[I'm sorry, I'm very busy dying ]
Nathaniel Snow
"Weet je, ik ben klaar met jou," zei ik droogjes toen Yentl mijn huisdiertjes weer liet verdwijnen zodat de groep veilig en wel de andere kamer kon bereiken.
Ik greep haar vast bij haar arm en smeet haar richting de deur, die dankzij mijn code nog altijd stevig op slot zat. En enkel ik wist die code.
"Ik denk dat het maar eens tijd is om een einde aan jouw zielige leventje te maken."
Fayan
Wat er toen allemaal gebeurde, ging bijna te snel om te volgen. Eerst waren er mieren, toen gooide Saph me in het water, maar hield me wel boven, net zolang tot die mieren verdwenen waren en daarna was ineens elk wezen uit de kamer weg en stonden we in een compleet nieuwe kamer, een nieuw deel van de Arena.
"Dankjewel," zei ik trillend tegen Saph. Ik had zijn armen nog altijd vast, want die had ik krampachtig vastgegrepen toen hij mij het meer ingooide.
Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen