• Dr. Pratchett Asylum for Insane teenagers since 1851 staat midden in de onbewoonde wereld van Engeland. Er is maar één toegangsweg en het dichtstbijzijnde bewoonde huis ligt zo'n 24 kilometer verderop. Om het oude gebouw ligt een grasveld met enkele bomen en vlak erachter een metershoog hek. Hier worden de zware gevallen heen gebracht, tieners die absoluut bij de beschaving vandaan gehouden moeten worden en waarbij geen kans op terugkeer in de beschaving is.
    Er zijn maar weinig ouders die dit voor hun kinderen kunnen betalen en het ervoor over hebben. De persoonlijke begeleiding kost een hoop geld en bezoek is niet toegestaan. Op een vreemde, regenachtige nacht om 12 uur precies, klikken alle sloten van de binnendeuren open, geen gang of kamer is ontoegangbaar voor de tieners. Alleen het vreemdste is dat elke vorm van leiding ontbreekt. Deze insane teenagers moeten het alleen zien te redden in een oud gebouw, waar de buitendeuren op slot zitten en het glas onbreekbaar is voor hun eigen veiligheid.


    De regels:
    - Ik wens dat je actief bent en regelmatig post. Ben je afwezig, meld het in het topic. Als je langer dan een week niet reageert, niets laat weten en mijn berichten negeert, valt je karakter ten prooi aan de anderen.
    - 16+ is zeker toegestaan, in alle vormen. Seks, geweld, etc.
    - Posts langer dan 2 regels.
    - Naamsveranderingen doorgeven.
    - Ik, en alleen ik, mag een nieuw topic openen. Dit zodat ik ook het overzicht hou en alles snel kan aanpassen.


    Het gebouw:
    Het gebouw bestaat uit een kelder, de begane grond, een eerste en tweede verdieping en een zolder.
    De kelder en de zolder zijn een geval apart en nooit toegankelijk geweest voor de patiënten. In de kelder is de wasserette en de ruimte voor de medewerkers. Iedereen die er werkte had er een kamer en er is een keuken.
    De zolder is al sinds 1893 afgesloten, niemand heeft er sindsdien een stap meer gezet. In de lente van 1893 heeft er een gruwelijke gebeurtenis plaats gevonden, één van de patiënten sloeg door en heeft de gehele afdeling vermoord, niemand kon aan deze gestoorde ontsnappen. Het was een open afdeling met verschillende bedden en geen muren of deuren erin. Hoog in het plafond zitten grote ramen die de ruimte goed verlichten.
    De begane grond is verdeeld in twee ongelijke ruimtes. In de kleinste ruimte kom je binnen, daar vind je een receptie en de binnenkomst hal. Helemaal aan het uiteinde zie je een deur, van de bewaking. Het kleine kamertje bevat enkele telefoons en beeldschermen waarop camerabeelden weergeven worden. In de lange muur naast de balie van de receptie vind je klap deuren, die normaal goed afgesloten zijn. Daarachter bevind zich het trappenhuis en de lift in de verste linkerhoek. In de rest van de ruimte vind je verschillende banken met tafels, bedoeld voor de ouders van de kinderen en de kennismaking van het kind. De eerste en enige keer dat de ouders binnen mogen komen.
    De eerste verdieping is verdeelt in verschillende kamertjes. Sommige bedoeld voor recreatie en anderen onderzoek. Hier vind je de medicijnen en ander materiaal. De recreatieruimtes zijn beperkt. Een tv achter kogelvrij glas is waarschijnlijk het meest luxueuze eraan.
    Op de tweede verdieping vind je een lange gang. Aan de ene kant zijn de deuren roze geverfd en aan de andere kant blauw. De slaapkamers. Iedere tiener heeft zijn eigen kamer waar hij of zij normaal gesproken het grootste gedeelte van de dag door zou brengen. Er staan een bed en een kastje voor de weinige persoonlijke bezittingen die ze mogen hebben.
    In 1951 is het gebouw na zijn 100 jarige bestaan gerenoveerd met moderne en veiligere materialen en dergelijke.

    De rollen:
    Aurélie Rye Beate ~ 19 ~ Anorexia Nervosa en Manie ~ Assassin
    Jacklynn Evita Connor ~ 14 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Valentino
    Marella Mea Fletcher ~ 14 ~ Dwangneurose ~ Space
    Samantha 'Sam' Jeanine Billington ~ 17 ~ Conduct Disorder ~ Aragog
    Jenna Sophie Davis ~ 18 ~ kraambedpsychose Meanish
    Hailey Robberts ~ 15 ~ ontwijkende persoonlijkheidsstoornis ~ Mockingjayy
    June Lauren Hastings ~ 16 ~ Afhankelijke persoonlijkheidsstoornis (APS) ~ xHeavenlyx
    Celeste Mariah Debra Hullington ~ 16 ~ Alcoholisme en ADHD ~ Brutus
    Alexis Brooklyn Westlane [ Lexi ] ~ 18 ~ Separatieangst ~ JustMeanXx
    Michelle -Mich- Anne-Marie Blakely ~ 19 ~ Parkinson, Projectie en Regressie ~ Burlington
    Myra Bailey ~ 15 ~ Dissociatieve identiteitsstoornis (DIS) ~ Meanerd

    Nathan Justin Hale ~ 19 ~ Narcistische persoonlijkheidsstoornis ~ xHeavenlyx
    Christian Austen Aiden Mahone (Chris) ~ 18 ~ Paranoide Schizofrenie ~ Brutus
    Gilbert Fuchs ~ 19 ~ Posttraumatische stressstoornis ~ Aurelia
    Gabriël Arch ~ 19 ~ bipolaire stoornis type 2, gepaard met meervoudige psychoses (wanen & hallucinaties) ~ Cosette
    Lucas Alexander Daniëls [Luc] ~ 19 ~ Schizoaffectieve stoornis ~ IHeartMusicc
    Xavier (Spike) Grey ~ 21 ~ Borderline ~ DarkSavior
    Quinn Mason Addams ~ 17 ~ Dissociatieve Fugue en Depersonalisatiestoornis ~ JustMeanXx
    Jascha Michajlovitsj Solovjov ~ 18 ~ Posttraumatische stressstoornis en Bigorexia Nervosa ~ Mombasa
    Oliver Andrew Bruce / Mason Kyler Stone ~ 20 ~ Twee persoonlijkheden, verlatingsangst en een trauma ~ Meanish
    Emilio Sanchez ~ 19 ~ Erotomanie ~ Helios
    Matthew 'Matt' Patrow ~ 19 ~ Waanstoornis ~ Trident
    Yvo Enright ~ 18 ~ Hypergrafie en Achluofobie ~ Gabumon

    Het rollentopic
    De rollenstory


    Your make-up is terrible

    Gilbert Fuchs.

    Ik zwijg bij haar woorden. Dat weet natuurlijk Samantha's vader niet. Drie mensen komt nog altijd meer intimiderend over dan een. Ik glimlach zacht.
    ''Ja, ik denk niet dat ik nu in mijn eentje in slaap kan komen,'' zegt Samantha. Ik zwijg en knik dan.
    'Goed. Ik zal mijn kamer wel goed gaan inrichten,' zeg ik en stap uit. Samantha is tegen een muur gaan staan. Zwijgend laat ik me op het gras zakken. Vandaag is een slechte dag. We kwamen mensen tegen die we naar de krochten van onze gedachten hebben verbannen, de mensen die de reden zijn waarom wij hier nu zitten.
    Ik heb S in geen twee jaar gezien. Het lijkt of hij is veranderd in een zielig hoopje mens. Ik heb hem geslagen, iets waarvan ik niet eens heb kunnen dromen. Voor eens ben ik degene die hem pijn heeft gedaan. Ik sluit de ogen en laat de regen me doorweken.
    S.
    Hoe kon je, vuile klootzak?
    Ik sta op.
    'Ik ga naar binnen, door die idioot heb ik trek gekregen.' Zwijgend loop ik om het gebouw en klim via de ladder weer de schacht in. Na een korte klim kom ik aan in de keuken en voorzie mezelf van een banaan. Al etende ga ik op de bank zitten. God, wat ben ik moe.


