[RPG] Animal Royal | 17 - Speeltopics

De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?

Faunielen (Koningen/Koninginnen)
- Cosette| Koningin Camargue | Paard (1)
- MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
- Cybele| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
- Merwin| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
- Chaim | Koning Moose Anderson | Beer
- Dymphna Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(
-
-

Wachters
- Cosette| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
- Chaim| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
- MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van. ...
- Cybele| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
- MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
-
-
-

Floraten onbeperkt
Everdeen| Faye Melodié Sanchez
Citizen| Domestica Amoia Lestice

Mensen onbeperkt
Dymphna| Mathan Dilis
MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
Cosette| William Irial Smelting
Chaim| Madeline Lucy Walls

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Rey

"Maar stel je voor, over vierhonderd jaar kijk je terug op je leven en denk je: 'Was dit het nou?' Dan kan je er maar beter proberen er elke dag een feestje van te maken, zodat je er later op terug kijkt en weet dat je er uit hebt gehaald wat er te pakken viel."
Vluchtig druk ik mijn lippen op haar mondhoek en denk even na.
"Maar toch, ik zou er alles voor geven om normaal en jong te zijn. Ik wil niet meer loslaten, Faye. Ik wil wat elke mens wil. Een gezin, en oud worden met de mensen waarvan je houdt. Meestal is het anders. Zij worden oud zonder mij. Jij bent het eerste meisje dat dit weet."
Ik zucht.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Maar toch, ik zou er alles voor geven om normaal en jong te zijn. Ik wil niet meer loslaten, Faye. Ik wil wat elke mens wil. Een gezin, en oud worden met de mensen waarvan je houdt." Ik kijk hem strak aan als hij deze woorden zegt en voel me zo ontzettend stom. Ik heb exact alles wat hij wilt. Ik ben zestien en als ik de behoefte heb om een gezin te starten, kinderen te nemen, ik hoef alleen een vaste vriend te hebben en ik zou het kunnen krijgen, in vergelijking met hem met één snelle knip van mijn vingers.
"Meestal is het anders. Zij worden oud zonder mij. Jij bent het eerste meisje dat dit weet." Ik bloos als hij dat laatste zegt, vooral omdat ik me vereerd voel. Een zucht verlaat zijn lippen. Ik pak zijn hand even beet en volg de contouren met mijn vingers.
"Misschien is het dan maar een voordeel dat ik er niet bepaald uit zie als een zestienjarige, maar eerder als iemand van dertien, niet?" Ik weet dat dit de situatie zeker niet veranderen zal, maar ik probeer hem weer wat op te vrolijken.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Misschien is het dan maar een voordeel dat ik er niet bepaald uit zie als een zestienjarige, maar eerder als iemand van dertien, niet?"
Ik ben gefocust op onze handen, voornamelijk de mijne, die tintelt als een gek. Verontschuldigend kijk ik haar aan wanneer haar woorden tot me doordringen.
"Waarom is dat een voordeel?" vraag ik zacht.
Ik richt mijn blik weer op onze handen.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Waarom is dat een voordeel?" Ik haal mijn schouders op.
"Blijf ik er langer jong uitzien," grap ik, natuurlijk is het niet waar, maar wie weet. Ik kijk hem een vlug aan, maar zie dan dat hij naar onze handen kijkt.
"Is het al eerder gebeurd? Vroeger, bedoel ik." vraag ik dan nieuwsgierig en laat me iets onderuit zakken tegen de muur. Voorzichtig trek ik Rey mee naar beneden.
"Of ga je me vertellen dat je echt duizend jaar elk meisje ontweken heb die je tegenkwam, totdat je wel genoodzaakt werd om dit arme kind zonder huis op te nemen?"

