[RPG] #Pirates. 2 - Speeltopics

[ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 16:58 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Genesis
Door die laatste opmerking komt ze helemaal niet meer bij. Nu heeft ze de slappe lach helemaal te pakken. Stoppen zit er in ieder geval niet in. Ze bijt hard op haar onderlip om hem serieus aan te kunnen kijken, maar dat eindigt in een nieuwe lachbui. ‘Die fles heb ik veilig opgeborgen.’ Glimlacht ze, en pakt de halflege fles onder haar jurk vandaan, waarna ze hem weer terugstopt. Geen denken aan dat hij die drank krijgt. ‘En ik blijf zitten waar ik zit. Schaamt meneer zich ergens voor? Dan heeft u pech, want ik zit lekker.’ Haar lippen krulden zich om tot een geamuseerde glimlach, terwijl ze door haar haren streek. ‘En over dat je geen vriendin kan krijgen, dat komt van vrouwen die te preuts zijn om verder te kijken dan alleen uiterlijk.’ Glimlachte ze broos, en legde haar benen op de rand van het bed om ze te strekken.

[ bericht aangepast op 26 nov 2011 - 23:25 ]

Feel the fire, but do not succumb to it.

Ace - Piraat.

Ze komt niet meer bij van het lachen. Ik trek quasi-beledigd een wenkbrauw op en slaak dan een zucht.
'En ik blijf zitten waar ik zit. Schaamt meneer zich ergens voor? Dan heeft u pech, want ik zit lekker.' Jezus christus.
'Ik heb net zestig zweepslagen gehad en ik kan nog niet even een paar minuten met m'n pik spelen? Oh god, waar heb ik dit aan verdiend?' Ik kijk met een spiedend oog naar Genesis, die helemaal dubbel ligt.
'En over dat je geen vriendin kan krijgen, dat komt van vrouwen die te preuts zijn om verder te kijken dan alleen uiterlijk.' Huh, zie ik er zo slecht uit dan? Ik draai me om en ruik aan een oksel. Misschien had ik dat beter niet moeten doen. Ik slaak een zucht.
'Kun je me dan een kam aangeven, als ik die fles niet mag? Hoewel ik natuurlijk graag onder die jurk van je op zoek ga.' Hé kom op, ze vraagt erom. Ik heb haar nog zo vriendelijk mogelijk gezegd om dit vertrek te verlaten.
Als klap op de vuurpijl legt ze haar benen op het bed, waar ik vervolgens ongegeneerd een blik op werp. Door de gescheurde repen stof van haar jurk wordt er al meer van ontbloot. Ik zie prachtige, blanke kuiten. Ik haat het wanneer ik moet kijken en niet mag aanraken.

No growth of the heart is ever a waste

Genesis
Ze grinnikt schaapachtig. ‘Ja, dat mag best. Hoewel ik denk dat ik beter kan fatsoeneren. Je maakt het heelproces dan weer stuk,’ Legt ze met een glimlachje uit. Dus als je nu eens voorzichtig recht op gaat zitten, dan pak ik een kussen voor je rug, dan kom je tussen mijn benen zitten en dan ga ik je fatsoeneren.’ Stelt ze voor, terwijl ze op zoek gaat naar een kam. Natuurlijk zal Ace de woorden heel anders op vatten, maar daar staat ze al lang niet meer bij stil. Dan denkt hij daar maar lekker aan, als dat hem gelukkig maakt. Ze pakt een kam van een kastje, en houd dat in haar ene hand, terwijl ze de kussen van het bed pakt, en dat tegen haar aandrukt, zodat hij daar op kan leunen. Zijn haar lijkt werkelijk een slagveld. ‘En nu zitten, voor ik me bedenk.’ Glimlacht ze sinister, terwijl ze de bovenkant van haar jurk een beetje omhoog hijst, en dan een blik op zijn haar werpt.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Ace - Piraat.

Ik knipper een paar keer met mijn ogen en laat de woorden tot me doordringen. Ace Johnson, zeepok, heb je dat nu goed verstaan? Ze is al opgestaan, op zoek naar een kam. Ondertussen probeer ik verder na te denken over wat ze zojuist bedoeld heeft met 'tussen haar benen moeten zitten'. Natuurlijk kan ze het sarcastisch bedoeld hebben. Of cynisch. Er is een klein subtiel verschil tussen beiden. Of ze kan het figuurlijk bedoeld hebben of letterlijk. Lastig te zeggen. Dan komt ze terug en gaat zitten en legt het kussen tegen zich aan. Ik werp een blik op de vrouw die op het bed zit en me gebaart me om te draaien en - geloof het of niet - tussen haar benen te gaan zitten. Of ik het nu wil of niet, mijn lichaam is uiterst blij met deze houding. Ik spiek even naar de blanke kuit als zij probeert de klitten uit mijn lange haar te kammen.
Op dat moment hoor ik gestommel op de trap.
'Oh godverdomme, dit ga je niet menen.' Het is John. 'Ace jongen, je hebt het geflikt. Als ik zestig zweepslagen moet ontvangen, krijg ik dan ook een beurt van je?' Hij zou me nooit geloven als ik haar nog had gezegd de kamer te verlaten zodat ik met m'n pik kon spelen. In geen miljoen jaar.
'Opzouten, we zijn met belangrijke dingen bezig,' grinnik ik. 'Dat zie ik. Ik ga mijn ding doen.' En weg is hij.
God, wat zou ik haar graag willen pakken. Hier en nu. Maar zodra ik mijn rug een paar centimeter beweeg, voel ik de snijdende pijn weer. Wat een ellende. Ik zou bijna medelijden met Nate krijgen. Nu weet ik waar hij doorheen moet gaan. Hij was zo dichtbij. Mijn lichaam wil seks. Ik wil seks. Au, verdomme. Ik grijp naar mijn haar, waar ze moeite heeft door een klit te komen. Mijn blik glijdt weer naar haar linkerbeen. Daar zat die fles toch ergens, bij haar dij? Ik grinnik even, laat mijn hand met de precisie van een geoefende drankzoeker langs de zijkant van haar kuit naar boven glippen, richting haar dij. God, wat voelt haar huid lekker aan. Zo zacht en rond en mooi.. Ik merk dat ze schrikt en mij als reflex een oplawaai geeft.
'Au! Ik zocht alleen die fles,' zeg ik schijnheilig. Ace jongen, goed werk, prijs ik mezelf in gedachten toe. Het was het waard.

[ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 0:22 ]

No growth of the heart is ever a waste

Genesis
Ze kijkt op als er een man langswipt, en het een en ander tegen Ace zegt, waarop ze haar hoofd schud en iets van 'mannen' mompeld. Dan begint ze met de klitten uit zijn haren te kammen, en geeft ze hem in een reflex een klap wanneer hij met zijn hand langs haar been glijd. ‘Schijnheil, ik ben zwart, niet blond.’ Mompelt ze zacht, maar niet erg bozig. Ze glimlacht even na een zuchtje. Uiteindelijk heeft ze zijn haren zowaar netjes gekregen, klitloos en bij elkaar. ‘Zo, veel beter,’ Grijnst ze ietwat trots, terwijl ze de kam weglegt, en haar benen sluit voor zover de kan met hem er tussenin. Die rum blijft veilig waar die is. Toch heeft zijn aanraking op haar zachte huid niet geheel niets gedaan. Haar huid wil meer strelingen van zijn ruwe handen. Ruwe handen die over haar zachte huid glijden, droge lippen op haar zachte, warme lippen en.. Nou ja, nog enkele dingen maar de weigert ze toe te geven, en dus slaakt ze een zucht, want Ace lijkt geen aanstalten te maken om van positie te veranderen.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Abby (Abigail) Rosaline Valence
Hij sloeg zijn arm om haar heen en Abby aaide zacht door zijn haren. Ze wist niet zo goed wat ze daarop moest zeggen, dus zweeg ze maar en drukte een kus op zijn kruin. "Als er iets is dat ik voor je kan doen of halen, zoals wat te drinken of eten, dan moet je het zeggen hè?" zei ze hem. Ondertussen vroeg ze zich af hoe ze dat vannacht ging doen als ze moest slapen, als ze naast hem zou gaan liggen zoals gewoonlijk zou ze hem vast en zeker perongeluk pijn doen.. Ach, ze zou er nog wel wat op verzinnen en binnenkort gingen ze toch aan land, al hoopte ze dat ze wat vertraging op zouden lopen. Tristan en Ace, om Nate maakte ze zich niet zoveel zorgen, waren nou niet in staat om veel te lopen of nog erger, te vechten. Plots hoorde ze hoe haar maag rammelde en ze liet Tristan los. "Ik ga nu maar wat te eten halen, kan ik wat voor je meenemen?" vroeg ze hem.

[ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 10:58 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ace - Piraat.

Peilend pakken mijn handen de pluk haar beet. Het is in geen weken zo zacht geweest en zo klitloos. Het kwam geregeld voor dat ik eraan bleef haken bij het één of het ander. Oh, dat deed zeer. Ik glimlach.
'Dank je,' zeg ik oprecht. 'Dat heeft er in weken niet zo verzorgd uitgezien.' Ze heeft gelijk gehad. Dit proces helemaal zelf doen zou een hel geweest zijn. Ik word me nu opnieuw bewust van mijn positie en zeg mezelf in gedachten me koest te houden. Ze heeft nota bene geprobeerd je hachje te redden bij de kapitein, haar aanranden als dank is niet bepaald proper, zelfs niet voor mijn begrippen. Voor die van Nate daarentegen.. misschien is het maar goed ook dat ze hier zit. Al is het maar om figuren zoals hij uit de weg te gaan. En ze was veel minder kwaad over die actie dan ik zou denken. Desalniettemin; het was het waard. Ik ga vanavond heel prettige dromen krijgen.
'Ik uh.. misschien is het 't beste als ik weer ga liggen. Dit is waarschijnlijk niet de meest comfortabele houding voor jou.' Ik zeg het met mijn beste pokerface, want in feite heeft ze geen idee wat ze met mij en mijn lichaam doet, ook al raakt ze me nauwelijks aan. 'En mocht je wat te eten willen, de keuken is hier vlakbij, het dek op en om de hoek rechts.' Ik hoop dat ze op het voorstel in gaat, zodat ik hier even mijn ding kan doen. Kijken, maar niet mogen aanraken is werkelijk ondragelijk. Hoe heb ik dat ooit voor elkaar gekregen bij Josephine? Ik glimlach even om mezelf. Ik weet al hoe: standvastig van de drank afblijven.

Ik weet het, Ace gedraagt zich ongelofelijk oversekst, maar ik moet z'n reputatie eer aan doen ;o.

[ bericht aangepast op 27 nov 2011 - 11:55 ]

No growth of the heart is ever a waste

Genesis
‘Fijn dat je het in de gaten hebt,’ Grinnikt ze schaapachtig, terwijl ze hem half wat neerlegt. ‘En wat betreft je haar, heel graag gedaan.’ Knikt ze uiteindelijk. Honger heeft ze nauwelijks, en ze staat nou niet bepaald te springen om straks achterna te worden gezeten. ‘Ik ben eerder moe, dan hongerig.’ Murmelt ze zacht, terwijl ze opstaat, en de kam dan voor haar eigen haren gebruikt. Ze waren al zacht, maar er stof uitkammen kon ook geen kwaad. En nu hangen ze tenminste mooi over haar schouders. Ze bergt de kam weer op, en draait even een rondje ter bedenking. ‘Schuif eens op,’ Zegt ze zacht, terwijl ze naast hem voor het bed gaat staan. ‘Het lijkt me wel zo eerlijk als ik ook een paar uurtjes slaap krijg, vind je niet? Ik ben namelijk kapot.’ Ze houd haar hand voor haar mond, en gaapt even, waarna ze hem met een schuingehouden hoofd aankijkt. ‘Aftrekken doe je maar in je eigen tijd,’ Glimlacht ze schaapachtig, terwijl ze haar handen in haar zij zet en wacht tot hij een beetje opschuift. Het bed is niet erg groot, maar gezien haarzelf zou ze er wel bijpassen, en dat vat leek haar verder geen lekker bed.

Feel the fire, but do not succumb to it.

Lol, is niet erg van Ace. Hij is zoals ie is

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

I agree .

Feel the fire, but do not succumb to it.

Ace is fantastisch (:

Home is now behind you. The world is ahead!

(Voor GoogleIt, Aiyana's reactie staat op P7 en die van Katy op P8, mocht je ze nog niet gelezen hebben.)

Aiyana Kateri Chestio
"Ja Aiyana," antwoordde Katy gedwee en Aiyana stond met een tevreden glimlach op. Het was vervelend dat kinderen altijd de neiging hadden precies te doen wat ze verboden werd, aan de andere kant hield ze wel van de energie die ze met zich meedroegen en ze moest toegeven dat ze een zwak voor de ukkies had. "En Phani," zei ze, een blik werpend op de jongen, "het is onbeleefd om je wapens op onze gasten te richten. Dus stop je je zwaard even weg?" zei ze met een knipoog. Sommige Aveloniërs vonden het fout dat sommige kinderen met een wapen rondliepen, maar Aiyana vond het goed dat ze er al mee bezig waren en ze moesten zichzelf toch kunnen beschermen? "Aiyana, is dit een goede?" vroeg Bee plots aan haar en ze begreep het pas toen ze de stok in haar handen zag. "Hmm," mompelde ze en nam de stok over. "Deze lijkt me wel geschikt," antwoordde ze nadat ze hem grondig bekeken had. "Laten we de kinderen terugbrengen, bewaar je stok goed en dan gaan we morgen verder," zei ze Bee en keek toen naar de kinderen. "Komen jullie?" vroeg ze en ging ze voor richting het dorpje. Toen ze er bijna waren bleef Aiyana staan en plukte een paar rode bessen van een struik die ze aan Phani en Katy gaf. "Hier, als ze vragen waarom jullie uit het bos kwamen zeg je gewoon dat jullie bessen aan het plukken waren, goed? Nou, huphup." Ze gaf de twee een klein duwtje in de rug om ze aan te sporen terug het dorp in te gaan, toen de twee verdwenen waren richtte ze zich op Bee. "Bewaar de tak goed, morgen zal ik je verder helpen. Ik ga me eerst wassen en dan wat lekkers eten," vertelde ze haar met een grijns. "Als je echt nu verder wilt met je boog kan iemand anders je misschien helpen, ik zie je straks wel weer hè?" Met die woorden verdween ze opnieuw dieper het bos in, even tijd voor zichzelf. Na een poosje kwam ze uit bij een meer, ze ontdeed zichzelf van haar kleding en ging toen het water in. Het was heerlijk verkoelend en ze genoot ervan even tijd voor zichzelf te hebben.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Leopold Smith
Ondanks dat de kapitein en ik vrij vertrouwd met elkaar zijn, doet het me elke keer dat hij mijn mening vraagt en waardeert toch weer plezier. Sygmund moet de enige persoon zijn voor wie ik ontzag en resect heb. 'Mh, daar zegt u wat,' knik ik wanneer hij zegt dat we zelf ons voedsel gaan moeten vangen. Ik vrees toch nog altijd wel een beetje voor de onrust die honger kan stoken, want zoals we nu bezig zijn gaat er niet veel op tafel komen, maar als de kapitein er vertrouwen in heeft, zal het wel los lopen. Over dat Ayiana-idee zwijgt hij en dat vind ik best. Het was geen echt voorstel, maar ik zou het toch maar als plan B houden, in het geval dat.
We zijn bij de hut aangekomen en ik ga achter de kapitein naar binnen. Wanneer mijn ogen gewend zijn aan het donker, bekijk ik de ruimte snel. 3 mannen zitten op een tapijt, voor de rest zijn er geen mensen aanwezig. Het stamhoofd heeft zelf aan weerszijden van zich een krijger en ik voel dat ze veronderstellen dat ik hun equivalent in dienst van Sygmund ben, ondanks mijn graatmagere postuur. Als de kapitein gaat zitten, zet ik doe ik hetzelfde, wel op een respectabele afstand van hen. De bewakers kijken me schattend aan en ik knik hen respectvol toe, iets wat niet mijn gewoonte is, maar toch. Ze apprecieren het duidelijk en knikken terug.
Dan richten we alledrie onze aandacht weer op Sygmund en het opperhoofd en ik volg de gebeurtenissen met de rum zwijgend, maar aandachtig. Dat ze de kapitein vragen eerst een slok te nemen, doet me in gedachten aannemen dat ze heel clever zijn, en dat we dat niet mogen onderschatten.

