[RPG] Alcatraz - Five. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 2 juni 2012 - 21:41 ]

Aragog schreef:
[Eh, zo rond haar sleutelbeen :'D
*gaat schrijven*]

[Oké. ]

Maya Juliëtte Adams
''Vier uur.'' zei hij, en ik knikte. Ik beet verveeld op mijn lip, maar mijn hart stond stil toen hij naar me toe liep, voor me bleef stilstaan en mijn haar aan de kant schoof. Shit.
''Wat heb jij gedaan?'' vroeg hij, en ik dacht koortsachtig na.
''Eh- Niks. Ik bedoel- Bij het voedselgevecht kwam er een bord tegen me aan en die ging kapot, en-'' ik haalde mijn schouders op. Ik hoopte dat het geloofwaardig overkwam, aangezien ik al te vaak had gevochten. Ik had geen zin in de isoleercel, dus liegen was de beste optie, toch?
Ik keek naar mijn handen die op mijn schoot lagen, zodat hij het niet uit mijn ogen kon aflezen dat het niet de waarheid was, en zuchtte onhoorbaar.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Luca Jones

"Hm, jij hier ook nog," Mompelt hij en kijkt me strak aan. "Nog langer gekregen na dat gevecht?"
Ik lach zacht, dat zou hij wel willen hé. Ik schud kort mijn hoofd en blijf grijnzen. Misschien moet ik hem maar een beetje tegemoet komen.
"Nee, maar die drie weken isoleercel waren niet bepaald een pretje." zeg ik schouder ophalend.
Ik kan me die tijd nog helder herinneren, de eerste dag denk je dat het reuze meevalt, daarna ga je je meer en meer vervelen, ga je nadenken en aan het einde van die drie weken is het heel moeilijk om niet te laten merken hoe gek je daar bent geworden. Langer had het niet moeten zijn in ieder geval.

Your make-up is terrible

Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

"Eh- Niks. Ik bedoel- Bij het voedselgevecht kwam er een bord tegen me aan en die ging kapot, en-,"
Beseft ze niet dat ik na deze lange tijd in de gevangenis, nog nooit smoesjes heb gehoord? En ik moet je zeggen, deze is wel een van de klassiekers.
Ik schud mijn hoofd. "En nu het echte verhaal," Zeg ik tegen haar. "Ik beloof je, je hoeft niet naar de isoleercel," Vervolg ik en laat me dan naast haar op het bed zakken.

Quinto Thomas Reynolds.

Hij lacht zachtjes en blijft daarna grijnzen. "Nee, maar die drie weken isoleercel waren niet bepaald een pretje," Zegt hij en haalt even zijn schouders op.
Ik haal mijn neus op. "Als het aan mij zou liggen, had je nog langer gekregen," Zeg ik bits en sla mijn armen over elkaar.
Als hij ook maar iets flikt, ga ik het gevecht aan. Ik laat me niet nog en keer het ziekenhuis in slaan.

Luca Jones

Hij haalt zijn neus op. "Als het aan mij zou liggen, had je nog langer kregen." zegt hij bits en slaat zijn armen over elkaar.
Zijn houding straalt verdedeging uit. Nou, ik weet wel beter dan wéér met hem op de vuist te gaan, dat flik ik niet nog eens. Hoewel ik niet bang voor hém ben, ben ik wel bang geworden voor de isoleercel, voor zo'n lange tijd. Maar als hij me een reden geeft...
"Troost je, ik moet nog 18 jaar." zeg ik met een zuur gezicht.
Hoewel ik me redelijk ongemakkelijk voel, leun ik een beetje op mijn linkerbeen om relaxt over te komen, zodat hij me niet aanvallend opvat. Dat zal weer schelen.

Your make-up is terrible

Maya Juliëtte Adams
Hij schudde zijn hoofd. "En nu het echte verhaal," zei hij, en ik vervloekte mezelf van binnen. "Ik beloof je, je hoeft niet naar de isoleercel," voegde hij er aan toe, en ik volgde zijn bewegingen toen hij naast me ging zitten. Ik zuchtte. Ik geloofde Drew wel. ''Er was een meisje waar ik al eerder mee had gevochten, maar op een gegeven moment kwam ze aanzetten met een stuk glas in haar handen. Van de borden ofzo.'' mompelde ik. ''Ze sprong bovenop me, en ik heb mijn keel weten te redden.'' zei ik, en grinnikte flauwtjes. ''Ze eh- was bewusteloos, 'k weet niet of ze nog in de eetzaal ligt eigenlijk.'' mompelde ik, ietwat beschaamd, en wendde mijn blik af. Wat zou hij wel niet van me denken nu?

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

[Wat heb ik gemist?+ kan ik ergens inspringen?]

