{RPG} Living like a cowboy, indian || {1} - Speeltopics

Ik probeer maar eens wat, ik weet niet of het wat word

De indianen aan de noordelijke kant van de rivier leven van het jagen op dieren en gaan bijna allemaal harmonieus met elkaar om terwijl het leven van cowboys aan de zuidelijke kant van de rivier bestaat uit paarden races en het uitbreiden van hun bestaan.

Jaren lang leefden de indianen en de cowboys gewoon in vrede naast elkaar, iets wat veranderde toen de cowboys de indianen proberden uit de drijven. Maar nu vechten de Indianen terug, en harder dan ooit. Gedreven door hun geloof en godin Hyitcha (de godin van liefde, passie en trouw) stormen ze het land van de cowboys in.

[ bericht aangepast op 24 mei 2012 - 19:00 ]

Don't be like the rest of them, darling

Tala Kilimoli

Mijn ogen klaarden op.
"Ik wil het eigenlijk ook wel eens van dichtbij zien." Zei ik zacht, maar toch was de opwinding een beetje hoorbaar. "Maar ik vraag me alleen af, wat ze zouden doen met ons als de cowboys ons betrappen."
Bedenkelijk tuitte ik mijn lippen een beetje en fronste.
Mijn ogen stonden waakzaam, alsof ik toch ergens wel een slecht voorgevoel had.
"Denk je dat het ooit goed komt tussen onze volkeren?" Vroeg ik en liet me neerzakken tegen een boom terwijl ik mijn benen voorzichtig optrok.
Ik keek naar hem op en wachtte geduldig op antwoord.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Juaneño Wintu Nakipa.

"Ik wil het eigenlijk ook wel eens van dichtbij zien," Zegt ze zachtjes. "Maar ik vraag me alleen af, wat ze zouden doen met ons als de cowboys ons betrappen," Ze laat zich tegen de boom op de grond zakken.
Ik leun tegen een andere boom aan en kijk op haar neer. "Ze zullen ons op z'n minst verwonden of mishandelen," Zeg ik tegen haar.
"Denk je dat het ooit goed komt tussen onze volkeren?" Ze kijkt me aan.
Ik schud mijn hoofd. "Ik weet het niet, maar hoop het wel," Geef ik als antwoord.

Tala Kilimoli

Een kleine zucht ontsnapte uit mijn mond terwijl ik mijn kin op mijn knieën liet rusten.
"Wat heb jij eigenlijk de laatste tijd zoal gedaan?" Vroeg ik zacht terwijl ik een klein vlindertje bestudeerde. "Ik heb het gevoel alsof ik je in een eeuwigheid niet meer heb gesproken."
Langzaam keek ik op en lachte. "Je ontloopt me toch niet?"

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Juaneño Wintu Nakipa.

"Wat heb jij eigenlijk de laatste tijd zoal gedaan?" Vraagt ze zachtjes. "Ik heb het gevoel alsof ik je in een eeuwigheid niet meer heb gesproken,"
Ik haal even mijn schouders op als reactie.
"Je ontloopt me toch niet?"
Ik fluit nonchalant en kijk naar de lucht. "Nee, tuurlijk niet," Zeg ik met een grijns. "Maar nee," Begin ik eerlijk. "De laatste tijd ben ik weggeweest voor een grote jachtpartij met de ouderen, maar het heeft helaas weinig opgeleverd," Zeg ik met een kleine teleurstelling in mijn stem.

Tala Kilimoli

Ik knikte begrijpend en speelde wat met een veer die in mijn losse lokken hing.
"Andere keer beter?" Vroeg ik met een klein glimlachje. "Iedereen heeft wel eens pech, zit er maar niet over in."
De vlinder vloog weg richting de paarden en al snel wendde ik mijn hoofd er van af om Juaneño weer aan te kijken.
"Weet je waar ik zin in heb?" Vroeg ik en stond op om vervolgens het zand wat van mijn achterste te kloppen. "Aangezien het warm is, heb ik zin om nog eens een duik te nemen in de rivier. Heb je geen zin om mee te gaan?"

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Juaneño Wintu Nakipa.

