• Woodrow Wilson High School.. Een normale High school. Werk werd gewoon gedaan, en bijna geen tikkeltje gevaar. Maar dat veranderde twee jaar geleden. Nieuwe kinderen kwamen op de school, anders dan de anderen. Gevaarlijker.. Tieners uit de ghetto, tieners uit een bende en noem maar op. Het leven op de school is veranderd. De muren zitten vol met graffiti, in één uur ontstaan misschien wel vijf gevechten. Kortom, de school is echt veranderd. Deze tieners zijn samen in één klas gezet door de leraren, om de andere tieners te "beschermen" tegen deze gevaren. maar waarom zijn ze zo? Simpel, ze willen respect. Alleen krijgen ze dat niet zo gemakkelijk. Vele mensen haten hun. Omdat ze een dierbare van hun hebben vermoord, te gevaarlijk vinden of gewoon omdat ze een grote overlast zijn. Maar ze zijn niet zomaar zo, iedereen heeft een eigen verhaal.. Ook zitten tussen al de leraren een klein groepje die deze tieners willen helpen. Hun zijn dan ook aangewezen voor die klas. Maar hun baan is daarom ook niet gemakkelijk.. Maar wie weet, misschien kunnen deze tieners zich ooit gedragen.. Misschien als ze eindelijk hun respect hebben...
    Afgeleid van de film, Freedom Writers


    Leerlingen:
    1. Lexy Alexandra Chayenna Romano Sebtana
    2. Tyler Jay Rodriquez Sebtana
    3. Jeanine Samantha Evans - Aragog
    4. Mae Winter - SupahBaby
    5. Flower Adriana Drea - Lovelylonely
    6. Macy Leah Smith - Demi1309
    7. Daniël Emilio Scagotti - WillNotLearn
    8. Nathan Alexandro Scagotti - WillNotLearn
    9. Jayson Cole - quin98
    10. Chad Samuels - NiallsMofo

    Leraren:
    1. Nathan Jake Manuels Sebtana
    2. Jessica Wakefield - JokerBaby
    3. Eliza Herroforts - Nyan
    4. Naomi Scott - OHMYVAZAPNIN

    Regels:
    -Liefst meer dan één regel!
    -Schelden mag
    -16+ mag
    -Doe niet perfect!
    -OOC tussen haakjes!
    -Max. 3 personages per account (Meisje, jongen en leraar)!
    -We sluiten niemand buiten!

    Rollentopic

    [ bericht aangepast op 3 juli 2012 - 19:58 ]


    El Diablo.

    {Ja, hoor. Euhm, ik zal Jessica terug naar de lerarenkamer laten gaan en dan kan Macy daar bellen?}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    {Ja, of ze heeft een lijst met nummers en besluit dan Jessica te bellen,omdat die het meest chill zou reageren?}


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Jessica
    "Nou, bedankt voor het luisteren Tyler." glimlachte ik.
    "Ik moet nu gaan en jij moest al in je volgende les zijn."
    Ik glimlach nog eens en draai me dan om. Traag stap ik richting de lerarenkamer.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    {Hmm, ja die werkt ook wel xD}


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Macy

    Ik sta op en loop naar mijn kamer. Waar had ik die lijst ook alweer? Ik trek verschillende lades open. Het is een puinhoop. Rekeningen, contracten, boetes... Alles ligt op mijn bureau verspreid. Ik zucht. Dat moest ik ook is gan ordenen. Eindelijk vind ik de lijst met nummers en bekijk ze allemaal. Met alle docenten zou ik problemen en vragen krijgen. Ik was immers al naar huis gegaan, zonder te zeggen. Ik kijk naar het nummer van Jessica. Dan zij maar. Zij zou nog wel normaal kunnen reageren en mijn leugens sneller geloven. Vlug type ik haar nummer in. Ik werp een blik naar de woonkamer. Max zit nog steeds braaf met het ijs tegen zijn wang. ik zucht en wacht geduldig af.

    [ bericht aangepast op 3 juli 2012 - 11:15 ]


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Jessica
    Ik hoor mijn beltoon afgaan en begin in mijn tas te rommelen. Na een klein minuutje vis ik mijn gsm van ergens onderaan uit mijn tas.
    Ik druk op het groene telefoontje en zet mijn gsm aan mijn oor.
    "Met Jessica Wakefield?"


