[RPG]I Totally Screwed Up My Life[3][RPG] - Speeltopics

Deel 3 van de ITSUML- RPG!
DE ROLLEN!:
Leave: Madeline Sarah McClain , 16
MustacheMe: Brain Charles Luwissun , 17
Micheal James Lonés , 18
Fae: Abigail Lillith Pierce (Abby) , 19
Aesthetic: Vivian Nathalia Larson , 19
Jackal: Murlaugh Danson Upgraye , 25
Primerose: Aiden Marslow , 19
Paynelicous ;P: Charles (Chaz) James McKnight, 18
JaiRy: Kaitlynn (kate ) Brooks , 22
HurtedHeart Rosalina Eliza Serpent , 19
Jackal Helena Cherry Sullivan , 23
Er zijn nog wat meer rollen maar die zet ik binnenkort erin. +)

We gaan vandaag beginnen! Maakt niet uit wie er gaat beginnen!
Hier is nog wat informatie:
-Als iemand offline is en je praatte met hem/haar, 'loop' dan niet weg of doe iets wat diegene niet wil.
-Praat met duidelijke zinnen.
-Niet schelden, of het hoort bij het persoon.

Vraag/Klets Topic
Als jullie de rollen nog een keer willen overkijken, hier klikken <3

Als jullie nog iets willen weten vraag het me!

xxx

[ bericht aangepast op 8 dec 2011 - 22:25 ]

NO ALCOHOL ONLY FIZZY JUICE

Kaithlynn

Ik voelde hoe hij zijn hand even balde tot een vuist en kromp licht ineen. Snel daarna sloot hij mij bh en trok mijn shirt naar beneden. ‘Voor mijn en jou eigen veiligheid, ik kon er niet naar kijken zonder het beeld van je vader te zien en boos te worden,’ zegt hij, trekt zijn knieën op en slaat zijn handen eromheen om vervolgens zijn hoofd er op te laten rusten en zijn ogen te sluiten. Ik knikte even en kroop toen naar hem toe, wurmde me tussen zijn armen en benen in om daarna als een bolletje tegen hem aan te liggen. ‘Het geeft niks,’ mompelde ik zacht en grinnikte kort daarna toen ik mijn maag weer voelde rommelen. ‘Ik denk dat we nu echt iets moeten gaan eten.’

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[ik lees het en niet veel later knort mijn maag]

-Damiam-
Kate komt weer tegen me aan liggen. ‘Het geeft niks,’ mompelt ze zacht en grinnikte kort. ‘Ik denk dat we nu echt iets moeten gaan eten.’ mijn maag heeft daar ook geen bezwaar tegen. 'dat lijkt me een slim idee.' ik bedenk me dat ik Kate licht ineen voelde krimpen toen ik mijn vuist balde. 'Je hoeft niet bang te zijn dat ik je iets doe, meestal weet ik het op tijd en kan er iets tegen doen,' zeg ik zacht. Ik laat Kate los en sta op. Snel controleer ik of alles nog goed gaat met mijn handen en als dat ook het geval is trek ik mijn sneakers weer aan. 'enig idee waar je wat wilt eten?' mij maakt niet niet zoveel uit.

Kaithlynn

‘Ik ben niet bang dat jij me iets zal doen,’ zeg ik tegen hem. ‘Het is een reflex, komt wel goed,’ vervolg ik. ‘Enig idee wat je wilt eten?’ vraagt hij nadat hij is opgestaan en zijn sneakers heeft aangedaan. ‘Laten we ergens gaan eten, ik heb mijn weekloon ook meteen gekregen,’ antwoord ik en grabbel in mijn tas opzoek naar het geld. Zodra ik dat gevonden heb leg ik het geld op tafel terwijl ik een briefje van 50 in mijn zak stop. Daarna sta ik ook op, trek mijn pumps aan en woel door mijn haren zodat het weer wat beter zit.

[haha, dat is ook toevallig dan]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

-Damian-
'Laten we ergens gaan eten,' zegt Kate. Ik bedenk me dat we geen andere keus hebben. 'dat lijkt me wel logisch als mijn koelkast leeg is,' zeg ik relaxt. Zelf pak ik ook mijn portemonnee en doe mijn leren jas aan. Als ik iets teveel kracht op mijn hand zet vertrekt mijn gezicht even. Ik draai me snel van Kate weg naar de deur. 'waar wil je gaan eten?' vraag ik ter afleiding. Ik voel het pakje sigaretten nog in mijn zak zitten. Snel haal ik het eruit en stop het in een bijna overvolle la waar ik bijna nooit kijk.

Kaithlynn

Ik grinnik even als hij zegt dat het wel logisch is aangezien de koelkast leeg is. ‘Mij maakt het niet uit, pizzeria, friettent?’ reageer ik en loop even vlug naar de keuken om een glas water achter over te gooien. Daarna loop ik de gang in om mijn jas aan te doen en stap vervolgens naar buiten.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

-Damian-
'Dan ga ik voor friettent, pizza hadden we gisteren.' ik loop ook naar buiten en sluit de deur. Samen lopen we in de richting van de friettent. Ik moet nog steeds aan mijn handen denken. Ze waren echt niet goed.
'je hebt zeker niet toevallig medische of EHBO gestudeerd hé?' vraag ik zacht. 'mijn handen doen teveel pijn voor een normaal wondje of schram.' ik laat mijn handen in mijn zak rusten tot we bij de friettent zijn.