    No growth of the heart is ever a waste

    Oliver Andrew Bruce
    Op de een of andere manier heb ik met mijn schrikreactie ook het meisje, dat ik nu kan zien, enorme angst aangejaagd. Ze laat iets vallen en struikelt daar vervolgens zelf over terwijl ze van alles piept over ik die wakker ben en haar pijn doen. Verward staar ik haar aan. Dit kan toch niet waar zijn? Zij zat aan míj nota bene. Ik wil iets zeggen, maar kan niets bedenken dat de situatie of mijn gevoelens erover goed zou omschrijven, en houd dus maar gewoon mijn mond. Na een tijdje begin ik toch wel nieuwsgierig te worden waar ze over uitgegleden is, en kijk voorzichtig om haar heen. Het doosje met Jenna's pillen! Dus dat had ze uit mijn zak gehaald! De trut! 'Wat?!' Gil ik, 'Waarom hebben jullie Jenna's medicijnen gestolen? Die heeft ze nodig, dieven! Geef het terug!'
    Ik draai heftig in mijn stoel, maar krijg de touwen niet los. Met mijn hoofd zoek ik door de kamer om een glip op te vangen van Jenna die een kast knuffelt, of zelfs zoent. 'Kijk dan! Kijk wat ze doet! Dat is jullie schuld! Maak me los! Ze moet haar medicijnen hebben en wel nu!' De bezorgdheid druipt van mijn stem.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Samantha
    ''Ik ga naar binnen, door die idioot heb ik trek gekregen.'' zei Gilbert een eindje verderop. Ik glimlachte eventjes, en knikte toen.
    Ik had geen honger, integendeel. Ik had al veel op, maar door mijn vader was de trek afgenomen.
    Ik merkte dat het weer wat harder begon te regenen, en ik zuchtte eventjes. Ik veegde een paar donkere plukken haar uit mijn gezicht, en toen mijn kleding aan mijn lichaam ging plakken door de regen besloot ik ook maar naar binnen te gaan.
    Na wat geklommen te hebben belandde ik bij Gilbert. Ik kneep mijn haar uit en ging naast hem zitten.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [Dubbel :')]

    [ bericht aangepast op 6 juni 2012 - 13:13 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    [Jij ook ziek? ;p]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    [Ja :c
    Beterschap!]

    [ bericht aangepast op 6 juni 2012 - 14:01 ]


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Yvo Enright

    'Whaaah! Wat was dat!' hoorde ik Myra opeens gillen. Ik draaide mij om en keek naar haar. 'Oh goth, Yvo! Hij is wakker! Zal hij me nu pijn doen?' vroeg ze. Ze bibberde net zoals haar stem. Ik keek haar aan toen ze naar achteren liep. Ik wou zeggen dat ze uit moest kijken, maar ze gleed er al over uit. 'Wat?!' gilde hij opeens. Ik bleef nog even bij Jenna staan en keek toe naar die andere twee. 'Waarom hebben jullie Jenna's medicijnen gestolen? Die heeft ze nodig, dieven! Geef het terug!' gilde hij. Hij draaide heftig de stoel om, waar ik eerlijk gezegd even van stond te kijken, maar de trouwen bleven vast. 'Kijk dan! Kijk wat ze doet! Dat is jullie schuld! Maak me los! Ze moet haar medicijnen hebben en wel nu!' riep hij. Ik rolde met mijn ogen en liep toe naar het doosje toe die Myra op de grond liet vallen. Ik keek eventjes onderzoekend naar Oliver. 'Jij kan nu ook even normaal doen!' riep ik boos naar hem. 'Jij weet half niet wat jij heb aangericht. Ik weet heus wel dat zij haar medicijnen nodig heeft, daarom zocht Myra in jou zakken!' Ik schudde lichtjes mijn hoofd en liep terug naar Jenna. Ondertussen haalde ik de medicijnen uit het doosje. Ik hielp Jenna met het innemen van haar medicijnen. 'This anders wel grotendeels jou schuld dat zij haar medicijnen niet heeft in kunnen nemen.'


