• © Copyright Dracy
    ________________________________________________________________________
    "Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

    Dit is het verhaal:

    "Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
    [Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
    ________________________________________________________________________
    Regels:
    - Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
    - Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
    - Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
    - Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
    - We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
    iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
    er weer makkelijk mee in kan gaan.
    - Max 4 Personages P.P
    - Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
    [Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
    - Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
    -Wil je solliciteren? Kan altijd.
    ________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
    _______________________________________________________________________
    Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson. .


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Arion

    Ik zucht opgewonden als ik haar hand op mijn penis voel. Ik leg mijn gezicht in haar hals en druk er zachte kusjes in. Er rolt een kreun over mijn lippen als ze me begint af te trekken.
    Ik ril als ze dan ook nog eens mijn hand op haar been legt. Zonder erbij na te denken, laat ik mijn hand verder omhoog glijden en duw haar slipje wat opzij als ik tussen haar benen ben.
    Om het haar ook plezierig te maken, wrijf ik met mijn duim over haar gevoelige plekje.

    Charlotte

    "Ik zal mijn best doen. Mijn best om alles vriendschappelijk op te vatten. Heeft Mary ook een balkon"
    Ik kijk hem zo rustig mogelijk aan als hij recht gaat staan. Ik wil niet dat hij weg gaat, maar ik kan hem niet tegen houden.
    Ik knik zachtjes en wijs naar een deur.
    "Door de slaapkamer," wijs ik hem de weg.
    Ik glimlach voorzichtig en neem een slokje van mijn water. Ik meen wat ik zei. Ik hoef geen relatie met hem te hebben, althans geen liefdesrelatie. Niet zolang ik er vriendschap in de plaats voor kan hebben.

    [Nee, ligt niet aan jou, ik moet gewoon terug wat wennen aan Iri.]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [O oké, ik zie wel wann je weer gereageerd heb ;)]


    Ich liebe dich 27.12.23

    Mary

    Ik druk mijn lippen op de zijne om een kreun te smoren. Ik voel hoe zijn hand over mijn gevoelige plekje streelt, en ik ril. Ik open onbewust mijn benen een beetje, en bijt zacht op zijn lip.
    Nog steeds trek ik hem zachtjes af, en streel af en toe met mijn duim over zijn eikel. Als we nu niet op school waren, en ons onder iets romantischere omstandigheden bevonden, was ik er helemaal klaar voor geweest. Maar het is niet zo, en ik kan niet zeggen dat ik er niet van geniet. Af en toe kreun ik tegen zijn lippen aan, terwijl ik hem zacht blijf stimuleren.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    [Sorry dat ik zo ontzetten laat ben hoor maar ik moest na blijven. Nu ga ik Rafael kijken dus zal ik ook niet veel reageren tot het avond eten.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [Stoute Demi :3]


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    [Sorry, maar ik hou van Rafael ^^]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    [En hij heeft gewonnen *Rent een rondje door het huis*.]


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Michael

    "Door de slaapkamer."
    Ik knik dankbaar en loop met mijn krukken en rugzak richting het balkon. De deur sluit ik snel achter me zodat ik alleen buiten ben. Met een klein zuchtje leun ik tegen de balustradeterwijl ik wat in mijn rugzak rommel. Al snel vind ik waar ik naar op zoek was. Mijn zwakte. Met een klein stemmetje die zegt dat ik het niet moet doen haar ik het pakje Marlboro te voorschijn. Met iets wat trillende handen haal ik er één uit en steek ik hem op. Door de frisse lucht om me heen lijkt het effect van de sigaret iets minder tot me in te werken. Genietend sluit ik mijn ogen en inhaleer ik diep. Ik mag dan wel willen stoppen, mijn lichaam wilt absoluut niet. Ze smeekt erom en ja, wie ben ik om haar te laten smeken. Een dame moet je geven wat ze wilt, toch?


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Arion

    Het lijkt alsof ze precies weet wat ze moet doen om me nog meer opgewonden te krijgen. Ik laat voorzichtig een vinger bij haar binnen glijden en leg mijn vrije hand op haar borst om die te masseren.
    Ik bijt zachtjes op haar onderlip en kus haar teder. Ik slik even als er een idee in me opkomt. Nee, geen idee, een verlangen. Maar dat kan ik haar toch niet vragen? Niet hier en nu. Toch kan ik mezelf niet tegen houden.
    "Mary?" fluister ik aarzelend tegen haar lippen aan. "Zou je-" Ik slik even. "Zou je me willen... pijpen?" vraag ik onrustig.

