[RPG] The Reunion ~12 - Speeltopics

Celindeling:
Cel 1: Fayan & Daiyh
Cel 2: Saph
Cel 3: Cassie & Ferron
Cel 4: Dario
Cel 5: Prim & Brianna
Cel 6: Lucas & James
Cel 7: Aurora

Let's face it, these people are a danger to our safe community.
We have to lock them up, together.
Forever, so we can all live in peace.

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

*O*

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Fayan

Volledig uitgerust werd ik wakker en ik knipperde even met mijn ogen tegen het felle zonlicht. Saph's hand streek door mijn haren en het vertrouwde, veilige gevoel dat ik daarvan altijd kreeg deed me glimlachen, tot ik weer besefte waar we waren en ik langzaam overeind ging zitten.
"Waarom heb je mij niet wakker gemaakt voor de wacht?" vroeg ik met een slaperige stem Saph voor ik hem een kusje gaf.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Cassie
'Snow, stuur eens een hert naar binnen,' mompelde ik terwijl ik nog altijd takken opraapte. Ik ergerde me er echt aan dat er hier geen wild was, want dan zou ik iets te doen gehad hebben, iets om me af te leiden. Jagen, villen, schoonmaken, enzovoorts. Met tegenzin slenterde ik terug naar de open plek, waar het geluid van stemmen aangaf dat Fayan wakker was geworden. Ik legde de takkenbos neer en ging toen op het gras naast mijn broertje zitten.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Saph Amero
'Je had je rust nodig,' antwoord ik als Fayan's lippen weer van de mijnen verdwijnen. We zijn allebei vuil en habben blauwe plekken en schrammen op ons lichaam, maar we leven tenminste nog.
'Er is soep... Het smaakt niet echt fijn, maar het zal je op de been houden,' ga ik verder terwijl ik het tweede stenen mes in Fayan's zak glij.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Lalala...

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Fayan
Ondanks Saph's woorden over dat de soep niet erg lekker zal gaan smaken, begint mijn maag toch te knorren. Tsja, ik heb de afgelopen paar dagen ook amper wat gegeten. Het is ook niet zo vreemd dat die soep zeer welkom is, al is het maar om gewoon iets in mijn lege maag te hebben.
Ik voel hoe Saph iets in mijn broekzak stopt en verbaasd staar ik naar het stenen wapen. En wat denkt hij dat ik hiermee ga doen? Het gillend voor mijn hoofd houden voor ik keihard wegren? Hij weet toch dat ik hopeloos ben met alles wat... nou ja, alles wat niets te maken heeft met stylen, dus. Maar toch klem ik mijn vingers eromheen.
"Is er al wat meer bekend over dit bos en wat er in zit? En over..." Ik knik zo ongezien mogelijk in de richting van Jem. Ik weet nog steeds niet wat ik van hem moet denken.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Cassie
'Mam, ik vind het hier niet leuk,' zei Aurora plotseling. Haar heldere stemmetje was duidelijk te horen, ook al praatte ze niet echt hard. 'Ik ook niet, vlinder,' zei ik. Ik trok haar op mijn schoot en sloeg mijn armen om haar kleine lijfje heen.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Saph Amero
Ik neem één van de laatste kommetjes lauwe soep en geef deze aan Fayan terwijl ik lichtjes mijn hoofd schud. Ik ben net zo verloren in dit alls als hij. Maar dit is zoveel erger voor Fayan, die dit alles neit gewend is, dus moet ik me maar sterk houden.
'Wat vogels, gistig volgens... Jem. Wat vissen in eht meerjte buiten ons bereik en slangen.' Mijn hand prikt weer terwijl ik dat zeg. 'We hebben wel wat eetbare bast en verschillende kruiden en bessen gevonden. Er is geen nieuwe deur.'
en toch lijkt het me niet dat Snow ons hier opgesloten houd en gaan mijn gedachten weer naar het plafond en of daar misschien een uitweg is.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Cassie
Rustig begon ik met mijn vingers door Aurora's haar te gaan om zo de klitten eruit te kammen. 'Er is op zijn minst een gat in het plafond,' zeg ik zonder op te kijken. 'Anders was de rook van het kampvuur gisteravond blijven staan.'

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Fayan
"Doet je hand nog steeds pijn?" vraag ik als Saph iets zegt over slangen. En het is geen verrassing dat er nog geen deur is verschenen. Die zal er waarschijnlijk pas komen als Snow zich verveelt, of als we op sterven liggen. Hij zou nooit, nooit iets doen om ons te helpen of om het ons makkelijker te maken. Nooit zomaar. Daar staat altijd iets tegenover.
Ik word helemaal koud van binnen als ik terugdenk aan de gemutileerde Saph en spring snel overeind, waardoor de lege soepkom op het gras valt.
"Oké, we kunnen hier niet blijven zitten dan. We moeten toch íets kunnen doen?" vraag ik om maar aan iets anders te denken.
Ik speur om me heen en zie Cassie zitten, met Aurora op haar schoot. Kleine Aurora. Gevangen in de Spelen van Snow.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Saph Amero
Ik knipper verbaasd als Fayan opspringt. Hij had gelijk, we konden hier neit blijven zitten, er moest een uitweg zijn. Maar wát ik precies kon doen was de vraag, hoe kon ik me op een uitweg concentreren als herinneringen van het verleden en bezorgdheid om Fayan en bijna iedereen in deze rot kamer mijn gedachten helemaal in de war maakte?
'Nee, het doet geen pijn,'antwoord ik voordat ik opsta.

Jem Fairsky
'Nou, we kunnen inderdaad beginnen met het dak. zoals Cassie slim opmerkte zal er vast wel een gat zijn, want de rook is verdwenen. Dus wie kan er goed klimmen?'
Het was erg makkelijk geweest om saph van zijn stuk te brengen, alleen eht woord tributen was genoeg. Ook Fayan zou niet moeilijk zijn en Cassie gedroeg zich al heel anders.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Imma get my pizza, wait a minutee 8D

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Ik ga even pannekoeken eten Tot zo!

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

And then everyone leaves me. ._.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

I'm already back! *gaat typen voor Fay*

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen