• In het land Hafnarfjardur heeft Kerkura de macht. Hij regeert met ijzeren hand en laat het hele volk in het gelid lopen. Veel mensen sterven omdat ze geen voedsel of geneesmiddelen kunnen kopen. De verdelgers zorgen ervoor dat de inwoners niet in opstand komen, ze straffen op vreselijke manieren en schrikken niet terug voor een moord. Maar waar haalt Kerkura zijn verdelgers vandaan?
    Nou, uit zijn eigen land. Hij laat mensen ontvoeren, 30% wordt dienster bij hem in zijn kasteel. 60% wordt getraind. De trainingen zijn hard en maar 30% overleeft ze. Van die 30% slaagt maar 20% voor de trainingen. Maar waar gaan de andere 10% en degenen die niet slagen voor het examen naartoe?
    Iedereen denkt dat ze worden vermoord, maar eigenlijk worden ze veroordeeld tot een hels leven. Ze worden namelijk gebruikt als labratoriumratten. De enige keer dat ze uit hun kerker komen is om iets op hen te testen. Nieuwe medicijnen en technieken passeren eerst langs hen.
    Hoe houdt Kerkura al de diensters en verdelgers onder de duim?
    Rond hun polsen en enkels worden zilveren banden bevestigd. Die staan in contact met een hoofdzenuw. Wanneer ze besluiten weg te lopen of een opdracht te negeren gaat er een vreselijke pijn door hun heen. Pas als ze hun idee verwerpen stopte die.
    Maar aan de andere kant van die armoede en ellende heb je de rijken. Ze hebben werkelijk alles wat hun hartje begeert. Computers, vliegende auto's, olifanten,... alles! Je kan het zo raar niet bedenken, ze hebben het.

    Wat is de bedoeling van deze RPG?
    Jij wordt een:
    -inwoner
    Alex Thompson
    Sthephanie Norems
    Katherine Bright
    Nathan Sadler
    -dienster
    Nathalia Rottem
    -verdelger
    Laurel Thompson (in opleiding)
    Alec Bradley (in opleiding)
    -labratoriumrat
    -rijke
    Phoebe Vöillanc
    Kaylee Vöillanc
    Kimberly Buckley

    Eerst ga je gewoon even tijd krijgen om vrienden te maken, ontvoerd te worden,... Dan gaan er stilletjes aan dingen gebeuren en na een lange tijd komt er een oorlog, rebellen tegen Kerkura. Wie wint er? Wat zijn de plannen? Dat hangt allemaal van jullie af!

    Kleding:
    Dienster: Man: bruine broek, wit hemd
    vrouw: zwart kleed met een witte schort
    Verdelger in training: nauwsluitend wit lijfje, zwart jack, legerachtige broek, maar dan volledig in het zwart, een dolk aan de riem.
    Verdelger: Nauwe, maar soepele zwarte broek. Zwart T-shirt, zwart jack met ingebouwde kogelwerende vest, riem met wapens + verborgen wapens. (in de mouw, de laars...)

    [ bericht aangepast op 21 jan 2012 - 19:26 ]


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Stephanie Norems
    'Nee,' zei ik. 'Ik ben gewoon een beetje van slag van het nieuw van Roberto.' Het was niet eens gelogen. Het was als een klap in mijn gezicht gekomen. Ik pakte de oude borden uit de kast en begon de tafel te dekken.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Laurel Thompson
    "Ik vraag me af hoe lang het bij jou duurt. Ik heb het zo een jaar of twee volgehouden, maar uiteindelijk ben ik toch geknapt. Het gebeurt bij iedereen hier, eens ga je te ver. En je wordt er niet voor gestraft, je moet alleen met de gevolgen leven. Degene waarbij het niet gebeurd houden het nooit vol. Dat zijn meestal de slachtoffers." Hij begreep hoogstwaarschijnlijk niet wat ik bedoelde.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alex Thompson
    Ik knikte begrijpend.
    "Moet ik je ergens bij helpen?" vroeg ik.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alec Bradley
    'Waar heb je het in godsnaam over?' vroeg ik.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Laurel Thompson
    "Ik heb het over het moment dat je het niet meer aan kan. Dat je stopt met proberen goed te zijn en dat je gewoon op je overlevingsinstinct gaat vertrouwen. Het moment dat je je mes pakt en het in iemand zijn vlees steekt."


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alec Bradley
    'Owh.' zei ik een beetje geschrokken. Die had ik niet zien aankomen.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Stephanie Norems
    Ik schudde mijn hoofd. 'Ik ben bijna klaar,' zei ik. Ik legde het bestek neer. 'Het is niet zoveel.' Ik roerde nog een keer door de pan terwijl ik een beetje in gedachte naar buiten staarde.


    "Ignite, my love. Ignite."

    Laurel Thompson
    "Dat moment komt." ging ik door. "Dan kan je gewoon niet blijven lief doen tegen iedereen. Dan wordt je een bitch en steek je een mes in iemands schouder." ik wou het laten klinken of ik het niet over mezelf had, maar ik gaf veel te veel details.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alec Bradley
    'Wanneer heb je dat gedaan?' vroeg ik meteen. 'En bij wie?' stelde ik mijn volgende vraag.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Alex Thompson
    Ik gebaarde naar Kath dat ze naast me kon komen zitten en lette toen weer op Kim. Ze had net een glas water over me uitgestoten.
    "Oh, Kim." riep ik, maar meteen daarna moest ik lachen. Ze keek een beetje schuldbewust, maar moest dan ook lachen.
    "Lach jij me nu uit?" vroeg ik speels. Ze knikte en stak haar tong uit.
    "Dat zal je nog berouwen." gromde ik en begon haar opnieuw te kietelen.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Laurel Thompson
    "Een week of twee geleden. Bij Marco." meer zei ik niet, ik moest me niet verantwoorden.


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Katherine Bright
    Ik ging naast Alex zitten en keek lachend naar hem en Kim.

    Alec Bradley
    Ik knikte dat ik het begreep.
    'Hoe ben jij hier terecht gekomen?' vroeg ik haar na een tijdje.


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Laurel Thompson
    "Ze hebben me ontvoerd, mijn vader vermoord en misschien mijn broertje ook." legde ik alles kort uit. "Jij?"


    “To live will be an awfully big adventure.”

    Alec Bradley
    'Ze kwamen me halen, maar eerst weigerde ik mee te gaan. Toen gingen ze dreigen mijn familie te vermoorden dus ben ik vrijwillig meegegaan.' zei ik.

    Aaargh, die kalle werkt op mijn zenuwen!!!!!!!!!!!!!!!!!


    We Can Be The Kings And Queens Of Anything If We Believe

    Stephanie Norems
    Ik schepte het eten voor iedereen op en zette de borden voor ze neer. Zelf ik ging ik zitten en prikte ik een beetje afwezig in mijn eten. Veel honger had ik niet. Voorzichtig nam ik een hapje van mijn konijn. Alles kwam allemaal zo tegelijkertijd.


    "Ignite, my love. Ignite."