[RPG] The Reunion | 3 - Speeltopics

Cel Indeling:
Cel 1: Fayan, Amycus en Aurora.
Cel 2: Saph, Ferron en Chiara
Cel 3: Dario, Primrose
Cel 4: Daiyh, Cassie
Cel 5: Brianna, Lucas

Let's face it, these people are a danger to our safe community. We have to lock them up, together. Forever, so we can all live in peace

[ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 21:37 ]

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Daiyh Briiori
Ze glimlachte zelfs, hoewel het gelukkig maar kort was. Chiara glimlachte nooit lang. Dat was niet verranderd. Daarna gleed haar hand naar de ader in haar nek. En ik wist heel goed wat daar zat.
Ergens wensde ik dat ik het toen had afgemaakt. Dan had ze hier nu niet gezeten, was Zahira er niet...

[ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 19:11 ]

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Dan verdrinkt ze

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Saph Amero
Stilletjes fluisterde ik zachte woorden naar Ferron, hopend dat het hem zou kalmeren. Arme ferron, ik was echt bang om te weten wat hij allemaal had gezien. mijn ogen gleden even naar Fayan, die bezorgd naar zijn kleine broertje keek. dit was natuurlijk ook een marteling voor hem, en eht was mijn schuld.

[ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 19:11 ]

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Oeh, ergens word ik gek van haar en ze zal ook nooit sorry zeggen, maaaar.... Jaah..

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

brb

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Chiara Cinxi
Mijn blik schoot weg, onwillekeurig hapte ik naar adem.
Had ik dat goed gezien? Of kende ik hem toch niet zoals ik dacht?
Toen mijn hand naar het kleine litteken was gegaan, leek het wel alsof ik teleurstelling zag, een glimp van spijt. Ik wist dat onze band niet normaal was, maar ik had er niet aan gedacht dat hij me nog steeds het liefst dood zou willen zien.

-

Dario
Ik zag een muur Cassie laten verdwijnen en toen was ze weg. Foetsie. Mijn handen balden zichzelf tot vuisten en met mijn kaken op elkaar geklemd sprong ik overeind en begon door de kleine cel te ijsberen. Mijn schuld. Verdomme!

Aurora
Néé! 'Mama!' riep ik uit, half hysterisch. Meteen vloog ik naar de tralies, tegen beter weten in, want mam's cel was niet te zien vanuit die van mij. Zachtjes begon ik weer te snikken, zakte in elkaar en rolde mezelf op tot een balletje. De anderen in de cel keurde ik geen blik meer waardig, de aardige vrouw niet en Fayan ook niet.

Cassie
Aah! Dit was niet te harden! Mijn gezicht was inmiddels van pijn vertrokken, maar ik bleef stil. Zwijgen was immers de enige manier om sterk te blijven, me niet gewonnen te geven. Ik sloot mijn ogen even en opende ze na een paar seconden weer. God, dat deed pijn.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Brianna
Het water doorweekte mijn kleren, eerst mijn broek, toen mijn shirt. Het stond nu tot aan mijn kin. Ik glimlachte, de dood, ik verlangde ernaar. Weg van dit alles, alsof er iemand was die het erg zou vinden. Ik was altijd irritant en onnuttig geweest. Maar wacht, er was er toch een: Azryel. Ik slikte en er liepen nog wat tranen over mijn wangen. Het idee dat ik hem nooit meer terug zou zien...
Nou ja, hij verdiende toch beter dan zo'n gebroken omhulseltje van niks als ik. Ik sloot mijn ogen en wachtte tot het water me zou verstikken, op de dood.

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Daiyh Briiori
Eindelijk, eindelijk liet ze mijn blik los. Ik sloot mijn ogen, wensend dat alles niet zo verdomd moeilijk was. Het ergste was dat ik dus nooit meer terug kon. Zelfs na vijf jaar waren die kut gevoelens er nog.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Prutstukje ^ $:

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

nee niet die van Daiyh, die van mij... 0.0

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Chiara Cinxi
Met een ruk stond ik op, en verdween bewust uit zijn beeld. Een paar minuten bleef ik zo staan, om vervolgens weer tegen de muur te zakken.
Ik trok mijn benen omhoog, verborg mijn gezicht achter mijn handen ookal huilde ik niet. Ik moest gewoon nadenken, en daar kon ik deze mistroostige cel niet bij gebruiken.
Na vijf jaar was ik weer bij hem, en ik hield nog steeds van hem. En ik dacht hij ook van mij, maar.. Ik kon toch niet bij iemand zijn die me dood wilde hebben? Die me alwéér dood wilde hebben?
Of had ik me het verbeeld? Kutzooi.

-

Oei! Als Brianna dood is heb ik niks meer te doen. D;
Iemand nog een leuke rpg?
After the war is een beetje dood...

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Of Brianna moet blijven leven, maar ik vind haar stom. ):

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Daiyh Briiori
Ze draaide zich weg, waarna ook ik me tegen de muur kon zaken. Ik dacht terug aan de twee maanden na die rampzalige D13 bruiloft. We hadden niet over gevoelens gesproken. En daarna was ik hierheen gesleept.
Ik dacht dat ik na vijf jaren van afzondering haar vergeten zou zijn. Niet dus, ik wilde haar op dit moment nog steeds heel graag naar me toetrekken. Het was her feit dat ik haar bij me wílde dat me doodirriteerde. Ik had haar niet nodig.
Maar alles in mij schreeuwde het omgekeerde.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.