Innocent Waters - 1 - Speeltopics

Mensen vrezen voor de wezens die hun bloed drinken, degenen die hen verleiden met één oogopslag.
De inwoners van Leafstown vrezen simpele bloedzuigers niet meer. In de wateren rond hun dorp huist een veel groter gevaar; de Speciem genoemd. Voor zover bekend was er maar één iemand die een aanval van de Speciem overleefde, en zij vertelde het volgende;

"Ik werd gewoon naar de plek toe getrokken, door zijn stem. Het klonk als zilveren muzieknoten door de kille lucht, klanken die ik niet kon weerstaan.
Hijzelf was.. hij was prachtig. Zijn glimlach betoverde me, water deinde langzaam heen en weer terwijl zijn lichtgroene vissenstaart door de rivier wiegde. Het bovenlichaam van een man, een adembenemende man.
Ik kwam dichterbij, gevangen door zijn magie. Maar toen ik eenmaal bij hem stond.. Ik las alles in zijn ogen wat men de Duivel toespreekt. Mijn lichaam verstijfde bij het zien van zoveel.. haat. Het enige wat hij wilde was mijn lichaam verscheuren, om vervolgens te kunnen leven van mijn energie..
De felheid waarmee hij naar me toe schoot.. Als de jager er niet was geweest, had de Speciem me levend uiteen getrokken.."

Twee weken later werd het meisje gevonden, dood. Opgehangen in haar eigen kamer. Het briefje dat naast haar bed stond vertelde;
"Ik kan niet leven met deze angst, met de nachtmerrie's. Ik wil rust, en dit is de enige manier waarop ik die kan krijgen"



- ABN wordt zeer gewaardeerd
- Gebruik leestekens en hoofdletters

Speciem
Merwin - Alex Devonn Lynch
Height - Carmella Valentine
Sweetest - Evangelia Archangelos
IHeartMusicc - Brooklyn Grey
Lacrima - Grace Marlyn Hazel
Lacrima - Drew Austin More

Jagers
Height - Adelynn Jae Callida
IHeartMusicc - Liam Scottins
OnlyWeKnow - April Alex Jones
LovingStyles - Brandon Chapman
jdbfann - Tyler Brandon Love
teardroprain - Ian Kyle Levine

Dorpinwoners
Proprius - Matt Oliver Bringston
OnlyWeKnow - Elianne Jane Brown
LovingStyles - Nicole Tempeste
IHEARTNIALLx - Jack Robert Maynor
jdbfann - Angel Valentine Love
Sweetest - Austin McGomery

Tweede topic *O*

[ bericht aangepast op 6 maart 2012 - 1:01 ]

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Drew

Ik heb nu toch echt wel honger hoor. Ik heb al 2 weken niet gegeten ofzo, ja ik ben een volhouder. Maar niemand kan zonder eten en ik ben en blijf een Speciem. Ik zie iemand lopen, een vrouw. Verkeerde moment, het spijt me. Ik kom boven en glimlach naar haar. Ze blijft staan en kijkt recht in mijn ogen. Perfect. Ik doe het gebaar dat ze mee moet komen. Niemand kan me hier zien, nog geen enkele jager weet dat er hier iemand woont. Ze komt mijn kant op en ik reik mijn hand uit. Meteen neemt ze die aan. "Het spijt me" zeg ik met mijn engelachtige stem. Ik trek haar mee de diepte in en begin aan mijn maaltijd.

Carmella Valentine
Ik grinnikte even, en liet mezelf van de rots glijden. Vlak voor mijn staart het zand raakte, waren ze veranderd in benen. Ik liep naar hem toe, en ging achter hem op m'n knieën zitten. Ik legde mijn handen op zijn schouders, mijn vingers krasten subtiel over zijn huid.
'Ik zei al; dat ga je niet winnen,' zei ik met een zachte stem.

Adelynn Jae Callida
Ik greep mijn koker, en slingerde die in één beweging over mijn schouder. Soepel klom ik omhoog naar een andere rots, waar ik bleef staan. De wind liet mijn lange, glanzende lokken wapperen, maar zo zaten ze tenminste niet in mijn gezicht.
Mijn donkergroene ogen gleden over de zee, waar nog steeds geen opvallende beweging plaats vond. Jammer.
Ik veegde mijn hand onwillekeurig af aan de donkerblauwe, strakke spijkerbroek die ik droeg. Die liep bijna naadloos over in het zwarte shirt dat zich om mijn bovenlichaam sloot.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Nicole
Nadat ik een tijdje op het strand heb gezet loop ik naar het bos. Ik zucht opgelucht als ik de verkoelende schaduw instap en maak een vlecht in mijn haar. Als ik even heb rondgelopen zie ik een oude boom staan. Perfect om in te klimmen. Ik trek me op aan een van de takken waar ik vervolgens op ga zitten.

---

To the stars who listen — and the dreams that are answered

Grace

Langzaam kwam ik boven van een grote afstand op zee. Ik zag ze staan, het meisje waar Carmella het over had. Ik was onopvallend geworden de laatste tijd. Met dieren moest je altijd voorzichtig zijn. Ik ging weer onder en besloot nog een paar boten op te zoeken.

Matt Oliver Sanz

'Ik zei al; dat ga je niet winnen,' Ik kijk haar achterdochtig aan. 'Ik kan het
altijd proberen en.. Wat ben je aan het doen?' Ik voel me nogal ongemakkelijk
met haar zo dichtbij.

Carmella Valentine
Mijn wenkbrauwen krulden in een lichte frons, waarna ik weer op de rots ging zitten. Vreemd.
Normaal gesproken als ik ook maar naar een mens wees renden ze gillend weg. Dat was het spelen, het pesten waar ik zo van hield.
'Moest jij niet huilend weg rennen of iets dergelijks?'
Ik liet mijn benen weer een staart worden, waarna die in het water gleed.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Drew

Ik kwam weer boven en grinnikte. "Nu kan ik weer verder voor minstens 3 weken" zei ik. Nja, ik wist ze wel uit te kiezen. Altijd degene met veel vlees aan. Ik ging op een rots liggen aangezien er hier toch niemand was en zorgde dat ik benen kreeg. Als hier iemand was, dan zag die persoon me als een inwoner of een bezoeker, niet als een moordmachine.

Matt Oliver Sanz

'Moest jij niet huilend weg rennen of iets dergelijks?' Ik kijk haar aan.
'Omdat ik niet bang ben voor je. Het ergste wat je me aan kunt doen is me
vermoorden.' Antwoord ik rustig.

Carmella Valentine
'Nee, het ergst wat ik kan doen is je levend opeten,' verbeter ik hem.
Ik trek mijn staart weer op, laat mijn vingers over de glimmende schubben glijden.
Daarna keek ik weer bedenkelijk op naar hem. 'En waarom ben je niet bang voor de dood?'

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Matt Oliver Sanz

'En waarom ben je niet bang voor de dood?' Ik kijk naar haar. 'Ik heb geen rede
bang voor de dood te zijn. De dood is rustig en vredig. Het leven daarin tegen...
Mijn dood zou voor mij niet erg zijn maar voor mijn omgeving wel denk ik.'

Carmella Valentine
'Dus als ik je nu aanval doe je er niks tegen?' vroeg ik bedenkelijk, en liet één van mijn wenkbrauwen een stukje omhoog gaan.
Ik geloofde er niks van. Iedereen was bang voor de dood, mensen al helemaal. Dat moest ook wel, met al die wezens die sterker waren.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Matt Oliver Sanz

'Dus als ik je nu aanval doe je er niks tegen?' Ik kijk haar schattend aan.
'Ik zou me verdedegen ik ga niet zomaar tenonder.' Ik trek mijn benen op en
ga in de kleermakerszit zitten en kijk haar aan. 'Maar ik ga ervan uit dat je
dat niet gaat doen. Want anders had je dat allang gedaan.'

Alex Devonn Lynch

Helaas was er geen teken van menselijk leven te zien. Hier en daar en dier in de bosjes en wat vogels in de lucht, maar daar had ik niks aan.
Zuchtend draaide ik me weer om en duwde mezelf terug de zee in, waar ik me door de golven liet meevoeren om het eiland heen, op zoek naar een verdwaald mens op de kust. Mijn maag begon te knorren.

---

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Carmella Valentine
Onwillekeurig maakte ik een sissend geluid, en liet mijn lichaam daarna weer in het water zakken. Zonder weg te gaan, bleef ik in het water liggen.
Mijn goudbruine ogen keken zwijgend naar de wolken.

---

"Do you believe monsters are born or made?"

Adelynn Jae Callica
Een geluid had mijn aandacht getrokken, maar dat was op het land geweest. Afgeleid stond ik met mijn rug naar de zee, mijn groene ogen op de rivier gepind die niet ver van me vandaan het bos in verdween.
Mijn koker hing nog steeds over mijn schouder, tussen mijn vingers had ik mijn boog vast. Ik mocht dan met mijn rug naar de zee toe gekeerd staan, zolang ik mijn pijlen had voelde ik me veilig.

---

"Do you believe monsters are born or made?"