• Het gaat over piraten ja, maar zelfs als je er bijna niks van weet kan je gewoon meedoen. Probeer het gewoon eens, ikzelf weet ook niks over die periodes, enkel dingen die ik toevallig heb gezien in POTC. (; En niemand zal je kwaad aankijken als je een klein foutje maakt door je personage bijv. een mobiel te laten pakken.
    Inspringen kan/mag altijd! We verzinnen er wel wat, geven je korte samenvatting en helpen je natuurlijk ook met in de RPG komen (;


    Lang geleden was er een kapitein, zo barbaars en zo harteloos, dat zelfs de stoerste mannen hem uit de weg gingen. Kapitein Olivier Dalton, hij had zijn eigen schip, de Medusa, en zijn eigen bemanning die hij als grof vuil behandelde, maar ze bleven, bang voor wat er zou gebeuren als ze vertrokken. Ze kregen bijna niks en als ze niet luisterden konden ze beter maken dat ze wegkwamen, want Olivier stond bekend om zijn gruwelijke straffen. Zweepslagen, kielhalen, laten vechten om leven en dood tegen een ander bemanningslid voor zijn vermaak, ze voor schut zetten door ze op te dragen vrouwenkleren aan te trekken en dergelijke. Cameron Sand, kapitein van de Posideon's Mermaid kon hem niet uitstaan, was ziedend van jaloezie en ze werden rivalen. Nooit gingen ze elkaar uit de weg, gingen juist altijd de strijd met elkaar aan, toch won er nooit iemand. Op een dag veranderde alles, Olivier zag wat hij aanrichtte met zijn harteloosheid. Huilende vrouwen die hun kleine kinderen probeerde te sussen, de stoerste mannen die hem smeekte om genade. Van de een op de andere dag zag hij het in, het achtervolgde hem in zijn slaap, maar hij dacht dat het wel weg zou gaan, het schuldgevoel. Het nare gevoel bleef, de nachtmerries gingen niet weg dus nam hij een noodzakelijk besluit. Hij stuurde zijn bemanning weg, vastberaden een nieuwe start te maken, hij liet zijn aartsrivaal achter. Er was één ding dat hij niet achter liet, hetgeen wat wel tegen zijn barbaarsheid kon en hem niet zou laten vallen, zijn schip de Medusa. Hij zocht een nieuwe bemanning en was milder dan ooit te voren, misschien zelfs té soft.

    Hij ontdekte dat een van zijn bemanningsleden geen man was, maar een vrouw. Hij liet haar blijven. Niet veel later werd hij verliefd op haar, maar het was niet wederzijds, toch bleef hij vriendelijk. De vrouw van zijn dromen werd verliefd op een ander, liet hem in de kou staan en vanaf dat moment kwamen zijn slechte kanten weer omhoog. Hij werd jaloers en verbande de man waar ze verliefd op was van het schip en het deed hem niks toen hij zag hoe stuk zij daar van was. Later kwam de man, door wat je een wonder kan noemen, toch weer aan boord. Olivier liet hem deze keer toch blijven, maar hij was niet meer zo aardig als hij geweest was. Zelfs tegen de vrouw waar hij verliefd op was geweest deed hij vreselijk, hij was weer net zoals vroeger. Snauwde zijn bemanning af, was weer een echte piraat en kende geen genade meer.

    Nu, met zijn nieuwe bemanning en weer zijn oude karakter terug, is hij op zoek naar een schat. Hij weet niet precies wat het is of hoe het eruit ziet, maar het blijkt geweldig te zijn en te liggen op een onbewoond, geheimzinnig eiland midden in de oceaan. Hij is vastberaden de schat te vinden, zijn aartsrivaal Cameron Sand voor te zijn. Toch zijn er kleine dingen die hij over het hoofd ziet.
    Hij gaat er namelijk niet vanuit dat er toch een volk blijkt te wonen op het eiland, verwacht niet dat er een verrader in zijn bemanning zit en dat zijn aartsrivaal het juiste moment om toe te slaan afwacht.