Home is now behind you. The world is ahead!

Tristan
Eigenlijk wil ik zeggen 'Laat me niet alleen,' maar ik hou me nog net optijd in. 'Nee, ik heb niets nodig, dankje.'
Met mijn rug aan gort geslagen en de mooiste vrouw ter wereld naast mijn bed, heb veeleer zin in andere dingen. Ik zucht zachtjes, ik wil hier echt niet alleen blijven liggen. Dan vraag ik me af waar ze Ace en Nate hebben neergegooit en hoe het met hen is. Ace zal wel verzorgd worden door zijn verstekelinge, maar Nate? Mja, dat kan me eigenlijk niet veel schelen. Met zijn tirranieke gedrag altijd mag hij voor mijn part gerust creperen. Opgeruimd staat netjes.

Home is now behind you. The world is ahead!

Ace - Piraat.

'Ik ben eerder moe, dan hongerig.' Daar valt mijn plan in duigen. Alhoewel.. misschien ook niet. Als ze moe is, houdt dat in dat ze een plek nodig heeft om te gaan slapen. Ze staat op en haalt de kam door haar eigen haren. Ik vang de geur op van hetgeen dat ze erdoorheen heeft gewassen. Het ruikt zacht en zoet. Goed, beste jongedame. Ga nu maar naar je kamer en laat mij maar met rust. Ace redt zich wel. Dan draait ze zich naar me om.
'Schuif eens op, Het lijkt me wel zo eerlijk als ik ook een paar uurtjes slaap krijg, vind je niet? Ik ben namelijk kapot.' Ik kijk haar met een 'dit ga je niet menen' blik aan. Ze meent het wel, aangezien ze hier nog steeds staat. 'Aftrekken doe je maar in je eigen tijd.' Ik slaak een zucht van ellende. Oh fijn. Wat nu, Ace? Ik moet haar zien weg te jagen. Maar hoe.
'Hé John! John!' schreeuw ik. Er klinkt geen gehoor. 'John! Achterlijke Ier, kom eens hier!' Mijn stem slaat bijna over. Nu hoor ik voetstappen, waarna iemand de trap af komt. Het is John.
'Zou je zo vriendelijk willen zijn om deze dame naar haar kamer te willen escorteren? Ze wil namelijk bij mij slapen.' Hij kijkt me met een gefronste wenkbrauw aan.
'Wat? Ace, je bent gek. Besef je wel wat je zojuist hebt gezegd? Ben je wel in orde?' Hij voelt mijn voorhoofd. 'Je wijst deze vrouwelijke warmte af? Ik weet wel wat ik zou hebben gedaan als ik jou was.'
'Luister. Je weet wat er gaat gebeuren als die dekzwabbers hier 's nachts binnen komen met hun dronken kop, he? Ik ben niet bepaald in staat om te gaan vechten om ze van haar af te houden.' 'Daar heb je een punt.'
Ik wend me tot Genesis.
'Ik denk dat het 't beste is als je in je kamer blijft overnachten. Ik weet niet hoe blij Olivier daarmee gaat zijn, maar je kansen om verkracht te worden zijn aanzienlijk kleiner dan wanneer je hier blijft. Dit zeg ik niet om mijn eigen welzijn, maar mensen doen rare dingen als ze dronken zijn.' Het laatste zeg ik wat schaapachtig.

No growth of the heart is ever a waste