[RPG] Boarding School ~ Topic 10. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 29 juni 2012 - 19:09 ]

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

(Okeej doeii,, ik ga nu ook leren x.)

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Tiffany
Hij pakt mijn hand vast en neemt me mee naar zijn kamer. Ik zie de twijfeling, het heeft vast met Drew te maken. Daar hoeft hij zich echt geen zorgen over te maken, zo is Drew niet en ik al helemaal niet. Ik weet hoe het is om gekwetst te worden. Alles wordt heel geheimzinnig gedaan, net een James Bond film. Onhandig blijf ik in het midden van de kamer staan, ik heb geen idee wat ik moet doen. Hij wijst naar een bed, dat vast zijn bed zou zijn. Ik blijf op mijn plek midden in de kamer staan. Je weet nooit of hij wilt dat ik in een leeg bed ga slapen. 'Zo terug.' Hij geeft me een kusje en verdwijnt in de badkamer. Deze kamer is typisch een voor jongens. Overal ligt rotzooi, de bedden zijn niet opgemaakt en op de vloer ligt oud eten. Hij gaapte toen hij op het bed ging zitten, hij is dus even moe als ik ben. 'Moet jij nog iets doen of kom je slapen?' vraagt hij nadat hij me even had aangekeken. Ik schud mijn hoofd terwijl ik niet probeer te staren. Zijn spieren waren me meteen opgevallen toen hij de badkamer uitliep, daar wilde ik niet naar kijken. Dat zou me vast hopeloos laten lijken. Alsof ik niet normaal met jongens om kan gaan, niet op zo'n manier in ieder geval. Eigenlijk is dat wel het geval. Ik loop naar hem toe en kruip tegen hem aan. Ik sla mijn armen om zijn middel en trek mijn benen op. Met moeite probeer ik een gaap te onderdrukken, wat niet goed lukt. 'Ik wil liever slapen.' Als ik nu niet zou slapen, zou ik morgen een pesthumeur hebben. Dat wilde ik juist niet hebben, niet als we samen naar het dorpje gingen. 'Ik krijg toch wel een nachtkus hé?' grinnik ik. Nog steeds heb ik het gevoel dat hij elk moment op staat en zal schreeuwen: "Ik ben een acteur, hier zijn allemaal camera's en dit is disaster date." Maar dat doet Brandon vast niet, daar is hij te lief voor. Ik kan het niet laten om een laatste keer naar zijn buik te kijken, waar me dit keer iets opvalt. Een kleine tattoo. Als ik niet zo moe was zou ik wat vragen, maar dat komt morgen wel. We hebben nog genoeg tijd om over dat soort dingen te praten.. Hoop ik.

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”

Andrew Cole.

Zachtjes sloot ik de deur en sloot even mijn ogen. Gelukkig, zij sliep ook. Ik had net 2 passen gezet. "DREW ?" riep een stemmetje. Ik liep terug en opende de deur. Meteen liep ze naar buiten, met haar dekentje en tutje in de hand. "Ik ben bang". Ik tilde haar op en gaf haar een zacht kusje op haar hoofd. "Het is al goed". Ik liep de trap op, de kamer in. Zachtjes om niemand wakker te maken. Ik botste tegen iets aan. "Verdomme" vloekte ik binnensmonds. Ik zette haar op mijn bed, het bovenste bed en kroop erachter. Ik trok mijn shirt uit en gooide die ergens. Ik kroop onder het deken en hield het een stukje omhoog zodat Darcy erbij kon.

