[RPG] Alcatraz - Five. - Speeltopics

[ bericht aangepast op 2 juni 2012 - 21:41 ]

[Lieve schatten, het spijt me echt dat ik pas zo laat reageer, het is een beetje druk hier geweest de laatste tijd...
Oh jeej, ik zit bij Nicole én Maja ^^ ik ga nu reageren!]

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Luca Jones

"Jij bent ook niets veranderd hé?" zegt met een kleine grijns. "En helemaal in je eentje?" vraagt hij.
Ik haal mijn schouders op. "Er zijn er altijd minstens twee voor nodig, dus niet alleen." antwoord ik ontwijkend.
"Ik heb in het ziekenhuis gelegen, gehersteld en daarna een tijdje een andere baan gehad, maar dit hier is mijn baan en blijft het ook en daarom ben ik teruggekeerd." legt hij aan me uit.
"Gelukkig maar, we misten je al." zeg ik grinnikend. "En dat was sarcastisch. Al kan het nog leuk worden nu." Het laatste zeg ik nadenkend.

Your make-up is terrible

Maya Juliëtte Adams
We liepen zwijgend naar de eetzaal, wat nog redelijk rommelig was. Het was leeg, op één persoon na. We liepen er naartoe, en Drew knielde naast haar neer. Hij schudde aan haar schouders, maar kreeg geen reactie.
''Wauw, Maya. Wat heb je met haar gedaan?'' vroeg hij, keek me aan en richtte zich toen weer op het meisje.
''Eh-'' begon ik, en krabte even aan mijn achterhoofd. Ik dacht even na, en het schoot me weer te binnen. ''Haar slaap.'' mompelde ik.
Ik had haar op haar slaap geslagen, en tegen haar hoofd en ribben geschopt. ''Oh, en haar ribben.'' zei ik er bijna onhoorbaar achteraan. Ik bedoel- zo erg was dat toch niet? Zij probeerde me te vermoorden, dus mijn actie viel nog redelijk mee, toch?
Ik ging aan een bankje zitten, en keek lichtelijk beschaamd naar het meisje en Drew.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Delphine Sarah Parker

Afwezig luister ik met een half oor naar het gesprek van Maya en Drew. De nieuwe celindeling komt me heel goed uit, maar ik heb al heel de dag zo'n verstikkende hoofdpijn dat het me eventjes niets kan schelen. Ik leg zuchtend mijn hoofd tegen de koele muur en sluit mijn ogen. Het lijkt wel alsof er iemand met een grote hamer tegen mijn schedel heeft geslagen. Net als ik er iets van wil zeggen, komt er een knappe jongeman binnen. Hij grijnst naar Drew en laat dat zijn ogen door de cel glijden. Duidelijk een cipier. Als hij bij mij aankomt en vraagt wie ik ben, geef ik geen antwoord. Op dit moment ben ik niemand.
Ik leg mijn zware hoofd in mijn armen en probeer alle geluiden buiten te sluiten. Wat is er met me aan de hand?

“Moonlight drowns out all but the brightest stars.” - Tolkien

Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

"Eh-," Stamelt ze. "Haar slaap," Mompelt ze.
Ik schuif haar blonde haren aan de kant en zie dat er een blauwe plek op haar slaap zit.
"Oh, en haar ribben," Vervolgt ze.
Vrijwel direct trek ik haar shirt omhoog. Ze draagt een witte bh, maar daar kijk ik nu niet naar.
Ook zitten er een blauwe plek op haar ribben.
Wanneer ik weer opkijk, zie ik dat Maya op een bankje is gaan zitten.
Het meisje komt langzaam weer bij. Ze opent haar groene ogen en kijk me aan. "W-wat is er gebeurt?" Stotter ze.
"Je bent knock-out geslagen door Maya," Zeg ik tegen haar. Ze heeft recht om het te weten.
Ze gaat rechtop zitten en ze kijkt naar haar borst. "Wat?!" Schreeuwt ze.
"Denk niet verkeerd, ik ging kijken. Er zit een blauwe plek op je slaap en op je borst," Leg ik uit.
Ze knikt zachtjes en kijk naar haar ribben. Direct slaakt ze een gilletje. "Mijn nek," Piept ze.
"Gaat het?" Vraag ik aan haar.
"Nee," Antwoord ze.
Ik kijk haar aan en zie dat ze liegt. Ze heeft een glimlach op haar gezicht staan. "Oké, voor mijn aandacht moet je echt beter je best doen," Zeg ik tegen haar, kijk naar Maya en knipoog even naar haar.
Dan sta ik op en ga tegenover Maya zitten. "Die mankeert niks," Zeg ik tegen haar.

Quinto Thomas Reynolds.

