[RPG] The Reunion ~12 - Speeltopics

Celindeling:
Cel 1: Fayan & Daiyh
Cel 2: Saph
Cel 3: Cassie & Ferron
Cel 4: Dario
Cel 5: Prim & Brianna
Cel 6: Lucas & James
Cel 7: Aurora

Let's face it, these people are a danger to our safe community.
We have to lock them up, together.
Forever, so we can all live in peace.

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.

Saph Amero
'Dat moet wel,'antwoord ik. Ik wil er liever niet aan denken en gewoon mijn ogen dicht doen.Ik druk een kus tegen Fayan's wang om te kalmeren en neem een stapje naar de hoek toen. De bestudeer het groene gras, de hoek er om heen, maar ik zie niets. Ik ruk een knopje van mijn shirt en gooie het voor me uit, niet meer dan een paar centimeter. als er niets gebeurt loop er er voorzichtig naar toen, de actie herhalend tot ik bij de sleutel aankom.
Onschuldig, er lijkt niets aan de hand te zijn.
Dan grijp ik de sleutel vast en voel ik twee vlijmscherpe tandjes in mijn handpalm. Een felgroene slang schiet meteen weg zodra ik de sleutel heb en bloed druppeld uit het wondje. Verdomme.
'Hier.' Ik gooi de sleutel naar Fayan.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

(Jah hoor, is ook goed! ^^)

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Fayan

Voor zover ik kan zien gebeurd er niets en ik haal opgelucht adem als Saph het sleuteltje naar me toegooit. Die verdwijnt echter meteen als ik zie dat een helderrode druppel scherp afsteekt tegen het glanzende zilver. En ik heb hier meer dan genoeg van gezien om meteen te weten wat het is.
"Saph?" roep ik en in drie stappen sta ik bij hem, pak zijn hand waarmee hij het sleuteltje pakte en bekijk hem. Er zitten twee wondjes niet, niet groot, maar wel diep. Alsof hij gebeten is door iets.
"We moeten je hand verbinden," zeg ik dan angstig en ik kijk vlug om me heen, alsof ik ineens een verbanddoos zal zien staan. Maar het weinige verband dat we hadden is al gebruikt. Hier is niets.
Mijn ogen schieten terug naar de mooie blauwe kijkers van Saph en ik betrap mezelf erop dat ik verwacht dat hij elk moment in elkaar kan storten, weer kan mutileren, helse pijnen kan lijden of wat dan ook. Een beet in de Spelen van Snow kan nooit alleen een beet zijn, maar ik ben bijna aan het bidden dat het dit keer wel zo is.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Saph Amero
Ik beweeg niet eens, wacht rustig af. Maar er gebeurd niets. dit is verdacht, verdachten zelfs dan wanneer er iets verschikkelijks met me gebeurd zou zijn. Ik weet bijna zeker dat Snow iets gedaan heeft, iets door de slang in mijn bloedbanen heeft gespoten.
'Relax, Fayan,' zeg ik zachtjes. Snow's eerste stap zou het zaaien van paniek zijn. 'Ik voel me nog goed. Laten we daar gebruik van maken.'
We lopen samen over naar de deur, en ik voel hoe gespannen ik ben. Alsof ik het zou kunnen voelen als er iets in mijn bloed zit, maar dat kan niet.
'Alles gaat nog goed,' fluister ik tegen fayan zodat anderen het niet horen. 'We moeten de omgeving van de volgende kamer verkennen, kijken of we een kamp kunnen maken ofzo. Water en voedsel zoeken, zulke dingen.' Overleven. boven alles, fayan moest dit overleven.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Fayan

"Sorry," fluister ik net zo zacht terug, als ik merk dat Saph zijn stem verlaagt heeft. "Maar ik ben je één keer kwijtgeraakt en nu ik je eindelijk terug heb wil ik dat niet nog een keer, dus ik ben een beetje overbezorgd denk ik." Ik vervloek mijn rode wangen en druk een kusje op Saph's lippen.
Bij Saph's laatste woorden gaat er een rilling door me heen. Dit hoor ik ieder jaar, uit de monden van verschillende tieners. Een kamp maken en zorgen dat je water en voedsel hebt. De omgeving verkennen. Ja, het zijn echt de Spelen. Maar ik vertrouw volledig op Saph en weet dat hij gelijk heeft en dus steek ik het zilveren sleuteltje in het slot, draai hem om en de deur gaat met een zachte klik open.