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [Same to you ;/]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Oliver Andrew Bruce
    'Jij kan nu ook even normaal doen! Jij weet half niet wat jij heb aangericht. Ik weet heus wel dat zij haar medicijnen nodig heeft, daarom zocht Myra in jou zakken! This anders wel grotendeels jou schuld dat zij haar medicijnen niet heeft in kunnen nemen.' Riep Yvo me toe, terwijl hij naar Jenna liep en haar haar medicijnen toediende. Nu snapte ik er helemaal niets meer van. 'Wat heb ik dan gedaan?' fluisterde ik wanhopig, terwijl ik naar mijn tenen staarde.

    Jenna Sophie Davis
    Plotseling verbrak Aiden onze kus. Er kwamen rare geluiden uit Austin's kamertje die nooit van hem konden zijn, en ik snelde er naartoe. Aiden kwam achter me aan. Hij legde zijn arm om mijn schouder en opende het gordijn dat als deur diende voor me. Hij gaf me een laatste kus, en ik opende mijn ogen. Wat ik zag was niet het wiegje van mijn baby, maar drie totaal flippende mensen. 'Austin?' fluisterde ik, en schudde mijn hoofd om terug te komen uit mijn trance. Het was zoals altijd allemaal nep geweest. Aiden zou nooit meer bij me terugkomen en ook Austin zou ik nooit meer zien. Juist de twee personen waar ik het allermeest van hield. Een traan liep over mijn wang.

    [Jhaaaa! Haar ex heet Aiden bij deze, en ze houdt nog steeds van haar. Rose zei dat ik met hem kon doen wat ik wilde, gezien ze dat toch nog niet had uitgewerkt.]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Myra Bailey
    Er wordt veel rond geschreeuwd terwijl ik nog steeds doodsbang op de grond zit. 'Wat?!' gilt Mason/Oliver, 'Waarom hebben jullie Jenna's medicijnen gestolen? Die heeft ze nodig, dieven! Geef het terug!' Mason/Oliver kijkt even naar Jenna, die nog steed de kast knuffelt, 'Kijk dan! Kijk wat ze doet! Dat is jullie schuld! Maak me los! Ze moet haar medicijnen hebben en wel nu!' Yvo kijkt Mason onderzoekend aan, en zegt: 'Jij kan nu ook even normaal doen! Jij weet half niet wat jij heb aangericht. Ik weet heus wel dat zij haar medicijnen nodig heeft, daarom zocht Myra in jou zakken!' Dan raapt hij het doosje naast me op de grond op, en loopt naar Jenna en pakt wat pillen, 'This anders wel grotendeels jou schuld dat zij haar medicijnen niet heeft in kunnen nemen.' Met grote ogen hou ik de mensen in de gaten, al mijn vertrouwen is weg. Ik voel me doods bang, 'laat me los, laat me los!' roept Synta in mijn hoofd, 'ik zal je helpen, je zult weer veilig zijn!' Ik schud mijn hoofd, 'nee, nee, ik...' fluister ik, maar wat ik? 'Ik voel me prima, die spanning is... is... is een kick!' fluister ik verder terwijl ik naar de jongens kijk. Mason/Oliver probeerd nogsteeds los te komen, hij is maar een metertje van me verwijdert. Ik staar hem doodsbang aan, mijn handen trillen. 'LAAT ME LOS, MYRA!' gilt Synta in mijn hoofd. Maar met grootse wilskracht hou ik me in. Er verschijnt een glimlach rond mijn lippen. Dan kijkt Mason/Oliver naar de grond, 'Wat heb ik dan gedaan?' zegt hij.