"Andere keer beter?" Er verschijnt een kleine grijns op haar gezicht. "Iedereen heeft wel eens pech, zit er maar niet over in,"
Ik knik kort en blijf met mijn rug tegen de boom aan hangen. Het is wel lekker, zo in de schaduw.
"Weet je waar ik zin in heb?"
Nu gaat er iets groots komen.. Tala kan soms enorme iedeeën of plannetjes hebben.
"Aangezien het warm is, heb ik zin om nog eens een duik te nemen in de rivier. Heb je zin om mee te gaan?"
Bij de gedachte alleen al lijkt het alsof er een briesje opsteekt. Water.. heerlijk!
Ik knik overtuigend. "Lijkt me lekker," Mompel ik. Ondanks haar idee, wordt mijn blik afgeleid door het dorp. Er lopen een paar cowboys rond, alsof ze iets zoeken. Plotseling kijk eentje mijn kant op. Ik druk me tegen de boom aan om niet gezien te worden, maar het is te laat.
Hij komt deze kant al op. En als ik beter kijk, zie ik iets glimmen in zijn handen.
"Tala wegwezen!" Roep ik en ren richting mijn paard. Ik mijn haast trek ik Tala achter me aan.

Tala Kilimoli

Niet begrijpend wierp ik een blik over mijn schouder om te kijken waar hij zo van geschrokken was.
Cowboys.
"Verdorie." Mompelde ik met grote ogen en probeerde de grote passen van Juaneño bij te houden, wat niet bepaald handig was aangezien ik veel kleiner was als hem.
"Denk je dat ze ons gaan inhalen?" Vroeg ik terwijl we de paarden bereikten. Een overdonderend geluid van een geweerschot, deed me in elkaar duiken en ik zag nog net hoe een kogel in de boom naast ons belandde.
"Niet goed, niet goed, niet goed." Zei ik haastig terwijl er nog andere schoten werden gelost.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Juaneño Wintu Nakipa.

"Verdorie," Mompelt ze. "Denk je dat ze ons gaan inhalen?"
Ik wil wat zeggen, maar dat gaat compleet verloren in het geluid van een schot. Ik werp een blik op Tala en zie dat ze ongedeerd is.
"Niet goed, niet goed, niet goed," Ondertussen werden er meer schoten gelost.
Ik spoort mijn paard aan om weg te galopperen, maar blijkbaar is ze ernstig geschrokken van de schoten en blijft staan.
"Kom op Yotanka!" Roep ik en spoor haar opnieuw aan. Dit keer schiet ze weg en ik hou me vast aan haar manen om niet van haar rug af te vliegen. Ik kijk achter me, richting Tala.

Tala Kilimoli

Met bonzend hart sprong ik behendig op mijn paard en keek nog één keer achterom.
Ze waren dichter aan het komen.
Ik gaf mijn paard de sporen en begon naast Juaneño te galopperen.
"We mogen ze niet naar het dorp leiden!" Riep ik tussen de schoten door. "Anders raakt iedereen in gevaar!"
Om eerlijk te zijn moest ik veel moeite doen om boven het verschrikkelijke geluid uit te komen, maar het lukte toch.
Vurig hoopte ik dat de cowboys het op zouden geven en dat ze terug naar huis zouden gaan zodat er geen gewonden waren, maar ik betwijfelde het.
Vanuit mijn ooghoek zag ik mijn boog en pijlen in de koker zitten dat ik aan mijn paard had gebonden en had misschien wel een plan.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Juaneño Wintu Nakipa.

Gelukkig is ook Tala heelhuids op haar paard gekomen en samen galopperen we over de vlakte.
"We mogen ze niet naar het dorp leiden! Anders raak iedereen in gevaar!" Roept ze luid.
Ik geef een handgebaar als teken dat ik het verstaan heb. Wanneer ik weer achterom kijk, zie ik dat de cowboys de achtervolging in hebben gezet.
Ik zoek oogcontact met Tala en wijs daarna naar achteren. Een moment schiet er vreselijke gedachte door mijn hoofd. Dit is het einde.. In ieder geval zal ik tot het einde blijven vechten.
De cowboys hebben een achterstand, maar ze blijven schieten. Iedere kogel raakt de grond of schiet langs ons.