[Jouw personage staat daar toch binnen, of niet? Die nieuwe?]

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Yup, Jem. 8D *Gaat typen*

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Saph Amero
Ik stuur de hele groep snel naar beinnen en scan de omgeving. Precies wat ik van Snow verwacht had, een bosgebied. De kamer leek maar vijftig bij vijftig meter groot, maar het was moeilijk te schatten door de bomen. Er was geen plafond zichtbaar.
'Okay, Dario, neem de nieuwe - Reina? - en ga water zoeken, neem Cassie met je mee, Prim en Yentl, onderzoek de rechterkant voor nuttige dingen, raak niets anders aan. We zoeken eten, hout en wapens.'
Ik had voor een week bij de Beroeps gezeten in mijn spelen, daarna was ik alleen op pad ggaan. het was bijna isntinct om dit te doen en ik walgde er van. Ik draaide me opnieuw om en stond neus aan neus met een nieuw onbekend figuur.
Hij droeg zwarte kleding, had felgroene ogen en een bleke huid. Zijn haar was warrig en zwart. Ik vertrouwde hem nu al niet en oelde ijn hand naar mijn rechterzak schieten. Ik had geen wapen meer.
'En jij bent?'
'Jem Fairsky, een tribuut.'
Ik keek snel naar Fayan voordat ik weer naar de onbekende jongen keek. Misschien net 19.

Jem Fairski
'Ik ben een vijand van Snow, ik gok dat jullie dat ook zijn?' ga ik verder met een zijdezachte stem. De man, Saph, knikt. Hij verrtrouwd me niet, iets dat Nathaniel al gezegd had. 'Ik weet dat er water is in het kleine meertje aan de linkerkant. En wie zijn jullie?' ik kijk naar de man naast Saph. Fayan, zijn partner. Ik merk ook dat er nog steeds bloed uit Saph's hand druppeld. dus de slang had hem gebeten. Interessant.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Wat zijn Jem's plannetjes eigenlijk? ]

Fayan

Oh, heel fijn, echt álles zit tegen vandaag. Twijfelachtig kijk ik het bos rond en denk terug aan de eerste keer dat ik in een bos kwam, toen ik met Saph een huis ging zoeken in 7. Toen we daar eenmaal woonden werd het bos dan wel steeds minder eng (hoewel alle vogels van mij nog steeds een heel eind weg mochten vliegen), dat was óns bos. Dit is een heel ander bos, onbekend. En de onbekende nieuwe jongen die er staat is ook niet echt kalmerend. Hij stelt zichzelf voor als Jem Fairsky, een tribuut die ook is gevangengenomen door Snow.
"Fayan en Saph Amero," antwoord ik op zijn vraag wie wij zijn.
Er klopt iets niet aan hem. Hij is te rustig. Komt dat omdat hij hier al heel erg lang zit, of omdat ik paranoïde wordt? Voor het eerst begin ik een heel klein beetje te begrijpen hoe Saph zich voelde toen hij mij aanviel met dat mes, de allereerste keer dat we elkaar ontmoetten.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

[Geen flauw idee, i'm making this up as I go along. ._. Saboteren? ]

Saph Amero
'Ik zou zeggen leuk om jullie te ontmoeten, maar de omstandigeheden zijn niet erg fijn,' gaat de jongen verder. Ik vernauw mijn ogen.
'Inderdaad.'
'Je zei iets over een kamp? In het midden staan wat planten met enorme bladeren, daar kunnen we best wat mee.' Het blijft even stil. Fayan zegt niet, en ik kijk hem alleen aan.
'Nou, waar wacht je dan op?' vraag ik na een paar seconden. zijn gezicht is perfect in balans, geen uitdrukking die me doet vermoeden dat hij voor Snow werkt.
'Geen probleem, baas!' Jem draaid zich om en loopt weg terwijl hij een twee-tonig deuntje fluit. Hij was misschien iets te vrolijk, maar misschien was dat zijn manier om om t egaan met stress.
Ik draai me weer om, de deur achter ons is verdwenen, mijn hand steekt nog steeds. wat andere hebben inmiddels hout en een kampvuur gemaakt. We zouden in elk geval warmte hebben en ik voel me kapot. Ik ben moe, doodsbang, bezorgd om Fayan...
Ik leun tegen hem aan en sla mijn armen om hem heen. Mijn hoofd staat op ontploffen.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

[Maar wat gaat ie dan precies saboteren en hoe? We verzinnen vast nog wel iets voor hem, als ik een plotselinge ingeving krijg of zo :'D -die niet om half 1 's nachts komen -]

Fayan

Zodra Jem fluitend is weggelopen voel ik Saph's armen om me heen en zijn warme gewicht tegen me aan, waar ik altijd rustig van wordt.
Ik pak zijn hand vast, neem hem mee naar het kleine kampvuurtje dat nu zacht staat te knetteren en ga ervoor zitten, waar ik hem meteen opsluit in mijn armen, dicht tegen mijn borstkas. Deze hele dag moet slopend geweest zijn voor hem. Ik weet niet wat hij precies gehoord of gezien heeft in die mist, maar hij lijkt nu helemaal in te storten. En het feit dat hij nu weer in de Spelen zit zal daar ongetwijfeld ook een grote rol in hebben. Maar dit keer is hij niet alleen, dit keer hoeft hij niet anderen uit te moorden. Dit keer zijn we samen en we hebben inmiddels wel bewezen dat we samen álles aan kunnen. Samen staan we sterk.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

[Weet ik veel o.o like you said, we'll make something up]

Saph Amero
Fayan neemt me mee naar het kampvuurtje, er zijn wat dingen gevonden maar het kan me niets schelen op het moment. mijn hoofd leunt op Fayan's borstkas en ik hoor zijn hart bonken. Dat moet blijven gebeuren, dat ag niet stoppen. Hoe dan ook, Fayan komt hier levnd uit. Dat beloof ik mezelf.
'Twee mensen moeten altijd op wacht staan,' mompel ik. Ik heb geen idee of er eigenlijk iemand luistert, mijn ogen zijn aan het dichtvallen.
'Cassie en Yentl, de eerste twee uur. Ik gooi mijn gebasrten horloge richting de twee meisjes. Het tikt nog, het moet genoeg zijn.
'Daarna Dario en Primrose voor twee uur en ik neem de rest van de nacht wel.'
Er was geen enkele manier waarop ik de nieuweling wacht ging laten staan. Waar was hij eigenlijk? Ik voel mijn ogen al dichtvallen. Ik probeer Fayan nog te vertellen hoeveel ik van hem hou, hoe blij ik bn dat ik hem nog altijd bij me heb, maar slaap verlamt me compleet en voor ik het weet ben ik buiten westen.

[sorry, ik ben doodop o.o maar ik ben er morgen weer!]

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Goodmorning world -0-

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

I missed this RPG :'D
Mja, ik ga maar eens ontbijten, misschien maak ik zo nog even een post.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Goodmorning Rose

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Helloa*O*
Maar ik ga gelijk zometeen naar school, meh(no_chears)
Maar vandaag ga ik wel naar THG*O*

Un rêve peut mourir mais on n'enterre jamais l'avenir.