• © Copyright Dracy
    ________________________________________________________________________
    "Het nieuwe jaar is net begonnen, er komen veel nieuwelingen op St.joseph School."

    Dit is het verhaal:

    "Je bent nieuw(of al bekend) op de school en je hebt gehoord over een Glee club, en zanggroep van de school. Het lijkt je wel wat, alleen je denkt dat áls je erbij zou gaan, je buitengesloten word. Je besluit om eens te gaan kijken hoe het is."
    [Je kiest zelf of je Personage bij Glee club komt, je hebt vrijheid om dat te doen.]
    ________________________________________________________________________
    Regels:
    - Het liefste iets meer dan één regeltje schrijven.
    - Niemand doet of zijn of haar personage perfect is.[Beslis niet wat andere doen.]
    - Ruzie mag, maar hou het wel reëel.
    - Pesten mag, tot een bepaalde hoogte.
    - We houden ons aan de verhaallijn, natuurlijk mag je er
    iets vanaf wijken, maar hou het wel zo dat je personage
    er weer makkelijk mee in kan gaan.
    - Max 4 Personages P.P
    - Verkering mag, maar alleen als de ander het ook wil.
    [Dwingen word niet geaccepteerd, alleen als het is afgesproken met elkaar, maar meld dat wel even aan Dracy.]
    - Houd je aan de regels. _______________________________________________________________________
    -Wil je solliciteren? Kan altijd.
    ________________________________________________________________________- Als je iets te zeggen hebt wat niet RPG bedoeld in ga dan praten met [] {} () Dan is het niet verwarrend.
    _______________________________________________________________________
    Als Pavarotti niet online is en het topic is vol. Mag je een nieuwe vragen aan Rajah of aan MisPattinson. .


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "Wat is er gebeurd?"
    Ik besluit het eerste deel over te slaan. Dat ik hier zat te huilen, dat hoeft ze niet te weten. Ik probeer wat rechtop te zitten, en voel nog eens aan de wonde op mijn hoofd. Het is slechts wat geschaafd, en niets ernstig.
    "Ze wilden mijn geld. En hebben me een klap verkocht. Meer niet."
    Mijn hoofd bonkt de hele tijd, en ik sluit even mijn ogen.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Charlotte

    Het kettinkje dat ik net van Michael terug gekregen heb, lijkt gloeiend heet in mijn handen. Dit is het dan. Arion's omhelzing brengt me geen troost. De lucht boven me lijkt iets minder blauw, de grond onder me iets minder stevig. Ikzelf lijk iets minder aanwezig.
    "Zeg me nu alsjeblieft dat dit alles is?"
    Ik maak me los van Arion als ik Mary's stem hoor en kruip huilend in haar armen.
    "Kan me niet schelen," breng ik hees uit.
    Niets.
    Ik hoor Michael weg gaan, maar daar kan ik niets aan veranderen. Het is zijn keuze, voor de tweede keer al.
    Ik hoor Arion iets tegen Mary fluisteren, in de zin dat hij haar vanavond belt, dat het hem beter lijkt nu even bij Michael te blijven. Ik walg van het geluidje dat aankondigt dat hij haar een kus geeft.
    Ik begrijp niet dat er mensen zijn die dat nog kunnen.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Donna

    "Ze wilden mijn geld. En hebben me een klap verkocht. Meer niet."
    Ergens geloof ik hem niet maar dit is niet het moment om hem niet te vertrouwen.
    "Alleen je geld," herhaal ik zachtjes.
    "Dan ben je er nog goed vanaf gekomen."
    Ik ga met mijn hand langs zijn gezicht en bekijk zijn wond.
    "Dat moeten we ontsmetten."


