[RPG] ~The Escape. - Speeltopics

Topic 2

Ps. Het leek mij wel cool om dit een beetje in de toekomst af te laten spelen, de wereld is heel anders enzo (: En de laboranten/mensen van The Division kunnen dus ook coole wapens hebben om de mutanten te pakken zien te krijgen (;

Nog een belangrijke ps! De laboranten hebben formulieren van iedere mutant, met naam, verleden, gaven en ga zo maar door.

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 31 okt 2011 - 17:42 ]

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Simo,
wilde jy nu reageren of kan ik posten (

Endure schreef:
HurtedHeart, je doet het weer, mary sue..

Tuurlijk, heel toevalig dat ze net een mesje met gif heeft, het is logischer dat de laboranten alles van haar afgenomen hadden. Plus je maakt echt heel veel typfouten, dat leest ook onprettig.

Dus misschien kan je meer moeite steken in je posts en minder Mary Sue achtig? Want je zei dat je het niet zou doen, maar het lijkt er wel op.

mijn Toetsenbord is een beetje erg kapot waardoor hij soms niet goed de letters meeneemt . Ik ben meestal op mijn Ipod dat gaat ook wat makkelijker .

Ze hebben haar ook afgezocht, maar wie denkt nu aan een mesje in de onderkant van har sok (bij haar voeten). Ik zal het proberen niet weer in de fout te gaan het spijt me

---

I'm finally back, Finally after a Year break

HurtedHeart schreef:
(...)
mijn Toetsenbord is een beetje erg kapot waardoor hij soms niet goed de letters meeneemt . Ik ben meestal op mijn Ipod dat gaat ook wat makkelijker .

Ze hebben haar ook afgezocht, maar wie denkt nu aan een mesje in de onderkant van har sok (bij haar voeten). Ik zal het proberen niet weer in de fout te gaan het spijt me

Dat eerste kon ik niet weten.

En naja, hun denken overal aan? je moet wat logischer proberen te redeneren.
Super geheime organisatie, super streng toezicht en dergelijke.
Dus als je personage al eens gevlucht is, neem ik aan dat ze die van top tot teen onderzoeken op wapens, maar das mijnredenering.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Guys .. ><

Endure schreef:
(...)

Dat eerste kon ik niet weten.

En naja, hun denken overal aan? je moet wat logischer proberen te redeneren.
Super geheime organisatie, super streng toezicht en dergelijke.
Dus als je personage al eens gevlucht is, neem ik aan dat ze die van top tot teen onderzoeken op wapens, maar das mijnredenering.

Oke sorry het zal niet mee gebeuren.. Beloofd.

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Ik ga reageren

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

1 van jullie moet trouwens verder want ik kan nu niets

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Jaa, simo wilde
Moet zo weg, dus als ik niet meer reageer, ben ik naar de manege.

[ bericht aangepast op 31 okt 2011 - 16:55 ]

warom reageerd niemand zo kan ik niet verder enzo Plz iemand ga verder

---

I'm finally back, Finally after a Year break

kwacht tot Simo heeft gereageerd (:

HurtedHeart schreef:
warom reageerd niemand zo kan ik niet verder enzo Plz iemand ga verder

Doe is chill, een beetje geduld ja <:l

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Endure schreef:
(...)

