• Het gaat over piraten ja, maar zelfs als je er bijna niks van weet kan je gewoon meedoen. Probeer het gewoon eens, ikzelf weet ook niks over die periodes, enkel dingen die ik toevallig heb gezien in POTC. (; En niemand zal je kwaad aankijken als je een klein foutje maakt door je personage bijv. een mobiel te laten pakken.
    Inspringen kan/mag altijd! We verzinnen er wel wat, geven je korte samenvatting en helpen je natuurlijk ook met in de RPG komen (;


    Lang geleden was er een kapitein, zo barbaars en zo harteloos, dat zelfs de stoerste mannen hem uit de weg gingen. Kapitein Olivier Dalton, hij had zijn eigen schip, de Medusa, en zijn eigen bemanning die hij als grof vuil behandelde, maar ze bleven, bang voor wat er zou gebeuren als ze vertrokken. Ze kregen bijna niks en als ze niet luisterden konden ze beter maken dat ze wegkwamen, want Olivier stond bekend om zijn gruwelijke straffen. Zweepslagen, kielhalen, laten vechten om leven en dood tegen een ander bemanningslid voor zijn vermaak, ze voor schut zetten door ze op te dragen vrouwenkleren aan te trekken en dergelijke. Cameron Sand, kapitein van de Posideon's Mermaid kon hem niet uitstaan, was ziedend van jaloezie en ze werden rivalen. Nooit gingen ze elkaar uit de weg, gingen juist altijd de strijd met elkaar aan, toch won er nooit iemand. Op een dag veranderde alles, Olivier zag wat hij aanrichtte met zijn harteloosheid. Huilende vrouwen die hun kleine kinderen probeerde te sussen, de stoerste mannen die hem smeekte om genade. Van de een op de andere dag zag hij het in, het achtervolgde hem in zijn slaap, maar hij dacht dat het wel weg zou gaan, het schuldgevoel. Het nare gevoel bleef, de nachtmerries gingen niet weg dus nam hij een noodzakelijk besluit. Hij stuurde zijn bemanning weg, vastberaden een nieuwe start te maken, hij liet zijn aartsrivaal achter. Er was één ding dat hij niet achter liet, hetgeen wat wel tegen zijn barbaarsheid kon en hem niet zou laten vallen, zijn schip de Medusa. Hij zocht een nieuwe bemanning en was milder dan ooit te voren, misschien zelfs té soft.

    Hij ontdekte dat een van zijn bemanningsleden geen man was, maar een vrouw. Hij liet haar blijven. Niet veel later werd hij verliefd op haar, maar het was niet wederzijds, toch bleef hij vriendelijk. De vrouw van zijn dromen werd verliefd op een ander, liet hem in de kou staan en vanaf dat moment kwamen zijn slechte kanten weer omhoog. Hij werd jaloers en verbande de man waar ze verliefd op was van het schip en het deed hem niks toen hij zag hoe stuk zij daar van was. Later kwam de man, door wat je een wonder kan noemen, toch weer aan boord. Olivier liet hem deze keer toch blijven, maar hij was niet meer zo aardig als hij geweest was. Zelfs tegen de vrouw waar hij verliefd op was geweest deed hij vreselijk, hij was weer net zoals vroeger. Snauwde zijn bemanning af, was weer een echte piraat en kende geen genade meer.

    Nu, met zijn nieuwe bemanning en weer zijn oude karakter terug, is hij op zoek naar een schat. Hij weet niet precies wat het is of hoe het eruit ziet, maar het blijkt geweldig te zijn en te liggen op een onbewoond, geheimzinnig eiland midden in de oceaan. Hij is vastberaden de schat te vinden, zijn aartsrivaal Cameron Sand voor te zijn. Toch zijn er kleine dingen die hij over het hoofd ziet.
    Hij gaat er namelijk niet vanuit dat er toch een volk blijkt te wonen op het eiland, verwacht niet dat er een verrader in zijn bemanning zit en dat zijn aartsrivaal het juiste moment om toe te slaan afwacht.


    De verhaallijn in het kort.
    Het gaat over de bemanningsleden en kapitein van de Medusa die op zoek zijn naar een schat. Eén van de bemanningsleden is een verrader (Tristan Wright) in dienst van aartsrivaal Cameron Sand, hij houdt zijn opdrachtgever op de hoogte met een postduif, stuurt hem berichten over de koers en informatie over wat er gaande is op de Medusa. Als ze eenmaal op het eiland aankomen, waarvan ze dachten dat het onbewoond zou zijn, blijkt hun een verrassing te wachten. Er woont een vreemd volk dat hun niet vertrouwd, de bemanningsleden moeten hun vertrouwen zien te winnen, maar hoe gaan ze dat doen als blijkt dat Cameron Sand, samen met zijn bemanning, al eerder op het eiland is aangekomen en het vreemde volk al helemaal voor zich gewonnen heeft?

