• Introduction.
    Alcatraz is een eiland in de Baai van San Francisco, Verenigsde Staten. Het is geen groot eiland en daarom wordt het complete eiland gebruikt voor een gevangenis. Vandaar dat de naam van de gevangenis Alcatraz is.
    Het is een van de beruchtste gevangenissen van Amerika. Niet alleen volwassenen worden er vastgehouden, ook jongeren moeten eraan geloven.
    Er is geen gezondheidszorg, het eten is er slecht en er breken vaak ruzie's uit wegens discriminatie van rassen. De cipiers zijn eveneens vreselijk. De meeste zijn alles behalve vriendelijk en delen straffen uit voor het minste of geringste.
    De jongeren houden zich in leven met de brieven van familie en vrienden die ze eenmaal per week krijgen, als hun familie überhaupt nog contact wilt houden. Voor sommige wordt het allemaal te veel, ze proberen uit te breken, maar komen niet verder dan de bossen van het eiland. Anderen leggen zich er bij neer en overleven, maar is dat wel de goede keus?
    Alleen de sterkste overleven Alcatraz.

    Environment.
    Op het eiland staan twee gebouwen. Het cellencomplex en het gebouw voor de cipiers.
    Het cellencomplex bestaat uit honderden cellen. Iedere cel is precies hetzelfde. De ruimte is een paar vierkante meter en de deur is van tientallen lagen ijzer, daar komt niemand doorheen. Op ooghoogte is er een luikje, waardoor de bewakers de gevangenen in de gaten houden. De gevangenen zitten met twee personen per cel. Ze hebben twee losse kamers, zonder ramen. In de ene staat een bank, tafel met stoel en en twee simpele bedden. De andere kamer is voorzien van een douche, wc en wasbak. Af en toe - Er zijn geen vaste tijden - mogen de gevangenen naar buiten. Er is geen streng toezicht, dus er ontstaan vaak conflicten.
    De cipiers leven in uiterste luxe. Ieder heeft zijn eigen kamer met televisie en computer. Voor die mensen worden lekkere maaltijden gekookt door topkoks. Ondanks de luxe kunnen sommige het werk niet aan en verlaten het eiland per boot of helikopter. Dat is tevens ook de enige manier om het eiland te verlaten. Roeien heeft geen zin, het vaste land is te ver weg. Wanneer een gevangene ziek of ernstig gewond raakt, wordt deze aan zijn lot over gelaten of soms, in het uiterste geval naar een ziekenhuis op het vaste land gebracht.
    De verdere omgeving van is voor het grootste gedeelte bos of grasvlakte.

    Rules.
    • 16+ mag, maar hou de details voor je.
    • Speel realistisch. Wanneer dit niet gebeurt, wijs ik je erop.
    • Minimaal 7 tot 10 regels in het speeltopic (Zie tips: Klik hier).
    • Alleen ik open nieuwe topic's of ik geef toestemming om het te doen.
    • Naam veranderingen doorgeven.
    • Als je afwezig bent voor een langere tijd, moet je het melden anders wordt je personage verwijderd.

    Persons.
    Jailers: (Totaal 10)
    • Andrew Rayan Powell (Drew Foster) - Blanche
    • Quinto Thomas Reynolds - Blanche
    • Nicholas Boq Mead - Escritura
    • Nessarose Denise Scribe - Escritura
    • Jaelle Mai Fletcher - Gaisford
    • Alexandra Erin Violet Roselynn - LEADERLOUIS
    • Samantha-May Rodriguez - IHeartMusicc
    Nog 1 mannelijke en 2 vrouwelijke cipiers.

    Prisoners: (Totaal 14)
    • Maya Juliëtte Adams - Aragog
    • Merylle Auréle 'Beau' Blanche - scribere
    • Nicole Joy Eastwood - Amorphous
    • Delphine Sarah Parker - Frodo
    • Mallory Tracy - Assassin
    • Victor Benjamin Söderberg - Mebarak
    • Luca Jones - Assassin
    Nog 4 mannelijke en 3 vrouwelijke gevangenen.

    Iedereen die doorgestreept is, is natuurlijk nog steeds welkom, alleen heb je al een tijdje niet gereageerd.

    Topic's.
    Rollen [1].
    Rollen [2].
    Story.
    One.
    Two.
    Three.
    Four.

    Cell Division.
    Cell 1: Mallory Tracy en Merylle Auréle 'Beau' Blanche.
    Cell 2: Maya Juliëtte Adams en Delphine Sarah Parker en Nicole Joy Eastwood.
    Cell 3: Victor Benjamin Söderberg en Luca Jones.

    Daily Schedule.
    8.30 - 9.30 - Ontbijt.
    12.00 - 13.00 - Middageten.
    14.00 - 16.00 - Buiten.
    18.00 - 19.00 Avondeten.


    Have fun!

