• Dit topic is vol. Het nieuwe topic is deze.

    Daar staat ook alles weer uitgelegd.

    [ bericht aangepast op 13 nov 2011 - 11:00 ]


    Being happy is a choice ~

    Is Leah nou 't oudste personage? -gayhandje- 18/19 is juist nice leeftijd xo


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Owen Queens
    "Ik?" ik blaas nonchalant en glimlach een speelse lach.
    "Doe een gok?" vraag ik dan. "Ik zal je wat tips geven. Ik kan door dingen heen?"


    Love is louder.

    Cameron
    "Spijtig, dan hoef ik het je eigenlijk ook niet te zeggen." Glimlachte ik geamuseerd. "Ik heb eigenlijk geen idee welk wezen saai is, het karakter van het wezen weet het meestal wel interessant te maken."
    Ik richtte me ook op Owen en gaf hem een duw, wat gelukkig ging aangezien hij weer van vlees was op het moment. "Owen kan je altijd wel verrassen," als hij zomaar je kamer komt binnenvallen - maak ik mijn zin af in mijn hoofd.


    Always be yourself; Unless you can be Pikachu. Always be Pikachu.

    Leah is inderdaad de oudste, vrees ik. x]


    Always be yourself; Unless you can be Pikachu. Always be Pikachu.

    Ik ben ook gewend aan RPG met personages van 18+ :'D
    Dus ik mis de dudes van 20 jaar.. :')

    Sky Leah Morgan. > Cameron, Owen, andere dudes slaapzaal 2?
    "Misschien is je naam interessanter?" vroeg ze aan de jongen die als Cam werd aangesproken door zijn vriend. Zijn vriend vertelde overigens dat ie door dingen heen kon en Leah zuchtte. "Nee hè, een gluurder, geweldig," het laatste mompelde ze sarcastisch. "Als je het maar niet waagt, ik weet je immers te vinden," waarschuwde ze hem. Ze zat er niet echt op te wachten dat als ze net rustig een douche nam dat hij binnen kwam vallen, goh, kon de schoolleiding daar niks aan doen?

    [ bericht aangepast op 9 nov 2011 - 21:51 ]


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ik doe niet zo vaak aan rpg, haha. :')

    Cameron
    "Is Cameron interessant genoeg voor je?" Zei ik nonchalant terwijl ik tegen de deurpost leunde.
    "Nee hè, een gluurder, geweldig," het laatste mompelde ze sarcastisch. "Als je het maar niet waagt, ik weet je immers te vinden," waarschuwde ze hem.
    "Ik zou maar oppassen voor d'r, Owen," lachte ik naar Owen. Ook al had ik zo'n idee dat Owen er extra hard op zou letten nadat hij per ongeluk binnenviel bij een stel meisjes eerder die dag.


    Always be yourself; Unless you can be Pikachu. Always be Pikachu.

    - ik volg langs geen kanten meer, maar ik ben nu off

    Owen
    "maar die ene keer was per ongeluk? Een andere meid leidde me af!" zeg ik mezelf verontschuldigend.


    Love is louder.

    ik peer 'm ook.
    (x morgenochtend ofzo reactie.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Ik banaan 'm nog niet, lalalalaaaalaah.

    Cameron
    "Het was ook maar een grapje," glimlachte ik naar Owen.


    Always be yourself; Unless you can be Pikachu. Always be Pikachu.

    Jason Blake -> Leah
    De jongen keek vanaf zijn bed naar het tafereel van de jongens en het meisje dat binnen was komen lopen. Hij rolde even met zijn ogen en moest grijnzen om haar soms wat sarcastische antwoorden die ze de jongens gaf. Jason sprong soepel van zijn bed af en liep naar het meisje toe, waarna hij haar doordringend aankeek en toen op een gewaagde toon zei, ‘Ik ben niet bang voor je,’ Er kwam een grote grijns op zijn lippen, terwijl hij haar nog steeds zo aankeek. ‘Ik ben zelfs ook niet geïntrigeerd van je.’


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Sky Leah Morgan. > Jason, Cameron, Owen, andere dudes slaapzaal 2?
    Ze keek kort naar de twee jongens, de jongen die zich voorgesteld had als Cameron zei tegen zijn vriend dat ie op moest passen voor haar. Kans om te antwoorden kreeg ze niet, want er kwam een jongen de kamer uitgelopen en ging voor haar staan. "Ik ben niet bang voor je," zei hij met een grote grijns en hij had meteen Leah's aandacht te pakken. "Ik ben zelfs ook niet geïntrigeerd van je," voegde hij er nog aan toe. Net zoals ze bij Cameron had gedaan legde ze haar linkerhand hand op zijn rechterwang wang enr bacht ahar gezicht tot vlak bij die van hem. "Is dat zo?" vroeg ze uitdagend en met een geamuseerde glimlachje dat meer op een grijns leek. Ze liet haar linkerhand zakken naar zijn schouder en liep rechts om hem heen terwijl ze haar linkerhand mee verplaatste, ze liet 'm glijden voer izjn borstkas, schouder, rug tot ze schuin achter hem bleef staan. "Ik heb mijn eigen vader vermoord, voor de meeste genoeg reden om bang voor me te zijn," fluisterde ze in zijn oor zodat alleen hij het kon horen. Het was waar, ze zei het dan wel alsof het haar niks deed, maar het had lang geduurd voordat ze eroverheen was gekomen. Ze was nog jong toen de mist weer in haar hoofd kwam, ze zag haar vader als gevaar en doodde hem.. Haar moeder had Leah in het besneeuwde bos achtergelaten, ze werd gevonden en naar de school gebracht. Het verhaal was snel de ronde gegaan en het was een handige manier om mensen op afstand te houden, ze wou niet dat er weer zoiets zou gebeuren. Ze deed weer een stapje anar achteren en keek deze keer alle drie de jongens weer aan. "Mijn ouders hebben me niet voor niks Sky genoemd, ik ben onvoorspelbaar als het weer, al prefereer ik mijn 2e naam.. Dus noem me maar Leah en onthodu die naam, je zult hem vast nog vaak horen," het laatste zei ze schouderophalend. Ze viel soms wel eens iemand aan in een mist bui, of sloopte een boel, maar meestal wist ze zichzelf net op tijd in een afgelegen gebied te droppen, als dat niet gebeurde gingen er vaak al snel verschillende nieuwe roddels rond. Alles aangedikt natuurlijk, had ze iemand enkel een blauw oog gemept dan werd er van gemaakt dat ze hem of haar een hersenschudding had gegeven.


    Oké, ik probeerde dus bewegingen enzo te beschrijven, (Leah moest sexy overkomen, grote faal :'D) maar dat was vrij lastig.. :'D Lol, sorry dus. EN ik had wat te veel inspiratie :Y) Weet niet of jullie lange posts erg storend vinden?


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Endure schreef:
    Is Leah nou 't oudste personage? -gayhandje- 18/19 is juist nice leeftijd xo

    Jason en Ivy zijn allebei 18.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Oh nice, heb Leah poos geleden tot 18 jaar gedoopt, maar dat is wel mooi ;D


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Jason Blake -> Leah
    Hij was een zoon van de Dood, een duistere engel. Hij kon niet dood, hij bracht de anderen alleen naar een ander leven. Hij kende geen liefde, noch haat. Jason was nergens bang voor, noch voor een vampier, noch voor de dame die om hem heen had gecirkeld - die blijkbaar een Dulcis was. Het boeide hem niet wat anderen van hem dachten, zelfs niet dat als hij zei een zoon van de Dood te zijn, wezens uit zijn buurt bleven, omdat ze dachten dat ze dan gelijk dood gingen, of hun de volgende zouden zijn. Hier moest hij vaak om glimlachen, omdat het zulke ongelovelijke onzin was. Tenzij Hij er opdracht voor had gegeven, vaak kreeg hij dan een lijst met namen. Dit keer bracht hij zijn gezicht vlak voor die van Leah, zijn ogen gevaarlijk glinsterde. 'Lief,' Hij bracht zijn hand naar haar wang, zijn hand was koud en bracht rillingen. 'Hoe jij je best ook zou doen, ik kan niet dood,' Dit bracht een glimlach op zijn lippen, waarna hij zijn mond tot vlak bij haar oor bracht en die net aanraakte, die waren - tot tegenstelling van zijn handen - warm, heet zelfs. 'Ik ben al dood.' Dit alleen voor haar om te horen.


    Quiet the mind, and the soul will speak.

    Sky Leah Morgan. > Jason, Cameron, Owen, andere dudes slaapzaal 2?
    Lief nog wel? Nadat hij dat had gezegd deed hij haar actie na, hij was namelijk deze keer diegene die zijn hand op haar wang legde. Ze had altijd gedacht dat haar handen koud waren, maar zijn hand was verbazingwekkend koud. Hij kon niet dood? Wat was hij voor wezen, vampier, geest..? Plots bewoog hij zijn mond tot vlak bij haar oor, zijn warme adem kietel terwijl hij uitsprak dat hij al dood was. "Niemand heeft ooit gezegd dat dode wezens niet kunnen leiden," fluisterde ze als antwoord met een zelfvoldaan glimlachje en keek hem aan. "En beicht op, wat ben je, ook een geest?" Ze hield haar hoofd ietsjes schuin en probeerde hem in te schatten, maar het viel niet aan hem te zien wat hij voor wezen was.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.