[RPG] Key to Freedom | 2 - Speeltopics

Leave| Cymbeline Crane Callous |Spelmaker
Gancangah| Arya Rana Debris
Proprius| Liam Oliver Sanz
Bigheart| Lucas Sam Avery
Sioux| Damian Tycho Ophelos
PHENOMENIALL| Lucas Reynold Jenson
JaiRy| Josey Willows
HurtedHeart| Sarina Sersea Calle
Fayan|Veralynn June Carter
Priemgetal| Jacqueline Emma Scott
Cinna| Abigale Sparks
Epitaph| Murlaugh Danson Upgraye
GoogleIt| Dedrick Mecvin Geneva

[ bericht aangepast op 12 jan 2012 - 16:14 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Yay, topic 2! En dat rijmt ]

---

"I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

[Laatste post vorig topic]

Cinna schreef:
Abigale
"Gale?" Hoorde ik Josey vragend zeggen, op een zachte toon net hard genoeg zodat alleen ik het hoor. Ik haalde mijn hand langs mijn gezicht en zuchtte.
"Ga weg," mompelde ik en voelde een traan over mijn wangen rollen. Fijn, heel erg fijn. "Ga gewoon weg, ik volg jullie wel." Ik hoorde mijn stem overslaan en begon op mijn wang te kauwen. Ik hoorde Liam zijn voeten door de kamer heenlopen, ergens hoopte ik dat hij Josey mee zou slepen - maar dat was nu eenmaal niet zo.
Ik haalde diep adem, snoof mijn neus en richtte mijn gezicht op de grond, trok mijn dolk uit de vloer en haalde mijn hand langs mijn wang, om de verdwaalde tranen weg te vegen.
"Geen tijd om te janken, we gaan verder zoeken."

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[Abo!]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[abo]

[Ik plaats nog even mijn laatste stukje, maakt het makkelijker voor mezelf ook]

Arya

Een beetje geïrriteerd begin ik achter Damian aan te wandelen. Ik heb een vurig vermoeden dat hij iets verzwijgt over het meisje.
Niet oordelen, Arya. spreekt mijn geweten me toe. Het is waar, ik houd nog steeds het briefje dat tussen het boek zat in mijn bh verscholen en ik ben niet van plan er iets over te zeggen. Terwijl ik er aan denk prikkelt nieuwsgierigheid me en ik word overvallen door een oncontroleerbare niesbui. Dit gebeurt altijd als ik heel curieus ben en ik kan alleen maar hopen dat niemand dit doorkrijgt

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[ik wil reageren maar weet niks....]

Josey

Ik ging niet in op wat er net gebeurd was, Gale was een type wat zich groot en sterk wilde houden voor andere. En dat kon ik alleen maar respecteren. 'Ik denk niet dat we hier veel bruikbaars zullen vinden' zei ik tegen haar en keek nog een keer vlug door de kamer. 'Laten we doorgaan naar de volgende kamer,'

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Damian
Ik loop nog steeds voorop. Mijn gevoel zegt me dat ik richting de keuken loop. Ook zegt mijn gevoel me dat ik me weer eens van mijn beste kant heb laten zien. Ik zucht een keer en sta stil. Volgens mij wou Arya nog met me praten. En die nieuwe jongen deed ook niet veel. Nog een keer zucht ik en wacht tot Arya bij is. Het duurt niet lang, maar ik maak er toch een kleine stop voor. Verder loop ik in een stevig tempo door.

Arya

Net omdat ik zo hard moet niezen maar tegelijk wil blijven doorlopen, loop ik recht tegen de rug van Damian die even gestopt is. Bijna meteen loopt hij verder met zijn eigen, snelle tempo. Ik been bij en terwijl ik over mijn pijnlijke neus wrijf fluister ik hem toe
"Wie was dat meisje?"

[ bericht aangepast op 29 nov 2011 - 19:35 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Damian
'Wie? dat meisje in die kamer?' veel zin om Arya de raad te geven die ik had gekregen had ik niet.
'Niet veel bijzonders, ze zei dat ik niet op haar moest letten en weer verder moest gaan,' zeg ik waarmee voor mij het onderwerp alweer gesloten is. Ik open een deur en kom zonder weinig verassing in de keuken.
'Tada, een keuken,' zeg ik kil. Mijn stem veranderd weinig bij verschillende gevoelens, dat heeft me altijd al op een manier dwars gezeten, maar nu kwam het best goed uit.

Arya

Zonder ook maar één zin nuttige uitleg verandert hij van onderwerp als we de keuken binnenkomen. Alweer krijg ik zijn kille stem te horen. Ik weet niet waarom ik het me zo aantrek, maar ik kook vanbinnen. Ik voel mijn gezicht gloeien, mijn ogen wateren en mijn handen ballen zich tot vuisten naast mijn lichaam terwijl ik met mijn voet op de grond stamp. Ik draai me om en wil de keuken weer uit rennen wanneer ik besef dat ik toch nergens heen kan. Niet echt.
"Laten we maar eten zoeken," zeg ik tegen de anderen, Damian's blik ontwijkend.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Damian
"Laten we maar eten zoeken," zegt Arya, ik zie dat ze mijn blik ontwijkt. Aan haar blik is te zien dat ze mijn reactie op haar vraag niet leuk vond. Ik doorzoek een paar kastjes en vind een paar kleine blikjes opwarm eten. Echt iets waar ik zin in heb. Als ik ze op tafel zet is het duidelijk te horen en vel zin om zachtjes te doen heb ik niet. Het kan me even geen zak schelen of alles mooi en roze kleurig is hier. Ik ga mezelf eruit krijgen en dat is nu het enige dat telt. Misschien gaat dat door te laten zien dat ik voor mezelf denk.

Arya

In een poging mezelf te kalmeren steek ik de oortjes van mijn Ipod in en laat het ding spelen terwijl ik in de vele kastjes naar eten zoek. Wanneer ik eindelijk wat gevonden heb, doe ik mijn jasje knoop de mouwen aan elkaar zodat ik het kan gebruiken als draagzak. Ik zet alles op het aanrecht en wil me net omdraaien wanneer in mijn oren het liedjes van op mijn neef's begrafenis weerklinkt. Ik verstijf en enkele tranen banen zich een weg langs mijn wangen. Ik neem mijn geïmproviseerde draagtas op en zeg al piepend
"ik breng dit alvast naar bo-," een brok in mijn keel verhindert me mijn zin af te maken. Zonder nog een woord te zeggen storm ik de keuken uit. Op de trap geven ook mijn benen er de brui aan en daar zit ik dan.

[ bericht aangepast op 29 nov 2011 - 19:53 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Damian
Ik merk dat Arya de keuken uit rent. Hoe zeer ik ook mijn plan aan had willen houden, dit kon ik niet. Ik ben nog net niet helemaal harteloos. Snel zet ik alles neer en sprint achter haar aan tot bij de trap, waar ze gaat zitten. Ik ga langs haar zitten en leg mijn arm om haar heen. Als ik nu iets ga vertellen geef ik haar geen kans dus ik hou tactvol mijn mond.

Arya

Er komt iemand naast me zitten en een arm word om me heen gelegd terwijl ik hopeloos zit te snikken. Opkijken heeft geen zin want mijn tranen hebben me het zicht ontnomen. Ik ruk mijn Ipod uit mijn oren en verberg mijn gezicht in het shirt van de persoon naast me. Ik kijk een beetje geschrokken op als ik merk dat het Damian is.
"Ik wil hier weg," fluister ik.

[moet gaan dansen]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.