[RPG] The Reunion ~12 - Speeltopics

Celindeling:
Cel 1: Fayan & Daiyh
Cel 2: Saph
Cel 3: Cassie & Ferron
Cel 4: Dario
Cel 5: Prim & Brianna
Cel 6: Lucas & James
Cel 7: Aurora

Let's face it, these people are a danger to our safe community.
We have to lock them up, together.
Forever, so we can all live in peace.

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Jem Fairsky
En zo begint de eerste nacht. Wisselende wachten en doodsstilte. Ik zit in de schaduw van een boom waardoor alleen mijn huid zichtbaar is, het lijkt grijs in de nacht. Mijn ogen sluit ik niet, ik heb nog meer dan genoeg energy. Saph en Fayan zijn in diepe rust, een kind is het eerste deel van de nacht erg vrolijk en slaapt daarna verder. Wat was haar naam, Aurora? Ik had maar twintig minuten gekregen van Snow om de name te bestuderen. Na twee uur wisselde de wacht. Het was een goed systeem, dat moest ik toegeven.
Voor nu had ik nog geen instructies, gewoon bij ze blijven en hun vertrouwen winnen. Dat ging nog een hele klus worden met al deze paranoide mensen...

Saph Amero
Tegen de tijd dat ik wakker werd scheen de zon vollop in mijn gezicht. Het kampvuur was inmiddels uit en er waren al meerderen wakker. ik knuffelde mezelf wat dichter tegen een slapende Fayan. Het deed me denken aan de voorgaande jaren, waarin we op zondag altijd lang in bed bleven terwijl de zon door ons dakraam op ons neer scheen. Dat waren geweldige tijden geweest...
Maar nu is er geen vrolijke Fayan en zijn er geen luie zondagen met ontbijt op bed. Ik zucht en maak mezelf los van Fayan. Voedsel en wapens. Water is er al. Voedsel en wapens en uitvogelen wat Snow van plan is, dat is alles wat we nu kunnen doen.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Hello *O*

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Hi Rose 8D

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Cassie en Dario hebben messen uit die keuken gehaald, remember? ^^
Cassie
Rustig zat ik tegen een boom en kamde Aurora's haar met mijn vingers. Vannacht had ik amper geslapen, ten eerste omdat ik, voor het geval dat, stilletjes wakker was gebleven om toch maar de wacht te blijven houden, en ten tweede was ik niet erg gelukkig met hoe de zaken waren veranderd. Natuurlijk was er het feit dat we nu tributen waren, maar ook hoe mijn eigen houding was veranderd.
Hoewel dat natuurlijk noodzakelijk was.

Dario
'Cass?' vroeg ik. Mijn zus zat al een tijdje diep in gedachten verzonken met ons andere zusje op haar schoot. 'Moeten we anders niet even gaan jagen, of zo? Kijken of hier wild zit?' Ze schrok op uit haar gedachten en knikte toen met een glimlachje, zette Aurora voorzichtig neer en krabbelde overeind. 'Goed idee.'

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Jem Fairsky
'Dat heeft weinig nut,' antwoord ik eerlijk vanuit de schaduwen. ik moet nu eenmaal eerst vertrouwn winnen. 'Tijdens de twee dagen die ik in deze 'kamer' heb door gebracht, heb ik op planten geleeft. De enige wezens hier zijn slangen en gemuteerde vogels. Je kan er donder op zeggen dat die giftig zijn.'
Om mijn woorden te versterken klonk er een spookachtig gefluit door de bebosde kamer. ik haal mijn schouder op en glimlach naar de twee. Je kunt wel kijken of je één van de vissen in dat meertje te pakken krijgt. Mijn lukt het niet zonder bijna te verdrinken.'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Cassie
'Geweldig. Ik heb de pest aan bessen,' bromde ik, dat laatste vooral tegen Dario. Er was iets aan de man dat er voor zorgde dat ik hem niet mocht, maar of hij te vertrouwen was wist ik niet. Misschien was dat wel waarom ik hem niet aardig vond. Plotseling viel me het kleine wondje op Saph's hand op en ik fronste. Geen vrienden! flitste er door mijn hoofd. Toch vroeg ik het. 'Wat is dat op je hand?'

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Saph Amero
'Slangenbeet,' antwoord ik eerlijk. Als er dan toch gif in zat en ik in elkaar stort ofzo, moest iedereen wel weten wat er aan de hand is. Vertrouwen zal erg belangrijk zijn als we dit zouden willen overleven.
'Er lag een slang rond de sleutel van de deur en ik ben gebeten. Tot nu toe voel ik me best.' Jem was inmiddels water aan het koken met de bladeren en bessen die gister verzameld waren. Het zou niet smaken, maar het was wel een goed idee. Ik richt me weer tot Cassie, er is iets veranderd aan haar houding.
'We moeten inderdaad maar wat verder rondkijken naar nieuwe wapens en eetbare dingen. misschien zijn er nog wat kruiden te vinden...' Ik sta op en wrijf over de wondjes in mijn handpalm. Ze zijn nog steeds vuurrood maar ik voel niets.
'We komen hier wel uit, Cassie.'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Cassie
'Een slang?' Dat was niet goed, helemaal niet goed. De herinnering aan het jongetje dat op een slang was gaan staan stond nog altijd in mijn geheugen gebrand. Twee kleine rode puntjes in zijn huid. Hij was vier - en hij is nooit vijf geworden. Ik schudde even mijn hoofd om de herinnering te verjagen. 'Hoe zag hij eruit?'

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Saph Amero
'Net zo groen als het gras,' antwoord ik. Ik had het beest maar voor een paar seconden gezien. Ik leg één van de grote bladeren die we hebben verzameld over de nog slapande Fayan en rek me uit. 'Ik voel me nog goed, Cassie, maak je geen zorgen.'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Cassie
'Hou het in de gaten,' zuchtte ik. Ik haat slangen,' bromde ik daarna tegen mijn broertje. 'Je weet tenminste waar je aan toe bent als er een roedel wolven om je heen staat. En daarbij kan ik dat nog begrijpen: ze hebben honger, dus vreten ze ons op. Slangen zijn gewoon kutbeesten die mensen bijten als ze een kuthumeur hebben.'

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Saph Amero
Ondanks de rottige situatie moest ik toch wel glimlachen.
'Daar heb je gelijk in.' Met die woorden loop ik een einde het bus in. hoge bomen, geen zichtbaar plafond en geen dieren. alleen het sppokachtige gefluit.
'Kom je mee? Ik weet zeker dat we wel iets kunnen vinden in de omgeving.'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Cassie
'Mmh.' Ik wierp een vragende blik op Dario, die knikte en Aurora op zijn rug zwaaide. Er leek iets te veranderen toen ik het bos inliep, maar ik wist best dat dat pure verbeelding was. Ik voelde me gewoon meer op mijn gemak als ik omringd werd door bomen. Onmiddellijk veranderde de manier waarop ik liep een beetje, waardoor er zo goed als geen dorre blaadjes onder mijn voeten ritselden toen ik achter Saph aanging, met Dario en Aurora in mijn kielzog.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Saph Amero
Mijn ogen flitsten gespannen door het bos heen, op zoek naar camera's, dieren of wapens. Ik was niet meer moe, alleen nog maar hongerig en bang. Want hoewel ik me groot hield voor de rest, deed dit me veel te veel denken aan mijn eigen spelen. Hoewel het daar een Woestijn was geweest. Toch, ik vond eht doodeng.
het duurde neit meer dan tien minuten voor we de complete kamer rond waren. Honderd stappen breed en honderd stappen lang, bomen, mos en struiken. Af en toe herkende ik wat kruiden of bessen, maar dat was alles. En zoals Jem had gezegd, de vissen in het meertje zwommen te diep om gevangen te kunnen worden. Dat irriteerde me mateloos.
Er was ook geen deur, en Snow ging ons hier niet laten zitten. Dat was geen amusument. Ik greep twee scherpe stenen van de grond, ze hadden potentie. Misschien kon ik er wapens uit maken.
'Waar wacht Snow op?' vraag ik me hardop af.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Cassie
'Weet ik het,' bromde ik. Mijn gezicht klaarde echter op toen ik een dennenboom zag. Ik liep er naar toe en haalde met mijn mes een stuk van de buitenste laag van de schors eraf, waarna ik een van de binnenste lagen loshaalde. Van dat laatste stopte ik een stukje in mijn mond en begon erop te kauwen. Arm zijn had zo zijn voordelen.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Saph Amero
Cassie bromt een antwoord en met een frons denk ik even terug aan het vrolijke en bezorgde meisje tijdens de training van die laatste spelen. Ja ze was veranderd in die paar jaar, maar de laatste paar dagen was ze wel heel erg omgeslagen. ik draai me naar haar om.
'Wat zag jij in de mist?'

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.