• Wat doe je als je na een afgrijselijke nacht ontwaakt in een vreemd huis en ontdekt dat je niet alleen bent?
    Wie vertrouw je in een spel waar ieder zichzelf moet zien te redden?
    Hoe kom je te weten wie geheimzinnige spelmaker is die jou doorheen deze hel sleept door middel van de meest bloederige quuestes?
    Wat staat er degenen die het niet halen te wachten?
    Hoe ver ga jij om de sleutel te bemachtigen die jou je vrijheid of dood kan brengen?

    To win your Freedom, you must play the Game.

    ##


    Leave| Cymbeline Crane Callous |Spelmaker
    Gancangah| Arya Rana Debris
    Proprius| Liam Oliver Sanz
    Bigheart| Lucas Sam Avery
    Sioux| Damian Tycho Ophelos
    PHENOMENIALL| Lucas Reynold Jenson
    JaiRy| Josey Willows
    HurtedHeart| Sarina Sersea Calle
    Fayan|Veralynn June Carter
    Priemgetal| Jacqueline Emma Scott
    Cinna| Abigale Sparks
    Epitaph| Murlaugh Danson Upgraye
    GoogleIt| Dedrick Mecvin Geneva

    [ bericht aangepast op 12 jan 2012 - 16:14 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Arya

    Ik begin bijna te huilen van angst als ik een hand over mijn mond voel. Ik verdring snel de tranen wanneer ik mijn ooghoeken zie dat het Damian is. Hij neemt de gitaar uit mijn handen en sleurt me achter zich aan, een kamer in. Eens de deur op slot gebaart hij me dat ik stil moet zijn en ik knik even.
    Wanneer hij zijn vinger van mijn mond haalt sta ik hem even sprakeloos aan te staren.
    "Je was weg," fluister ik dan terwijl ik mijn bloed voel koken.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Damian
    "Je was weg," fluistert Arya. Ik denk na, ik was inderdaad weg gegaan zonder iets te zeggen. 'Ja klopt,'begin ik fluisterend. 'ik had even wat tijd voor mezelf nodig.' Het was eerder omdat Cee dat gezegd had, maar de tijd voor mezelf was ook fijn. Misschien had ik toch wat tegen Arya moeten zeggen. 'De andere mogen me niet hé?' vraag ik. Ik hoop niet dat ze boos op me is. Ik ga me op de grond zitten. Het was niet de bedoeling om Arya boos op me te maken, of ongerust of wat dan ook. Ik wist gewoon iets wat de andere niet weten en dat moet ik toch gebruiken. Natuurlijk moet ik niet al mijn contact laten verwateren en al helemaal niet dat met Arya.

    Arya

    Bij zijn volgende woorden vergeet ik mijn woede. Tijd voor zichzelf, ik snap precies wat hij bedoelt.
    "De andere mogen me niet hé?" vraagt hij plots.
    Ik ga naast hem op de grond zitten en denk even na over mijn antwoord.
    "In de meeste hun ogen valt niemand te vertrouwen, jij hebt jezelf nog verdachter gemaakt door plots te verdwijnen."
    Ik zou er graag nog iets achter zeggen maar hou wijselijk mijn mond omdat het er in feit niet toe doet.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Damian
    ik zucht even. 'Ach dan ga ik me niet verder verdacht maken door jou meegenomen te hebben,' zeg ik en sta op. Ik haal de deur weer van het slot. 'Je kan gaan als je wilt.' Ik ga weer zitten. Natuurlijk ga ik dan niet mee dat zou het alleen maar erger maken. 'Je moet in ieder geval zorgen dat je niet met mij gezien wordt dan heb je een probleem en heb je je groeps code gebroken.' Mijn stem klinkt weer eentonig en kil. Ik wil haar niet verdacht maken en ook niet in de problemen krijgen. Natuurlijk wil ik wel bij Arya blijven, maar dat gaat nu even gewoon niet.

    Arya

    "Als ik niet meegewild had dan was ik ook niet gekomen," zeg ik terwijl ik blijf zitten en hij naar de deur stapt. Hij gaat opnieuw zitten aan de andere kant van de kamer.
    Ik neem zijn woorden even in beraad en zeg dan
    "Dat zullen ze niet doen, ze weten dat ik veel over dit huis weet." Ik haal mijn schouders op "En ze weten dat ik mijn woord hou."
    Ik stap naar hem toe en zucht even voor ik nog een keer mijn mond open.
    "Het is dat ik beloofd heb de wacht te houden, anders ging ik nergens heen."
    Ik geef hem een kusje op zijn wang, waarom weet ik niet, en wandel dan de kamer uit waarop ik weer mijn plekje voor de deur waar de rest zich achter schuildhoudt ga zitten.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Damian
    'Oke,' zeg ik als Arya weer weg loopt. Ze had me net een kusje op mijn wang gegeven. Het was fijn om haar weer even te spreken. Nu ben ik weer alleen. Nog steeds hoop ik dat we hier snel uit zijn en dat ik opnieuw kan beginnen met Arya. Ik ga weer liggen. Rustig haal ik mijn iPod uit mijn zak en zet mijn muziek op. Het bracht me rust.

    [gaat er nog wat spannends gebeuren in het huis??]

    Waar gooi ik June erin?


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    laat haar door de gang lopen en dan bij Damian de kamer binnen komen of zoiets??

    [Is June niet mee met Gale en Josey in de kamer dan?]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [Volgensmij wat June met Gale meegegaan naar de slaapkamer om te slapen. (:]


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    [Oja! Sorry, lang geleden dat ik hier was o.o Op wie moet ik nu reageren dan? En wil die persoon zo lief zijn om de laatste post nog een keer te posten zodat ik weer verder kan? :'D


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    [Laatste post staat gewoon op de vorige pagina ^^]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    [My god, I see. Ik dacht dat jullie al pagina's verder waren 8D Maar ik zal nu even reageren :'D]


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Veralynn June Carter

    Arya loopt weer weg en het liefst zou ik haar tegenhouden, gewoon omdat ze bekend was, maar helaas. Daar heb ik het lef ook niet voor en dus blijf ik achter met twee andere meisjes, Gale en Josey.
    Een beetje ongemakkelijk kijk ik wat om me heen, niet goed wetend wat ik nu moet doen of zeggen.


    Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

    Arya

    Zodra ik neerzit word ik overspoeld door een golf van eenzaamheid. Ik neem opnieuw de gitaar en laat mijn vingers er een droef spel op spelen. Terwijl ik in gedachten afdwaal naar betere tijden zing ik zacht mee

    Summertime,
    And the livin' is easy
    Fish are jumpin'
    And the cotton is high

    Your daddy's rich
    And your mamma's good lookin'
    So hush little baby
    Don't you cry


    Waarom had ik ook alweer aangeboden om de wacht te zitten?

    [Ik vraag het me ook af of er nog iets gaat gebeuren]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.