[RPG] Animal Royal | 13 - Speeltopics

De eerste keer dat de zon haar stralen op de aardse dieren wierp, werden 7 vorsten geboren. Deze staan beter bekend als Faunielen. Toen zij de leeftijd van 16 bereikten, veranderden hun levens voorgoed. Eeuwige jeugd werd hun vloek en elk had de gave om in één dier te veranderen wanneer ze dat wouden. Ze werden beschermd door hun wachter, iemand uit hun naaste omgeving.
Om de 467 jaar wordt een nieuwe vorst geboren en eens deze 16 geworden is, zal de oudste heerser sterven en zo eindelijk rust vinden.
Indien er geen 7 vorsten zijn, zullen wereldwijd diersoorten uit beginnen sterven. De Floraten, hun tegenpolen doen er alles aan om dit in de hand te werken en de wereld voor zichzelf te veroveren.
Een maand voordat de nieuwe vorst zijn/ haar troon kan opeisen, wordt deze op brutale wijze door de tegenpolen ontvoerd. Zullen de Faunielen op tijd zijn om hun nieuwe medevorst te redden of zullen de dierensoorten met hem/haar verdwijnen?

Faunielen (Koningen/Koninginnen)
- Gancanagh| Koningin Camargue | Paard (1)
- MoonBerry| Koningin Rhiannon "Rae" Vilkas | Wolf (2)
- HurtedHeart| Koningin Serena Polare | Ijsbeer (7)
- JaiRy| Koningin Eleanor Acquilina | Arend
- Fayan| Koning Juléan Yahuar | Luipaard (6 )
- Proprius| Koning Moose Anderson | Beer
- Carebear| Fedea Ambessa |Leeuw (nieuwe vorstin)(
-

Er kunnen GEEN vrouwelijke Faunielen meer gemaakt worden

Wachters
- Gancanagh| Atreyu Guarin | Wachter van Fedea Ambessa
- Proprius| Liam Oliver Sanz | Wachter van Camargue
- Smugness| Fáilte Abhainn | Wachter van Rhiannon
- MoonBerry| Jayden Scothill | Wachter van Serena Polare
- JaiRy| Melody Hope Winslow | Wachter van Moose Anderson
- MissDreams| Roseline Isis Amon | Wachter van Juléan Yahuar
-
-

Floraten onbeperkt
Mags| Faye Melodié Sanchez
Equestria| Domestica Amoia Lestice

Mensen onbeperkt
Carebear| Mathan Dilis
MissDreams| Sandriné Lucia Romaní
Gancanagh| William Irial Smelting
Proprius| Madeline Lucy Walls

[ bericht aangepast op 9 feb 2012 - 20:32 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Fedea

Ik kijk haar aan wanneer ze vraagt of ik nog iets nodig heb.
Trey...
Ik zucht en schud mijn hoofd.
"Nee, dank je."
Ik frunnik wat aan de zoom van mijn jurkje en denk aan hem. Zou hij het al door hebben dat ik weg ben? Hoe laat is het eigenlijk?

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
Ik draai me weer om naar de man en noem wat willekeurige dingen op. Van dekens tot schone kleding. Daarna duw ik de deur dicht en draai hem met dezelfde rotgang weer op slot. Voorzichtig laat ik me tegen de deur aan vallen, totdat ik op de grond zit en kijk Fedea strak aan.
"Ik vind het echt rot voor je dat je hier zit." Probeer ik een gesprek op gang te brengen. Ik vraag me trouwens af waarom ik hier nog zit. Mijn vader had me allang op moeten halen. "Het was niet mijn idee, trouwens. Dit plan was al jaren voor mijn geboorte verzonnen." Ik knoop mijn vest wat verder dicht, in de hoop hiermee warmer te worden. Dan kijk ik weer op en bijt nerveus op mijn wang.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

Ik kijk haar afwezig aan. Hoe oud zou ze zijn? Waarschijnlijk niet veel ouder dan ik.
"Hoe oud ben je?" vraag ik zacht.
Ik prul wat met mijn vingers, en trek mijn knieen op. Zij is de enige waar ik nu mee kan praten. Wat moet, dat moet.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Hoe oud ben je?" Ik kijk op van haar vraag en twijfel of ik hier eerlijk antwoord op moet geven. Ik zucht diep en besluit bij de waarheid te blijven.
"Net zestien," Ik glimlach onzeker. "Jij ook, toch? Mijn ouders vertellen al van kleins af aan over faunielen."

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

"Net zestien. Jij ook, toch? Mijn ouders vertellen al van kleins af aan over faunielen."
Ik kijk haar even ongelovig aan.
"Bijna. Nog enkele weken."
Ik knipper enkele keren met mijn ogen, en merk dan dat ik haar aanstaar. Ik wend mijn blik af en denk even na. Dan kijk ik haar weer aan.
"Jij hebt hier evenmin voor gekozen als ik, is het niet?"