    Charlotte

    Ik besluit hem gewoon even de ruimte te geven die hij nodig heeft. Ikzelf sta op en zet de radio wat luider. Ik neem onze glazen mee naar de keuken en laat de wasbak vol lopen met water. Als die halverwege vol is, doe ik er wat afwasmiddel bij. Er staat niet veel vaat om te doen, maar ik kan er Mary mee helpen en ik heb zelf ook even mijn bezigheid.
    Als er een triestig liedje langs komt, ren ik snel naar de radio om die af te zetten. Hier heb ik geen zin in en geen behoefte aan. Ik loop terug naar de keuken en besluit dan zelf maar een liedje te zingen om "het werk te verlichten".
    Ik haal me mijn moeder's zoetgevooisde, ietwat heze stem weer voor de geest en zing mee met het slaapliedje dat ze zo vaak voor me zong.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    Ik kreun zachtjes wanneer hij een vinger bij me naar binnen laat glijden en sluit genietend mijn ogen. Ik voel zijn lippen op de mijne, en kus hem automatisch terug.
    "Mary?"
    Ik open mijn ogen weer, en kijk recht in de zijne. Glimlachend kijk ik hem vragend aan.
    "Zou je- Zou je me willen... pijpen?"
    Ik bijt op mijn lip en voel dat ik rood word.
    "Ehm," zeg ik zacht.
    Ik haal even mijn hand door mijn haren.
    "I-ik heb wel geen flauw idee hoe... Ik bedoel..."
    Ik bijt op mijn lip en staar met een rode kop naar de grond.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Michael

    Zachtjes blaas ik de rook weer uit. Nee, nooit ga ik met deze schatjes stoppen. Dan maar vijf jaar van mijn leven in leveren maar ze zijn het waard. Of ik nou achtentachtig word of drieënnegentig, het geluk of ongeluk zal niet veranderen. Je moet toch genieten van je leven. Nou, dat gaan we met deze dingen voortzetten. De joints daar houd ik wel mee op. Ik geloof niet niet echt dat die dingen veel meerwaarde hebben. Lekker zijn ze zeker, zeer verlichtend en prettig tegen die verschrikkelijke clusterhoofdpijnen maar meer heb ik er niet aan. High word ik er niet meer van daar heb ik iets versterks voor nodig waar ik het liefst van wil afblijven. Voorzichtig laat ik mezelf op de grond zakken en ik steek mijn benen door de balustrade zodat ze letterlijk in de lucht hangen. Met een klein lachje kijk ik ernaar en laat mijn inmiddels bijna opgemaakte sigaret naar beneden vallen. Langzaam ga ik op mijn rug liggen en ik sluit mijn ogen. Even helemaal niets. Geen geluid, rustig, heerlijk.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Arion

    "Ehm. I-ik heb wel geen flauw idee hoe... Ik bedoel..."
    Ik wend mijn blik af en kan wel door de grond zinken van schaamte dat ik dat ook net effectief gevraagd heb. Met een kop als een biet laat ik mijn ogen over de grond dwalen, op zoek naar mijn boxershort.
    "Het spijt me. Ik- ik had het ook niet moeten vragen. God wat een eikel ben ik."
    Ik doe een stapje naar achter.
    Waarom verdien ik haar ook alweer? Wat voor kerel vraagt dit soort dingen nou in een weinig romantisch lokaal op school. Ik schud mijn hoofd terwijl ik mezelf een standje geef.

