[RPG]I Totally Screwed Up My Life[3][RPG] - Speeltopics

Deel 3 van de ITSUML- RPG!
DE ROLLEN!:
Leave: Madeline Sarah McClain , 16
MustacheMe: Brain Charles Luwissun , 17
Micheal James Lonés , 18
Fae: Abigail Lillith Pierce (Abby) , 19
Aesthetic: Vivian Nathalia Larson , 19
Jackal: Murlaugh Danson Upgraye , 25
Primerose: Aiden Marslow , 19
Paynelicous ;P: Charles (Chaz) James McKnight, 18
JaiRy: Kaitlynn (kate ) Brooks , 22
HurtedHeart Rosalina Eliza Serpent , 19
Jackal Helena Cherry Sullivan , 23
Er zijn nog wat meer rollen maar die zet ik binnenkort erin. +)

We gaan vandaag beginnen! Maakt niet uit wie er gaat beginnen!
Hier is nog wat informatie:
-Als iemand offline is en je praatte met hem/haar, 'loop' dan niet weg of doe iets wat diegene niet wil.
-Praat met duidelijke zinnen.
-Niet schelden, of het hoort bij het persoon.

Vraag/Klets Topic
Als jullie de rollen nog een keer willen overkijken, hier klikken <3

Als jullie nog iets willen weten vraag het me!

xxx

[ bericht aangepast op 8 dec 2011 - 22:25 ]

NO ALCOHOL ONLY FIZZY JUICE

-Damian-
'ze mag dan weg zijn gegaan door mijn vader, ze heeft mijn jeugd wel verschrikkelijk gemaakt.' Langzaam voel ik dat ik bood op haar wordt. Een paar tranen rollen over mijn wangen, van verdriet en van woede. Ik geef de foto aan Kate en haal mijn arm om haar vandaan. Mijn hand grijpt het eerste wat die kan pakken. Met tranen in mijn ogen sta ik op en gooi ik met volle kracht mijn portemonnee door de open staande deur de keuken in. Ik loop snel naar mijn slaapkamer om Kate de rest van mijn woedeaanval te beperken. Op mijn kamer zie ik nog een paar foto's aan de muur hangen van vroeger. Met mijn linkerhand sla ik hard tegen de glazen lijstjes waardoor ze kapot op de grond vallen. Huilend van woede en verdriet laat ik me op bed vallen. Nu heeft de alcohol me niet verdoofd en krijg ik wel alles goed mee. Mijn hoofd verschuil ik onder mijn kussen.

kaithlynn

Geschrokken kijk ik hem na, dit was niet mijn bedoeling. Lichte paniek rolde door mijn terwijl ik verstijfd op de bank blijf zitten en hij woedend naar zijn slaapkamer loopt. Vanuit zijn kamer hoor ik spullen op de grond kapot vallen. Ik trek mijn knieen terug op en verberg mijn hoofd erin. Misschien had ik het verkeerd gezegd of beter ik had me mond moeten houden, hem boos maken was niet mijn bedoeling. Zachtjes wiebel ik heen en weer en zodra het stil wordt hef ik aarzelend mijn hoofd, moest ik hem met rust laten? Ik wilde er voor hem zijn dat zeker maar ik wilde hem ook niet bozer maken.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

-Damian-
Langzaam word ik weer rustiger. Ik gooi mijn kussen nog tegen de muur en loop weer terug. Onderweg neem ik de EHBO koffer mee. Ik maak de lamp aan en ga op de bank zitten. Nu zie ik dat ik ook mijn linkerhand heb laten bloeden en dat er nog wat glas in zit. Met een pincet probeer ik de laatste stukjes glas eruit te krijgen.
'sorry, dat was niet de bedoeling.' ik trek mijn pincet pijnlijk terug als ik het verkeerde deel raak. Dit gaat niet lukken in m'n eentje. 'zou je even willen helpen.' vraag ik zacht. Die stukjes glas moeten eruit anders gaat het nog ontsteken.