    De verhaallijn in het kort.
    Het gaat over de bemanningsleden en kapitein van de Medusa die op zoek zijn naar een schat. Eén van de bemanningsleden is een verrader (Tristan Wright) in dienst van aartsrivaal Cameron Sand, hij houdt zijn opdrachtgever op de hoogte met een postduif, stuurt hem berichten over de koers en informatie over wat er gaande is op de Medusa. Als ze eenmaal op het eiland aankomen, waarvan ze dachten dat het onbewoond zou zijn, blijkt hun een verrassing te wachten. Er woont een vreemd volk dat hun niet vertrouwd, de bemanningsleden moeten hun vertrouwen zien te winnen, maar hoe gaan ze dat doen als blijkt dat Cameron Sand, samen met zijn bemanning, al eerder op het eiland is aangekomen en het vreemde volk al helemaal voor zich gewonnen heeft?

    Lijstje
    Volledige naam:
    Leeftijd:
    Uiterlijk:
    Innerlijk:
    Rol+rang: (Bemanning Medusa, kok. Avaloniër, krijger etc.)
    Extra:
    (Je mag er zelf dingen bij verzinnen zoals verleden enzo)

    Persones (Als je vragen hebt hierover, stel ze dan gerust)
    Bemanning Medusa:
    Kapitein Medusa: Vluuv – Olivir Dalton – 24
    Endure – Abby (Abigail Rosaline Valence) – 19
    Leave - Genesis Elisabeth Thrown - 20 (ontvoerd door Ace)
    Sid - Natambu Mmba - 25
    GoogleIt - Ticimo Carabét - 26
    MoonyLove - William Davis - 18
    C18 - Ace Franklin Johnson -24


    Bemanning Poseindon's Mermaid:
    Kapitein: C18 - Sygmund Yakov Engel - 28
    Verrader: Sid – Tristan Wright – 22
    Sid - Leopold Smiths - 24
    Maitresse - Andrew Kelvin Ronalds - 23

    Vluuv - Bee - 19

    De Aveloniërs:
    Stamhoofd: GoogleIt - Vérum Chestïo - 24
    Zusje stamhoofd: Endure - Ayiana Kateri Chestio - 21
    MoonyLove - Katy Griffin - 14
    Leave - Nivera Izil Mazi - 19
    Maitresse - Nawizi Ceta - 17

    MustacheMe - Phani Cinta Carabét - 11

    'Regels'
    Ik wil niet echt regels opgeven, maar heb liever wel dat jullie je hieraan houden of het onthouden.

    - Doe alsjeblieft je best om een redelijk stukje neer te zetten, dus niet 1 regel en dan denken ‘klaar’. Mocht je geen inspiratie hebben voor langer stuk, meld het dan gewoon. En nee, je hoeft niet 800 woorden te schrijven, zelf niet als anderen dat wel doen, maar 5 regels moeten je vast wel lukken.
    - Wil je je personage kwijt of stoppen? Zeg het dan, dan brengen we je personage even om het leven :P
    - De meesten vinden het niet prettig als je beslist wat hun personages doen, dus vraag het voor de zekerheid of ze het erg vinden of niet.
    - Je hoeft echt niet elke dag meteen te reageren op elke post, maar wacht alsjeblieft niet een week met posten. Ga je weg? Meld het dan en stuur je personage even op pad, laat hem/haar bijvoorbeeld verdwalen in de rimboe.
    - Houd je alsjeblieft aan de verhaallijn en als je een ‘speciaal’ personage wilt, vraag het dan even, ik sta open voor interessante personages die het verhaal leuker maken.
    - Don’t be scared. Stuur je personage gewoon op anderen af, bekijk desnoods de RPG Handleiding site voor tips. Weet je nog steeds niks? PB mij of een ander dan om te vragen waar zijn personage is en of die naar jouw personage kan gaan.
    - Verhaal kwijt? Stop dan niet zomaar zonder wat te melden, maar vraag waar de rest is of om een kleine samenvatting.
    - Er zijn een hoop personages nodig, maak er gerust meer en je kan ook voor niet bestaande personages schrijven natuurlijk! En kijk ook een beetje welke 'groep' nog weinig personages heeft en dergelijke!

    Nogmaals; Niet echt regels, maar meer dingen om jullie aan te herinneren [;

    [ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 16:58 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Haha, ineens zei hij zo van: ja, 't is klote als je aan het fappen bent en je kan je ding niet afmaken. My face: wait wut? o.O'

    Ace - Piraat.

