[RPG] Magical High - Speeltopics

Dit topic is vol. Het nieuwe topic is deze.

Daar staat ook alles weer uitgelegd.

[ bericht aangepast op 13 nov 2011 - 11:00 ]

Being happy is a choice ~

Charlie
Het enige licht dat nog brandde, kwam van buiten. Van haar felwitte halo, en haar lelieblanke huid. Haar mosgroene ogen gleden door de donkere nacht, opzoek naar licht, avontuur, de gewoonlijke andere nimfen. Ze zuchtte, en streek neer langs een boom.

Feel the fire, but do not succumb to it.

June Williams
Ik pak mijn tas van de grond en doe hem om mijn schouder. Met mijn mobiel in mijn handen loop ik door de gangen. Opeens hoor ik wat geroezemoes, "Jaah, wist je dat June.."als de meisjes mij zien stoppen ze gelijk met praten en draaien ze om. Ze kijken me bitchy aan, ik trek mijn wenkbrauw op en slaak een zucht. Ik draai me weg en loop naar de slaapzalen. Iemand in slaapzaal 4?


Sorry, moet gaan <333

NO ALCOHOL ONLY FIZZY JUICE

Jason Blake -> Leah
Jason was na zijn nachtelijke wandeling en het zitten onder de oude eikenboom weer naar binnen gelopen met zijn handen in zijn donkere spijkerbroek zakken en kwam de slaapkamer binnen die hij met de andere jongens deelde, kalm en stil, alsof er niets gebeurd was en het niet midden in de nacht was. Hij had toch nooit zoveel slaap nodig, het was niet alsof hij dood kon gaan van de vermoeidheid. Oh, de ironie, dacht hij terwijl hij zich uitkleedde en zijn slaapkledij pakte om die daarna aan te trekken. Wat niet meer bestond dan uit een slaapbroek en een zwart hempje, waardoor zijn slanke, maar toch sterke bouw goed in uitkwam. De gehele tijd sprak of gunde hij zijn kamergenoten zelfs geen blik, hij richtte zijn aandacht gewoon op wat hij aan het doen was, om hierna in zijn bed te gaan liggen met de dekens over hem heen en zijn ogen dicht.
Het was al snel weer ochtend en de gordijnen waren dicht, al scheen er wel een kleine lichtbundel door een stukje dat nog open was. Jason stond op en wreef even in zijn ogen, waarna hij de gordijnen goed dichtdeed en toen zijn spullen pakte om te douchen, om hierna naar de douche te lopen en deze op slot te draaien. Zijn kamergenoten lagen nog te slapen, de luie wezens dat ze waren - of ze deden gewoon goed alsof. Hij was net klaar met douchen en droogde zich af en deed zijn zwarte boxer aan, waarna hij de slaapkamer weer in liep en net op dat moment iemand - een meisje zo te horen aan de stem - keihard op de deur liep te bonken. 'Doe eens open!' Riep ze nogal nijdig, en Jason liep er met zijn handdoek, die hij over zijn schouder had geslagen, heen en opende kalm de deur - nog steeds in zijn zwarte boxer en zijn halfnaakte lichaam. 'Oh, als dat de Dulcis niet is,' Glimlachtte hij vermakelijk, waarna hij even om keek naar zijn kamergenoten en toen weer terug naar haar. 'Mijn kamergenoten liggen nog te slapen, waarom kom je hier zo nijdig, lief? Heb je hier wat laten liggen?' Jason leunde vermakelijk en grijnzend tegen de deurpost aan, haar wagend in de ogen kijkend.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Sky Leah Morgan. > Slaapzaal 2/Jason.
Zodra de deur openging en ze Jason herkende begon ze te tieren. "n
Noem em geen lief, ik ben niet lief maar pisnijdig! En het is jóúw schuld," zei ze terwijl ze verwijtend haar vinger op hem richtte. "Door jou denken ze verdomme dat we een stel zijn! Verdomme, ze zijn niet meer bang voor me, je maakt het me wel moeilijk hè?" Ze plaatste wkaad haar handen in haar zij. Als ze niet meer bang voor haar waren, dan was het moeilijker iedereen op afstand te houden.. Haar arrogante en gemene karakter was altijd ter zelfbescherming en hij had het naar de klote geholpen. "Verdomme, je zorgt maar dat het weer goed komt," zei ze en keek 'm aan. Een meisje dat langskwam floot naar Jason, ze vroeg zich af waarom maar het viel haar nu pas op dat hij enkel in zijn boxer stond en ze trok verbaasd haar wenkbrauw op. "Had je niet eerst wat kleren aan kunnen doen? Ik kom toch ook niet in mijn ondergoed hierheen gehuppeld?"

korte post voor 't eten ;p

[ bericht aangepast op 12 nov 2011 - 14:11 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Zijn er mensen in slaapzaal 4 of niet ?