Kaithlynn

Zodra hij terug komt lijkt hij weer wat rustiger. Zijn linkerhand bloed en geschrokken kom ik iets overeind. Als het hem niet lukt om het glas uit zijn hand te halen neem ik het van hem over. 'Je moet geen sorry zeggen, misschien vroeg ik gewoon net iets teveel. Sorry daarvoor,' zeg ik tegen hem terwijl ik zijn hand begin schoon te maken. 'Dit kan mischien even pijn doen,' zeg ik daarna, als ik met de pincet voorzichtig de kleine glassplinters uit zijn hand haal. Daarna maak ik zijn hand goed schoon, smeer er wat betadine op en verbind hem. 'Wil je nog wat cola?' Vraag ik hem, een beetje onzeker in wat ik nu moest doen.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

-Damian-
'nee je vroeg niet teveel,' zeg ik terwijl ze het glas eruit haalt. Het doet meer pijn dan gisteren toen ik alcohol op had. 'Dankje, nu zitten allebei mijn handen in het verband.' ik leg ze allebei in mijn schoot. 'nog wat cola zou inderdaad lekker zijn.' ik trek mijn knieën op de bank en leg mijn hoofd erop. Het was niet de bedoeling om boos te worden en vooral niet dat Kate het ziet. Nog steeds staan er wat tranen in mijn ogen. Ik ben nu al twee keer boos geworden zonder dat het de bedoeling was. En elke keer dat ik boos ben geworden heb ik ergens tegenaan geslagen. Mijn handen zijn er niet echt blij mee.

Kaithlynn

'Geen dank,' zeg ik en ruim de spullen terug op en loop daarna richting de keuken om onze glazen opnieuw te vullen. 'Je handen overleven het wel,' mompel ik zacht tegen hem als ik terug naar binnen loop. Hij heeft zich terug getrokken op de bank en de tranen staan in zijn ogen. Snel zet ik de glazen neer en ga terug langs hem zitten. Dit keer sloeg ik mijn armen om hem heen en trok hem dicht tegen me aan. 'Het komt wel goed,' zeg ik zacht en leg mijn hoofd op zijn schouder.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

-Damian-
'mijn handen moeten wel, ik sla wel vaker ergens tegenaan.' ik voel een arm die om me heen geslagen wordt. Kate legt haar hoofd op mijn schouder.
'je had het gewoon niet mogen zien, dit is iets wat ik zelf moet oplossen en daar hoeft niemand anders iets van te zien.' eigenlijk schaam ik me wel een beetje dat Kate alles heeft meegekregen. Ik sluit mijn ogen en veeg de tranen uit mijn ogen. Rustig drink ik wat cola en ga weer tegen Kate aanzitten.

Kaithlynn

'Het geeft niks, iedereen verliest weleens de controle. Je reageerd je tenminste niet af op de mensen om je heen,' zeg ik tegen hem. Ik was wel even geschrokken van zijn reactie maar hij ging weg. Mijn vader zou zich omgedraait hebben en zich op mij hebben gestort. Ik geef hem een stevige knuffel en geniet even van zijn warmte om me heen voordat ik mezelf weer overeind duw. 'Vind je het goed als ik even vlug gebruik maak van je douche?' Vraag ik hem daarna. Ik wilde even onder een warme straal staan en alles van me afspoelen. We hielpen elkaar en dat gaf me een erg fijn gevoel.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

-Damian-
'ja dat is waar. Als ik jou of iemand anders had geslagen zou ik mezelf dat nooit meer vergeven.' het is fijn dat Kate er is.
'je woont nu praktisch toch hier, dus de douche mag je gebruiken.' als Kate gast douchen pak Ik alvast wat dekens en een kussen. Douchen doe ik morge vroeg wel, als het verband eraf is. Verder ruim ik nog wat rommel op en wacht tot Kate terug is