To the stars who listen — and the dreams that are answered

xMarvelous schreef:
[Wat heb ik gemist?+ kan ik ergens inspringen?]

-- Het is nu 16.38. Doordat er twee keer een voedselgevecht heeft plaatsgevonden is voor vandaag het naar buiten gaan afgeschaft. --

Quinto Thomas Reynolds.

"Troost je, ik moet nog 18 jaar," Hij trekt daarbij een zuur gezicht.
Ik grinnik zachtjes.
"En als dat aan mij ligt, zit je hier ook nog 18 jaar met mij," Ik werp een blik op Luca en zie dat hij tegen op mijn been leunt.
Luca.. hmm.. Dit gesprek loopt echt dood. Luca is ook niet erg spraakzaam.
"Nog iets leuks beleeft hier, in de tijd dat ik weg was?"

Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

Maya zucht diep. "Er was een meisje waar ik al eerder mee had gevochten, maar op een gegeven moment kwam ze aanzetten met een stuk glas in haar handen. Van de borden of zo," Mompelt ze. "Ze sprong bovenop me, en ik heb mijn keel weten te redden,"
Hoewel het niet bepaald fijn vindt, had ik er best graag bij kunnen zijn. Dan had ik nog een pleziertje kunnen hebben onder de noemer 'straf'.
"Ze eh- was bewusteloos, 'k weet niet of ze nog in de eetzaal ligt eigenlijk," Vervolgt ze.
"Misschien is het dan een idee als ik ga kijken, de gevangenen bewaken is immers mijn werk," Zeg ik met een grijns en sta op. "Ga je mee?" Direct vraag ik me af waarom ik haar mee vraag. Het voegt niets toe..

Luca Jones

"En als dat aan mij ligt, zit je hier ook nog 18 jaar met mij." Hij werp ondertussen een blik op mij.
"Graag, dat word nog leuk." zeg ik terwijl mijn grijns alweer iets vervaagd.
"Nog iets leuks beleeft hier, in de tijd dat ik weg was?" vraagt hij.
Ik denk even aan net waardoor ik moet grinniken.
"Oh, vanmorgen nog." Ik krab even aan mijn achterhoofd, het is niet zo'n geweldig idee om alles te vertellen denk ik. Volgens mij pakt hij me er zo mee. "Ik moet zeggen dat er leuke meisjes zitten tegenwoordig." verklaar ik mezelf dan.
"Wat heb jij allemaal uitgespookt? Je bent lang weggeweest, ik dacht dat je nooit meer terug zou komen."

Your make-up is terrible

Maya Juliëtte Adams
"Misschien is het dan een idee als ik ga kijken, de gevangenen bewaken is immers mijn werk," zei hij grijnzend. "Ga je mee?" vroeg hij, en ik keek hem een tikkeltje verbaasd aan. Ik keek even naar Delphine, en toen weer naar Drew. Ik stond op. ''Ja hoor.'' zei ik, en grijnsde lichtjes. Dan had ik tenminste nog wat te doen, Delphine was niet erg spraakzaam en ik had geen zin om de hele middag nog op dat bed te zitten of iets dergelijks. En het leek me amusant om te zien hoe erg mijn slachtoffer er aan toe was, maar dat hield ik maar voor me.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Quinto Thomas Reynolds.

"Graag, dat word nog leuk," Zegt hij met een grijns op zijn gezicht.
Ik weet bijna zeker dat die grijns sarcastisch bedoelt is.
"Oh, vanmorgen nog. Ik moet zeggen dat er leuke meisjes zitten tegenwoordig," Zegt hij dan.
"Jij bent ook iets veranderd, hé," Zeg ik met een kleine grijns. "En helemaal in je eentje?" Vraag ik dan.
"Wat heb jij allemaal uitgespookt? Je bent lang weggeweest, ik dacht dat je nooit meer terug zou komen,"
Ik haal mijn schouders op. "Ik heb ik het ziekenhuis gelegen, gehersteld en daarna een tijdje een andere baan gehad, maar dit hier is mijn baan en blijft het ook en daarom ben ik teruggekeerd," Leg ik aan hem uit.

Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

Maya staat net als mij op. "Ja hoor," Antwoord ze.
Ik slenter de cel uit, de gang op. Delphine zou niet ver heen gaan, dus laat ik de cel openstaan.
Samen met Maya betreed ik de eetzaal. Het is er leeg op een paar gevangenen na. Helemaal, achter in de zaal ligt iemand op de grond.
Ik loop erheen en kniel bij haar neer. Zachtjes schud ik aan haar schouders.
"Wauw, Maya. Wat heb je met haar gedaan?" Vraag ik dan en werp even een blik op haar, voordat ik opnieuw aan haar schouders schud. Daarna luister ik bij haar pols. Ze heeft nog steeds een hartslag.