    Helaas negeert ze niet wat ik zei en gaat er met alle plezier verder op in.
    'Vertel me dan eens wat je wensen zijn,' hoor ik haar licht giechelen. 'Wat?' zeg ik verbijsterd hardop. Dit kun je niet menen. Hoe moet ik in vredesnaam mijn wensen kunnen uitleggen zonder dat het daar beneden gaat kriebelen? Sterker nog, ik krijg alleen al een stijve als ik eraan denk. Oh god, waar heb ik mezelf nu weer in gewerkt? Nate zou god op zijn blote knieën prijzen als dit hem overkwam en ik weet geen zinnig woord uit te brengen.
    Ze helpt me overeind en gedwee laat ik me weer in het bed zakken, niet wetende wat te doen.
    'Rood staat je best schattig, al kan ik je verzekeren dat dat overbodig is, ik heb al genoeg naakte mannen gezien, en gelukkig voor mij kan ik me prima beheersen.' Verbaasd kijk ik haar kant op. Wat zei ze zojuist? 'Genoeg.. naakte mannen gezien?' herhaal ik vragend met een zwak stemmetje.
    'In wat voor omgeving ben jij wel niet opgegroeid?' vraag ik met oprechte verbazing. Wist ik veel. Ik was er altijd heilig van overtuigd dat ze in de elitekringen zulke dingen bewaarden tot na het huwelijk.


    No growth of the heart is ever a waste

    Ik was weggerent al roepend om mamma xD

    Genesis
    Ze grinnikte, schudde haar hoofd, en dekte hem toe. 'Waar denk je dat ik al die verpleegkunde vandaan heb? Mijn vader was na graaf ook dokter, en ja, daar horen ook naakte mannenbij, Ace.' Lachte ze hoofdschuddend.
    'Maar van mij mag je gerust verder gaan, of wacht je tot ik het ga doen?' Haar lichtgroene ogen gkede onderzoekend naar die van hem.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Nawizi Ceta - Avaloniër

    Ik zal nu al een tijdje in dezelfde positie met mijn hoofd op mijn knieën en ik moest eerlijk toegeven dat mijn nek wat stijf begon te worden.
    Als een slome slak, ging ik rechtop zitten en rekte me uit zodat het stijve gevoel zou afnemen, wat uiteindelijk ook goed lukte.
    Ik veerde recht en wandelde terug naar het dorp opzoek naar iets interessant dat ik eventueel kon doen.
    In het dorp liep, ik blootsvoets over de paden die door de jaren heen gevormd waren.
    Ik keek echter niet goed uit waar ik liep, waardoor ik in een grote doorn stapte.
    Een hoog gilletje ontsnapte uit mijn mond, terwijl ik niet bepaald elegant mijn voet vastgreep en op het andere been mezelf staande probeerde te houden.
    Ik trok de doorn uit mijn voet, waardoor ik achterwaarts over een steen viel en met een harde klap op de grond terecht kwam.
    In de hoop dat niemand iets door zou hebben, ging ik rechtop zitten en bekeek mijn voet waar een heel klein straaltje bloed naar beneden uit sijpelde.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Achja, we zijn het gewend. De klas bestaat voornamelijk uit jongens die dat soort dingen.. ja, zo nu en dan met mekaar delen enzo :'D.

    Ace - Piraat.

    Oh. Haar vader is dokter. Oh, dat wist ik niet.
    'Dat verklaart hetgeen dat mij tot nu een raadsel is gebleven,' mompel ik en glimlach scheefjes. Ze zal me nu vast en zeker een viezerik vinden. Geen twijfel over mogelijk. Maar he, het was niet mijn bedoeling haar op stang te jagen! Ik wilde alleen heel even genieten van het feit dat er een mooie vrouw in mijn bed ligt. Volgens mij beseft ze niet half hoe akelig het is dat ik noodgedwongen ben toe te kijken, maar niet mag aanraken. Wat zou ik doen als die verrekte pijn me niet in de weg zat? Ooh, dan zou ik mijn kans grijpen en haar van alle kanten eens goed te grazen nemen. Oh ja, dat gaat ze fijn vinden.
    Ik geef mezelf een geestelijke klap om weer terug op aarde te komen.
    'Maar van mij mag je gerust verder gaan, of wacht je tot ik het ga doen?' WAT?! Met grote ogen kijk ik haar aan, waarna mijn blik vervalt in een flauw grijnsje. 'Dat eh.. is misschien niet zo verstandig aan te bieden aan een man die al zes maanden droog staat..' mompel ik zacht.


