[RPG] Key to Freedom | 2 - Speeltopics

Leave| Cymbeline Crane Callous |Spelmaker
Gancangah| Arya Rana Debris
Proprius| Liam Oliver Sanz
Bigheart| Lucas Sam Avery
Sioux| Damian Tycho Ophelos
PHENOMENIALL| Lucas Reynold Jenson
JaiRy| Josey Willows
HurtedHeart| Sarina Sersea Calle
Fayan|Veralynn June Carter
Priemgetal| Jacqueline Emma Scott
Cinna| Abigale Sparks
Epitaph| Murlaugh Danson Upgraye
GoogleIt| Dedrick Mecvin Geneva

[ bericht aangepast op 12 jan 2012 - 16:14 ]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Arya

"Arya?" hoor ik plots zacht.
Ik schrik en slaak een gilletje, bijna laat ik de gitaar van mijn schoot vallen. Ik kijk op en zie Gale staan. Even heb ik zin om haar wat aan te doen, maar na twee seconden ebt dit gevoel weer weg. Ik laat mijn hoofd even tussen mijn handen rusten en wrijf dan even in mijn ogen.
Vervolgens sta ik recht en neem opnieuw heel voorzichtig de gitaar vast.
"Sorry, laten we gaan," richt ik me tot het meisje voor me.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Abigale
Een kleine gil slaakt uit haar keel en doordat ze de gitaar even lost laat tikt hij op de houten vloer waardoor het een vals geluid maakt. Ze kijkt me kwaad aan, maar na even geduld te hebben glimlacht ze kort en verbergt ze haar gezicht in haar handen om alles op een rijtje te zetten - waarschijnlijk.
"Sorry, laten we gaan," zegt ze en staat op, de gitaar nog steeds stevig in haar handen. Ik knik, maar zeg niets en probeer er op de een of andere manier achter te komen wat er is. Natuurlijk is ze bang, maar dat is iedereen.
"Luister Arya, wij gaan dit overleven, oké? We gaan het redden. We vinden die verdomde sleutel en gaan er samen met Josey vandoor. Hoor je me?" zeg ik en knijp even in haar schouder, mijn ogen strak op haar gericht en deze keer meen ik het echt. Geen leugen.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Arya

Terwijl ze even in mijn schouder knijpt, probeert Gale me gerust te stellen dat we hier levend uit gaan komen. Ik knik even en glimlach halfhartig naar haar.
"Ik wou dat iedereen zo eerlijk was," zeg ik terwijl ik me plots bedenk dat ik ook nog iets op te biechten heb. En toch wil ik het niet met iedereen delen.
"Waar is Josey? Ik moet nog iets vertellen."

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Abigale
"Ik wou dat iedereen zo eerlijk was," zegt ze en lijkt even op te lichten. Ik glimlach en haal mijn schouders op.
"Waar is Josey? Ik moet nog iets vertellen." biecht Arya op en ineens voel ik me net een student, die op het punt staat om de sappigste roddels van haar beste vriendin te horen. Het enige verschil is dat we hier opgesloten zitten en ik in het echte leven waarschijnlijk geen vriendinnen met Arya zou zijn.
Fronsend haal ik mijn schouders op en wijs naar de deur.
"Ik zei dat ik je ging zoeken, ze houdt de wacht. De rest slaapt, hoezo?" Ik barst van nieuwsgierigheid, maar probeer mezelf onder controle te houden en kijk Arya glimlachend aan.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Arya

Ik zie de nieuwsgierigheid over Gale's gezicht kruipen.
"Niet hier," fluister ik.
Ik loop naar de slaapkamer waar ik Josey zie zitten en wenk haar naar buiten te komen. De rest lijkt in een diepe slaap. Wanneer ze de kamer uit is, neem ik haar en Gale bij de hand en sleur ze mee naar de kamer achter de boekenkast.
Ik kijk nog even of niemand gevolgd is en schuif de kast terug op zijn plaats.
"Dit hele gedoe is een spel," deel ik hen fluisterend mee.