    [ bericht aangepast op 2 juni 2012 - 21:41 ]

    Luca Jones

    Hij kijkt me woedend aan. "Doe je best," zegt hij tegen me. "Maar niet piepen als het uitdraaid op een gevecht."
    HIj vernauwt zijn ogen en er verschijnt een moordlustige blik op zijn gezicht, wat mij laat grijnzen. Mij best, een nieuwe krachtmeting na dat jaar, ik sta er wel voor open.
    "Ik piep niet, maar jij mag ook niets zeggen als je weer afgevoerd word." beantwoord ik hem.
    "Eh, mijn cel is dicht dus ik kan er niet meer in..." hoor ik ineens en ik kijk op, bij de deur staat Nicole.
    "Nicole, wat een welkome verassing." zeg ik plagerig en ik knipoog.


    Your make-up is terrible

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    "What the-," Zegt Maya.
    Ik zie de spieren in Maddison's arm versterken, als teken dat ze het mes harder op haar keel drukt.
    "Drew-," Piept Maya.
    Ik loop op Maddison af en trek haar van Maya af. Het mes klettert op de grond. Woedend duw ik Maddison tegen de muur aan. "Wat denk je wel?!" Schreeuw ik in haar gezicht.
    "Meneer beschermt zijn vriendinnetje," Lacht ze.
    Wauw, het verbaasd me dat ze nog kan lachen. Laat ik die grijns maar eens van haar gezicht halen.
    "Ze is mijn vriendinnetje niet," Ik verstrak mijn greep bij Maddison's nek.
    Op haar beurt, trap zijn tegen mijn benen aan. Ik laat geen enkel schrijntje pijn in mijn gezicht zien.
    "Hou daar me op," Met mijn losse hand geef ik een klap op haar wang. "Isoleercel," Brom ik en sleur haar achter me aan de eetzaal uit.

    Quinto Thomas Reynolds.

    "Ik piep niet, maar jij mag ook niets zeggen als je weer afgevoerd word," Zegt hij terug.
    Ik haal onverschillig mijn schouders op, maar knik dan kort. "Oké," Mompel ik.
    "Eh, mijn cel is dicht dus ik kan er niet meer in..." Het is de stem van een vrouw, beter gezegd een meisje.
    "Nicole, wat een welkome verassing," Zegt Luca met een knipoog.
    "Er is een hoop gebeurt in de tijd dat ik weg was, Luca," Zeg ik en kijk naar Nicole.
    "Quinto," Stel ik me aan haar voor.

    Maya
    Ik keek toe hoe Drew het meisje strafte, en meesleurde naar de isoleercel. Ik plofte neer op een willekeurig bankje, en haalde even mijn hand langs mijn nek. Voordat ik het wist zat mijn hand onder het bloed, en ik zuchtte. Goed gedaan, Maya. Vandaag twee keer bijna van het leven beroofd, 't schiet op.
    Ik keek een beetje ongemakkelijk om me heen, en stond uiteindelijk op. Ik zwiepte mijn haar naar achteren zodat er geen bloed in zou komen, en ik sjokte de eetzaal uit.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    Ik hou Maddison bij haar armen vast en maak de isoleercel open. Met grote passen loop ik naar binnen en gooi haar in een hoek. Direct kruipt ze naar me toe en klampt zich aan mijn been vast.
    "Maddison, laat me los," Beveel ik haar.
    "Drew.." Ze gaat staan en glijd met haar handen over mijn borst. "Jij en ik, wat denk je ervan?"
    Nee.. hier kan ik niet tegen. Hou op!
    Ik schud mijn hoofd. "Je hebt het er zelf naar gemaakt, laat me los!" Mijn stem ik feller geworden.
    Haar hoofd komt dichter bij de mijne en ik draai me weg. Ik duw haar weg en loop naar de deur.
    "Daag Maddison," Met deze woorden sla ik de deur achter me dicht en sluit deze af.
    Ik loop weer terug naar het cellencomplex en zie Maya daar ook lopen. "Hée," Zeg ik tegen haar. "Gaat het?" Het klinkt niet bezorgd.

    Maya Juliëtte Adams
    Een zucht verliet mijn mond toen ik het tweede shirtje vamdaag vuil maakte met mijn bloed.
    ''Hée.'' hoorde ik, en ik herkende direct de stem van Drew.
    ''Gaat het?'' vroeg hij, maar erg bezorgd of gemeend klonk het niet. ''Prima.'' zei ik, en betrapte mezelf erop dat mijn stem hees klonk.
    ''Eh- Dankje.'' zei ik nog, aangezien ik zonder Drew waarschijnlijk niet meer rondliep. Ik voelde me verschrikkelijk nu, maar probeerde het te verbergen en zette een klein glimlachje op.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Nicole Joy Eastwood
    'Nicole, wat een welkome verassing,' knipoogt Luca.
    'Er is een hoop gebeurt in de tijd dat ik weg was, Luca,' zegt de cipier tegen Luca waarna hij naar mij kijkt.
    'Quinto,' stelt hij zich voor.
    'Eh, Nicole,' mompel ik waarna ik even een blik op Luca werp en daarna weer naar Quinto kijkt. 'Jij bent een cipier toch?' vraag ik voor de zekerheid. Ik vraag me af of hij nieuw is. Ik heb hem niet eerder gezien, maar Luca en hij lijken elkaar wel te kennen.