"Er zijn er altijd minstens twee voor nodig, dus niet alleen," Antwoord hij.
Ik denk diep na, maar kan zo snel niemand bedenken.
"Gelukkig maar, we misten je al," Grinnikt hij.
Wauw.. een sarcastischer antwoord kon echt niet.
"En dat was sarcastisch. Al kan het nog leuk worden nu,"
"Bedankt voor de uitleg," Mompel ik en rol even met mijn ogen. Mijn blik glijd door de cel.
"Wie is je celgenoot?" Vraag ik dan.

Luca Jones

"Bedankt voor de uitleg." mompelt hij en rolt met zijn ogen. Zijn blik glijd door de cel.
"Wie is je celgenoot?" vraagt hij.
"Ene... Vic... Victor." diep ik ergens uit mijn geheugen op en ik haal argeloos mijn schouders op.
"Geen idee waar die uithangt, heb hem al sinds vanmorgen niet meer gezien. Misschien ligt hij ergens voor pampus of is hij neergeslagen. Misschien wel isoleercel gekregen tijdens dat achterlijke voedselgevecht." verzin ik hard op achter elkaar. Mijn vindingrijkheid hierzo is groot geworden.

Your make-up is terrible

Quinto Thomas Reynolds.

"Ene... Vic... Victor," Antwoord hij verward.
"Geen idee waar die uithangt, heb hem al sinds vanmorgen niet meer gezien. Misschien ligt hij ergens voor pampus of is hij neergeslagen. Misschien wel isoleercel gekregen tijdens dat achterlijke voedselgevecht,"
Ik haal mijn schouders op en ga op de stoel in de cel zitten.
"Oh, vanochtend was er weer een voedselgevecht," Zeg ik met een kleine grijns.

[Weg inspiratie..]

Maya Juliëtte Adams
Ik luisterde met opgetrokken wenkbrauwen naar het gesprek, en grinnikte bij dat domme kreetje wat ze slaakte.
"Oké, voor mijn aandacht moet je echt beter je best doen," Zeg Drew tegen haar, keek naar mij en knipoogde. Ik glimlachte lichtjes, veegde automatisch een haarlok achter mijn oor en keek naar mijn handen.
In mijn ooghoeken zag ik Drew opstaan, en hoe hij tegenover me ging zitten. "Die mankeert niks," zei hij, en ik grinnikte zachtjes. Ik keek hem weer aan. ''Jammer.'' zei ik zachtjes, en zuchtte onhoorbaar. Dat kreng verdiende wat Quinto heeft meegemaakt, maar ik hield wijselijk mijn mond.

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Andrew Rayan Powell (Drew Foster).

"Jammer," Zegt ze zachtjes.
Ik grinnik kort. "Toen ze zag dat ik het was, deed ze zielig, puur voor mijn aandacht," Mompel ik dan.
Ik tik met mijn vingers op tafel en laat mijn ogen door de zaal glijden. Het is stil tussen mij en Maya.

[Oké.. er moet ff iets gebeuren. ]

[Hahaha, let me think :'D.
Staat dat meisje er nog? Misschien kan ze Maya weer aanvallen ofzo, en dan vind Drew een bitchfight geen probleem, I guess :'D
Hahaha, oh ik ben zó inspiratieloos nu]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Luca Jones

Ik volg hem met mijn ogen terwijl hij door de cel loopt en op de stoel neerploft. Ik besluit me bij hem te voegen, maar wel op een behoorlijke afstand. Ik ga dus op het verste einde van de bank zitten.
"Oh, vanochtend was er weer een voedselgevecht." zegt hij met een grijns.
Ik knik even. "En vanmiddag ook." voeg ik er aan toe. "Verdomde kinderen hier." Ik schud afkeurend mijn hoofd.

Your make-up is terrible

Aragog schreef:
[Hahaha, let me think :'D.
Staat dat meisje er nog? Misschien kan ze Maya weer aanvallen ofzo, en dan vind Drew een bitchfight geen probleem, I guess :'D
Hahaha, oh ik ben zó inspiratieloos nu]

[Hmm.. Leuk idee.
Of.. uhm, even denken. Of dat meisje versiert Drew en doet bitchie tegen Maya, dus dan ontstaat er een gevecht. (:]

[Yesh!
Ik ga nu schrijven ]

"When all of your wishes are granted, many of your dreams will be destroyed.''

Quinto Thomas Reynolds.

"En vanmiddag ook. Verdomde kinderen hier," Zegt hij en schud zijn hoofd.
Ik kan het niet laten en grinnik zachtjes. Luca is nog precies hetzelfde. Hij ziet zichzelf als een volwassene, heeft een hekel aan alles wat los en vast zit en kan nog steeds zichzelf niet beheersen.
Ik leun met mijn rug tegen de muur aan. "Als ik weg moet gaan, moet je het maar zeggen," Misschien was het zwak wat ik zei, maar het leek nou niet bepaald dat hij gesteld was op mijn bezoek.