• Wat doe je als je na een afgrijselijke nacht ontwaakt in een vreemd huis en ontdekt dat je niet alleen bent?
    Wie vertrouw je in een spel waar ieder zichzelf moet zien te redden?
    Hoe kom je te weten wie geheimzinnige spelmaker is die jou doorheen deze hel sleept door middel van de meest bloederige quuestes?
    Wat staat er degenen die het niet halen te wachten?
    Hoe ver ga jij om de sleutel te bemachtigen die jou je vrijheid of dood kan brengen?

    To win your Freedom, you must play the Game.

    ##


    Leave| Cymbeline Crane Callous |Spelmaker
    Gancangah| Arya Rana Debris
    Proprius| Liam Oliver Sanz
    Bigheart| Lucas Sam Avery
    Sioux| Damian Tycho Ophelos
    PHENOMENIALL| Lucas Reynold Jenson
    JaiRy| Josey Willows
    HurtedHeart| Sarina Sersea Calle
    Fayan|Veralynn June Carter
    Priemgetal| Jacqueline Emma Scott
    Cinna| Abigale Sparks
    Epitaph| Murlaugh Danson Upgraye
    GoogleIt| Dedrick Mecvin Geneva

    [ bericht aangepast op 12 jan 2012 - 16:14 ]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Abigale
    "Ik geloof niet dat hij er iets mee te maken heeft." zegt Arya, stilletjes wend ik mijn hoofd af en bijt op mijn onderlip. We konden hier niet meer geloven in dingen, we moesten zekerheid hebben. Ik besluit geen antwoord te geven en kijk Arya weer recht in de ogen aan.
    "Sorry," Meteen loopt ze de badkamer weer uit en even rol ik met mijn ogen. Fijn. Hebben we dat ook weer. Ik zucht even en sta op, bekijk mijn spiegelbeeld en zoek in de laatjes en kastjes naar een kam, die ik gelukkig vind om mezelf wat op te knappen, ik gooi vervolgens water in mijn gezicht en slik even. Een goede, goedemorgen Abigale Sparks.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Arya

    Ik voel een woede in me opborrelen, een vechtlust die bijna verdronken was maar zijn weg terug naar het oppervlak gevonden heeft. Ik speel een nieuwe, maar even krachtige melodie op de gitaar. Mijn voet tikt mee op het ritme terwijl ik "Get off my back" zing. Verder in het lied moet ik lachen als ik besef hoe toepasselijk het is. Luider dan voorheen zing ik verder.
    Wanneer het lied gedaan is zet ik de gitaar neer en schop uit woede tegen de deur. Dan loop ik weer de gang op en roep zo luid ik kan, voor iedereen in het huis die het wil horen
    "Get off my back!"


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Abigale
    Ik schrik even op als ik Arya iets onverstaanbaars hoor schreeuwen. Duidelijk de weg kwijt, heeft vast en zeker niet alles meer op een rijtje staan. Ik haal een diepe zucht en loop de badkamer uit. Midden in de gang staat Arya, hijgend en al.
    "Gaat goed met je niet?" zeg ik grijnzend en rol met mijn ogen. "Weet je, ik heb er is over na lopen denken. Er moet vast wat informatie in dit huis te vinden zijn over de vorige bewoners denk je niet?" Ik kijk Arya strak aan en richt mijn hoofd even op de deuren achter haar, om te controleren of er niemand staat.
    "Ik weet daar drie personen voor die prima geschikt zijn voor dat klusje, Josey, jij en ik. Wat denk je?" Natuurlijk, ik had ook kunnen zeggen: Met hoe meer we zijn, hoe groter de kans is dat degene die ons hier opsluit tussen ons zit, maar ik weet dat Arya dat niet zou waarderen. "Nou?" Ik glimlach even, terwijl ik me tegen de deurpost aan laat leunen.


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Arya

    "Hou je sarcasme voor jezelf Gale, het ging even niet oké," zeg ik wanneer ik haar met haar ogen zie rollen. Ondertussen moet ik me concentreren op de woorden die ze beginnen spreken was.
    "Ik weet het niet Gale, over die informatie. Degene die ons hierin gestopt heeft lijkt me snugger genoeg om geen sporen na te laten. Tenzij hij te arrogant is om zijn werk te verstoppen. Maar het valt te proberen. Ik maak Josey wel wakker," zeg ik terwijl ik naar de kamer loop.


