Dit topic is vol. Het nieuwe topic is deze.
Daar staat ook alles weer uitgelegd.
[ bericht aangepast op 13 nov 2011 - 11:00 ]
Being happy is a choice ~
[RPG] Magical High - Speeltopics
-
7 nov 2011 - 16:53
12 nov 2011 - 17:39
12 nov 2011 - 17:41
12 nov 2011 - 17:57
12 nov 2011 - 18:03
Is er iemand die iemand vrij heeft voor een van mijn popjes?
.Feel the fire, but do not succumb to it.
12 nov 2011 - 18:10
Leave schreef:
Is er iemand die iemand vrij heeft voor een van mijn popjes?.
Ivy?
Ik schrijf veelste weinig met haar; ze gaat nu naar de bibliotheek.
Ivy
Met een mokkend gezicht liep ze de slaapkamer uit en liet haar kristalblauwe ogen door de gangen dwalen, terwijl ze naar de bibliotheek liep. Waarom had ze nog niemand ontmoet? Wilde niemand met haar praten? Ze had een pruillipje gekregen en stapte zo de bibliotheek in, waarna ze langzaam naar een boekenkast liep en een boek hieruit pakte die haar interessant leek, om die daarna mee te nemen naar een ronde tafel. Dit boek opende ze en haar blauwe ogen gleden over de regels, ook al kon ze er in haar gedachten niet bij dat ze nog niet met iemand had gepraat - ze zat hier echt mee. Was het omdat ze altijd al een koude huid had gehad, omdat ze een Yeti was? Of beoordeelde ze haar op uiterlijk? Diep zuchtte ze weer en ze luisterde naar het bericht dat uit de speakers kwam. Geruchten? Welke geruchten? Zij had helemaal niets gehoord hoor! Natuurlijk, hier was ze ook weer de buitenstaander...
Jason Blake -> Leah
Hij wist dat haar hand vastpakken waarschijnlijk een slechte keuze was geweest, maar hij deed het toch, omdat hij het niet kon laten, omdat hij het wou? Terwijl hij haar had meegetrokken door de gangen, siste ze naar hem dat hij het alleen maar erger maakte. Dat was niet zijn bedoeling, maar ze kwam er nog wel achter wat hij ging doen. Plotseling trok zij zich gauw los, klapte haar vleugels uit en vloog er vandoor. Jason keek haar na terwijl zij mensen ontweek die geschrokken opzij stapte, maar ze vloog maar door, en Jason keek haar na totdat hij haar niet meer kon zien. Zou hij het alleen maar erger gemaakt hebben? Hij wilde haar alleen maar helpen, maar waarschijnlijk doen de goede bedoelingen hem nog niet bepaald goed. Zuchtend klopte hij op de deur van de directrice en toen hij hoorde dat hij binnen mocht komen, liep hij naar binnen en zag hij de vrouw naar hem kijken. 'Ja?' Zei zij, maar Jason lette er niet op en keek daarentegen naar de speaker waardoor je heen kon praten. 'Mevrouw, er is een gevecht gaande op het schoolterrein, ik kwam dit even-' Maar zij liet hem niet uitpraten en rende gelijk weg met een boos gezicht. 'Die weerwolven en vampiers ook zeker weer met hun oorlog,' Mompelde ze nijdig en klapte de deur dicht. Jason lachtte en wachte nog een seconde voordat hij naar de speaker ging en hierdoor praatte met een duidelijke, zekere stem met een toon die ietwat kwaad klonk. 'Hallo Dames en Heren, Jason Blake hier,' Zijn stem galmde door de gangen, hard en duidelijk en iedereen stopte met datgene wat ze deden om het te horen. 'Er gaan geruchten en roddels de ronde dat Leah - Jullie weten wel over wie ik het heb, de Dulcis - en ik wat hebben samen,' Hij kuchtte en er volgde een dodelijke stilte. 'Dit is niet waar en ik weet niet wie dit verzonnen heeft, maar ik zou diegene graag verzoeken te stoppen om zulke dingen te verspreiden en wat anders te gaan doen met het nutteloze leventje...' Er volgde weer een kleine dodelijke stilte, waarna Jason zijn stem moordend en mysterieus door de speaker liet klinken, 'Anders dan kom ik je persoonlijk ophalen.' Toen liet hij de speaker ruizend en met veel kabaal los en gooide de deur van de directrice dicht, die er net aan kwam stormen, maar hij liep de hoek van de gang al om.Quiet the mind, and the soul will speak.
