My School's Glee Club [Chapter 54] - Speeltopics

© Copyright Dracy
________________________________________________________________________
"Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

Dit is het verhaal:

"Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
[Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
________________________________________________________________________
Regels:
- Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
- Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
- Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
- Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
- We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
er weer makkelijk mee in kan gaan.
- Max 4 Personages P.P
- Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
[Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
- Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
-Wil je solliciteren? Kan altijd.
________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
_______________________________________________________________________
Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson. .

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Charlotte

"Charlie, wil je even stoppen met huilen, alsjeblief? Ik verwijt jou niets, helemaal niets. Het waren mijn gevoelens, en die waren niet wederzijds. En ergens ben ik blij dat het niet op iets is uitgedraaid, want dan was mijn beste vriendin mijn beste vriendin niet meer. Je mag jezelf echt niet zoveel verwijten. Niet alles is jouw fout. Wil je je nieuwe kleren aantrekken? Misschien voel je je dan beter, ze staan je echt prachtig."
Met ingehouden adem luister ik naar wat ze zegt. Ze is veel te vergevingsgezind. Ikzelf had waarschijnlijk lange tijd niet meer tegen haar gepraat mochten de rollen omgedraaid geweest zijn. Maar aan de andere kant heeft Mary haar emoties wel meer onder controle.
Ik schud mijn hoofd. Ik heb geen zin om mijn nieuwe kleren aan te trekken. Ik trek het deken wat hoger en sluit mijn ogen.
"Weet je nog, die ene keer dat ik vast zat in een holle boom omdat ik dacht dat ik zo naar wonderland zou raken, net als Alice?" vraag ik.

Arion

"Dat denk ik," zegt hij dan. Hij kijkt even om zich en volgens mij heeft hij geen zin om erover te praten. Ik knik even en steek mijn handen in broekzakken.
"Wil je wat drinken."
Ik kijk even op en schud mijn hoofd.
"Nee, hoeft niet," zeg ik met een kleine glimlach. Ik ga tegenover hem aan tafel zitten. Mijn ogen vallen op iets wits op de grond. Ik buk me om het op te rapen. Ik neem het tussen mijn duim en wijsvinger en zie dat de randjes bruin en verschrompeld zijn. Het lijkt wel een bloemblaadje.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Donna

"Het komt en het gaat. Maar het zal wel overgaan. Haal het alsjeblieft nooit meer in dat mooie hoofdje van je om weg te gaan."
Ik sla mijn ogen neer en haal diep adem. Mijn hoofd laat ik tegen zijn borstkas rusten.
"Ik zal het doen," beloof ik hem.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Mary

"Weet je nog, die ene keer dat ik vast zat in een holle boom omdat ik dacht dat ik zo naar wonderland zou raken, net als Alice?"
Ik hoef niet lang na te denken. Grinnikend knik ik.
"Tuurlijk weet ik dat nog, Charlie. Hoe kan ik dat ooit vergeten?"
Lachend kijk ik haar aan.
"Wacht even, ik ga even de post halen," zeg ik zacht.
Ik sta op en loop op mijn kousen naar de deur. Op een tafeltje heb ik daarstraks de post neergelegd, en ik zet me weer bij haar in de zetel, terwijl ik erdoor ga.
"Een brief van tante Emma?"
Ik frons even en open de brief.
"Dit meen je niet?"
Geschokt laat ik Charlie de brief zien, samen met de 2 vliegtuigtickets.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Jeremy

"Ik zal het doen."
Glimlachend streel ik haar zachtjes over haar haren en wieg haar wat heen en weer.
"Ik hou van je, prinses," zeg ik stil.
Ik plaats mijn lippen op haar kruin en leg mijn armen om haar heen.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Michael

"Nee, hoeft niet."
Ik kijk hoe hij een wit blaadje van de grond plukt. Er gaat een rilling door me heen en ik wend mijn blik af. Snel sta ik op en loop naar de keuken waar ik voor mezelf wel iets inschenk. Fronsend kijk ik naar het blaadje. Opnieuw gaat er een rilling door mijn ruggengraat. Het blaadje voelt zwaar, emotioneel. Alsof er iets achter zit. Daarbij heeft mijn oma nooit witte rozen, ze haat die dingen. Nadenkend nip ik aan mijn glas en ik neem weer tegenover hem plaats.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Donna

"Ik hou van je, prinses."
Ik klem mezelf stevig tegen hem aan. Nooit, maar dan ook nooit wil ik dit moment meer missen. Zachtjes laat ik me meedeinen op zijn gewieg. Mijn oogleden worden zwaarder. Met moeite probeer ik ze open te houden.
"Je bent veel te lief," fluister ik zachtjes en ik geef hem een klein kusje.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Jeremy