    [ bericht aangepast op 6 juni 2012 - 15:26 ]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    [Reina en ik moeten ophouden met het tergelijk posten van Berichten! xD]


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.

    Yvo Enright

    'Wat heb ik dan gedaan?' hoorde ik Oliver net fluisteren. Ik keek hem eventjes aan totdat ik Jenna naast me hoorde. 'Austin?' fluisterde ze. Ik keek haar eventjes aan en schudde lichtjes mijn hoofd. Myra was ook aan het brabbelen, maar dat kon ik niet verstaan. 'Nee..' zei ik zachtjes tegen Jenna. 'Yvo.' Ik liep naar Oliver toe en keek hem bedenkelijk aan. 'Nodig tijd dat jij je dossier gaat lezen,' fluisterde ik naar hem toe.

    [ bericht aangepast op 6 juni 2012 - 15:29 ]


    Always though that I might be bad. Now I'm sure that it's true, cause I think you're so good & I'm nothing like you

    [Ahahaha, iedereen wordt gek.. x) XD]


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Oliver Andrew Bruce
    Yvo fluisterde me toe dat het hoog tijd was dat ik mijn dossier zou gaan lezen, maar dat wist ik zonet nog niet. Of eigenlijk durfde ik het niet. Hoe kon ik nou met mezelf leven als ik wist waarom bepaalde dingen mijn schuld waren?

    Jenna Sophie Davis
    'Nee. Yvo,' hoorde ik iemand zeggen vlakbij, en draaide mijn hoofd in zijn richting. Het was dus Yvo, die had geantwoord op mijn vraag om mijn kindje. Met een woest gebaar veegde ik de paar tranen van mijn wangen die op waren komen dagen bij het besef dat datzelfde kindje er niet was. Ik wilde me op de een of andere manier omdraaien, of beter nog, uit de voeten maken, zodat hij mijn verdriet en gekheid niet zou zien, maar hij liep zelf al in de richting van een stoel, waar nu ik beter keek Oliver op zat, met nog een meisje ernaast, zodat het niet meer nodig was. Stilletjes liet ik me met mijn rug langs de kast zakken tot mijn billen de grond raakten en verborg mijn hoofd in mijn armen, op mijn knieën. Ik voelde mijn lichaam schokken, maar kon er niet mee ophouden. In mijn haren voelde ik nog de kleine takjes die in erin vast waren komen te zitten in het huisje. Het huisje met Austin en Aiden. Mijn plekje. Mijn huisje.


    Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

    Myra Bailey
    Yvo fluistert iets tegen Jenna, en draait zich dan om en loopt naar Mason/Oliver, vanuit mijn ooghoeken zie ik Jenna een woest gebaar maken. Ze veegde haar tranen van haar wangen. Yvo is bij Mason/Oliver aangekomen en hij zegt wat, maar ik kan het niet verstaan. Maar Mason/Oliver gaat er raar van kijken. Ik kijk weer naar Jenna, ze glijd langs de muur naar beneden, en verbergt dan haar hoofd tussen haar armen op haarknieën. Ik kijk rond, met grote ogen, maar met een eng glimlachje, al weet ik niet waarom ik glimlach. Ik sta eindelijk op, mijn been doet een beetje pijn, maar verder okay. Dan loop ik dapper naar Mason/Oliver en vraag: 'Hoe heet je nou eigenlijk? Oliver of Mason? Ik vind het irritant om ze allebij te zeggen!'


    "Wheeeeze" ~ Mizuki, Kamisama Hajimemashita.