Jem Fairsky
Geïrriteerd sta ik op en loop ik weg van Cassie. Het kan me erg weinig schelen wat ze van me vind, wat ze allemaal van me vinden. Tenslotte had ik inderdaad het plan gehad om ze te saboteren, om ze allemaal om te leggen.
De lappen rond mijn been trek ik er weer af en met een soepele duik, duik ik het koude water van het meer in. Verdrinken zal ik niet, maar het water kalmeerd me, zorgt er voor dat ik helderder kan nadenken. Plus het voelt belachelijk fijn tegen mijn wonden. Het feit bleef dat ik nog niets had gedaan om Nathaniel te saboteren.
Ik had geprobeert Cassie en Dario's vertrouwen te winnen, had Adelynn uitgevolgeld... en toen kwam die verdomde meteoriet die tegen mijn kop aansloeg. Het water was geweldig tegen de hoofdpijn. De zon daarintegen zorgde dat ik zwarte vlekken zag.
Dus inplaats van het zwemmen, dreef ik gewoon in het midden van het meer aan het oppervlak, ogen gesloten en ademhaling langzaam.
Adelynn's geheim was nog veilig voor nu. ik had het kunnen onthullen, mijn eigen geheim was inmiddels ook al geen geheim weer, maar dat leek me onnodig. Dit was haar straf, de anderen zouden alleen maar bang van haar worden als ze het wisten.
Saph Amero
Ik ging dus maar aan de rand van het meer zitten, twee meter van Fayan weg. Daar moesten Dario en Cassie maar mee leren leven. mijn hoofd bonkte als een gek. ik probeerde terug te denken aan gisteren, de woede en hoe de controlle uit mijn handen was geglipt. Ik heb Snow laten winnen. Maar het was maar één ronde en met één ronde is de strijd niet gestreden. Zolang Fayan leeft is de strijd niet gestreden voor mij. Of hij me nu haat of niet, hij komt hier leven uit. Dat zweer ik.
[ bericht aangepast op 1 april 2012 - 13:01 ]
Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.