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Macy

    'Met Jessica Wakefield.' Ik slik. Waarom wilde ik ook alweer bellen? Dat deed ik normaal nooit...
    'Ja met Macy. Ik belde even om te zeggen dat ik naar huis ben gegaan. Ik voel me niet zo lekker.' Ik kijk om en zie Max staan.
    'Macy ik heb pijn.' Ik kijk even naar hem en loop naar hem toe. Ik geef hem een aai over zijn hoofd. 'Ik kom zo. Waar heb je pijn?' Hij wijst naar zijn ribben. Ik slik. 'Ik kom zo,' fluister ik. Hij knikt.
    'Dus dat wilde ik even melden,' zeg ik nu weer tegen Jessica.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Jessica
    Ik frons mijn voorhoofd.
    "Goed, Macy. Ik zal het doorgeven aan het secretariaat. Ik zeg wel dat je tijdens mijn les ziek werd en weg bent gegaan... en als je ooit de waarheid wilt vertellen, ben ik er ook om te luisteren. Was er nog iets?"


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Macy

    Ik bijt op mijn lip. 'Dat zal ik onthoude eh mevrouw.' Ik staar naar de muur. 'Nee, er is niks. Zou u iemand willen vragen of... Nee laat maar. Ik kom daar zelf wel achter. Bedankt. Dag.' Ik staar nadenkend voor mij uit.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Jessica
    "Euhm, Macy je bent vergeten ophangen." zeg ik na een tijd. "En vraag maar hoor, als je wilt zeg ik het aan niemand door." probeerde ik haar gerust te stellen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Macy

    'O,' zeg ik dommig. Ik grinnik. 'Nee, ik wilde vragen voor huiswerk, maar ik bedacht me dat ik dat toch niet maak.' Ik glimlach en draai me om. 'Maar ik moet ophangen, mijn broertje... Eh gaan slapen. Dag.' Vlug hang ik op. Mijn mobiel gooi ik op mijn bureau. Vlug loop ik naar Max toe die op de bank is gaan liggen. 'Waar had je pijn?' Hij wijst weer naar zijn ribben. 'Oké, trek je shirt maar uit. Ik pak even een zalfje voor de blauwe plekken.' Ik loop naar de badkamer en kijk tussen de spullen. Ik had het vast nog wel ergens liggen, zelf had ik het ook wekelijks nodig. Ik kijk naar mezelf. Mijn neus zag er ook niet echt goed uit. Ik zucht en loop met het zalfje terug. Ik kijk naar Max zijn ribben. Ze waren blauw. Ik slik. 'Wat heeft hij je aangedaan?' Ik fluister het zachtjes. Ik smeer voorzichtig de zalf op al zijn blauwe plekken. 'Het komt goed Maxie. De pijn gaat vanzelf weg.' Ik voel een brok in mijn keel en ga verder.


    Embrace your weirdness - Cara Delevingne

    Sam
    Ik zuchtte en knikte. Deze twee waren ook niet érg spraakzaam. Ik tikte verveeld met mijn nagels tegen de muur, wat een irritant geluid veroorzaakte. Ik keek de twee jongens onderzoekend aan. Wat voor verhaal zouden achter hun zitten?

    [Sorry, ik heb atm niet heel veel inspiratie x_x]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Daniël

    Eén van de vele voordelen aan Italiaans zijn, het italiaans spreken: met Nathan sprak ik het meest van de tijd Italiaans, en dan niet gewoon omdat we het zo gewent waren maar omdat de de meeste andere mensen er niets van verstonden. Benieuwt hoeveel mensen er hiet Italiaans konden, 'Quale lezione abbiamo presentato?' Vroeg ik aan Nathan die daarna in zijn tas zocht naar het rooster, ik had totaal geen zin in school. 'In welk land ben je geboren?' Vroeg ik aan Sam, gewoon puur uit nieuwschierigheid.


    Don't be like the rest of them, darling

    Sam
    Ah, ze spraken dus italiaans.
    ''In welk land ben je geboren?'' vroeg Daniël nieuwsgierig, en ik glimlachte. ''Frankrijk.'' antwoordde ik, en keek hem aan. ''Jullie in Italië, neem ik aan?'' grijnsde ik even, en viste een pakje sigaretten uit mijn tas.
    Het kon me even niks schelen of ik nou binnen of buiten stond.
    Ik stak er eentje aan, en bood een sigaret aan de tweeling aan. ''Jullie ook?'' vroeg ik hen, en ik nam een trekje.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [Waar zijn we gebleven?]


    Billy Bob Bob Billy :P