12 nov 2011 - 18:40
12 nov 2011 - 19:19
Pixie Yarina.
Ze liet haar vleugels verdwijnen en glimlachte flauwtjes. "Ik ga ook maar teurg, beter dat we in onze kamer zijnv oordta we gesnapt worden," zei ze en liep samen met haar terug. -ik maak 't ochtend Als je 't niet goed vind delete ik 't wel weer-
De volgende morgen werd ze wakker van een paar zonnestralen die tussen eht gordijndoor piepte en haar gezicht verlichte. Ze rekte zich uit en wreef de slaap uit haar ogen, nadat ze gegaapt had draaide ze zich om om op haar wekker te kijken. Het was nog vroeg in de ochtend zo te zien, misschien kon ze even snel douchen voordat de andere meiden in de badkamer moesten zijn. Pixie klom uit haar bed, raapte wat kleren bij elkaar en verdween in de badkamer.
Sky Leah mrogan - In uithoek school, op zolder.
Ze had net haar benen bij elkaar gebonden met het touw toen ze Jason's stem door de luidsprekers hoorde. Ze kon een klein glimlachje niet onderdrukken. Het was lief bedoeld, maar ergens vreesde ze dat het niet zou helpen. Gauw pakte ze de rol tae, ze was op alles voorbereid, ze kon zich 't niet veroorloven dat ze met haar geschreeuw ontdekt werd. Soms wenste ze dta ze geen Dulcis wa,s maar wat zou ze dan willen zijn? Ze dacht terug aan Cameron's vraag en zuchtte, ze wist het niet, normaal. Dat wou ze zijn. De mist in haar hoofd werd erger en de kamer leek al te vervormen, die vervloekte hallicunaties.. Gauw scheurde ze een stuk tape af en plakte die op haar mond, al balend van het moment dat ze het eraf zou moeten trekken, een helse pijn. Gauw bond ze haar polsen bij elkaar, dat was het lastigste gedeelte, hierbij moest ze haar mond ook gebruiken omdat het anders niet lukte. Het utieinde van het touw bond ze vast aan een haak in de muur, net op tijd, want de mist was op zijn dikst en ze kon niet meer helder nadenken. Plots had ze het idee dat ze bekeken werd, ze draaide zich geschrokken om voor zover dat ging met haar handen en benen vastgebonden. Haar ogen werden groot toen ze haar vader zag staan, om hem heen was het duister en er leken duizenden ogen naar haar te kijken. Bloeddorstige, hongerige ogen. Ze wou gillen, schreeuwen dat ze weg moesten gaan en haar met rust moesten laten. Maar er zat iets op haar mond wat haar daar van weerhield. "Waarom doodde je me, Sky?" Het klonk angstaanjagend hoe haar vader de woorden uitsprak, maar wat enger was dat hij vervormde. Zijn armen werden langer, tentakels. Hij werd groter, angstaanjagender en de ogen in de duisternis begonnen ook vorm te krijgen. Wezens van vuur, wezens van steen, monsters met honderden rijen van tanden of meer tentakels dan mogelijk zou moeten kunnen zijn. Deze wezens waren enger dan die op school zaten, kwaadaardig. Leah probeerde weg te komen en sloeg wild om zich heen, al werd ze grotendeels gehinderd door de touwen die haar vasthielden. Geïrriteerd richtte ze haar aandacht er op met de bedoeling ze los te halen, maar tot haar schrik zag ze dat de touwen andere vormen hadden aangenomen. Het waren klauwen, slangen.. Wezens hielde haar vast. Leah wist niet hoe lang ze bezig was met vechten tegen alle wezens, maar na wat een eeuwigheid had geleken merkte ze dat ze verdwenen en plaatsmaakte voor de duisternis, nog voor ze het doorhad zakte ze bewusteloos op de grond.
Dat was lastig te schrijven -gayhandje- Dat ze 'm flipte zeg maar :'D Lol, mocht iemand haar ontdekken, zie haar maar voor je als vastgebonden op de grond, tape op haar mond, kleren&haar door de war en de kamer een zootje. Kasten die omliggen enzo ;pIn the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.
12 nov 2011 - 19:35
12 nov 2011 - 19:36
12 nov 2011 - 19:42
12 nov 2011 - 19:46
12 nov 2011 - 19:47
12 nov 2011 - 19:50
Ja echt hé, dat had ik serieus echt niet gedacht.
Quiet the mind, and the soul will speak.
12 nov 2011 - 19:51
12 nov 2011 - 19:54