    No growth of the heart is ever a waste

    Ach, ik ben zulke dingen wel gewend, maar dan betekend niet dat ik het niet pedofiel vind x')

    Genesis
    'Zie ik er uit alsof ik bang ben?' Grinnikt ze met een onschuldige, toch ietwat uitdagende glimlach.
    Ze haalde een hand door haar lokken, waarna ze haar schouders ophaalde. 'Wat wou je bovendien doen, naar me staren totdat ik het ga doen?' Grinnikte ze uitdagend, waarna ze haar armen gekruist voor haar borst liet rusten.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Ace - Piraat.

    'Zie ik eruit alsof ik bang ben?' hoor ik haar vragen. Nee, maar ik wel. Ik zeg het niet hardop. Oh god nee, ik kijk wel uit. Ik snap mezelf niet. Waarom laat ik haar niet gewoon haar ding doen? Geil ben ik nu toch al en zeg nu zelf, ze ziet er prachtig uit. Waar ben ik dan bang voor? Ik ga even bij mezelf te rade en kom dan tot de conclusie dat het niet angst is dat me afschrikt, maar nervositeit.
    'Wat wou je bovendien doen, naar me staren totdat ik het ga doen?' 'Naja ik eh.. heb er helemaal geen problemen mee om te staren,' mompel ik.
    'Ik heb me vaker dan eens afgevraagd wat er nu onder die jurk zit, behalve dan de whisky. Je hebt een bijzonder zachte huid, moet ik je zeggen.' Geweldig, Ace zijn analyse. Kan ie nog mooier? 'Maar goed, ik eh ik zou geen moment kunnen denken dat je bang zou zijn.' Straks lacht ze me uit, straks zegt ze dat ik een kleintje heb. Wat een doemscenario, waar heb ik mezelf in godsnaam in gewerkt?


    No growth of the heart is ever a waste

    Genesis
    Ze hoort zijn antwooorden aan en trekt haar wenkbrauwen op bij zijn eh, compliment over haar huid. 'Eh, dankje.' Grnnikt ze hoofdchuddend. 'Op een voorwaarde. Dat je van de rum afblijft.' Glimlacht ze onschuldig, waarna ze hem onderzoekend aankijkt.
    Ze lijkt wel gek.. Maar ach.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Ace - Piraat.

    'Op een voorwaarde. Dat je van de rum af blijft.' Wacht. Wat? Ik ga wat moeizaam overeind zitten. Een onheilspellende grijns speelt om mijn gezicht.
    'Dus als ik het goed begrijp.. mag ik een blik werpen op je prachtige lijf op voorwaarde dat ik van de rum afblijf? Voor hoelang moet ik de fles laten staan?'
    Ik bedoel, een week is nog wel vol te houden. Twee ook nog wel. Dat is eh.. 14 dagen. 14 dagen zonder drank? Het zou lastig kunnen worden, maar het valt te proberen.
    'En mag ik je dan ook uitkleden?' voeg ik er hoopvol aan toe. Oh man, dit gaat beter worden dan in mijn stoutste dromen. Nooit gedacht dat een mislukte poging trekken op zoiets hemels kon uitdraaien. Nate zou zo jaloers worden. Ik bijt even op mijn lip. Het is het beste dat ik mijn kop hou tegen Nate. Dit zal hij alleen maar als nog meer reden zien om haar achterna te jagen.