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Mary

    "Kan me niet schelen."
    Ik sla mijn armen om haar heen en wrijf sussend over haar haren. Ik kijk toe hoe Michael wegloopt en kijk even naar Arion. Zo had ik me vandaag niet bepaald ingebeeld. Ik knik even wanneer hij zegt dat hij me straks wel belt, en bij Michael wil blijven. Teder kus ik hem terug wanneer hij zijn lippen op de mijne drukt, en kijk hem met een flauw glimlachje na.
    "Arme Charlie. Kom, we gaan naar huis."
    Ik til de zakken op in een hand, en neem in de andere hand haar hand vast.
    "Daar kan je tot rust komen, en ik heb zelfs nog wat wijn staan, denk ik. Voor een keer mag je."


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Jeremy

    "Alleen je geld. Dan ben je er nog goed vanaf gekomen. Dat moeten we ontsmetten."
    Ik knik zachtjes.
    "Ik red me wel."
    Tevergeefs probeer ik recht te staan, maar al snel zak ik weer in elkaar.
    "Het spijt me, Donna," zeg ik zacht.
    Ik leun even met gesloten ogen tegen de muur, en probeer nog een keer op te staan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Michael

    Ik hoor hoe Arion achter me aankomt. De tranen branden in mijn ogen. Stevig loop ik door met de krukken in mijn handen. Ik negeer de vriend die naar me komt lopen. De tranen lopen nu over mijn wangen. Even stop ik om ze met de rug van mijn hand de tranen uit mijn gezicht en loop dan weer door.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Charlotte

    "Arme Charlie. Kom, we gaan naar huis. Daar kan je tot rust komen, en ik heb zelfs nog wat wijn staan, denk ik. Voor een keer mag je."
    Ik schakel over op automatische piloot en knik even. Mijn hand mag ze gewoon vasthouden. Ik voel even niks meer nu.
    Straten komen in beeld en verdwijnen weer. Mensen, auto's, geluiden die ik niet kan benoemen gaan allemaal aan me voorbij. Het tikken van het hangertje, aan de ketting die ik in mijn hand heb, tegen mijn dij is gekmakend.

    Arion

    Ik merk dat Michael me even niet in de buurt wil hebben en val een paar passen terug. Ik stop mijn handen in mijn broekzakken. Ik blijf rustig achter hem aan wandelen.
    "Ik ben er als je me nodig hebt," zeg ik zo rustig mogelijk.
    Het is niet luid, maar ik weet dat hij me gehoord heeft.
    Het doet pijn hem zo te zien, net zoals het pijn deed Charlotte zo overstuur te zien, maar ik kan hem niet dwingen. En dat ben ik ook niet van plan.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Mary

    Ik had gelijk. Thuis is niet ver meer. Na enkele straten zwijgend naast haar te hebben gelopen, stop ik de sleutel in het slot, en open de deur.
    "Ga maar naar binnen," zeg ik zacht.
    Achter haar loop ik naar binnen en leg mijn sleutels op de kast. Ik doe mijn jas aan.
    "Doe alsof je thuis bent, lieverd. Wil je wat drinken?"
    Ik zet de tassen op de tafel neer en kijk haar bezorgd aan.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Donna

    "Ik red me wel. Het spijt me, Donna."
    Ik knik zachtjes en help hem omhoog. Zijn arm sla ik rond mijn hals en ik ondersteun hem bij zijn middel.
    "We gaan naar huis," zeg ik zachtjes en voorzichtig loop ik met hem mee verder richting zijn huis.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Jeremy

    "We gaan naar huis."
    Ik knik zachtjes en kijk haar dankbaar aan. Wanneer ik even ril merk ik dat ik mijn jas ben vergeten op het terras. Zacht vloek ik, en langzaam loop ik met haar mee.
    "Het lukt wel, dank je."
    De arm die om haar hals lag, laat ik voorzichtig los, en wanneer ik zeker ben dat het lukt, zoek ik haar hand, om die vast te houden.
    "Alsjeblief Donna, verlaat me niet," zeg ik stil.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Michael