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

[Ik ga eten, hond uitlaten en zo, x]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

[Oki :')]

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Atreyu

"Floraten. Dat kan niet anders, ze zijn de enige die op haar uit zijn... We gaan haar zoeken." Ze verdwijnt in haar flat en laat mij met heel wat vragen achter. Gebroken klem ik mijn kaken op elkaar en staar naar mijn voeten. Als er Fedea en mijn kleine kereltje iets overkomt dan overleef ik het niet. Eleanor komt weer naar buiten. Ik wil mijn mond open doen maar word onderbroken. "Wacht hier."
Plots verdwijnt is ze het appartement waarvan ik vermoed dat het Cam's is.

Camargue

Hoewel ik in de kast verscholen zit, heeft Eleanor me na een tijdje toch gevonden. Ze trekt zich tegen me aan en probeert me te troosten. Ik hou het kussen tegen me aan alsof het een teddybeer is en ik een kind ben. Ik zit te snikken terwijl er tranen over mijn wangen stromen.
"N-n-niet eerl-lijk," snik ik luid.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Eleanor

'N-n-niet eerl-lijk,' snikt ze luid terwijl ik haar nog steeds vast houd en probeer te troosten. Ik wist niet wat ik moest zeggen, van ons allemaal was Cam altijd degene geweest met de grootste kinderwens. Een kindje van haarzelf, die ze niet meer kon krijgen. 'Het is ook niet eerlijk, soms is die hele stomme vloek niet eerlijk..' mopperde ik zacht.Haar zo verdrietig zien was vreselijk en hartverscheurend. 'Cam,' mompelde ik zacht, hopende dat ik haar er niet onbewust verkeerd mee raakte. 'We moeten haar zoeken..'

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Faye
"Bijna. Nog enkele weken." Hoor ik haar zeggen. Ergens klinkt het ongelofelijk dat ik haar de baas moet spelen, terwijl het eigenlijk andersom had horen te zijn. Even blijft het stil, totdat Fedea weer opkijkt.
"Jij hebt hier evenmin voor gekozen als ik, is het niet?" Ik tuur naar de muur voor me, bang om iets verkeerds te zeggen. Bang om gestraft te worden voor als ik iets fout zou zeggen.
"Het is een familietraditie, ik ben op deze manier opgegroeid. Ik weet niet anders." Besluit ik te zeggen, wat me veilig lijkt en bijt op mijn onderlip om de opkomende tranen te verbergen.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

Ik zie haar ogen glinsteren en sla voorzichtig een arm om haar heen. Dit meisje heeft een vriendin nog, iemand die er voor haar is, en op dit moment is dat wat ik even moet zijn.
"Ik begrijp het. Ik vertrouw je," zeg ik zacht.
Ik glimlach en wrijf over haar arm.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
"Ik begrijp het. Ik vertrouw je," hoor ik Fedea zeggen terwijl ze een arm om me heen slaat. Ik glimlach door mijn tranen heen en veeg ze snel weg.
"En dat zou je niet horen te doen. Je weet toch wel dat ík er voor gezorgd heb dat je hier zit." Ik vertel er niet bij dat ik ertoe gedwongen ben, maar ik gok erop dat ze dat ergens in haar achterhoofd wel laat dwalen.
"Alsnog bedankt," fluister ik haar toe en kijk haar dankbaar aan. Ik neem een diepe teug adem en kijk op van de deur waarop wordt geklopt.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

"Ik weet het, maar-"
Ik laat haar los wanneer er op de deur wordt geklopt. Ik spring op en kijk Faye aan. Dan kijk ik weer naar de deur en wacht angstig af wie er binnen komt.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.

Faye
Ik knijp mijn ogen samen, sta verdedigend op en loop naar de deur toe. Opgelucht haal ik adem als ik zie dat het dezelfde man is als eerst, nog steeds onbekend, maar dit keer met spullen. Tevreden kijk ik hem aan en geef hem een knikje. In zijn handen draagt hij twee plastic zakken die ik snel uit zijn handen gris.
"Weet jij waar mijn vader is?" vraag ik zachtjes en klem mijn handen om de handvaten. De man lijkt zich niet te verroeren en draait al snel weer de deur op slot zonder ook maar een antwoord te geven. Verdwaasd draai ik me om en kijk Fedea weer aan.
"Je spullen zijn er,"

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Fedea

"Je spullen zijn er."
Ik kijk haar aan en slik nerveus.
"Z- zit de test erbij?" vraag ik zacht.
Ik stap voorzichtig naar haar toe en voel hoe ik ril. Hetzelfde gevoel als wanneer ik gisteren de test wilde doen. Ik verman me en blijf haar aankijken. Ik wil het zeker weten.

---

But I still have this faith in the truth of my dreams.