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

@ RainbowDay; Ik weet niet of er iemand in slaapzaal 4 is, want daar slaapt Ivy noch Jason niet. Als je met Ivy wil praten, ga naar slaapkamer 1.

Jason Blake -> Leah
'Lief, jíj lief?' Hij liet een spottende grijns zien, waarna hij zijn ogen weer op Leah richtte. 'Lief bedoel ik als in "Liefje", Leah.' Zijn spottende grijns werd groter, maar verdween toen hij de volgende woorden van haar hoorde en haar vinger verwijtend naar hem zag wijzen. 'Door mij, hé?' Leah plaatste kwaad haar handen in haar zij, waar Jason een beetje om moest grinniken en daarbij naar de grond keek - wat er verbazend genoeg best schattig uitzag, ook al was hij de zoon van de Dood. Snel keek hij haar weer aan, uitdagend. 'En wat is het probleem dat ze dat denken? Ik dacht dat jou de roddels niet uit zouden maken, het zijn maar roddels, Leah.' Jason had haar geen "lief" of "liefje" meer genoemd, maar gewoon Leah - naar haar naam -, met een serieuze klank erdoor. Hij keek echter op naar een meisje dat langskwam toen zij floot, maar hij beantwoordde die niet en keek emotieloos naar haar, waarna hij zijn blik weer richtte op het meisje dat voor hem stond. Kwaad, wel te verstaan, maar zijn blik was nog steeds kalm. 'Ik had wat kleding aan kunnen doen, ja, als jij niet zo hard op de deur had staan bonken. Zal ik je de volgende keer gewoon buiten laten staan dan?' Grinnikte hij, terwijl hij de druppels van zijn nog wat natte blonde haren omlaag voelde druppelen langs zijn schouders en borstkas.

Quiet the mind, and the soul will speak.

Ik kom naar slaapzaal 4, is er iemand?
June Williams
Ik stamp de deur open van de slaapzaal waar ik slaap en loop naar mijn bed en val neer. Met mijn hoofd in mijn kussen hoor ik mezelf zachtjes snikken. Waarom roddelde ze over mij? Waarover ging het? Over een jongen? Over wat ik was? Allerlei vragen vliegen door mijn hoofd. Maar die wordt verstoord door iemand die op de deur klopt. Ik loop er naar toe en als ik de deur open doe word ik er niet blijer op.

NO ALCOHOL ONLY FIZZY JUICE

@Paynelicious jep Crystal.:'D

Crystal

Ik was rustig een boek aan het lezen die ik van thuis mee had genomen.het boek hete Harry Potter en ik had ook alle 7 delen mee genomen.het waren 1 van lieveling boeken. Iemand kwam binnen.'hai.'Zei ik terwijl ik aan het laaste hoofstuk begon van boek 1.

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Sky Leah Morgan. > Slaapzaal 2/Jason.
Liefje? Ze kon zich niet herinneren dat iemand haar ooit zo genoemd had en het zorgde ervoor dat het bleod, tot haar grote frustratie, naar haar wangen steeg.
"En wat is het probleem dat ze dat denken? Ik dacht dat jou de roddels niet uit zouden maken, het zijn maar roddels, Leah," zei hij haar. Het was fijn dat hij haar geen lief of Sky noemde, maar het nam haar woede niet weg. "Snap je dat dan echt niet? Ben je werkelijk zo dom?" Vroeg ze hem terwijl ze hem fel aan keek. "Ze denken nu dat ik wel meeval, misschien wel aardig ben, omdat zo'n 'stuk' als jij met me omgaat en dat is wel het laatste wat ik wil. Ik ben een Dulcis, het is de bedoeling dat ze uit mijn buurt blijven wa-" Haar woorden bleven hangen in de lcuht en in plaats van ze uit te spreken zuchtte ze. "Laat ook maar, je zult het toch wel niet begrijpen," voegde ze er aan toe en keek weg. Ze wilde het niet opbiechten, dat ze kwetsbaarder was dan ze zich opstelde. Als de mensen dachten dat ze wel meeviel kwamen ze sneller in haar buurt, mocht dat gebeuren raakte ze misschien wel aan ze gehecht, bevriend, en als ze dan een mistbui kreeg en ze aanviel, dan zou ze zichzelf niet kunnen vergeven. Ze zou niet kunnen leven met zichzelf, net zoals toen ze haar vader vermoord had. Het duurde ontzettend lang voor ze daar bovenop gekomen was en nog had het zijn sporen angelaten. Was Jason dan echt zo dom dat hij niet begreep dat het ter berscherming van de anderen en voornamelijk haarzelf was? "Trouwens, je hebt een hoop stille aanbidders en ik heb er geen zin in dat die dadelijk boos achter mij aankomen omdat ik jou zogenaamd van hun heb afgepakt. Dat is wel het laatste waar ik zin in heb, dus doe er wat aan," zei ze nog als laatst en keek hem nu weer aan.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

@ Endure; Wat een leuk stukje heb je toch geschreven, ik wil gelijk terugschrijven! Gehe, maar ik kan dat nu niet, ik ga nu naar mijn zus en ben pas over een uurtje of zo terug. Dus je zal even moeten wachten op Jason, maar ik heb al wel wat in gedachten, dus laat haar niet weggaan!