Kaithlynn

Dat was waar, even was me ontschoten dat ik hier tijdelijk mocht blijven. Al hoopte ik stiekem ergens wat langer dan tijdelijk. Eenmaal in de badkamer aangekomen draai ik de douche open en kleed me snel uit, voordat ik de douche inloop bekijk ik mijn lichaam. Aan de linkerkant van mijn ribben stond een grote donkere blauwe plek, je kon precies zien waar de jongen met zijn vuist tegen aan had gestompt. Even streek ik er vlug met mijn vinger overheen maar zelfs de lichte aanraking deed al zeer. Ik begon het verband van mijn arm af te draaien, de diepe snee die de spijker had gemaakt zag er netjes en goed genezend uit. Zodra ik me omdraaie wierp ik nog een vlugge blik on de spiegel, op mijn rug stonden een paar lange littekens. Ze gaven precies aan waar ik geraakt was door de leren riem van mijn vader. Ik schudde mijn hoofd en dook snel onder de douche. Waste mijn lijf en haren en bleef even een paar minuten onder de warme straal staan voordat ik er weer onderuit kwam.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Damian
Ik hoor de douche aan gaan. Na een tijdje gaat hij weer uit. Ik zit nog steeds op de bank. De muziek staat iets harder. De dekens en een kussen liggen al klaar op de bank. Als ik mijn laatste beetje cola op heb ruim ik mijn glas op. Ik zie dat er nog vieze vaat op het aanrecht staat. Als ik merk dat Kate nog wel even weg blijft begin ik aan de afwas. Het is niet zo moeilijk en ook niet erg veel. Het is snel klaar. Ik ga weer op de bank zitten en zet de tv aan.

[ bericht aangepast op 11 dec 2011 - 14:45 ]

Kaithlynn

Eenmaal uit de douche begin ik me snel af te drogen tot ik tot het besef kom dat ik geen schone kleren bij had. Die moest ik morgen meteen maar eens ophalen en snel glipte ik weer in mij oude kleren. Mijn natte lange krullen wreef met de handdoek droog en hing deze daarna netjes over de verwarming. Zodra ik beneden zat Damian op de bank met de tv aan, de vuile borden en afwas op het aanrecht was ondertussen al opgeruimd. Ik wreef even over mijn arm, het voelde een stuk fijner zonder verband, en ging vervolgens langs Damian op de bank zitten. 'Gaat het weer een beetje?' vroeg ik daarna aan hem.

[ bericht aangepast op 11 dec 2011 - 14:50 ]

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Damian
Kate komt langs me op de bank zitten.
'Ja het gaat alweer wat beter.' zeg ik zacht. 'Lekker gedouched?'
Ik trek mijn benen weer op de bank. Voor het fatsoen zet ik de TV uit.
'Wanneer wil je naar je familie.' Ik weet niet of de vraag erg goed is. In mijn gedachten spoken allerlei dingen rond. Dingen zoals mijn zusje, maar ook het verhaal van Kate. Ik leg mijn hoofd op mijn knieën en sluit mijn ogen. Ik probeer alles op een rijtje te krijgen.

kaithlynn

'De douche was lekker,' zeg ik tegen hem terwijl ik een losse vlecht in mijn haren maak. 'Wanneer wil je naar je familie?' Vraagt hij me daarna. Aarzelend kijk ik hem even aan. Wanneer was het goede moment om te gaan? Die was er waarschijnlijk nooit maar hij zou met me meegaan dus bang hoefde ik niet te zijn. 'Geen idee, misschien dat we morgen een kijkje kunnen nemen?' Zeg ik aarzelend. Ik laat me onderuit zakken en leg vervolgens mijn hoofd zachtjes tegen hem aan terwijl ik naar zijn gezicht keek.

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Damian
'Ik vind het goed.' Ze legt haar hoofd tegen me aan en ik wrijf rustig over haar arm.
'Als we morgen iemand tegen komen die je niet tegen wilt komen, moet je het maar zeggen. Ik verzeker je dat er niks gaat gebeuren dat je niet wilt.' Ik probeer haar gerust te stellen maar weet niet goed hoe. Iets dat ik zeker weet is dat haar broertjes en zusje het leuk gaan vinden om Kate weer te zien. Zelf weet ik ook hoe het is om je familie lang niet te zien. Als er morgen iets mis gaat kom ik er tussen. Er gaat niks gebeuren.

[sorry voor de korte stukjes ik moet steeds opnieuw typen omdat internet niet mee wil werken]

[ bericht aangepast op 11 dec 2011 - 16:56 ]