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Blijf ik er langer jong uitzien."
Ik moet even lachen.
"Is het al eerder gebeurd? Vroeger, bedoel ik. Of ga je me vertellen dat je echt duizend jaar elk meisje ontweken heb die je tegenkwam, totdat je wel genoodzaakt werd om dit arme kind zonder huis op te nemen?"
Ik zet me naast haar neer en staar naar de grond.
"Het klinkt echt hopeloos, niet?" zeg ik zacht.
Ik ben het beu steeds voor mijn gevoelens te moeten weglopen.
"Ik wil gewoon niet meer weglopen," zeg ik nog een keer.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Het klinkt echt hopeloos, niet?" Ik haal mijn schouders op en kruip wat dichter naar hem toe.
"Mwa," breng ik in, omdat ik niet tegen hem wil liegen. Het deed me eerlijk gezegd vreselijk aan dat vreselijk slecht geschreven verhaal van Stephenie Meyer denken.
"Ik wil gewoon niet meer weglopen," Ik kijk Rey even aan en wrijf dan met mijn vingers over zijn wang, glimlachend kijk ik hem aan.
"Als je iets gaat ontwijken, krijg je er enkel en alleen meer angst voor." zeg ik zachtjes.
"Zei mijn moeder altijd," voeg ik er snel aan toe en glimlach kort.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Mwa. Als je iets gaat ontwijken, krijg je er enkel en alleen meer angst voor, zei mijn moeder altijd."
Ik glimlach even en merk dat ze dichterbij is komen zitten.
"Maar ik heb er genoeg van. Ik loop niet meer weg wanneer ik iemand leuk vind."
Ik kijk haar aan met een verontschuldigende blik.
"En jij bent zo ongeveer het slachtoffer," zeg ik zacht.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Maar ik heb er genoeg van. Ik loop niet meer weg wanneer ik iemand leuk vind." Ik kijk hem glimlachend aan en staar dan even naar beneden, mijn wangen voel ik voor de zoveelste keer branden van hitte en vraag me af of dit wel gezond is of dat ik de griep te pakken heb.
"En jij bent zo ongeveer het slachtoffer," Ik grinnik als hij dit zegt en kijk hem dan weer aan.
"Slachtoffer nog wel?" vraag ik grinnikend en gaap even.
"Ik weet niet of ik nou zo blij moet worden van die benaming." zeg ik plagend en knijp even in zijn handen.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Slachtoffer nog wel? Ik weet niet of ik nou zo blij moet worden van die benaming."
Ik grinnik lichtjes.
"Slechte woordkeuze."
Ik kijk haar even aan, en kijk dan weer naar onze handen.
"Maar ik kan je moeilijk 'de gelukkige' noemen."
Ik zucht.
"Wat een dag," mompel ik.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Maar ik kan je moeilijk 'de gelukkige' noemen." Ik knik en blaas een verdwaald plukje haar weg uit mijn gezichtsveld.
"Klinkt al beter," zeg ik lachend wanneer ik hem zie zuchten.
"Wat een dag," vervolgd hij hierna en gelijk heeft hij zeker. Vanochtend stond ik immers nog in een rotte keuken eieren te bakken voor Fedea en nu zat ik hier, met een jongen die ik vanochtend nog niet eens kende. Ik weet alleen niet of dit alles bij elkaar opgeteld positief of negatief moest zijn. Nu zou ik positief zeggen, geen haar op mijn lijf dat iets anders zou zeggen, maar waarschijnlijk zou ik daar vannacht tijdens mijn slaap anders over denken.
"Ik meende het trouwens wel toen ik zei dat ik het niet erg zou vinden om bij je in bed te moeten slapen." Herinner ik hem aan mijn woorden van een paar uur geleden nog. Ik kijk even naar de muur tegenover ons en voel een klein windvlaagje langs ons heen gaan.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Ik meende het trouwens wel toen ik zei dat ik het niet erg zou vinden om bij je in bed te moeten slapen."
Glimlachend kijk ik haar aan en ik grinnik even.
"Wil je nu zeggen dat ik je voor niets heb opgetild om de lakens te nemen?"
Ik verstrengel onze vingers en kijk er nog eens naar. Dit voelt zo raar. Ik druk een kus op haar slapen.
"Van mij mag je, als je echt wil."
Ik voel mezelf weer rood worden wanneer ik haar aankijk.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Wil je nu zeggen dat ik je voor niets heb opgetild om de lakens te nemen?" Ik kijk hem aan en haal mijn schouders onschuldig op. Wanneer hij een kus op mijn slapen drukt heb ik eigenlijk de neiging om er direct over heen te wrijven, aangezien het als een gek lijkt te kloppen.
"Sorry, ik weet nou eenmaal niet wat ik wil." zeg ik zachtjes en leun dan wat tegen hem aan.
"Van mij mag je, als je echt wil." Wanneer ik zijn wangen rood zie kleuren moet ik lachen en breng mijn hoofd naar zijn oren.
"Heb je het warm?" vraag ik en druk mijn lippen daarna net onder zijn oorlel. "Je wangen zijn ontzettend rood, ik zeg het maar even." Ik voel mezelf ook even blozen als ik zijn woorden herhaal.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Sorry, ik weet nou eenmaal niet wat ik wil. Heb je het warm? Je wangen zijn ontzettend rood, ik zeg het maar even."
Ik bijt op mijn lip wanneer ik haar lippen onder mijn oor voel kriebelen. Ik sla lachend mijn armen om haar heen en verberg mijn gezicht in haar haren.
"Pest me niet zo," mompel ik.
Ze ruikt lekker. Ik vind het echt iets raars, alsof ik haar al jaren ken. Ik blaas even in haar haren en kijk haar glimlachend aan.
"Als je dan toch hier blijft, ga ik in de woonkamer het licht uitdoen."

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
Ik schrik even als hij zijn arm om me heen slaat en begin dan te lachen.
"Pest me niet zo," hoor ik hem zeggen, ik sla mijn handen om zijn middel.
"Die kreeg je nog terug, had je kunnen verwachten." Doordat ik letterlijk tegen hem aan gedrukt wordt fluister ik het zachtjes en grinnik even als ik mijn haren alle kanten op voel blazen, daarna kijkt hij me glimlachend aan.
"Als je dan toch hier blijft, ga ik in de woonkamer het licht uitdoen." Ik knik en wrijf even in mijn ogen.
"Zal ik een poging doen om de lakens terug in de kast te leggen?" vraag ik daarom, puur uit beleefdheid en ook omdat ik het niet als een rommeltje achter wil laten.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Rey

"Zal ik een poging doen om de lakens terug in de kast te leggen?"
Ik schud mijn hoofd.
"Dat doen we morgen wel. Of we houden het als een plan B. Voor als je stout bent."
Ik knijp even in haar wang en sta lachend op. Ik trek haar mee recht en doe alles uit in de woonkamer. Ik drink mijn water op, en loop weer mijn slaapkamer binnen met nog een extra hoofdkussen uit de zetel. Ik gooi het grijnzend naar haar toe.
"Alsjeblieft, mevrouw de Schone Slaapster," zeg ik lachend.


[Ik ga slapen ^^]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.