• Bijna iedereen kent het wel. Aan het eind van je middelbare school beloof je elkaar om elkaar vaak te bellen en af te spreken. Toch weten we allemaal in ons hart dat dit niet gaat gebeuren, niet altijd met opzet. Deze vriendengroep beloofde dat elkaar ook maar toch ging iedereen zijn eigen weg en zagen ze elkaar nog maar weinig. Een aantal jaar later spraken ze met elkaar af om een bovenverdieping van een groot appartementencomplex af te huren in Atlanta, waar ze ook naar school gingen, en daar met zijn alle te gaan wonen. Waar ze geen rekening mee hielden was dat niemand meer het zelfde was op de Highschool. De karakters zullen tegenvallen, of juist mee. Het zal in ieder geval heel anders worden dat ze allemaal hadden gedacht.


    Meisjes
    1. Madeleine Reith Evans - Aragog
    2. Leigh-Ann Llorally - Avenged7Fold
    3. Alexys Chayenna Romano - CarrotCurls
    4. Victoria Dickinson - Mebarak
    5. Adrianne Florence Hamilton - Bisous
    6. Adain Charlotte Mendler - Meade

    Jongens
    1. Memphis Blues - Gancanagh
    2. Emryn Jack Sirius Leaf - Pronks
    3. Justin Simon Jordan - xheart
    4. Damiën Noach Grange - Blanche
    5. Mitchel Damon Riviera - Colfer
    6. Alex Levi Scott - Hutcher


    Regels:

    - Originele en uitgebreide personages.
    - Minimaal 5 regels schrijven.
    - Geen eendagvliegen, als je langer dan één week zonder reden niet heb gereageerd vervalt je rol.
    - We beginnen met één personage p.p.
    - OOC wordt aangegeven met [].
    - 16+, binnen de perken, is toegestaan.
    - Nieuw topics mogen in eerste instantie alleen geopend worden door Boutella, Cosette en Miam.
    - Ik begin pas als alle rollen zijn ingevuld.
    - Reserveringen blijven één dag staan.
    - Niet te snelle posts achter elkaar, geef anderen ook de kans om te reageren.

    appartement
    woonkamer
    badkamer
    slaapkamer
    keuken
    Er is geen zwembad, sauna etc. want het blijven twintigers.







    We beginnen op het moment dat iedereen bij het appartement aankomt. Iedereen heeft een eigen sleutel dus kan gewoon naar binnen en een eigen slaapkamer. De badkamer, keuken, woonkamer en toilet delen ze. Men kent elkaar natuurlijk wel maar het is jaren geleden dat ze elkaar zagen.

    [ bericht aangepast op 16 juni 2012 - 19:52 ]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Victoria

    Ik haal mijn leren laarsjes uit mijn tas en trek mijn hakken uit. Snel doe ik de laarjes met studs aan en het lijkt alsof mijn voeten erin weg zinken, heerlijk. Even werp ik een blik in de spiegel. Mijn gemaakt gescheurde spijkerbroek is, mede door mijn aandoen, veel verder gescheurd. De linkerpijp hangt bijna los aan mijn been waardoor mijn tattoo's eronder duidelijk zichtbaar zijn. Was dit niet zo zijn ze altijd nog te zien op mijn armen die mijn strak gesloten shirtje niet bedekken. Echt een vrouw zal ik nooit zijn, en nooit meer worden. Ik blijf liever zo. Beneden hoor ik al wat stemmen. Misschien is het beter om nu te gaan, nu het nog rustig is kan ik men één voor één bekijken en beoordelen anders krijg ik het te druk. Diep haal ik adem en ik loop richting de woonkamer. Voorzichtig doe ik de deur open en ik zie al een aantal mensen staan.
    "Hallo," zeg ik rustig, niet zacht maar rustig, en ik haal een hand door mijn felle rode haardos. Dat is het gene waaraan men me moet herkennen mijn haren en kleding want verder is de puber in mij weer ver te vinden.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Alexys

    ''Ik ging naar de universiteit, heb lang gestudeerd en doe nu forensisch onderzoek.'' zei ze. Ik knik. ''En jij?'' vroeg ze. 'Nou ja, ik kon geen leuke studies vinden, dus ben ik naar een modellenbureau gegaan, en daar werd ik dus aangenomen' zeg ik. 'Ik weet niet of je de Elle van deze mand hebt gezien, maar raad is wie er op de cover staat.' zeg ik trots.


    El Diablo.

