[RPG] ~The Escape. - Speeltopics

Topic 2

Ps. Het leek mij wel cool om dit een beetje in de toekomst af te laten spelen, de wereld is heel anders enzo (: En de laboranten/mensen van The Division kunnen dus ook coole wapens hebben om de mutanten te pakken zien te krijgen (;

Nog een belangrijke ps! De laboranten hebben formulieren van iedere mutant, met naam, verleden, gaven en ga zo maar door.

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 31 okt 2011 - 17:42 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Six
Ze zocht een bankje op, haar vingers gleden opnieuw door haar haar en ze keek naar de grond waar ze geruisloos op liep. Je kon het niet horen door haar blote voeten. Ook had ze er op geoefend. Ze was bang. Altijd was ze bang. Bang én op haar hoede. Zelfs als ze sliep durfde ze zich niet te bewegen. Laboranten waren er altijd. Ze konden je overal vinden. Ze waren slim, maar ondanks haar gave kon ze ze geen pijn doe. Z was ze niet slecht, enkel maar bang voor de pijn die ze weer zou krijgen als ze haar zouden vinden. Ze hield halt en nam plaats tegen een muurtje waar zij met haar rug tegen aan ging zitten. Haar knieën trok ze tegen haar smalle boven lijf. Vrijheid, maar toch ook weer niet. Gevangen, maar toch ook weer niet. Het voelde zo goed, maar toch ook weer niet. Ze wist het niet. Ze wist niet hoe het moest voelen om vrij te zijn, daar voor had ze te lang vast gezeten. Langzaam gleed er een trillerige zucht over haar lippen. De stress was haar te veel, ze wilde niet meer vluchten. Ze wilde écht vrij zijn en niet weer de hele tijd worden opgejaagd. Wat zou ze moeten doen als ze haar zouden vinden? Het was een lange tijd geleden, maar veel zouden ze toch niet veranderd zijn?

[ bericht aangepast op 26 okt 2011 - 22:01 ]

cole
Rustig liep hij door de menigte. Natuurlijk bleef hij wel de hele tijd aan de zijkant. Je wist maar nooit of een laborant of andere mutant hem zou aan vallen. Al had hij de hele tijd dat hij vrij was nog geluk gehad. Behalve de uitweg was hij nog geen laborant of mutant tegen gekomen. Hij was wel alleen maar dat maakte hem weinig uit. Kon hij ook misverstanden krijgen. Rustig sloeg hij de laaste straat in en kwam uit bij het park. Het eerste stuk stond vol met banken maar als je verder in het park ging was ook een groot bos. Gelukkig was het meestal donker waardoor Cole zich al een stuk meer veiliger voelde. Daarom keek hij niet echt om zich heen en lette hij niet op andere mensen. Misschien was het niet slim en werd hij zo gevangen. Maar zijn uit weg was al om zich heen dus zo moeilijk zou dat niet worden. Met zijn handen in izjn zakken liep hij verder naar een bankje. Daar ging hij rustig op zitten en pakte uit zijn zak een klein broodje. Daar begon hij aan te eten terwijl hij met een frons staarde naar het de verte. Hij dacht alleen na over veel dingen en die frons kwam gewoon automatisch op zijn gezicht.

---

Dreams are the best thing in life, but dont lose yourself!

Sinds dat ik uit het laboratorium heb kunnen ontsnappen en de eerste stappen heb gedaan buiten het lab leek het zo onwerkelijk. Ik kon niet geloven dat ik daar eindelijk weg was, maar tegelijkertijd ging er een soort alarm af binnen in me. Alsof het wou zeggen dat als ik nu niet begon met rennen ik weer gevangen zou kunnen worden, dus ik begon met rennen. Zo hard als ik kon.

Mijn voeten kunnen niet meer om nog enkele stappen verder te zetten; ze hadden namelijk de hele nacht doorgerend, maar ik moest wel voor mijn eigen veiligheid.. en voor m'n zus.
Mijn voeten werden zwaarder van het rennen net zoals mijn ademhaling. Ik heb totaal geen energie meer over; zo hard dat ik gerend heb. Na een paar keer nerveus naar achteren gekeken te hebben stopten mijn voeten met rennen en gaan nu richting de dichtsbijzijnde boom. Er zit een enorme kuil onder de boom, waar je goed de wortels en stengels van de boom ziet zitten. Hier zou ze dan vanavond moeten overnachten en ze zou hier ook even uitrusten. Ze neemt het zekere voor het onzekere, want ik wil echt niet meer terug naar die verschrikkelijke plek waar ze van mij een monster hebben gemaakt. Ik verdom het gewoon.
Ik ben opgelucht dat ik daar eindelijk weg ben, maar hoelang zou dit nog duren? En hoe gaat het met de andere mutanten?

---

Don't walk. Run, you sheep, run.

LittleTear; Do you mind giving up 2 powers of Elisa?
Ik vind 5 krachten toch wel erg veel.. ;o

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Dwayne neuriede een leuk deuntje, en stond op. Zijn ogen schoten van hier naar daar, en langzaam liep hij weg. Hij fixeerde zijn hoed, en liep elegant mee met een groepje mensen. Met een lach keek ik naar een groepje jongeren dat probeerde steampunk te zijn. 'Steampunk.', lachte ik mezelf toe. 'Dat was ik nog voordat jullie voorouders wisten wat het was.', pratend liep ik voorbij dat groepje, en liep een kroeg in. 'Een biertje, dank u.'

---

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Op wie kan ik Emily afsturen? (;

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Oh, kom maar hoor.

---

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

Maar Dawyne is gevlucht en Emily niet (x
We moeten ze namelijk nog wegsturen ;p

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Aw. Ok. (wbw)

---

(USER WAS BANNED FOR THIS POST)

laat haar om de een of andere reden Fateh's kamer binnen stormen. die ligt rustig op bed..

---

Do it scared, but do it anyway.

Huh x) Dan kan je hem beter op Emily afsturen voor testjes ofzo -gayhandje-
Of voor verzoek ofzo ;p

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Endure schreef:
Huh x) Dan kan je hem beter op Emily afsturen voor testjes ofzo -gayhandje-
Of voor verzoek ofzo ;p

het maakt niet uit wat, en anders loop ik wel naar Emily toe, dan haal ik haar op voor wat testjes

---

Do it scared, but do it anyway.

Drop haar maar ergens.
Gang, kamer, muzieklokaal geval.

Maar ik reageer welmorgen pas (;

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

fateh
na eemn tijdje gelegen te hebben gaat mijn horloge af. 'Verrekte rotding toch altijd' scheld ik door mijn kamer. 'Hmm Emily's beurt voor een controle.' ik loop mijn kamer weer uit met mijn schoudertas vol onderzoeksspul. Bij haar kamer kijk ik naar binnen, 'Ik had haar de vorige keer nog gevraagt om rond deze tijd in haar kamer te zijn,' denk ik een beetje pissig. Ik loop nu naar het nuziek lokaal, als ze daar niet is dan wordt het de gangen doorzoeken. gelukkig is ze daar wel. 'EMily, wil je even meekomen. Dan gaan we even wat testjes doen.' zeg ik rustig. en wenk haar mee. ze loopt rustig langs me naar een lege onderzoekskamer en gaat op het bed zitten.

---

Do it scared, but do it anyway.

Ik zal later/misschien morgen reageren.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.