    Lijstje
    Volledige naam:
    Leeftijd:
    Uiterlijk:
    Innerlijk:
    Rol+rang: (Bemanning Medusa, kok. Avaloniër, krijger etc.)
    Extra:
    (Je mag er zelf dingen bij verzinnen zoals verleden enzo)

    Persones (Als je vragen hebt hierover, stel ze dan gerust)
    Bemanning Medusa:
    Kapitein Medusa: Vluuv – Olivir Dalton – 24
    Endure – Abby (Abigail Rosaline Valence) – 19
    Leave - Genesis Elisabeth Thrown - 20 (ontvoerd door Ace)
    Sid - Natambu Mmba - 25
    GoogleIt - Ticimo Carabét - 26
    MoonyLove - William Davis - 18
    C18 - Ace Franklin Johnson -24


    Bemanning Poseindon's Mermaid:
    Kapitein: C18 - Sygmund Yakov Engel - 28
    Verrader: Sid – Tristan Wright – 22
    Sid - Leopold Smiths - 24
    Maitresse - Andrew Kelvin Ronalds - 23

    Vluuv - Bee - 19

    De Aveloniërs:
    Stamhoofd: GoogleIt - Vérum Chestïo - 24
    Zusje stamhoofd: Endure - Ayiana Kateri Chestio - 21
    MoonyLove - Katy Griffin - 14
    Leave - Nivera Izil Mazi - 19
    Maitresse - Nawizi Ceta - 17

    MustacheMe - Phani Cinta Carabét - 11

    'Regels'
    Ik wil niet echt regels opgeven, maar heb liever wel dat jullie je hieraan houden of het onthouden.

    - Doe alsjeblieft je best om een redelijk stukje neer te zetten, dus niet 1 regel en dan denken ‘klaar’. Mocht je geen inspiratie hebben voor langer stuk, meld het dan gewoon. En nee, je hoeft niet 800 woorden te schrijven, zelf niet als anderen dat wel doen, maar 5 regels moeten je vast wel lukken.
    - Wil je je personage kwijt of stoppen? Zeg het dan, dan brengen we je personage even om het leven :P
    - De meesten vinden het niet prettig als je beslist wat hun personages doen, dus vraag het voor de zekerheid of ze het erg vinden of niet.
    - Je hoeft echt niet elke dag meteen te reageren op elke post, maar wacht alsjeblieft niet een week met posten. Ga je weg? Meld het dan en stuur je personage even op pad, laat hem/haar bijvoorbeeld verdwalen in de rimboe.
    - Houd je alsjeblieft aan de verhaallijn en als je een ‘speciaal’ personage wilt, vraag het dan even, ik sta open voor interessante personages die het verhaal leuker maken.
    - Don’t be scared. Stuur je personage gewoon op anderen af, bekijk desnoods de RPG Handleiding site voor tips. Weet je nog steeds niks? PB mij of een ander dan om te vragen waar zijn personage is en of die naar jouw personage kan gaan.
    - Verhaal kwijt? Stop dan niet zomaar zonder wat te melden, maar vraag waar de rest is of om een kleine samenvatting.
    - Er zijn een hoop personages nodig, maak er gerust meer en je kan ook voor niet bestaande personages schrijven natuurlijk! En kijk ook een beetje welke 'groep' nog weinig personages heeft en dergelijke!

    Nogmaals; Niet echt regels, maar meer dingen om jullie aan te herinneren [;

    [ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 16:58 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Oh ja! Ik zal 't effe in de post zetten, voor ik dat wel vergeet x'].


    No growth of the heart is ever a waste

    Zou iemand Ticimo bij willen betrekken?


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Hmm.. Aangezien Nate niet echt in staat is klappen uit te delen kan de kapitein heel random een nog vrij nieuw bemanningslid aanwijzen om die te testen -kijken wat hij aan die persoon heeft- en dat kan Ticimo zijn? :'D
    Ofof.. Wel, hij kan Tristan & Abby hulp aanbieden? :')
    Of well, hij kan praten met Will over wat er voor hun snuf gebeurd.. Wat ze ervan vinden ofzo?