Brandon
Ze schudt haar hoofd en ik zie dat ze naar me kijkt. Even kijk ik naar mijn eigen lichaam, niks speciaals aan toch? Ze gaat naast me liggen en kruipt tegen me aan, haar armen slaat ze om mijn middel en ze trekt haar benen op. Ik sla mijn armen om haar heen en eventjes gaapt ze. Ik vond het zo schattig als meisjes dat deden en ik kijk haar vrolijk aan. 'Ik wil liever slapen.' zegt ze. 'Ik krijg toch wel een nachtkus he?' grinnikt ze dan. 'Natuurlijk.' zeg ik zachtjes en ik buig naar haar toe en druk zachtjes een kusje op haar lippen. 'Slaap lekker.' fluister ik dan en ik druk haar stevig tegen me aan als ik mijn blik nog heel even op haar richt. Ze sluit haar ogen en ik kijk naar hoe ze hier tegen me aan ligt. Waarschijnlijk zou ze toch niet kunnen slapen als ik naar haar lag te staren, want geen enkel meisje kon daartegen, maar toch. Ze ligt zo lief en haar lange blonde haren vallen perfect om haar gezicht heen. Het kleine beetje licht dat binnen valt, valt precies zo dat ik haar kan zien en ik vind het fijn om hier zo met haar te liggen. Haar armen die zich om mijn middel klemmen, haar hoofd die tegen mijn borst aan ligt. Hier had ik nooit van durven dromen na Angel, ik dacht dat de wereld verging en dat ik nooit meer zo iemand als haar zou vinden, en inderdaad, dat had ik ook niet, maar ik had Tiffany en zij was veel beter. Een kleine zucht verlaat mijn lippen, ik kan niet slapen, ik word gek van de twijfel over of ze het nou wel meende of het alleen maar zei om me tevreden te houden. 'Tiffany?' fluister ik zachtjes en dan gaat de deur open. Iemand stoot zich en vloekt zacht, maar wel hard genoeg voor mij om het te horen. Drew, ik had het kunnen weten, gelukkig gaat hij snel in bed liggen en kruipt zijn zusje naast hem. Nogmaals zucht ik en ik sluit dan mijn ogen maar, het zal allemaal wel.. 'Never mind..' zeg ik fluisterend en ik hoor hoe mijn stem lichtjes trilt. Hallo emotionele Brandon.

Sometimes your plans don't work out because God has better ones.

(Iemand hier?)

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

(is er iemand?)

(ikke ^^)

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

[Ik ga even verder met me kranten wijk ben denk ik met een uurtje klaar (:]

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

(okee ^^)

(okeej ^^)

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

(jij moet nog reageren met dokter toch?)

Hihi ben er eerder dan gedacht (: ]

† Impossible isn't something that can't be done, it's something that isn't done before. †

(oow ik dcht dat jij was xd ik zal ffies kijken ^^)

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Dokter

"Oke, wist je dan wel dat hij een jaar in de bak heeft gezeten wegens huiselijk geweld en brandstichting? Het is erg belangrijk dat we weten waarom, hij heeft zijn vader bewusteloos geslagen maar waarom weten we niet." zei ik en ik draaide me even om en keek naar de jongen. "We hebben verschillende plekken op zijn lichaam gevonden en oudere botbreuken"

Good friends are like stars. You don't always see them, but you know they're always there.

Tiffany
Hij lacht nadat ik heb gegaapt. Nog iets wat verkeerd gaat. Mijn gapen is vast lachwekkend om te zien, zo raar ziet het er uit. 'Natuurlijk,' zegt hij en buigt naar voren om me een kus te geven. 'Slaaplekker.' Ik sluit tevreden mijn ogen. Ik lig tegen Brandon aan, hij heeft nog niet gezegt dat dit een grap is en ik heb eindelijk eens het gevoel dat het niet beter is als ik er niet meer ben. Ik voel dat Brandon naar me loopt te staren. Op deze manier zou ik nooit in slaap kunnen komen. Er is geen mens die dat lukt. Hij slaakt een zucht. Lig ik misschien te dicht tegen hem aan waardoor hij niet comfortabel kan liggen? 'Tiffany?' hoor ik hem fluisteren. Ik wil net mijn ogen open doen als ik iemand tegen iets aan voel stoten. Allemaal scenario's schieten door mijn hoofd. We worden opgepakt omdat we de regels overtreden of het brandalarm gaat af en ze komen erachter dat ik hier lig. Als ik mijn ogen open doe kijk ik gelijk wat het was. Het was Drew. 'Never mind,' fluistert hij. 'Drew? Waarom liep je vanmiddag zomaar weg?' Mijn stem klinkt nog slaperig, schor dus. Over dat Tiffany van Brandon vraag ik zo wel wat. Brandon loopt niet de hele tijd weg, Drew wel. Dus moet ik de kans benutten nu Drew voorlopig niet weg gaat. Ik schuif wat van Brandon af zodat ik Drew kan zien, die op het bovenste bed ligt. Als ik op die oude plek zou blijven, kijk je tegen de bovenkant van dat andere bed. Als je praat moet je elkaar aankijken, dat is beleefd. Niet dat ik me daar altijd aan hou. 'Maak je niet druk,' fluister ik zo zacht mogelijk tegen Brandon. Ik wilde niet dat hij dacht dat er meer dan vriendschap tussen mij en Drew was.


[Sorry, ik ga nu naar een vriendin en daar blijf ik slapen. Ben pas morgenavond terug. xx]

“My thoughts are stars I cannot fathom into constellations.”