Quiet the mind, and the soul will speak.

Zeg maar Simone (:
En is oké, tuurlijk laat ik haar niet weggaan, dat zou aso zijn ;o
Dus geen zorgen ^^ Ben gewend soms zelfs 2 dagen te wachten.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Hmm.. Ik vraag me af waar ik Charlie tussen kan proppen.. Of nouja, ik maak zelf wel een lijntje ^-^

Charlie
Ze haalde een borstel door haar lange lokken, en staarde verveeld naar buiten. Op haar bed lag een enorme stapel kleding. Waaronder ook het cheerleader pakje van de school. Ze steekt haar haren op, en bekijkt de stoffige planken in de kamer. Ze staan vol rommel. Bedenkelijk ruimt ze haar make-up op, en strijkt over het pakje. Leven kan soms zo geweldig zijn.. Ze schud haar hoofd, en pakt uiteindelijk een schone bluse en shorts uit de stapel. Heupwiegend verlaat ze de kamer, en bekijkt de oude wanden. De school verdiend een opknapbeurt, beter licht, een beetje magie.. Een duivels grijnsje komt om haar lippen. Goede magie is zo moeilijk.. Maar kwade? Daar weet ze alles van. Sabotage. Maar.. Wat zou ze kunnen saboteren? Leerlingen in vleesetende monsters veranderen? Een liefdesspreuk hier en daar? Ze dacht eens na. Of het water giftig laten worden..

Feel the fire, but do not succumb to it.

Crystal
Ik was al aan het 2de boek begonnen en begon me af te vragen waar iedereen was.Ik nam mijn boek mee en ging door de gangen lopen kijken of ik iemand tegen kwam die me bekend voor kwam

“You want weapons? We’re in a library! Books! The best weapons in the world!” ~The Doctor

Jason Blake -> Leah
Ze keek hem fel aan, maar naarmate haar woorden haar mond - haar roze kleurige lippen - uitstroomde, haakte ze vast en hield ze zich even stil, waarna ze zuchtte. 'Laat ook maar, je zult het toch wel niet begrijpen,' voegde ze eraan toe, maar keek toen weg. Jason keek op dit moment naar haar gezicht, ze wilde iets niet vertellen en ze keek ook niet echt meer nijdig of boos, meer... alsof ze kwetsbaar was? Ook al kende Jason geen gevoelens, nou ja, hij kende het wel, maar had die meestal op de uitknop staan, voelde Jason zich een klein beetje beschermend over haar worden. Hij had haar helemaal niet zo gezien, zo... kwets- en breekbaar. Diep vanbinnen was zij een prachtige, gevoelige zwaan, maar dit wilde zij niet laten zien. Bedoelde zij het daarom dat ze het niet wou, wilde ze dat op deze manier aan hem uit proberen te leggen zonder de woorden te zeggen of mocht hij het ook niet weten? 'Goed,' Zei hij kalm, maar niet de dodelijke kalme manier, maar die van de grote-broer kalmte. Snel liep hij naar de kleding die hij aan wilde trekken - alles in het zwart, maar het was elegant en mooi - droogde even snel zijn haar verder af en trok alles aan, waarna hij naar Leah liep en de deur dichtdeed. 'Laten we er wat aan doen, Leah.' Hij wist dat dit iets voor haar betekende, daarom deed hij dit sowieso voor haar, terwijl hij het eigenlijk nooit zoveel aandacht aan andere besteedde. Jason pakte haar hand vast en toen hij dit deed voelde hij een klein schokje, maar hij bleef haar hand nog steeds vasthouden, terwijl hij haar in de ogen aankeek. Zachtjes trok hij haar mee en liep zo door de gang, maar steeds meer meisjes keken naar hun om - die nogal verbaasd, teleurstellend of met grote ogen keken. 'Kijk voor jullie,' Zei hij op een kalme, dodelijke toon en toen kwam hij aan bij een ander kamertje. Directrice.

Quiet the mind, and the soul will speak.

@ Endure: ooh lord, sorry dat ik zo laat reageer, maar oké ehm.. Pixie is dus nog in de tuinen in de nacht?

Meli (-> Pixie)
"Is daar iemand?" klonk Pixie haar stem waardoor ik twijfelde of het onbeleefd was om niet te antwoorden of onbeleefd was om plots te voorschijn te springen. Ik kwam langzaam uit de schaduwen van de bomen en glimlachte onbeholpen naar Pixie.
"Eh, ik zag dat je niet meer in bed lag en ehm," onwennig bewoog ik me naar haar toe met de knisperende bladeren, mos en ander groen onder mijn voeten, "ik maakte me een beetje zorgen."

Always be yourself; Unless you can be Pikachu. Always be Pikachu.