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Laat mij maar klappen :Y)


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Aaah, awesome 8D
    Ik was al bang dat ik Oli geen vijand meer zou hebben :3

    Je kan btw wel al met Phani reageren :Y) Post staat op vorige pagina.. [:
    Lol, ik zal posten zodra ik inspiratie heb voro Abby Ö Ik wil nl. geen afgeraffeld stukje :x


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Hehehe 8D. No worries 'bout that.
    Ik ga wel gewoon verder waar Cameron was gebleven.


    No growth of the heart is ever a waste

    Ik laat Katy even beslissen, anders doe ik alles >.<


    "I have written you down. Now you will live forever, and all the world will read you."

    Iemand die op Niv kan reageren? Of Gen? :Y).


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Die op de vorige pagina was verkeerde, lol, hier de goede:

    Aiyana Kateri Chestio
    "Aiyana?" hoorde ze Bee roepen. Met een zucht opende ze haar ogen en kwam overeind, hun besluipers hadden zich vast aan haar vertoond, maar Bee klonk niet al te dringend. Aiyana besloot te gaan voor een verrassingsaanval, je wist maar nooit. Ze sloop naar waar het geluid vandaan had gekomen en toen ze dichtbij kwam klom ze behendig in een boom. Wel wel wel, Katy en Phani, ze had het kunnen weten. Aiyana sprong uit de boom en landde soepel achter het stel. "Boeh," fluisterde ze plagerig en grijnsde toen. Vervolgens ging ze met een bloedserieus gezicht naast Bee staan. "Dus, vertel eens, wát doen jullie hier?" vroeg ze en keek de twee streng aan. "Jullie weten dat het verboden is alleen te gaan, willen jullie soms dood? Jullie weten zelf vreselijk goed dat er wilde beesten rondlopen, nietwaar?" Ze zuchtte en streek een lok haar achter haar oor. Aiyana hurkte voor de twee neer zodat ze op gelijke ooghoogte waren. "Oké, we doen het zo. Ik breng jullie terug en ik zal het tegen niemand vertellen. Afgesproken?" vroeg ze en glimlachte kort.

    Is goed ^^ Dan wacht ik op Katy :Y)


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Sygmund - Kapitein Poseidon.

    Als ik terug loop naar het schip om een fles rum te halen, merk ik dat de zon nu toch echt op me in begint te werken, ondanks mijn blouse. Mijn blanke huid is zowel een zegen als een vloek en ik heb nergens in het oerwoud komkommers of een substituut daarvan kunnen vinden om verbranding van de huid te verminderen. Dus dat wordt zo veel mogelijk buiten de zon blijven.
    Op het schip is het verlaten. Ik loop de plank op en ga rechtstreeks naar mijn kamer. Het is geen slecht idee geweest van Leopold om ze een fles rum cadeau te doen, bij wijze van vertrouwen kweken, maar ik vraag me af of ze het uberhaupt wel op prijs gaan stellen. Niet geschoten is altijd mis, denk ik dan maar. Deze volksstammen zijn echt keihard, maar naar mijn ervaring staan ze wel vaak open voor nieuwe dingen en met een kleine stimulans voor de menselijke nieuwsgierigheid, hebben we er met een beetje mazzel ook nog een nieuwe bondgenoot bij. En die gaan we nodig hebben, aangezien ik de aem van Oliver haast al in mijn nek voel. Het zal niet lang duren voor hij hier ook aankomt. En dan kun je verwachten dat de hel losbreekt. Maar ik ben niet van plan om zoals veel piraten te zwichten voor zijn wil.
    Met de fles in mijn handen loop ik terug naar Leopold.
    'We moeten gauw zijn, als we dit hem nog enigszins koud aan willen bieden,' zeg ik als ik een blik door het bladerdak naar de strak blauwe lucht werp. 'Ik vraag me af hoe lang die jacht nog gaat duren. We kunnen het ons niet permitteren kostbare tijd hier te verliezen. Maar aan de andere kant, we hebben één van hen nodig om ons de weg te wijzen naar de schat.' Ik draag de kaart altijd bij me. Opgerold in een koker aan mijn broek. Maar hij is nutteloos zonder één van de leden van de stam als gids.