    No growth of the heart is ever a waste

    Genesis
    'Laat ik het anders formuleren; drinken met kleine maten voor de rest van je leven en dan mag je me zo vaak uitkleden als je wil.' Glimlacht ze toch enigszins warm.
    Dat was eerlijk, toch?
    Ze houd haar hoofd ietwat schuin, em trekt haar benen op het bed, waarna ze hem peilend aankijkt.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    O my god, ik lach me dood om Ace :'D Geniaal _O_

    Bee - Bemanning Poseidon's Mermaid
    "Het gaat wel." antwoordt hij kortaf. Hm. Misschien was het toch niet zo'n goed idee hem te storen. Maar heeft hij dan geen enkele behoefte aan sociaal contact? Pas als hij me vraagt hoe het met mij is besef ik me dat ik de hele tijd voor me uit heb zitten staren en vluchtig glimlach ik. "Goed." Nog een paar tellen blijf ik gehurkt en zwijgend op de grond zitten, voor me uit kijkend en Andrew's blik ontwijkend. Dan sta ik op en kijk hem even aan. "Tot later dan maar." Ik ben van plan te vragen of we bijna gaan eten, want al heb ik niet bijster veel uitgevoerd, ik ben toch behoorlijk hongerig. Komt vast door de hitte.

    Captain Oliver Dalton - Captain Medusa
    "Ik heb rum, of andere alcohol nodig, schone doeken die kunnen dienen als verband, schoon water, fruit, een paar tonnen en enkele gereedschappen als messen of zoiets." Ik grinnik even kil door deze lange opsomming. "Alcohol en messen zijn op een piraten schip geen probleem, maar fruit en schoon water?" Het meisje is ondertussen al bezig schoon te maken en reageert in haar ijverigheid niet. Even kijk ik toe hoe ze ambitieus probeert het gore ruim in een steriele ziekenboeg te transformeren, dan knik ik koeltjes naar Ace en loop weg, het dek op. Ik ben nog maar net het dek opgelopen als ik Asilah op me af zie komen. Ze is een oude kennis van me, en toen ik haar tegenkwam en uitnodigde op de Medusa duurde het niet lang voor ze instemde mee te gaan. Dat komt me zeker niet slecht uit, want ik kan wel een extra paar ogen gebruiken. Ze smijt een jonge matroos voor mijn voeten en grauwt iets over hem van het schip gooien. De jongen trilt over zijn hele lichaam en kijkt bang naar boven, maar slaat zijn ogen meteen weer neer als hij mijn blik opvangt. "Hm. Ik heb een ander klusje voor hem." zeg ik rustig, zonder Asilah aan te kijken. "Laat hem de gewonden en zieken op het schip naar het ruim brengen. Onze verstekelinge heeft aangeboden als zuster op te treden." Voor de eerste keer sinds ze op me af kwam lopen kijk ik Asilah even aan. "Zelf kun je het misschien even van de stuurman overnemen. Hij staat al ruim een dag achter het roer, en ik wil niet dat hij indommelt."

    Ace - Piraat.

    'Laat ik het anders formuleren; drinken met kleine maten voor de rest van je leven en dan mag je me zo vaak uitkleden als je wil.'
    Ik kan het niet geloven. Wat argwanend peil ik haar gezicht. Het is dat ik nu volstrekt nuchter ben, anders zou ik mijn eigen oren niet geloven. Ze meent het! Mijn zintuigen bedriegen me niet, ze meent het!
    Het rumoer van de piraten op het dek haalt me uit de fantasie.
    'Goed. Dit aanbod sla ik niet af,' zeg ik meteen. Dit is te mooi om waar te zijn. Gewoon te mooi. Ik zegen mijn belabberde aftrekkunsten voor deze keer. 'Ik stel voor.. om een andere kamer op te zoeken, aangezien dit vertrek niet bepaald een privésfeer uitstraalt of iets dergelijks,' mompel ik zo onschuldig mogelijk. Ik voel me als een kind met nieuw speelgoed, zo gelukkig.


    No growth of the heart is ever a waste

    Andrew Kelvin Ronalds - PM

    "Wacht even." Zei ik nog voordat Bee weg was. "Ik wil niet onbeleefd zijn, dat zeker niet. Maar wat kwam je hier eigenlijk doen?"
    Ik probeerde mijn toon niet al te bot te laten klinken, wat me vrij goed lukte.
    Ik was het niet echt gewoon om met mensen een gesprek aan te knopen en al zeker niet met vrouwen.
    "Ik denk niet dat het voor de gezelligheid was." Zei ik droog met een scheve grijns. "Want ik besef zelf ook wel dat er leukere mensen zijn om mee te praten."
    Ik rechtte mijn rug en leunde achteruit tegen de wand en wachtte geduldig op antwoord.
    Misschien was het wel eens tijd dat ik een beetje ging veranderen?
    Je weet wel, socialer worden en zo.


    Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

    Leopold Smith
    De vrolijke kleurtjes maken plaats voor een angstaanjagende, pikzwarte duisternis. Ik zie dingen voorbijflitsen die ik helemaal niet wil zien, een soort monsterlijke draken vliegen dreigend rond mij en ik zou me graag tegen de wand duwen, ware het niet dat er van daaruit allemaal lijkachtige handen naar me graaien.
    In de rook van het vuur doemt langzaam een gezicht op, wat ik nog het beste kan omschrijven als een schedel die strak overtrokken is met vel. Zijn ogen zijn lege gaten die desondanks toch recht door me heen lijken te staren en ik besef met een schok dat hij wel wat weg heeft van mijn vader. Zijn mond beweegt eerst zonder geluid, en allerlei wriemelende insecten stromen op de vloer.
    Dan weerklinkt een bulderende, vreugdeloze lach en voel ik een hand op mijn schouder. Godverdomme! Ze hebben me toch te pakken gekregen! Woest sla ik hem van me af, in het nauw gedreven tussen het vuur en de handen en met insecten die gestaag langs mijn benen omhoog beginnen te kruipen. Ondertussen blijft de lach maar doorgaan en ik voel hoe meerdere handen me nu vastpakken. Ze voelen ijskoud aan en ik krijg ook de stank van lijken in mijn neus. Ineens valt mijn kwartje. Ze willen me meevoeren naar de hel! Het doodshoofd in de rook zwijgt abrupt en begint tegen me van dingen te beschuldigen in een taal die ik niet begrijp. Ik voel hoe de armen me tegen de grond drukken en hoe de insecten in mijn neus, mond en oren beginnen te kruipen. Het enige wat ik kan doen is schuimbekkend wachten tot ze me verstikken.

    Note: de handen die hem vasthouden zijn die van de wachters van het stamhoofd (:

    [ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 22:35 ]


    Home is now behind you. The world is ahead!

    Genesis
    Ze staat op, en haalt een hand door haar lokken.
    Een andere ruimpte klonk perfect.
    Dus wachtte ze geduldig op Ace.
    'Best ironisch. Een katholieke opvoeding is dus niet bestand tegen piraten, weten we dat ook weer.' Grinnikte ze, waarna ze haar hoofd even schudde, en met haar vingers over de plooien van haar gemartelde jurk gleed.
    'Heb jij misschien nog een jurk? Want nog even en dit ding valtvan ellende uit elkaar.' Prevelde ze met een vale glimlach.


    Feel the fire, but do not succumb to it.

    Natambu/Nate
    Wanneer ik terug bij bewustzijn kom, begin ik onmiddellijk naar een fles rum te tasten, om mijn rug opnieuw te ontsmetten. Het doet zo verduiveld veel pijn! Ik vind niets en er is niemand om het aan te vragen. Met zwakke benen, een hoop gekreun en gevloek, maar ijzeren wilskracht sta ik op en begin ik door het schip te strompelen. Wanneer het dan is echt nodig is, kom je niemand tegen, denk ik bitter. Ik strompel een ruimte binnen die me op het eerste zicht niet bekend voorkomt, maar die ik uiteindelijk toch herken als de slaapruimte. Een beetje verder hoor ik stemmen, en ik wankel verder in die richting. Af en toe grijp ik me eens vast aan een hangmat, maar veel protst komt er vaak niet, iedereen is te afgemat om zich druk te maken over een beetje extra geschommel. En anders legt mijn dodelijke blik hen wel het zwijgen op. Eindelijk, eindelijk bereik ik de deur en ik kom voor ik haar open even hijgend op krachten. Dan doe ik haar open en mijn gezicht vertrekt zich eventjes vlug van gepijnigd naar verrast. Ace en dat grietje? In een bed? Dan valt mijn uitdrukking terug naar pijn en ik kan nog net 'rum' mompelen voor ik weer buiten bewustzijn op de grond neerzak. Met mijn bebloede rug zullen ze wel snappen wat mijn probleem is.

    [ bericht aangepast op 6 dec 2011 - 22:55 ]


    Home is now behind you. The world is ahead!