"Je bent veel te lief."
Ik glimlach zacht.
"Ach, dat is alleen maar voor jou."
Ik kijk even in haar ogen en kus haar liefdevol. Mijn hoofdpijn is nu zo goed als weg, en ik ben er niet kwaad om. Dit moment is veel te mooi.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Charlotte

"Tuurlijk weet ik dat nog, Charlie. Hoe kan ik dat ooit vergeten? Wacht even, ik ga even de post halen.
Met tegenzin kruip ik van Mary's schoot af. Ik ga in een hoekje van de zetel zitten en maak mezelf zo klein mogelijk. Op mijn hoofd na zit ik volledig verborgen onder het deken. Ik sluit mijn ogen en merk dat Mary weer naast me komt zitten.
"Een brief van tante Emma. Dit meen je niet?"
Alweer met tegenzin, open ik ik mijn ogen. Ik krijg een brief in mijn handen gestopt, samen met twee vliegtuigtickets. Twee. Waarom twee? Heeft ze nog een verborgen tweelingszus ergens op een zolder?

Arion

Terwijl Michael terug tegenover me komt zitten, kijk ik even om mee heen. Op zoek naar een vuilbak. Die staat blijkbaar niet in het zicht.
"Ik zou dit weg gooien, maar ik ken mijn weg hier niet," zeg ik verontschuldigend.
Ik twijfel er aan dat Michael zelf hier nog alles weet staan of liggen, maar ik ga niet zomaar in zijn oma's huis beginnen rondneuzen. Ik leg het blaadje maar neer op tafel. Veel zal het wel niet te betekenen hebben.

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Mary

Ik laat mijn hoofd in mijn handen rusten.
"Fuck," mompel ik.
Ik schreeuw even tegen mijn plafond, alsof het zijn schuld is.
"Ze wil dat ik naar Nashville kom, met iemand," ik wapper met de twee ticketten, "voor de begrafenis van mama."
Ik laat me achteruitzakken.
"Ik ga niet," brom ik.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Donna

"Ach, dat is alleen maar voor jou."
Zachtjes kus ik hem terug. Mijn armen leg ik rond zijn middel.
"Gelukkig maar dat je dat bent," grinnik ik zachtjes.
"Anders was het een stuk moeilijker geweest."

Michael

"Ik zou dit weg gooien, maar ik ken mijn weg hier niet."
Hij legt het blaadje op tafel. Voorzichtig pak ik hem op en speel ermee tussen mijn vingers. Het blaadje voelt zacht aan. Nu in mijn hand voelt het alleen maar zwaarder. Bedenkenlijk kijk ik ernaar terwijl ik het op mijn handpalm laat rusten. Witte rozen, afscheid, nieuw, liefde

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Jeremy

"Gelukkig maar dat je dat bent. Anders was het een stuk moeilijker geweest."
Ik grinnik even.
"Jij bent een all-in-one-pakje. Lief, knap, schattig, onweerstaanbaar. De hoofdprijs."
Teder druk ik mijn lippen op de hare.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Donna

"Jij bent een all-in-one-pakje. Lief, knap, schattig, onweerstaanbaar. De hoofdprijs."
Ik geef hem een klein kusje terug.
"Inclusief arrogantie, egoïsme, chagerijnig, dominant, jaloers."
Met pretoogjes kijk ik hem aan.
"Je moet me niet zo ophemelen," grinnik ik.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Jeremy

"Inclusief arrogantie, egoïsme, chagerijnig, dominant, jaloers. Je moet me niet zo ophemelen."
Ik leg mijn armen om haar middel en kijk haar geamuseerd aan.
"Liefde maakt blind, zeggen ze. Wel, dan heb ik enkele blindegeleidehonden nodig."
Grinnikend plaats ik mijn lippen op de hare en sluit mijn ogen. Dit voelt zo goed. Even had ik gedacht dat ik haar kwijt was.

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Donna

"Liefde maakt blind, zeggen ze. Wel, dan heb ik enkele blindegeleidehonden nodig."
Lachend kus ik hem terug.
"Iemand die je met beide benen op de grond houdt," grinnik ik zachtjes.
Ik ga naast hem zitten en leg mijn hoofd op zijn schouder terwijl ik met zijn vingers speel.

"The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

Jeremy

"Iemand die je met beide benen op de grond houdt."
Ik glimlach en kijk naar onze vingers.
"Liever niet. Elk moment met jou is net of ik in de hemel ben, dus doe me dat niet aan, prinses."
Ik leg mijn vrije arm om haar heen en laat mijn hoofd tegen het hare leunen. Met de niet-pijnlijke kant, uiteraard.

But I still have this faith in the truth of my dreams.