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Luca Jones

    "Er is een hoop gebeurt in de tijd dat ik weg was, Luca." zegt Quintotegen me en kijkt daarna naar Nicole.
    "Quinto." stelt hij zich voor.
    "Eh, Nicole." mompelt ze. waarna ze een blik op mij werpt en daarna weer naar Quinto kijkt. "Jij bent een cipier toch?" vraagt ze.
    "Valt wel mee, de gewoonlijke dingen hoor." zeg ik tegen Quinto, maar blijf mijn blik vas gepint houden op Nicole, terwijl de herinneringen van vanmorgen door mijn hoofd schieten en ik over mijn lippen lik.


    Your make-up is terrible

    Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

    "Prima," Zegt ze. Haar stem is aan de hese kant. Misschien komt het van het schreeuwen.. Ik weet het niet.
    "Eh- Dankje," Haar gezichtsuitdrukking veranderd van ernstig, naar normaal met een klein glimlachje.
    "Zal ik verband halen voor die wond? Of heb je verder iets nodig," Ik knik niet echt bezorgd, maar zo is het wel bedoelt. Ondanks dat ik altijd aangezien wordt voor een slechte, vieze cipier heb ik ook gevoelens. En ik wil niet dat de gevangenen de dupe worden van een gevecht. Die wonden kunnen ontsteken in de slecht geïsoleerde, soms vieze cellen.

    Quinto Thomas Reynolds.

    "Eh, Nicole," Mompelt ze dan.
    Goh, dat wist ik nog niet! Luca had je nogal zo vriendelijk begroet.
    "Jij bent een cipier toch?"
    Ik knik kort. "Dat is mijn functie hier," Zeg ik met een kleine grijns, die daarna verdwijnt. "Voor het geval je het niet weet, ik ben na een lange tijd weer teruggekeerd. Vorige jaar heb ik een vechtpartij gehad met Luca en ben belandt in het ziekenhuis. Ik heb daar een lange tijd gelegen en daarna geherselt. Nu ben ik weer terug," Leg ik aan haar uit.
    "Valt wel mee, de gewoonlijke dingen hoor," Zegt Luca en zijn blik blijft geforceerd op Nicole.
    "Oké, wat is er tussen jullie twee?" Zeg ik met een frons in mijn wenkbrauwen.

    [Mèh, laat Nicole toch gaan, dan kan ze naar de eenzame Delphine ;D]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

    Nicole Joy Eastwood
    Quinto knikt. 'Dat is mijn functie hier,' zeg hij met een kleine grijns die snel verdwijnt. 'Voor het geval je het niet weet, ik ben na een lange tijd weer teruggekeerd. Vorige jaar heb ik een vechtpartij gehad met Luca en ben belandt in het ziekenhuis. Ik heb daar een lange tijd gelegen en daarna geherselt. Nu ben ik weer terug,
    Ik bijt op mijn lip. Dat Luca geen lieverdje is heb ik allang wel door maar iemand het ziekenhuis in slaan?
    'Valt wel mee, de gewoonlijke dingen hoor,' zegt Luca terwijl hij me aanblijft kijken en over zijn lippen likt.
    'Oké, wat is er tussen jullie twee?' fronst Quinto.
    'Niks,' zeg ik snel terwijl ik Luca's blik ontwijk. 'Helemaal niks,'


    To the stars who listen — and the dreams that are answered

    Luca Jones

    "Oké, wat is er tussen jullie twee?" vraagt Quinto fronsend.
    "Niks." zegt Nicole snel, ze ontwijkt mijn blik duidelijk maar ik hou mijn blik op haar gepint. "Helemaal niks."
    Ik lach zacht. "Precies, wat zij zegt." Ik knik langzaam en grijns.
    "Hé Quinto, wees eens behulpzaam en help deze dame haar cel in." zeg ik, met een licht bevelende cel. Goed, misschien stijgt het me een beetje naar mijn bol.


    Your make-up is terrible

    Maya Juliëtte Adams
    "Zal ik verband halen voor die wond? Of heb je verder iets nodig," vroeg hij, op dezelfde toon, maar Drew deed dit soort dingen niet erg vaak dus ik was hem dankbaar.
    ''Eh, verband zou wel handig zijn denk ik.'' zei ik, en grinnikte flauwtjes. Ik voelde het bloed druppelen, maar veel pijn deed het niet. Ik zuchtte geërgerd. Het viel op, aangezien ik een wit shirtje aan had. Als dit zo doorging, had ik helemaal geen kleding meer over.


    "When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

    Frodo schreef:
    [Mèh, laat Nicole toch gaan, dan kan ze naar de eenzame Delphine ;D]


    [Anders komen Derw en Maya wel terug. ;D]

    Password schreef:
    (...)

    [Anders komen Derw en Maya wel terug. ;D]


    [Oké (dance) ]


    “Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien