[RPG] #Pirates. 2 - Speeltopics

Index RPG Actieve Topics Zoek

16 nov 2011 - 21:05

TessaGray 16681

Story met alle personages.

Het gaat over piraten ja, maar zelfs als je er bijna niks van weet kan je gewoon meedoen. Probeer het gewoon eens, ikzelf weet ook niks over die periodes, enkel dingen die ik toevallig heb gezien in POTC. (; En niemand zal je kwaad aankijken als je een klein foutje maakt door je personage bijv. een mobiel te laten pakken.
Inspringen kan/mag altijd! We verzinnen er wel wat, geven je korte samenvatting en helpen je natuurlijk ook met in de RPG komen (;

Lang geleden was er een kapitein, zo barbaars en zo harteloos, dat zelfs de stoerste mannen hem uit de weg gingen. Kapitein Olivier Dalton, hij had zijn eigen schip, de Medusa, en zijn eigen bemanning die hij als grof vuil behandelde, maar ze bleven, bang voor wat er zou gebeuren als ze vertrokken. Ze kregen bijna niks en als ze niet luisterden konden ze beter maken dat ze wegkwamen, want Olivier stond bekend om zijn gruwelijke straffen. Zweepslagen, kielhalen, laten vechten om leven en dood tegen een ander bemanningslid voor zijn vermaak, ze voor schut zetten door ze op te dragen vrouwenkleren aan te trekken en dergelijke. Cameron Sand, kapitein van de Posideon's Mermaid kon hem niet uitstaan, was ziedend van jaloezie en ze werden rivalen. Nooit gingen ze elkaar uit de weg, gingen juist altijd de strijd met elkaar aan, toch won er nooit iemand. Op een dag veranderde alles, Olivier zag wat hij aanrichtte met zijn harteloosheid. Huilende vrouwen die hun kleine kinderen probeerde te sussen, de stoerste mannen die hem smeekte om genade. Van de een op de andere dag zag hij het in, het achtervolgde hem in zijn slaap, maar hij dacht dat het wel weg zou gaan, het schuldgevoel. Het nare gevoel bleef, de nachtmerries gingen niet weg dus nam hij een noodzakelijk besluit. Hij stuurde zijn bemanning weg, vastberaden een nieuwe start te maken, hij liet zijn aartsrivaal achter. Er was één ding dat hij niet achter liet, hetgeen wat wel tegen zijn barbaarsheid kon en hem niet zou laten vallen, zijn schip de Medusa. Hij zocht een nieuwe bemanning en was milder dan ooit te voren, misschien zelfs té soft.

Hij ontdekte dat een van zijn bemanningsleden geen man was, maar een vrouw. Hij liet haar blijven. Niet veel later werd hij verliefd op haar, maar het was niet wederzijds, toch bleef hij vriendelijk. De vrouw van zijn dromen werd verliefd op een ander, liet hem in de kou staan en vanaf dat moment kwamen zijn slechte kanten weer omhoog. Hij werd jaloers en verbande de man waar ze verliefd op was van het schip en het deed hem niks toen hij zag hoe stuk zij daar van was. Later kwam de man, door wat je een wonder kan noemen, toch weer aan boord. Olivier liet hem deze keer toch blijven, maar hij was niet meer zo aardig als hij geweest was. Zelfs tegen de vrouw waar hij verliefd op was geweest deed hij vreselijk, hij was weer net zoals vroeger. Snauwde zijn bemanning af, was weer een echte piraat en kende geen genade meer.

Nu, met zijn nieuwe bemanning en weer zijn oude karakter terug, is hij op zoek naar een schat. Hij weet niet precies wat het is of hoe het eruit ziet, maar het blijkt geweldig te zijn en te liggen op een onbewoond, geheimzinnig eiland midden in de oceaan. Hij is vastberaden de schat te vinden, zijn aartsrivaal Cameron Sand voor te zijn. Toch zijn er kleine dingen die hij over het hoofd ziet.
Hij gaat er namelijk niet vanuit dat er toch een volk blijkt te wonen op het eiland, verwacht niet dat er een verrader in zijn bemanning zit en dat zijn aartsrivaal het juiste moment om toe te slaan afwacht.

De verhaallijn in het kort.
Het gaat over de bemanningsleden en kapitein van de Medusa die op zoek zijn naar een schat. Eén van de bemanningsleden is een verrader (Tristan Wright) in dienst van aartsrivaal Cameron Sand, hij houdt zijn opdrachtgever op de hoogte met een postduif, stuurt hem berichten over de koers en informatie over wat er gaande is op de Medusa. Als ze eenmaal op het eiland aankomen, waarvan ze dachten dat het onbewoond zou zijn, blijkt hun een verrassing te wachten. Er woont een vreemd volk dat hun niet vertrouwd, de bemanningsleden moeten hun vertrouwen zien te winnen, maar hoe gaan ze dat doen als blijkt dat Cameron Sand, samen met zijn bemanning, al eerder op het eiland is aangekomen en het vreemde volk al helemaal voor zich gewonnen heeft?

Lijstje
Volledige naam:
Leeftijd:
Uiterlijk:
Innerlijk:
Rol+rang: (Bemanning Medusa, kok. Avaloniër, krijger etc.)
Extra:
(Je mag er zelf dingen bij verzinnen zoals verleden enzo)

Persones (Als je vragen hebt hierover, stel ze dan gerust)
Bemanning Medusa:
Kapitein Medusa: Vluuv – Olivir Dalton – 24
Endure – Abby (Abigail Rosaline Valence) – 19
Leave - Genesis Elisabeth Thrown - 20 (ontvoerd door Ace)
Sid - Natambu Mmba - 25
GoogleIt - Ticimo Carabét - 26
MoonyLove - William Davis - 18
C18 - Ace Franklin Johnson -24

Bemanning Poseindon's Mermaid:
Kapitein: C18 - Sygmund Yakov Engel - 28
Verrader: Sid – Tristan Wright – 22
Sid - Leopold Smiths - 24
Maitresse - Andrew Kelvin Ronalds - 23
Vluuv - Bee - 19

De Aveloniërs:
Stamhoofd: GoogleIt - Vérum Chestïo - 24
Zusje stamhoofd: Endure - Ayiana Kateri Chestio - 21
MoonyLove - Katy Griffin - 14
Leave - Nivera Izil Mazi - 19
Maitresse - Nawizi Ceta - 17
MustacheMe - Phani Cinta Carabét - 11

'Regels'
Ik wil niet echt regels opgeven, maar heb liever wel dat jullie je hieraan houden of het onthouden.

- Doe alsjeblieft je best om een redelijk stukje neer te zetten, dus niet 1 regel en dan denken ‘klaar’. Mocht je geen inspiratie hebben voor langer stuk, meld het dan gewoon. En nee, je hoeft niet 800 woorden te schrijven, zelf niet als anderen dat wel doen, maar 5 regels moeten je vast wel lukken.
- Wil je je personage kwijt of stoppen? Zeg het dan, dan brengen we je personage even om het leven
- De meesten vinden het niet prettig als je beslist wat hun personages doen, dus vraag het voor de zekerheid of ze het erg vinden of niet.
- Je hoeft echt niet elke dag meteen te reageren op elke post, maar wacht alsjeblieft niet een week met posten. Ga je weg? Meld het dan en stuur je personage even op pad, laat hem/haar bijvoorbeeld verdwalen in de rimboe.
- Houd je alsjeblieft aan de verhaallijn en als je een ‘speciaal’ personage wilt, vraag het dan even, ik sta open voor interessante personages die het verhaal leuker maken.
- Don’t be scared. Stuur je personage gewoon op anderen af, bekijk desnoods de RPG Handleiding site voor tips. Weet je nog steeds niks? PB mij of een ander dan om te vragen waar zijn personage is en of die naar jouw personage kan gaan.
- Verhaal kwijt? Stop dan niet zomaar zonder wat te melden, maar vraag waar de rest is of om een kleine samenvatting.
- Er zijn een hoop personages nodig, maak er gerust meer en je kan ook voor niet bestaande personages schrijven natuurlijk! En kijk ook een beetje welke 'groep' nog weinig personages heeft en dergelijke!

Nogmaals; Niet echt regels, maar meer dingen om jullie aan te herinneren [;

[ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 16:58 ]
In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

3 dec 2011 - 15:34

Nortia 15410

Volledige naam: Andrew Kelvin Ronalds
Leeftijd: 23

Uiterlijk:
Andrew is 1m89, heeft zwarte haren die alle kanten uitsteken en blauwe ogen. Hij heeft een nonchalante look, wat echt wel bij zijn innerlijk past.

Innerlijk: Andrew is een redelijk nonchalante jongeman. Er is bijna niets dat hem kan schelen, hij is altijd erg relaxed en hij is voor weinig dingen bang. Af en toe kan hij wat bot overkomen, terwijl hij dat eigenlijk absoluut niet is, het is gewoon zijn manier van doen. Andrew kijkt graag naar mooie vrouwen, maar daar blijft het bij. Hij is van mening dat een vrouw alleen maar voor problemen zorgt. Je kan best zeggen dat hij wat verbitterd is nadat zijn ware liefde hem verliet voor een ander nog voordat hij besloot om de zee op te gaan.

Rol+rang: PM en klusjesman

Extra: Niemand weet eigenlijk iets over zijn verleden, aangezien hij er niet over wilt spreken. Als je bij hem over zijn verleden begint, wordt hij kwaad.

Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

3 dec 2011 - 15:41

Perseid 8184

Genesis
Ze glimlacht vaal, en tilt met haar handen haar rok een enkele centimeter omhoog, waarna ze een lichte buiging maakt zoals haar bediendes thuis altijd deden. Daarna lacht ze zacht, en verdwijnt in de deuropening. ‘Komt er aan, meneer.’ Murmelt ze voordat ze richting de keuken is verdwenen, en met een schuingehouden hoofd naar de drukke kok kijkt. De man lijkt het op te merken, en draait zich fronsend om. ‘Wel alle-’ Hij stopt momelend, en krabt dan zacht over zijn kalende hoofd. ‘Ik wil graag een beschuitje met boter en een glas water, als dat kan.’ Ze glimlachte haar vriendelijkste, en zo ook charmantste glimlach, en plukte aan haar half versleten jurk. Onder haar wimpers door gluurde ze naar de man die alles bij elkaar begon te maken, en haar uiteindelijk een bord met een glas aangaf. ‘Bedankt.’ Ze griste een dienblad van de muur, en zette daar de spullen op, waarna ze een klein, beschilderd vaasje pakte en uit haar haren een bloem prutste, die ze vervolgens in het vaasje zette. Het was best chique tonend, al zei ze het zelf. Met een tevreden glimlach liep ze terug richting Ace.

Feel the fire, but do not succumb to it.

4 dec 2011 - 15:11

Vluuv 2220

Ik betrek Andrew er wel even in, if you don't mind :]

Bee - Bemanning Poseidon's Mermaid
Aiyana bevestigd mijn vermoeden dat ik een goede stok te pakken hebt, en deelt daarna mee dat we morgen verder kunnen gaan. Ik stem in met een glimlach. Ik kan ook wel even wat tijd voor mezelf gebruiken, al is het jammer dat ik vandaag nog geen boog heb, ik verheugde me op de jaloerse blikken van de rest als ze hem zouden zien. Na kort tussen de bomen door te hebben gelopen kom ik weer bij het dorp uit, en loop de hut in die de inboorlingen hebben aangewezen als onze plek. De stok leg ik onder mijn dunne slaapmatje, zodat hij niet opvalt voor de rest. Als ik opkijk zie ik Andrew op zijn plek zitten, waarschijnlijk gevlucht voor de brandende zon buiten. "Hé Andrew." zeg ik glimlachend. "Hoe is 't?" Meestal houd ik er niet zo van zomaar wat te kletsen met iemand, maar vriendelijk vragen hoe het met iemand gaat kan geen kwaad.

Captain Oliver Dalton - Captain Medusa
Als de stuurman er me van heeft verzekerd dat hij het nog wel even vol houdt loop ik het dek weer op, richting mijn hut. Ik zie dat de zon alweer aan het dalen is, en tevreden merk ik ook op dat het bloed al bijna van het dek is geschrobd. Ineens rent er een jonge piraat het dek op. "Kapitein! Kapitein, die trut is weer ontsnapt! Ik zag haar bij die rat van een Ace en zijn maatje John zitten!" Ik frons. Waarom is het in godsnaam zo moeilijk dat kreng gewoon achter de tralies te houden? "Hm." brom ik even, en ik knik naar de jongen. Zonder verder nog acht op hem te slaan loop ik naar beneden, het ruim in, naar de slaapzalen. Ik krijg Ace, en daarmee ook Genesis, al snel in het vizier en met rustige stappen loop ik op ze af. "Miss Genesis," begin ik, en ik merk dat het me niet lukt al mijn irritatie te verbergen. "Is het werkelijk zo moeilijk in uw cel te blijven? Als het nodig is kan ik u ook wel vast laten ketenen."

4 dec 2011 - 15:17

Perseid 8184

Genesis
Ze zet het dienblad op het tafeltje dat naast het bed staat, en draait zich dan geërgerd om, terwijl ze een lok om haar wijsvinger draait. ‘Voor u, kapitein, is het 'Miss Elisabeth Thrown. En nee, stil zitten is inderdaad niet erg moeilijk, maar ik weiger in dat vieze, spuuglelijke rattenhol te verblijven. Bovendien zijn er niet genoeg mensen die kunnen zorgen voor uw bemanning, die dankzij u nu minstens een maand niet zoveel kunnen. Dus wilt u de pest aan boord? Zodat er straks niemand overblijft om te commanderen? Of laat u mij nu met rust zodat ik uw rommel op kan ruimen.’ Het was geen vraag, in tegendeel. Het was een feit en het volgende dat ze zou doen, wanneer hij weer haar baasje zou spelen, zou lang niet zo beleeft zijn. Haar lichtgroene ogen stonden ondoorgrondelijk, maar nog altijd stond ze er onschuldig bij, terwijl ze haar grove krullen om haar vinger winde en af en toe een blik opzij wierp.

[ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 15:19 ]
Feel the fire, but do not succumb to it.

4 dec 2011 - 16:29

Salaryman 33818

Ace - Piraat.

Tot mijn verbazing komt Genesis al gauw terug met een dienblad met daarop een heuse vaas met een bloem erin aanzetten. Mijn mond valt van verbazing open.
'Dat is erg stijlvol,' zeg ik oprecht menend. 'Dank je.' Ik pak het beschuit en werk het met het nodige gekraak naar binnen. Mijn keel is droog, merk ik nu. Spiedend glijden mijn ogen naar de jurk. Welke dij was het ook alweer waar ik die fles vandaan probeerde te grissen? Volgens mij links. Dan neem ik aan dat die fles ergens rechts zit. Misschien, als ik heel subtiel-
Mijn gedachten staken onmiddellijk als ik voetstappen hoor in het ruim. Dat zal toch niet.. 'Miss Genesis. Is het werkelijk zo moeilijk in uw cel te blijven? Als het nodig is kan ik u ook wel vast laten ketenen.' Het is kapitein Oliver, zoals ik al had gevreesd. Meteen bekoelt mijn blik. In tegenstelling tot mijn afgelopen jaren hier, voel ik nu geen angst meer, maar voornamelijk haat. Toen ik daar vastgebonden aan de mast al die ellende onderging, werd me één ding duidelijk: namelijk de diepe minachting die ik voor hem voelde. Dit was de druppel die de emmer deed overlopen. Ik voel geen angst meer, vreemd genoeg. En ik vraag me nog steeds af waarom. Ik zou juist bang moeten zijn dat ik vroeg of laat weer de klos ben.
De woorden van Genesis dringen nauwelijks tot me door. Ik lig hier maar voor me uit te kijken. Met een blik zo koud als ijs. Op een dag zal het allemaal voorbij zijn, Oliver.

No growth of the heart is ever a waste

4 dec 2011 - 16:59

TessaGray 16681

Dudes, wss krijgen we nog een nieuwe joiner How's that, hmm?

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

4 dec 2011 - 17:14

Salaryman 33818

Yay! .

No growth of the heart is ever a waste

4 dec 2011 - 17:14

TessaGray 16681

Lol, wordt wss rechterhand van Olivier als Els dat ook goed vindt ^-^

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

4 dec 2011 - 17:39

Hyonyeo 24572

Volledige naam: Asilah (Noble origin, pure) Layla (night; rapture, elation) Salomn
Leeftijd: 21
Uiterlijk: De haarlokken van de dame zijn lang, tot onder haar borsten en bijna tot haar onderrug. Deze haarlokken zijn viesblond, echter zijn sommige donkerbruin, waardoor ze een rebels uiterlijk krijgt. Hier helpt haar make-up ook aan mee, want ze heeft vaak donkere smokey eyes, waardoor haar ogen nog donkerder en killer lijken. Haar huidje is ietwat getint en haar lippen zijn vaak naturelbruine kleur. Met haar 1.70m vindt ze alles wel best en haar karakter straalt ook bij aan haar bitchy-attitude. Vaak draagt zij kapotte visnet shirtjes en ripped jeans, veel armbanden en een kruisketting - die ze altijd om heeft.
Innerlijk: Ze is al meerdere keren in de maling gehouden door zogenaamde vrienden, of zelfs door familieleden (!) waardoor ze na verloop van tijd een gepansterde muur om haar hart heeft gebouwd. Hierdoor kon er niemand meer naar binnen komen en haar dodelijke blik helpt hier ook meestal bij, telkens houdt ze zich voor dat ze geen vrienden nodig heeft of zelfs maar mensen die 'aardig' tegen haar doen. Niemand heeft ze nodig en haar koude hart bewijst dat, door al die keren dat iemand haar ook geslagen of bedonderd heeft. Ook al houdt ze zich dit voor, toch is ze vaak heel onvoorspelbaar, echter is dit niet op de goede manier, zoals je misschien zou verwachten, maar ze kan zomaar van gedachten veranderen waardoor het nog erger zou worden. Ze is grof en houdt van haar sarcastische beledigingen en als mensen hier geen behoefte aan hebben, wil ze hen graag wat aandoen, zodat ze nog meer om te zeuren hebben. Eerder in haar leven heeft ze de liefde gekend, deze ging alleen op een trage manier dood en hierdoor is ze haar hele leven al in rouw - zeker omdat hij de enige was die haar beschermde tegen mensen die haar wat aan wilden doen. Nu zal dat nooit meer gebeuren bij haar, want zij doet het bij anderen...
Rol + rang: (Bemanning Medusa, kok. Avaloniër, krijger etc.) Bemanning Medusa, Captains rechterhand.
Extra: Ze heeft een kleine zwakte voor drank, waardoor ze vaak rum bij zich heeft. Ook al weet ze dat ze hiermee moet stoppen, ze doet het niet en als ze rum op heeft, reageerd ze meestal nog erger dan ze eigenlijk al is. Asilah heeft deze tattoo op haar lies (?) boven haar heup staan, een teken dat het piratenleven haar gered heeft.

[ bericht aangepast op 1 feb 2012 - 20:26 ]
Quiet the mind, and the soul will speak.

4 dec 2011 - 19:57

MoonyLove 276

Katy ~ Avaloniër
'Maakt niet uit,' ik geef Phani een vriendschappelijk stootje tegen zijn arm. Ayiana brengt ons terug naar het dorp (Dat deed ze toch? x'D) om daarna weer met het onbekende meisje weg te gaan. Ik slaak een zucht. 'En nu?' Ik laat me met een plof in het gras vallen.

Don't forget to b.r.e.a.t.h.e

4 dec 2011 - 20:07

Nortia 15410

Andrew Kelvin Ronalds (Bemanning PM)

Ik kijk met een neutraal gezicht naar Bee. "Het gaat wel." was mijn droge antwoord.
Ik kijk haar even vanuit mijn ooghoeken aan en merk dat ze blijft kijken.
"En met jou?" Vraag ik na enige stilte.
Het was algemeen geweten dat ik niet zo'n goede gesprekspartner was, maar ik had manieren, dat kon niemand ontkennen.
Terwijl ik wachtte op antwoord wreef ik even over mijn slapen tegen de vermoeidheid.

Nawizi Ceta (Aveloniër)

Ik verveelde me echt steendood aangezien ik gewoon niet wist wat ik vandaag zou moeten doen.
Ik had al met vele mensen een praatje geslagen, maar dat hielp niets tegen de verveling.
Ik liep naar een open plekje en liet me met een grote zucht neervallen op een boomstam en zuchtte.
Ik liet mijn hoofd wat rusten op mijn knieën terwijl mijn armen doelloos naast me bengelden.
Dit moest vast en zeker echt geen zicht zijn, maar ach...het kon me vandaag niet veel schelen.

[ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 20:08 ]
Forget the risk and take the fall...If it's what you want, it's worth it all.

4 dec 2011 - 20:15

TessaGray 16681

@Eonian; Make-up gaat nog wel (ze gebruikten in oude Egypte al köhl), maar lipgloss en geverfde lokken? haha sorry, maar het is niet in de moderne tijd hè ;p

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

4 dec 2011 - 20:24

MoonyLove 276

Will ~ Medusa
Het bloed is ondertussen al bijna van het dek af. In mijn eentje heb ik bijna alles opgedweild en geschrobt. Mijn aangewezen mede-schoonmaker staat nog steeds niks te doen al heb ik hem al een paar blikken toegeworpen. Klootzak. Op mijn kleren zitten bloedvlekken en mijn handen bloeden licht door het schrobben. Pech dat ik ook nog moest schrobben. Ik kom overreind uit de houding waaruit ik op mijn knieën heb gezeten en voel mijn rug knakken. Au. Ik pak de emmer op. Het water wat erin zit is rood en met een week gevoel in mijn maag kieper ik het overboord. Mijn knieën doen pijn en ik voel de blaren op mijn handen zitten. Het dek is bijna schoon op een paar kleine stukjes na. Ik kijk nog eens om naar Ticimo. 'Ja jij doet de rest maar, ik heb het gehad.' Zeg ik bot. In mijn hoofd vloekend draai ik me om om naar het ruim te lopen. Ik heb het wel gehad nu.

Don't forget to b.r.e.a.t.h.e

4 dec 2011 - 21:18

Sid 5122

Tristan - Piraat, Medusa
Ze kijkt me door haar wimpers aan en ik slik. Ze is zo ongelofelijk mooi... En zo sexy... Eventjes begin ik weg te dromen. Stel dat alles anders was geweest. Stel dat James haar nooit had gedwongen te vluchten, stel dat mijn ouders nog leefden. Zouden we elkaar dan ooit zijn tegengekomen? Op één of ander stijf bal? Ik vraag me af hoe Abby er zou uitzien in een baljurk. Vast prachtig, maar ze zou nooit zo stralen als ze doet in een simpel hemd en broek, wanneer ze vrij is als de zeewind die door haar haren blaast. Hoe zou ik zijn geweest, als mijn ouders nog leefden? Deze existentiële vraag was eigenlijk nog nooit echt bij me opgekomen. Maar ik geloof niet dat ik zo'n typische adellijke blaaskikker was geworden, zo waren mijn ouders ook niet. Vreemd, hoe ik na al die jaren ineens terug aan hen denk. Ik herinner me eigenlijk bijna niets meer van hen, het menselijk geheugen wordt naar mate de tijd verstrijkt steeds schimmiger. Stel je Abby en mij voor op zo'n bal, alletwee in deftige, dure kleding gestoken. Zouden we elkaar dan ook onmiddellijk aantrekkelijk hebben gevonden? Ik haar alleszins wel, haar fiere, sterke karakter zou nooit veranderd zijn. Maar zij mij? Waarschijnlijk was ik dan wel een stuk aimabeler geweest: minder gesloten en vrolijker, maar ik weet niet of ze dat leuker had gevonden. Ondanks alles ben ik toch volmaakt gelukkig zoals we hier liggen. Zij en ik, wij zijn overlevers, samen slaan we ons er wel doorheen. Zo'n luxeleven had ons na een tijd toch krankzinnig van verveling gemaakt, houd ik mezelf voor.
'Hoe zal het zijn denk je?' Nog steeds die prachtige ogen, net twee smeulende toortsen, klaar om elk moment terug op te laaien. Ogen die een man alles zouden kunnen laten doen. Maar ze is van mij en van mij alleen, bedenk ik liefdevol.
'Ik weet het niet. Heel zwaar en vermoeiend voor ons, waarschijnlijk.' Zachtjes schuif ik mijn hand een beetje op naar boven. Over haar navel, langs haar ribben, tot net onder haar borsten. Ze is zo fijn in mijn grote verweerde handen. Man, fuck, als ik nu in een betere fysieke toestand verkeerde, dan had ik haar nu gewoon uitgekleed, denk ik.

[ bericht aangepast op 4 dec 2011 - 21:20 ]
Home is now behind you. The world is ahead!

4 dec 2011 - 21:30

Hyonyeo 24572

Endure schreef:
@Eonian; Make-up gaat nog wel (ze gebruikten in oude Egypte al köhl), maar lipgloss en geverfde lokken? haha sorry, maar het is niet in de moderne tijd hè ;p

Ik heb het al een beetje veranderd. ^^

Quiet the mind, and the soul will speak.

Index RPG Actieve Topics Zoek