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Willen jullie hier nog in verder of laat ik er een slotje op zetten?


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Gancanagh schreef:
    Willen jullie hier nog in verder of laat ik er een slotje op zetten?


    Ik wil nog wel verder gaan hoor, ligt er natuurlijk wel aan of de andere ook nog meedoen. (:


    Her heart was a secret garden and the walls were very high.

    Mags schreef:
    (...)

    Ik wil nog wel verder gaan hoor, ligt er natuurlijk wel aan of de andere ook nog meedoen. (:

    Ik doe mee maar wacht op de speelster van Cee..

    Ik ben dit spel dus echt totaal vergeten.
    Fail :')

    Cymbeline
    Ik zucht zacht als zijn rustige ademhaling de kamer vult. 'Weet je, het spijt me dat ik niet degene ben die je kan helpen. Ik ben gewoon geen mensen-mens. Mensen hebben me nooit aardig gevonden. Waarom zou ik iets terugdoen voor hen die mij toch zijn vergeten? Daar begrijp je niets van Damian. Ik dacht.. Ik dacht dat er misschien één persoon zou zijn die me zou begrijpen maar ik had het mis en nu is alles nog ingewikkelder.' Murmelde ik zachtjes, niet wetende of hij wakker was of sliep.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Damian
    Ergens in een fase tussen slapen en wakker zijn begon Cee wat dingen te vertellen. 'Weet je, het spijt me dat ik niet degene ben die je kan helpen. Ik ben gewoon geen mensen-mens. Mensen hebben me nooit aardig gevonden. Waarom zou ik iets terugdoen voor hen die mij toch zijn vergeten? Daar begrijp je niets van Damian. Ik dacht.. Ik dacht dat er misschien één persoon zou zijn die me zou begrijpen maar ik had het mis en nu is alles nog ingewikkelder,' zei ze zacht. Ik wreef even door mijn gezicht en kreun even. Nu was ik dus weer wakker. 'Ik doe mijn best om iedereen de Damian te geven die hij of zij wil zien,' mompel ik slaapdronken. 'Niemand kent de echte Damian dus wie weet met een klein beetje tijd begrijp ik je en ben ik de Damian die jij graag wilt.'

    Hmm, ziet er wel leuk uit. Kan ik nog meedoen? :p


    Take me to wonderland

    [Err, het wordt wat moeilijk om nog een plaatsje te vinden waar je kunnen vinden, maar als de rest het oké vind is er voor mij geen probleem ^^]


    I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

    Gancanagh schreef:
    [Err, het wordt wat moeilijk om nog een plaatsje te vinden waar je kunnen vinden, maar als de rest het oké vind is er voor mij geen probleem ^^]


    [Ok dankje. :p -wacht af- :')]


    Take me to wonderland

    Gancanagh schreef:
    [Err, het wordt wat moeilijk om nog een plaatsje te vinden waar je kunnen vinden, maar als de rest het oké vind is er voor mij geen probleem ^^]

    [mij boeit het niet zoveel^^]

    Ik heb er niet zo'n probleem mee.. Al denk ik wel dat het lastig is om er in te komen nu zoveel personages al iets doen :3

    Cymbeline
    Ik zucht zachtjes, waarna ik mijn hoofd kort schud. 'Dat is het 'm juist. Dat hele ''ik vorm mezelf tot wat iemand nodig heeft'' gedoe lijd me af. Het zou een stuk makkelijker zijn als je jezelf was, Damian. Wees niet bang om gehaat te worden, want juist wanneer je jezelf bent ben je op je best. Hell the fuck wat anderen denken.' Er kwam een klein glimlachje om mijn lippen, die ook weer snel was verdwenen. 'Ik moet ook maar eens de echte Cymbeline Crane Callous worden. In plaats van de chagrijn. Geloof het of niet, ik was vroeger leuker.' Mompelde ik zacht.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Damian
    'Je wilt niet weten wie Damian echt is,' zeg ik koppig. 'De echte Damian is een rot persoon, zo stom als het achtereind van een varken en zo chagrijnig als maar zijn kan.' Ik zucht even en ga gemakkelijker zitten. 'Met de lieve aardige Damian die iedereen krijgt ben je veel beter af, geloof me!' Dit gesprek begon me langzaam genoeg te worden. Ik was moe en lag net te slapen en nu krijg ik ook nog een preek over dat ik mezelf moet zijn. Niet helemaal aan mij besteed.