Kaithlynn

‘Ohja, sorry helemaal vergeten,’ zeg ik lachend en samen lopen we richting de friettent. ‘Je hebt zeker niet toevallig medische of EHBO gestudeerd hé?’ vraagt hij me na een paar minuten. ’Mijn handen doen teveel pijn voor een normaal wondje of schram.’
Ik schud mijn hoofd en kijk licht bezorgd van zijn handen naar zijn gezicht. ‘Als je er echt teveel last van hebt moeten we misschien morgen een afspraak maken bij de dokter of desnoods zometeen nog langs de eerste hulp,’ reageer ik en kijk hem onderzoekend aan. Ik wist dat zijn handen pijn deden maar dat ze zo pijn deden wist ik niet.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

-Damian-
'dan maak ik straks even een afspraak met de dokter,' zeg ik. Veel zin had ik er niet in, maar har moest gebeuren. We lopen de friettent binnen en bestellen allebei. Mijn bestelling is vrij standaard, ik bestel hem al een lange tijd. We betalen en gaan ergens zitten.

[sorry kort, ik ben moe]

Kaithlynn

‘Dan doen we dat,’ bevestigde ik en volgde hem mee de friettent binnen. Ik bestelde gewoon een frietje met een kroket, reken vervolgens af en ga met hem aan een tafeltje zitten. ‘Wat gaan we vanavond doen?’ vroeg ik hem tussen het eten door. Terwijl ik een frietje naar binnen propte besefte ik wat voor impact de dag op me had gemaakt. Ik werd moe en wilde niks liever dan lekker op de bank kruipen tegen Damian aan. Zodra ik daar aan dacht glimlachte ik in mezelf, ik was nu al officieel 4 dagen nuchter en ik was best trots op mezelf dat dat zo goed lukte. Ik keek weer op naar Damian en hij zorgde er natuurlijk voor dat ik me goed voelde waardoor ik niet naar drank of drugs snakte. Hij was perfect voor me.

[geeft niks, mijn ogen beginnen ook moeite te krijgen met open blijven ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

-Damian-
Tussen het eten door vraagt Kate me wat we vanavond gaan doen.
'Als het aan mij licht gaan we vroeg naar bed.' rustig eet ik verder. De dag was lang en zwaar geweest. Mijn hoofd en mijn handen moesten rusten. Ik ben blij dat Kate bij me is, ze krijgt me nog steeds rustig. Nadat ik klaar ben met eten leg ik mijn handen rustig op tafel. Zin in de dokter had Ik totaal niet. 'Ga je dan mee naar de dokter?' eigenlijk ben ik niet zo'n held bij de dokter. Ja Abby wondjes laten ontsmetten als je niks kunt voelen door de alcohol gaat me nog lukken. Kate glassplinters uit je hand halen is al wat lastiger. Maar de dokter was een ander probleem.

Kaithlynn

Vroeg naar bed gaan klonk me als muziek in de oren, ik was benieuwd waar ik sliep. Alleen op de bank of bij hem? 'Ga je dan mee naar de dokter?' Vroeg hij me nadat hij klaar was met eten. 'Natuurlijk,als je wilt dat ik meega ben ik ervoor,' antwoorde ik en schoof mijn lege bakje aan de kant. We waren beide klaar dus konden mooi weer gaan.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

-Damian-
We lopen weer weg, terug naar huis. Om nog een nacht ongemakkelijk op de bank in slaap te vallen had ik zin in. We zijn weer snel thuis, de terugweg was weer stil. Thuis doe ik snel mijn jas en schoenen uit en kleed me om. Een simpel shirt, voor te slapen. Ik pak het kussen en de deken en leg ze weer op mijn bed neer. Ik moet mijn kamer nog steeds opruimen.
'Als je zo komt moet je een beetje opletten, er ligt soms nog wat glas op de grond.'

Kaithlynn

Eenmaal thuis gaat Damian zich omkleden terwijl ik op de bank ga zitten. 'Als je zo komt moet je een beetje opletten, er ligt soms nog wat glas op de grond,' zegt hij als hij terug komt om de dekens en zijn kussen te pakken. Ik knik, licht verrast en rommelen daarna in mijn tas. Opzoek naar een shortje en hemd om in te slapen, en mijn tandenborstel om in de badkamer mijn tanden te poetsen.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Damian
Ik doe nog wat laatste dingen en loop naar mijn kamer. Voor mijn gevoel was het al best laat. Ik laat de deur open en het licht aan. Snel kruip ik onder de dekens van mijn koude tweepersoonsbed. Voorzichtig maak ik het verband iets losser. Hopelijk komt Kate zo, haar om me heen doet me goed. Ik moet weer denken aan het feit dat ik een afspraak moet maken bij de dokter. Zelf ben ik nooit een held bij doktoren.

Kaithlynn

Eenmaal in de badkamer verruil ik mijn spijkerbroek en shirt voor het shortje en het hempje, ook mijn bh beland op de grond, iets waar ik even over twijfelde aangezien ik altijd zonder slaap. Daarna haal ik mijn haarborstel door mijn lange donkere krullen en als ik klaar ben poets ik vlug mijn tanden. Zodra ik klaar ben loop ik Damians slaapkamer in, voorzichtig en uitkijkend waar ik loop in verband met het glas op de grond loop ik richting zijn bed. Ik trek de dekens aan de kant en glijd vervolgens het bed in en nestel me daarna dicht tegen Damian aan. ‘Hier zou ik elke nacht wel willen slapen,’ zeg ik met een zucht.

[ bericht aangepast op 14 dec 2011 - 20:54 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'