Tala Kilimoli

In volle vaart reed ik zij aan zij met Juaneño en hoopte ik dat mijn paard dat van hem zou blijven volgen.
Ik sloeg mijn benen zodanig opzij dat ik niet veel later achterstevoren op mijn paard zat met mijn gezicht naar de cowboys gericht.
Zonder aarzeling greep ik mijn pijl en boog uit de koker die aan het paard vast zat en spande een pijl op.
Mijn ogen vernauwden zich geconcentreerd en ik probeerde ondanks het vreselijke geschok mijn pijl toch stabiel te krijgen.
Ik trok de pees tot achter mijn oren en mikte op zijn hand waar het geweer in lag.
"Het lukt me wel." Fluisterde ik tegen mezelf en hief zelfzeker mijn kin een beetje op.
Mijn vingers lieten de pees los en voordat ik het wist hoorde ik de cowboy pijnlijk vloeken waardoor ik automatisch triomfantelijk glimlachte.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Juaneño Wintu Nakipa.

Ik blijf me aan de manen van mijn paard vasthouden. Normaal galoppeert ze op een snelheid die ik kan bijhouden, maar nu gaat ze echt abnormaal snel.
Wanneer ik een blik opzij werp, zit Tala achterstevoren op haar paard met een pijl en boog ik haar handen. Ze laat de pijl los en deze vliegt met een noodvaart weg.
Ik draai me nog verder, zodat ik kan zien waar deze belandt. Blijkbaar raakt hij een van de cowboys met pistolen, want deze staakt de achtervolging en blijft staan. Één, nul voor de Indianen! Nu zijn er nog twee over. Eentje met pistool, eentje zonder.
Tala heeft haar actie gehad, nu ben ik aan de beurt. Ik heb geen pijl en boog bij me, dus moet ik het doen met de spullen die ik heb.
Ik hou met vast aan mijn paard, maar buig me ver genoeg, zodat ik bij de grond kan. Ondanks de snelheid zie ik een steen liggen. Ik graai de losse steen van de grond. Hij past precies in mijn hand. Terwijl mijn paard galoppeert, draai ik me om. Langzaam verminder ik een beetje vaart, kom dichter bij de cowboy en gooi dan de steen. Gelukkig heb ik dit soort dingen wel vaker gedaan.
De steen raakt de arm van de cowboy, waarin hij het pistool vasthoud. Van schrik laat hij het ding uit zijn handen vallen. Ook hij stopt met achtervolgen. De derde laat zijn paard ook vaart minderen en voor ik het weet ben ik ze uit het oog verloren.
Ik ga weer normaal op mijn paard zitten en glimlach naar Tala.

Tala Kilimoli

Wanneer ik merkte dat we de cowboys waren kwijtgespeeld, ging ik weer normaal zitten en vertraagde wat.
"Dat was me wel een avontuurtje." Grijnsde ik en klopte zacht in de hals van mijn paard. "Nu wil ik zéker zwemmen."
Lachend schudde ik mijn hoofd en stak mijn boog weer in zijn koker en zuchtte vermoeid.
Het was me al eerder opgevallen dat de cowboys steeds dichter kwamen en ik vroeg me af wanneer ze ons dorp zouden bereiken en aan vallen.
Bedenkelijk tuitte ik mijn lippen een beetje en keek naar Juaneño. "Gaat het?"

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

Juaneño Wintu Nakipa.

"Dat was me wel een avontuurtje," Grijnst ze. "Nu wil ik zéker zwemmen,"
Daar ben ik het volkomen mee eens. Ik veeg met de rug van mijn hand over m'n voorhoofd. Ik had het al warm, nu staan er toch echt een paar zweetdruppeltjes op mijn hoofd.
"Gaat het?" Vraagt ze.
Ik knik. "Prima, hoewel.. ze hadden ons net zo goed te pakken kunnen hebben," Het laatste mompel ik erachteraan.
"Op naar de rivier, ik heb het echt ongelofelijk warm gekregen,"

Tala Kilimoli

Ik maak een instemmend geluidje en zette mezelf wat rechter op mijn paard.
Ergens was ik Hyitcha dankbaar dat ze ons had gered uit de klauwen van die monsters.
Soms vroeg ik me wel eens af wie hier de barbaren waren.
Wij hielden van natuur en leefden er in harmonie mee samen, de cowboys daarentegen vernietigden alles wat op hun weg lag en jagen ons op als wild.
Wij hebben respect voor alles wat leeft, cowboys doden graag.
Voordat ik er erg op had, waren we al bij de rivier aangekomen waar ik me uitgeput van mijn paard liet glijden.
Snel knielde ik neer bij het water en verfriste eerst mijn gezicht voordat ik er een duik in zou nemen.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.