    Charlotte

    Als ik klaar ben met de afwas, is Michael nog steeds niet terug. Ach, plannen heb ik toch niet voor vandaag. Ik twijfel even wat ik ga doen om de tijd te doden en krijg een glimlach op mijn gezicht als er een idee in me opkomt. Ik hol praktisch de badkamer in en ga in de de kastjes op zoek naar naald en draad. Misschien zouden feministen me ervoor haten, maar elke vrouw hoort garen en naalden in huis te hebben.
    Uiteindelijk vind ik een doos met klosjes en een speldenkussen met enkele naalden. Ik ga ermee naar de woonkamer en vlei me gemakkelijk op de bank neer.
    Ik neem het beertje waarmee ik vannacht geslapen heb en bekijk het even. Zijn oor hangt een beetje los, hij mist een oog en er zit een scheur in zijn kont. Ik sta nog snel op om een schaar in de keuken te halen en glimlach als ik in het schof twee bij elkaar passende knopen vind.
    Operatie teddy kan beginnen.
    Nadat ik garen in een gelijkaardig kleur als die van de teddy gevonden heb, lap ik zijn oortje en kontje zonder problemen op. Vervolgens knip ik zijn ene oog er af.
    "Het spijt me, teddy. Maar het is voor je eigen welzijn."
    Ik kies een zwarte kleur draad, net als die van de knopen en begin rustig zijn nieuwe ogen er op te naaien.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    "Het spijt me. Ik- ik had het ook niet moeten vragen. God wat een eikel ben ik."
    "Wat? Nee..."
    Ik spring op en loop naar hem toe. Zacht druk ik mijn lippen op de zijne.
    "Dat is uiteindelijk toch waar het allemaal om draait, niet? Elkaar beter leren kennen, uitvinden wat de andere lekker vindt..."
    Ik word weer een beetje rood maar ik negeer het.
    "En met de ervaringen die we beiden hebben, kan dat wel eens verkeerd aflopen."
    Ik ga op mijn tenen staan en druk nog een kusje op zijn lippen.
    "Maar dat is niet jouw fout. Je bent geen eikel."
    Eerlijk kijk ik hem aan.
    "En ik kan je je zo toch niet weer laten aankleden?" fluister ik.
    Plagerig kijk ik hem aan en druk kusjes op zijn lippen. Ik laat mijn lippen afdwalen naar zijn hals, over zijn borst en onderbuik. Ik kijk hem even aan, en voel nerveuze kriebels in mijn buik. Een beetje onzeker neem ik zijn erectie in mijn hand, en druk kleine kusjes op zijn eikel.
    "Zeg het me alsjeblief wanneer ik iets fout doe," zeg ik zacht.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    (hehe gevonden!)


    « The "earth" without "art" is just "eh." »

    Michael

    De zon brandt over mijn lichaam. Moeite om mijn ogen te openen doe ik niet. Waarom zou ik? Ik wil mijn benen bewegen maar het gebeurt niet, niet alle twee ten minste. Iets wat in paniek probeer ik ze nog wat harder te bewegen maar alleen mijn linker gaat mee. In een lichtelijke paniek doe ik dan toch maar mijn ogen open. Hoe lang ik hier heb gelegen weet ik niet maar mijn rechter been tintelt als een gek. Terwijl ik mijn linkerbeen tussen de balustrade weg heb gehaald pak ik met mijn handen ook de ander mee. Het moet er komisch uitzien van beneden. Twee benen bundelend over de rand. Met een klein lachje en enige moeite trek ik mezelf weer op en zorg ik dat ik redelijk stevig sta. Ergens heb ik helemaal geen zin om terug de flat binnen te gaan. Het voelt ondanks haar woorden die ik maar al te graag wil geloven niet echt. Waarschijnlijk komt het allemaal door mezelf maar ik snap het allemaal niet. Ik wil alle herinneringen weer terug, vervelend, bedreigend, verschrikkelijk, romantisch, liefdevol, passioneel, het maakt me niet uit. Elk detail wil ik weten. Ik kan er niet op verder borduren maar ik heb het recht niet? Langzaam loop ik weer naar binnen. Er komt een klein glimlachje op mijn gezicht als ik haar zie borduren. Voorzichtig ga ik weer naast haar zitten en kijk lichtelijk geïnteresseert naar haar bezigheden terwijl ik enige moed probeer te vinden voor mijn vragen. Zachtjes schraap ik mijn keel en sla ik mijn ogen neer.
    "Zou je-," opnieuw haal ik diep adem. "Zou je over ons willen vergeten. Over hoe het was?" Zachtjes bijt ik op mijn lip en kijk haar iets wat verwachtingsvol aan. "Alleen als je het zelf wilt natuurlijk," zeg ik er vluchtig achteraan om bepaalde situaties te voorkomen.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."