Fayan
Saph had zichzelf neergestoken? Maar... waarom? Vanwege mij? Vanwege alles?
Ik had er weer naar willen vragen, maar Saph was al weggelopen. Ik zag hoe Dario hem achterna ging, hoe hij iets tegen Saph zei en ze vervolgens weer terugkwamen.
Saph kreeg nog een ontzettende ruzie met Jem, die ik van een veilig afstandje bekeek en me zo koest mogelijk hield, want als Saph echt boos was, dan deed hij me altijd weer denken aan de eerste keer dat ik hem ontmoette. Hij had diezelfde blik in zijn ogen. Ik werd er bang van.
Toen hij uiteindelijk weer zat, nog altijd woedend maar ook moe, wist ik niet wat te doen. Hij was weer boos, maar zou hij dat weer op mij afreageren? Dit keer was ik niet de oorzaak, toch? Ik had hier alleen maar gezeten.
Zwijgend ging ik dichterbij zitten, hield mijn blik strak op het water en pakte heel voorzichtig en licht zijn hand vast. Ik zei niets, ik deed verder niets, ik wilde gewoon dat hij wist nog altijd evenveel van hem hield en dat het tussen ons wel goed kwam, zoals altijd. Meer durfde ik nog niet te doen.
Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen