te krijgen, maar aangezien ik dat niet zomaar ga geven, versterk ik mijn greep, zodat ze die absoluut niet meer los kan krijgen.
    Ondertussen komt ze met haar gezicht dichter bij de mijne en dwaalt vervolgens af naar mijn oor en ze fluistert een aantal woorden in mijn oor: "Wat had je bedacht: dat je sterker bent dan ik?"
    Tegelijkertijd voel ik haar nagels in mijn pols snijden. Een lange tijd bijt ik door te pijn heen, maar uiteindelijk verslap ik mijn greep en Monica grist het geweer uit mijn hand, daarna word ik omgedraaid, zodat ik op mijn buik lig. Voordat ik ook maar enig protest ik kan dienen, draait ze mijn armen op mijn rug en gaat op mijn rug zitten.
    "De man heeft gewonnen, hé?" Hoor ik haar achter me zeggen. Ze klinkt triomfantelijk, vermengd met een beetje trots.
    Waarom ik me niet verzet heb is voor mijzelf ook een raadsel. Ik laat me toch niet zomaar inmaken door een vrouw? Alhoewel, Monica is niet zomaar een vrouw. En dat heeft ze me laten voelen, want iemand die niet luisteren wil, moet maar voelen.
    Ik begin met mijn armen en benen te bewegen, maar helaas maakt het niks uit, aangezien ik compleet kansloos ben als ik op mijn buik lig. "Ja ja, we weten dat je sterker bent. Kan je me nu gewoon loslaten?" Ik probeer mijn stem zo toonloos mogelijk te laten, maar ik kan een klein beetje irritatie niet verbergen.

    Monica Gabriëlla Lopez.
    Hij begint hier vlak na met zijn armen en benen te bewegen, waardoor ik me zwaar tegen hem verzet en hem steviger tegen de grond aandruk. Gelukkig lukt het hem niet en ik kan de triomfantelijke grijns dus ook niet van mijn gezicht afhalen, eigenlijk zou dit gevierd moeten worden! Al wist ik natuurlijk dat ik zou winnen en David niet. Misschien zou hem dat gelijk leren dat vrouwen wel wat kunnen, aangezien ik zijn soort heus wel wist. De ‘vrouwen kunnen niets’-type.
    “Ja ja, we weten dat je sterker bent. Kan je me nu gewoon loslaten?” Zijn stem klinkt zo toonloos mogelijk, maar toch kan ik een hint irritatie ertussen horen, waardoor ik weer grijns. Het pistool stop ik terug, en beter dit keer, waarna ik even om me heen kijk of er niemand aankomt en vervolgens zucht ik.
    “Zodat je kan laten zien hoe sterk jij bent zeker? Ik dacht het niet, vriend.” Vertelde ik hem met een wantrouwige toon, waarna ik gelijk vervolgde. “Je mag wel doorgaan om te zeggen hoe amazing ik wel niet ben, hoeveel sterker, beter, knapper, aardiger,” Grijnsde ik, waardoor ik maar doorratelde en na een enkele minuut toch opstond om hem ruw los te laten.
    “Nou, goed dan, je bent vrij om te gaan, vogeltje.” Grinnikte ik en liep door in de richting waar we naartoe zouden gaan, zonder op hem te wachten.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    David 'Dave' Jayson Blueford.

    "Zodat je kan laten zien hoe sterk jij bent zeker? Ik dacht het niet, vriend," vertelt ze me op wantrouwige toon.
    "Ik ben je vriend niet," bijt ik haar toe en begin opnieuw te spartelen. En opnieuw lukt het niet om los te komen. Wat kreeg zij thuis te eten? Gemuteerde super-spinazie?
    Er komt een kleine grijns op mijn gezicht als ik er aan denk, hoe zal ze vroeger geweest zijn? Schattig of zo'n bomen klimmend meisje dat het vertikt om in een rok of jurk te lopen?
    "Je mag wel doorgaan om te zeggen hoe amazing ik wel niet ben, hoeveel sterker, beter, knapper, aardiger,"
    "Geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt en voordat je weer begint, waag het om aan mijn haar te zitten!" waarschuw ik haar, terwijl ik mijn hoofd zo ver mogelijk omdraai en naar haar kijk, vanuit mijn ooghoek.
    Vervolgens laat ze me ruw los. Het deert me niks en ik sta direct op om het stof van mijn kleding te kloppen. Grr.
    "Nou, goed dan, je bent vrij om te gaan, vogeltje," Na die woorden loopt ze door.
    "Moet je eens horen wie het zegt," mompel ik en snuif geërgerd. Als ze dit nog een keer flikt... dat zwaait er wat.
    Met grote passen loop ik haar achterna.

    Monica Gabriëlla Lopez.
    “Geen haar op mijn hoofd die daar aan denkt en voordat je weer begint, waag het om aan mijn haar te zitten!” Zachtjes had ik gelachen, zeker wanneer hij mij aankeek vanuit zijn ooghoek, maar ik had niet aan zijn haar gezeten en hem gewoon ruw losgelaten.
    Zonder op hem te wachten liep ik door en al snel hoor ik hem me achterna lopen. “Moet je eens horen wie het zegt,” Ik knik even en merk dat hij niet veel later al naast me loop, waardoor ik hem een snelle blik met een grootse glimlach geef.
    “Ik zeg het, vogeltje!” glimlachte ik en ging wat dichterbij hem lopen met een plagerige glimlach op mijn mond. Ik zuchtte, richtte mijn blik weer naar voren en likte even over mijn lippen. Hij had me uitgedaagd, ik moest niet zijn haren aanraken, maar mijn handen jeukte gewoon, waardoor ik soms weer een blik op hem richtte en vervolgens weer wegkeek.
    Op een gegeven moment kon ik het echter niet meer houden, liep naar hem toe, sprong behendig op zijn rug en woelde door zijn haar totdat deze warrig werd. Pas een seconde later kwam ik erachter dat er gel in zijn haar zat en ik dat nu aan mijn handen had, waardoor de grootse glimlach verdween in een vies gezicht. Ik sprong van zijn rug af, keek hem aan alsof hij naar dooie vis rook en riep: “Je hebt niet gezegd dat er gel in dat vieze haar van je zit!” Ik stond al op het punt en in de houding om het aan zijn kleding af te vegen.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    (Een punt voor Dave. ^^)

    Cloudbreaker schreef:
    (Een punt voor Dave. ^^)

    (Haha, ja, door zijn gel nog wel. lol.)


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Frey schreef:
    (...)
    (Haha, ja, door zijn gel nog wel. lol.)


    (Maar wel een punt. Voor de ijdeltuit. xd)