    "Ik ben er als je me nodig hebt."
    Strak loop ik door maar een paar honderd meter val ik toch inelkaar. Zuchtend ga ik op een bankje zitten. Ik veeg de tranen opnieuw uit mijn gezicht. Het liefste zou ik gewoon tegen iemand aankruipen en uithuilen. Zoals je vroeger altijd deed bij je moeder maar toen over iets onbenulligs. Mijn krukken zet ik tegen het bankje en ik voel mijn hoofd bonken. Ik knijp mijn ogen dicht. Niet nu en niet hier. Kreunend grijp ik naar mijn hoofd. De steken volgen zich weer op hoog tempo op.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Donna

    Hij laat mijn hals los en zoekt voorzichtig mijn hand vast.
    "Alsjeblieft Donna, verlaat me niet."
    Normaal zou ik belachelijk doen bij deze zin maar de tranen branden nu in mijn ogen. Voorzichtig probeer ik ze weg te slikken.
    "Nee," zeg ik zonder geluid.
    "Ik blijf," vervolg ik harder.
    Mijn armen sla ik rond zijn hals. Ik moet op mijn tenen staan om mijn hoofd naar de zijne te brengen. Voorzichtig omhels ik hem terwijl de tranen over mijn wangen lopen.


    "The only way of finding a solution is to fight back, to move, to run, and to control that pressure."

    Charlotte

    "Ga maar naar binnen. Doe alsof je thuis bent, lieverd. Wil je wat drinken?"
    Ik kijk even verbaasd om me heen als ik plots merk dat ik in Mary's appartement ben. Ik ga in een bolletje op de bank liggen.
    "Nee, dank je," zucht ik.
    Het kettinkje heb ik nog steeds in mijn hand, het bengelt naast de bank.
    Mijn hartslag voel ik niet, het lijkt alsof mijn longen stilgevallen zijn.
    Het is wreed, maar zelfs om mijn ouders heb ik me zo rot niet gevoeld.

    Arion

    Ik ga naast Michael op het bankje zitten, maar geef hem voldoende ruimte. Ik vraag me af of hij zich iets herinnert of gewoon zo meevoelt met Charlotte. Ik moet eerlijk toegeven dat ik me op dit moment ook behoorlijk rot voel. Ik schrik me rot als hij kreunend naar zijn hoofd grijp.
    Ik voel even in mijn broekzak en haal er een velletje pillen uit die ik regelmatig van mijn oma pik. Eigenlijk is het serieuze medicatie, maar als ik ergens pijn heb, is die na enkele minuten verdwenen.
    Ik steek de strip naar Michael uit.
    "Ik heb geen water," zeg ik stil.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Jeremy

    "Ik blijf."
    Deze woorden lijken te werken als pijnstillers. Het volgende moment heeft ze haar armen om mijn hals heen, en ik leg mijn armen om haar middel. Ik trek haar tegen me aan, en sus haar even wanneer ze huilt.
    "Goed dat je blijft," zeg ik zacht, "want ik laat je niet meer gaan. Niet zomaar."
    Ik weet dat mijn toekomst niet compleet is zonder haar, en mijn besluit staat vast. Nog voor ze verjaart vraag ik het haar. Misschien morgen, of volgende week, of binnen twee maanden. Het maakt niet uit, ik doe het gewoon.
    Ik neem na een tijdje haar gezicht in mijn handen en druk teder en zacht mijn lippen op de hare.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.

    Mary

    "Nee, dank je."
    Ikzelf neem een glas water en zet het op de salontafel. Ik zet me in de fauteuil naast haar en aai zachtjes over haar haren.
    "Je zegt het maar als je iets nodig hebt."
    Ik sta even op en haal een deken uit de kast dat ik om haar heen sla. Ik neem een slok water en kijk haar bezorgd aan. Mijn gedachten dwalen even af naar Arion, maar ik sta mezelf niet toe gelukkig te zijn, wanneer mijn beste vriendin een depressie nabij is.


    But I still have this faith in the truth of my dreams.