Doe is chill, een beetje geduld ja <:l

sorry ik ben vandaag nogal gestresst en zenuwachtig enzo

---

I'm finally back, Finally after a Year break

Sky Leah Morgan
"Ze zijn klein, sterk en snel, dat wel. Maar hóé wil jij terug veranderen zonder water ? Of wil jij dan als een naakt vossenwolfje weg huppelen? Ik denk dat de jongens hier.. het best wel Nice zouden vinden. Veel meisjes zouden niet zo gauw met de billen bloot willen."
Hij lachtte en Leah voelde haar schaamtegevoel enkel groeien en ze verweet alles aan Scott. Híj had haar zo gemaakt. Plots vroeg ze zich af of ze werkelijk een mislukt experiment was. De jongen tegenover haar had haar ego flink ingedeukt en ze wist voor het eerst in korte tijd wist ze niet wat ze moest zeggen. Vol afschuw schudde ze haar hoofd. "Je bent walgelijk," zei ze hem, al had ze het idee dat hem niks deed. Hij had een geweldige gave, kon er zelfs zo mee ontsnappen als hij wou, en ze wist dan ook niks om hem mee terug te pakken. "Ik verdoe mijnt ijd hier," voegde ze eraan toe met een zucht en liep langs hem heen, Scott ging hier voor boeten. Ze wist waar hij zat, hij zat er namelijk altijd, en toen ze dan ook voor de deur stond bonkte ze er hard op. "Scott! Doe open! VERDOMME! IK weet dat je daar zit dus doe die klote deur open!" Ze was gefrustreerd, niet zo'n beetje ook, en was niet van plan zich in te houden. Plots kwam Joey langs, een van de laboranten.
"C13, gedraag je nou eens een keer!" Hij kwam dreigend op haar afgestapt en Leah stopte met het bonken op de deur.
"Nee! Ik heb alle reden om kwaad te zijn dus laat me met rust!" beet ze hem toe, het feit negerend dat hij diegene was geweest die haar uit haar cel had gelaten.
"Sla die toon niet tegen me aan jongedame," zei Joey haar streng en Leah keek hem uitdagend aan, ze haatte het als ze zo tegen haar deden. "Want anders?" daagde ze hem uit. Meteen was ze boos op zichzelf, want ze zag hoe hij op een knopje drukken en de pijn begon in haar pols. Het voelde alsof er duizenden beestje in haar zaten die in haar beten, het deed vreselijk pijn, alsof er bulldozers over haar heen reden en zelfs dat kwam niet in de buurt. Het begon bij haar pols en al gauw zat de pijn door haar hele lichaam, die vervloekte armband ook! Ze zakt in elkaar met opgetrokken knieën en haar handen over haar oren, ze bleef ineengedoken zitten en wachtte tot de pijn weg zou gaan. Ze had niet eens de kracht om te gillen, zoveel pijn deed het.

---

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Carthal
Het meisje was aan het huilen, nog eens beet hij haar hard in haar been. Zijn tanden doorboorde het vlees. Oh.. wat genoot hij er van. De angst was te lezen in de ogen van Elisa. "Hou op!" gilde ze en even werd het stil voor de de stilte opnieuw werd verbroken door de boze stem van Louise Catherina Youe Heart, de laborante die hem op de missie had gestuurd om Elisa te vangen. 'Wat zijn jullie aan het doen? Laat elkaar onmiddelijk los!" Carthal draaide zich met een ruk om en veranderde terug. Kort glimlachtte hij terwijl hij het bloed van zijn mond veegde. "Beter hou je die rampzalige mislukte mutanten uit mijn buurt" snauwde hij tegen Louise en voelde even aan zijn neus die nog steeds pijn deed. Hij stond nog recht dus waarschijnlijk was het maar een klein breukje die vanzelf zou genezen. Hij keek even vernietigend naar Elisa en liep toen met de handen in de zakken weg.

Louise Catheina Youe Heart
Woede kookte in mij op. vooral toen hij "Beter hou je die rampzalige mislukte mutanten uit mijn buurt" zei. Elisa was de eerste en de laatste gelukte mutant. Ik had haar zo gemaakt a ze zonder gaves zichzelf kon verdedigen. Vleeswonden zouden in No-Time genezen worden. Haar lichaam was in hooguit 1 minuut weer helemaal gehealt. 'Carthal, Kom onmiddelijk terug!'Riep ik grommend naar hem. Hij moest zich is gedeisd houden. De armband was z gemaakt dat het de gaves uitdeed waar ze schade mee kon aanrichten. Stoom kon uit mijn oren komen.

Elisa Nera Serper
Tranen liepe over mijn wangen terwijl ik mezelf aan het Healen was. Het bloed liep rustig terug mijn lichaam in en mijn huid werd gemaakt. Ik knikte met betraande ogen naar Louise en ging rechtop tegen en muurtje zitten.


Dit topic is gesloten omdat het maximum van 300 berichten is bereikt

---

I'm finally back, Finally after a Year break