[RPG] The Reunion | 3 - Speeltopics

Cel Indeling:
Cel 1: Fayan, Amycus en Aurora.
Cel 2: Saph, Ferron en Chiara
Cel 3: Dario, Primrose
Cel 4: Daiyh, Cassie
Cel 5: Brianna, Lucas

Let's face it, these people are a danger to our safe community. We have to lock them up, together. Forever, so we can all live in peace

[ bericht aangepast op 5 dec 2011 - 21:37 ]

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

*rolt topic binnen*

-

Back! Hai Laura, hai Jip. *gaat haar personage's tot leven wekken*

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Fayan - Stylist
Ik maakte me zo'n zorgen om Ferron. Die blik in zijn ogen, was zo vol angst geweest. Wat was er daar gebeurd in die paar uur? Wat had hij gezien? Wat hadden ze met hem gedaan?
Ferron was nooit bang, nooit zo stil. Zo kende ik hem helemaal niet.
Oh, wat zou ik nu graag naar hem toe willen om als grote broer zijnde een luisterend oor te bieden.

Ferron
De tegels op de grond tellen.
Bezig blijven.
Laat hem niet meer in je hoofd.
Blijven tellen.
Afleiding zoeken.
Hardop tellen.
Alles komt goed.
Niet aan denken.
Ogen dichtknijpen, oren afsluiten en blijven tellen.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Saph Amero
Na vijf minuten, met een stilte waarin alleen Ferron's zachte, bijna onhoorbare stem te horen was, ging ik toch maar naar hem toe.
'Ferron..?' vroeg ik zachtjes. Ik wist neit eens of hij me wel hoorde. Wat was er met hem gebeurd...?

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Chiara Cinxi
Mijn zachtgroene ogen keken bedenkelijk naar de jongen.
Wat was er met hem gebeurd dat hij zo van slag was? Hij leek nog steeds doodsbang, ookal was hij weg van Nathaniel.
'Mama?' vroeg Zahira met een zachte stem, en keek me vragend aan. Ik wist wat ze wilde weten.
'Weet ik niet.'
En eigenlijk betwijfelde ik het ook of ik het wilde, of ik wilde weten wat er met de jongen was gebeurd.

-

Cassie
En op dat moment besloot ik om mijn mond te houden. Die blik in zijn ogen, zijn houding... Nee. Dat mocht niet. Want Aurora zou degene zijn die gestraft zou worden, degene die zou moeten boeten voor mijn daden. Nee. Nooit. Vanaf dat moment zou ik zwijgen, net zo lang tot Snow me niet meer horen kon.

Aurora
Met grote ogen keek ik naar de jongen, en toen begon ik zachtjes te huilen. Mijn schouders schokten terwijl tranen over mijn wangen gleden, maar geluid maakte ik niet. Stil zijn, dan kon je niets verkeerds zeggen.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Amycus Calcia
Ik voelde mijn nekharen overeind staan toen ik het meisje hoorde huilen.
O god, als ik ergens slecht mee was, waren het kinderen. En relatie's, en vriendelijke gesprekken, en.. Nou ja, nog best wel wat meer dingen waar de gemiddelde vrouw vanzelfsprekend een talent in had.
Maar ik kon haar toch niet zo laten zitten, al helemaal niet nu ik wist waarvan ik haar herkende: het was Cassie's zusje. En die was er niet om haar te troosten.

-

We need action.

[ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 18:35 ]

-

Ja, ik wou Dario zijn mond laten opentrekken, dat Cassie ervoor moet opdraaien, maar dan word ze een zombie en dat wil ik niet o.o

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Ferron
Het was druk in mijn cel. Veel te druk.
Er waren mensen, drie als ik het goed had, en ze praatten alle drie tegelijk.
In mijn hoofd kwam het aan als oorverdovend gegil, dus ik dook dieper in elkaar, drukte mijn handen zo hard ik kon tegen mijn oren, om het geluid buiten te sluiten.
Praten. Woorden. Dé woorden.

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

Brianna
Ik staarde geschokt naar Ferron, en toen kon ik er niet meer tegen.
Ik begon Snow uit te schelden, zo hard als ik kon. Ik vocht tegen de grond waar ik op zat, de tralies, de muren. Ik gilde en huilde en alle pijn en woede van de afgelopen vijf jaar kwamen naar buiten.

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Action?

Thou shallt not stir one foot to seek a foe.

Saph Amero
Geen reactie, behalve dat hij alles nog verder probeerde buiten te sluiten... arme Ferron leek helemaal getraumatiseerd door iets. stilletjes ging ik naast hem zitten.

Welcome to Night Vale. All Hail the Glow Cloud. All Hail Perfect, Beautiful Carlos.

Aurora
Met betraande ogen keek ik op naar de vrouw en glimlachte door mijn tranen heen. Met mijn - inmiddels vieze - mouw veegde ik mijn wangen droog. 'Het gaat wel,' mompelde ik, ook al trilde mijn stem. Het ging niet, maar dat zou binnenkort wel veranderen. Dat moest wel.

Our Father who art in Heaven. Our Father who art buried in the yard.

Ik wil Chiara best even een zombie laten zijn, als het Zahira maar niet is? *O*

Chiara Cinxi
Mijn vingertop streek langs Zahira's donkere haar, waarna ik het meisje weer naast me neerzette. Langzaam veegde ik mijn handen af aan de spijkerbroek die ik nog steeds droeg.
Ik haatte deze plek. Ik haatte Nathaniel. Ik haatte het idee dat het enige was dat Zahira zich zou herinneren.
Onwillekeurig draaide ik mijn hoofd, in de richting van waar Daiyh's cel moest zitten.
Maar ergens was er toch een lichtpuntje.

-