    No growth of the heart is ever a waste

    Nivera
    Haar donkerbruine ogen glijden naar het schip verderop. Daar ging al dat geroezemoes dus over. Nieuwe mensen, of, als ze een blik op de vlag wierp, piraten. Een verveelde zucht streelde haar lippen, terwijl ze langs het trand naar krabben zocht. Ze was niet graag buiten de bescherming van de bomen. Dan was ze haar element kwijt. Aan de zon was ze wel gewend. Haar lichtgrtinte huid ving de schade op van de stralen, en verder voelde het fijn warm aan. Ze klopte even over haar blouse, en draaide toen een lok om haar vinger, terwijl ze met haar andere hand de krabben vasthield. Mensen had ze nooit vertrouwd.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Ohja, over die schat. Ik zat te dneken over wat het zou kunnen zijn.. Ik had bedacht dat als er een kind wordt geboren in de stam da ze dan het bos intrekken richting een 'heilig' meer en een 'heilige grot', die laatste verstopt achter een waterval. Als je daar ing aat kom je in een grot vol diamanten en kirstallen enzo (kostbaar etc.) en aan het einde staat dan zo'n soort lange, rond steen overeind, met bovenin een soort gat waar dan 'heilig' water inzit waar de kinderen mee gezegend worden ofzo.. :'D Dat is voor de Aveloniërs dan zeer kostbaar, maar de dudes van PM eisen dan op de diamten enzo? (:

    (Ps. Sam; Tristan hoort bij PM hè, hij is de verrader ;p Niet vergeten ^^)


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ace - Piraat.

    In stilte tel ik de slagen mee. Er wordt door niemand een woord gezegd en in de stilte op de Medusa kun je een speld horen vallen, maar diep van binnen woedt er een storm in me. Een storm waarvan ik weet dat het alleen een kwestie van tijd is voor hij losbarst. En ik weet niet wat er dan gaat gebeuren.
    Als de laatste slag eindelijk is gevallen, merk ik hoe twee piraten naast me elkaar geld uitwisselen. Ik kan ze wel wat aandoen.
    'Ace, jouw beurt,' hoor ik ineens een ander zeggen, als mijn blik nog gefixeerd is op Tristan, die door twee man wordt weggedragen. Ik kijk richting Nate, die nog steeds meer dood dan levend grip op zichzelf probeert te krijgen. Is het de bedoeling dat hij me die slagen gaat geven? Hij is niet eens in staat om die zweep op te tillen, laat staan mij ermee aan gort te slaan. Ik frons de wenkbrauwen en bedenk me dat Oliver slinks genoeg is om een alternatief te bedenken. Ik voel me nerveus als ik naar de mast word gedragen. Dit is het dan. De komende minuten zul je schreeuwen van pijn en er vervolgens net zo uitzien als Nate en Tristan.
    Maar behalve de spanning, voel ik woede. Woede voor het krijgen van een veel te zware straf voor zo'n klein vergrijp.
    Ik word vastgebonden en ik voel me ineens heel kwetsbaar. Mijn blik kruist die van John, die me tot mijn verbazing medelevend aankijkt.
    'Kun jij de boel ontsmetten met een fles rum?' vraag ik haast fluisterend. 'Ik zou willen dat ik er één had, maat. Ik ben door de voorraad heen. Die meid.. misschien kan zij je helpen,' fluistert hij. Genesis. Ik glimlach even. Toch bwonderenswaardig hoe iemand het voor haar ontvoerder nota bene, opnam.
    'Ze heeft ballen. Meer ballen dan jij en ik,' fluister ik grijnzend naar John.


    No growth of the heart is ever a waste

    Endure schreef:
    Ohja, over die schat. Ik zat te dneken over wat het zou kunnen zijn.. Ik had bedacht dat als er een kind wordt geboren in de stam da ze dan het bos intrekken richting een 'heilig' meer en een 'heilige grot', die laatste verstopt achter een waterval. Als je daar ing aat kom je in een grot vol diamanten en kirstallen enzo (kostbaar etc.) en aan het einde staat dan zo'n soort lange, rond steen overeind, met bovenin een soort gat waar dan 'heilig' water inzit waar de kinderen mee gezegend worden ofzo.. :'D Dat is voor de Aveloniërs dan zeer kostbaar, maar de dudes van PM eisen dan op de diamten enzo? (:

    (Ps. Sam; Tristan hoort bij PM hè, hij is de verrader ;p Niet vergeten ^^)

    Ja, dat had ik toch toegevoegd in de persoonbeschrijving? ;] Tenzij ik 't d'r fout heb neergezet ;o.

    & Ja, da's wel een goed idee van die schat :].


    No growth of the heart is ever a waste