    Mitchel Damon Riviera

    Na Buddy nog een aai over zijn kop, en mijn zus nog een knuffel gegeven te hebben, sluit ik de deur achter me en stap mijn auto in. Ik besluit eens gek te doen, draai de radio op Radio Disney, en zing luidkeels mee met liedjes die ik nog vaag herken van enkele jaren geleden. Voor ik de oprit afrijd geef ik de adresgegevens in van het appartement in mijn gps.
    Na een uurtje kom ik aan bij een gigantisch gebouw. Ik zet mijn zonnebril op mijn voorhoofd en haal mijn koffer uit de auto. Wanneer ik om me heen kijk, zie ik dat ik niet de enige ben. God, dit is zo lang geleden. Op het eerste zicht herken ik zelfs helemaal niemand meer. Het is echt erg met me gesteld. Ik besluit eerst mijn koffer weg te brengen, voor ik met iedereen ga bijbabbelen. Ik ga alvast op zoek naar mijn kamer, met de sleutel in mijn hand.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Adrianne Florence Hamilton
    De jongen kijkt op en zijn ogen glijden even over me heen.
    Ik tuit mijn lippen even en bestudeer hem nog een keer. Zo ongeveer alle jongens hadden donker haar dus daar schiet ik ook niet echt veel mee op.
    'Hee,' glimlacht hij. Hij heeft een aantrekkelijke hese stem die me ook niet bekent voorkomt. 'Het spijt me, maar ik herken je niet,' voeg hij er met dezelfde glimlach aan toe.
    Ik schud lichtjes mijn hoofd. 'Geeft niet, ik herken jou ook niet,' zeg ik met een kleine glimlach.
    Voordat ik mijn naam zeg aarzel ik even. Vroeger was ik nou niet bepaald een heel lief persoon. 'Ik eh ben Adrianne,' zeg ik uiteindelijk toch maar waarna ik zijn reactie afwacht. Laat hem alsjeblieft niet een van de mensen zijn die ik weleens afsnauwde.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Madeleine Reith Evans
    ''Wauw, dat is geweldig! Gefeliciteerd!'' zei ik met een glimlach op mijn gezicht. Knap van d'r, ik zou het lef er niet voor hebben.
    ''Ik ga even wat drinken pakken, zo terug.'' zei ik tegen haar. Ik draaide me om waardoor mijn haren meezwiepten, en op mijn gemakje liep ik de keuken binnen. Ik liep direct naar de koelkast, en vulde een glas met wat vruchtensap.
    Ik draaide me om - om mijn weg terug naar Alexys te beginnen, en toen knalde ik bijna tegen een paar mensen aan. Wie waren dat in godsnaam?
    ''Eh, hoi?'' glimlachte ik flauwtjes, en keek ze onderzoekend aan.

    [Er waren mensen in de keuken, toch? x'D Of ben ik nou een beetje dom bezig?]

    [ bericht aangepast op 10 juni 2012 - 21:05 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [Victoria had het toch tegen Madeline en Alexys of ben ik nu dom?]


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    [Er is niemand meer in de keuken. Memphis was daar maar nu ook in de woonkamer volgens mij.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Oh lol, fail. *gaat aanpassen*


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Alexys

    Ik liep ook maar de keuken in, en nam een glas cola. Ik nam wat slokjes, en keek rond. Meer mensen in de keuken, dus liep ik naar ze toe. 'Hee' zei ik vrolijk. Ik dronk weer wat, en keek ze aan. Zouden ze me herkennen? Ik ben toch niet zoveel veranderd? Nou ja, niet van de buitenkant. tenminste, dat denk ik zelf.

    [ bericht aangepast op 10 juni 2012 - 21:06 ]


    El Diablo.

    Amorphous schreef:
    [Victoria had het toch tegen Madeline en Alexys of ben ik nu dom?]

    [In het algemeen tegen iedereen in de woonkamer inderdaad.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Aragog schreef:
    Madeleine Reith Evans
    ''Wauw, dat is geweldig! Gefeliciteerd!'' zei ik met een glimlach op mijn gezicht. Knap van d'r, ik zou het lef er niet voor hebben.
    ''Ik ga even wat drinken pakken, zo terug.'' zei ik tegen haar. Ik draaide me om waardoor mijn haren meezwiepten, en op mijn gemakje liep ik de keuken binnen. Ik liep direct naar de koelkast, en vulde een glas met wat vruchtensap.
    Ik draaide me om - om mijn weg terug naar Alexys te beginnen, en in de woonkamer knalde ik bijna tegen een paar mensen aan. Wie waren dat in godsnaam?
    ''Eh, hoi?'' glimlachte ik flauwtjes, en keek ze onderzoekend aan.


    Aangepast. Ze knalde bijna tegen Memphis en Adrianne aan, als jullie er geen problemen mee hebben x)


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    CarrotCurls schreef:
    Alexys

    Ik liep ook maar de keuken in, en nam een glas cola. Ik nam wat slokjes, en keek rond. Meer mensen dus. 'Hee' zei ik vrolijk. Ik dronk weer wat, en keek ze aan. Zouden ze me herkennen? Ik ben toch niet zoveel veranderd?


    [5 regels alsjeblieft, geen excuses gewoon een regel.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Nee, Memphis en Adrianne zijn in de keuken.]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Huh?! *raakt verward, en past bericht weer aan* Hahaha ;3]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Aragog schreef:
    Madeleine Reith Evans
    ''Wauw, dat is geweldig! Gefeliciteerd!'' zei ik met een glimlach op mijn gezicht. Knap van d'r, ik zou het lef er niet voor hebben.
    ''Ik ga even wat drinken pakken, zo terug.'' zei ik tegen haar. Ik draaide me om waardoor mijn haren meezwiepten, en op mijn gemakje liep ik de keuken binnen. Ik liep direct naar de koelkast, en vulde een glas met wat vruchtensap.
    Ik draaide me om - om mijn weg terug naar Alexys te beginnen, en toen knalde ik bijna tegen een paar mensen aan. Wie waren dat in godsnaam?
    ''Eh, hoi?'' glimlachte ik flauwtjes, en keek ze onderzoekend aan.

    Et viola ;D.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''