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Josey

Eindelijk kwamen Arya en Gale terug. Bij aankomst wenkt Arya me naar buiten en zodra ik buiten ben neemt ze mij en Gale bij de hand en sleurt ons mee achter de boekenkast. Haar blik flits nog een keer door de ruimte terwijl ze de boekenkast terug op zijn plaats schuift. 'Dit hele gedoe is een spel,' fluisterd ze zachtjes. Mijn wenkbrauwen schieten even van verbazing omhoog. 'Een spel?' Reageer ik vragend. 'Dus een of andere zieke geest heeft ons hier opgesloten om vervolgens een spelletje met ons te spelen?' Vervolg ik zacht en een lichte rilling glijd even langs mijn ruggegraat.

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

Abigale
"Dit hele gedoe is een spel," deelt ze Josey en mij mee, nadat Josey de slaapkamer uit is gegaan.
"Een spel?" Herhaalt Josey de woorden. "Dus een of andere zieke geest heeft ons hier opgesloten om vervolgens een spelletje met ons te spelen?" zegt ze zacht en rilt even. Kil staar ik voor me uit, mijn ogen zo groot als het maar zijn kan. Een spel, mét een spelleider dus. Damian.
"We hebben messen," zeg ik, zonder er echt bij na te denken en klem de mijne in mijn handen. "Als het nodig is kunnen we onszelf beschermen," verbeter ik me daarom, in de hoop dat ze mijn eerste bedoeling niet doorhebben.

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Ik ben de draad kwijt. Waar stop ik June tussen?

---

Normaal is het gemiddelde van alle afwijkingen

[OOC tussen haakjes, straks zal ik naar het toilet gaan en daar June tegenkomen]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

[We hebben ook nog steeds een nieuweling bij ons zitten waarvan ik eigenlijk niet meer weet wie die speelde?]

---

'Three words, large enough to tip the world; I remember you.'

[Err, dat was een Lucas maar er zijn er 2, ik denk dat het Bigheart was]

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Arya

Terwijl Josey me verbaasd staat aan te kijken, klemt Gale haar mes stevig vast. Er flakkert iets op in haar ogen zodra ze spreekt, maar het vuur dooft voor het kan overspringen op een van ons.
"Dit lijkt wel Big Brother," bedenk ik me luidop.
Zodra ik het gezegd heb, kijk ik op naar de gezichten van Josey en Gale.
"Zouden er camera's hangen?"

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Abigale
"Zouden er camera's hangen?" Verbaasd keek ik Arya aan. Camera's. Dit alles uitgezonden op televisie. Direct schud ik mijn hoofd.
"Denk je dat nou echt? Er worden hier mensen vermoord, ik denk niet dat veel mensen dat echt zouden willen kijken. Op een paar gekken na dan, maar dit soort mensen met zulke ideeën horen opgepakt te worden en geloof me, als ik hieruit ben. De persoon die mij hierin heeft gezet is dan nog lang niet jarig." zeg ik woest en hoor mijn stem harder worden met elk woord, ergens hoop ik dat de persoon die ons dit aandoet meeluistert. Opgesloten zit in een kamertje en elke beweging volgt die wij zetten.

[De Lucas was PHENOMENIALL (:, hihi x]

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.

Arya

Zodra ik Gale's argumenten hoor, weet ik dat hier inderdaad geen camera's hangen. Terwijl ze verder praat, neemt haar woede toe.
Ik laat mijn hoofd hangen en schudt het even. Wanneer ik terug opkijk, duw ik mijn voorover gevallen haar achterover.
"Volgens mij is er maar één manier om aan de sleutel te komen; het spel spelen."

---

I've no idea of the future, but I can see the past quite well. And the present, if the weather's clear.

Abigale
Ik grijns even en knik als Arya met de oplossing komt om de sleutel te vinden. Een spel meespelen. Altijd was ik al erg uitdagend geweest, niet al te goed in eerlijk spelen en deed ik het liever op mijn eigen manier. Vals.
"Dat mens moet toch ergens die sleutel verstopt hebben," zeg ik en denk even na. "Er moeten hier toch wel ergens uitwegen zijn, zo nodig wil ik ook wel een muur doorslaan. Ik bedoel, er zijn hier messen. Waarom zouden er geen bijlen te vinden zijn?" Ik kijk even door de deur om te checken of iedereen nog slaapt en gaap even. Dan bedenk ik me plots iets.
"Denken jullie dat de spelmaker tussen ons alle zit?"

---

Her heart was a secret garden and the walls were very high.