• Naam:
    Leeftijd:
    Familie: (zeer rijk, rijk, gewoon, beetje arm, arm, heel arm)
    Uiterlijk:
    Hobby's:
    Geboortedatum:
    Karakter:

    (Er is nog geen leider dus je kunt je aanmelden voor leider, ik wil zelf namelijk geen leider zijn...)

    The story:

    Jaren lang geleden vestigde een groep vampiers zich in een oud en afgelegen stadje in Zuid-Amerika. De vampiers leefden in stilte en plantte zichzelf voort door mensen te transformeren. Onderling ontstonder er half-vampiers en sommige werden verbannen. Tot de leider (Loronto Miran) zelf een half-vampier kreeg. Hij verzweeg het voor z'n stam en het kind groeide in stilte op. Na jaren lang bracht de leider het nieuws naar buiten. Iederen was eerst erg boos op de leider en ze brachten het meisje naar een roedel wolven. Daar groeide het meisje verder op en een nieuwe groep werd geschapen...

    Na jaren lang da de man het verdriet om z'n dochter heb moeten verwerken, ontdekte hij de andere groep. Hij noemde ze: 'De kinderen van de maan' omdat ze eruit zagen als wolven. Alleen hun gedaante leek erop, want het echte gedaante was beeldschoon. Er brak oorlog uit tussen de kinderen van de maan en tussen de groep van Loronto. Niet wetende dat dit de groep van z'n dochter was. Zonder maar dan ook er naar te hebben gekeken vermoordde hij z'n eigen dochter en verjoeg hij de kinderen uit het bos. Nu leven ze apart in verschillende gebieden..

    Rollen:
    -Leiders:
    +Tapo (weerwolven) [jongen, 25]
    +Loronto (vampiers) [jongen, 28 in mensenjaren]
    -Mensen:
    +Leah [meisje, 19 jaar]
    -Vampiers:
    +Jura (beschermer) [meisje, 16 in mensenjaren]
    +Éloise [meisje, 14 in mensenjaren]
    +Julia [meisje, 19 in mensenjaren]
    +Mary-Jane [meisje, 14 in mensenjaren]
    +Athan [jongen, 20 in mensenjaren]
    -Weerwolven:
    +Duco (beschermer) [jongen, 17 jaar]
    +Roland (zoeker) [jongen, 18 jaar]
    +Madolise [meisje, 15 jaar]
    +Ethan [jongen, 17 jaar]
    +Lys [meisje, 16 jaar]
    -Stadsbewoners:
    +Colin [jongen, 20 jaar] ~DOOD~
    +Dan [jongen, 18 jaar]


    http://www.quizlet.nl/stories/64985/het-ontstaan-van-rodinie-vampier-rollenspel/

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 25 okt 2011 - 16:41 ]


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    -Duco-
    'Ethan wacht nou!' roep ik als ik hem zie weg vluchten. Ik ren naar hem toe, en aangezien hij strompeld kan ik hem snel inhalen. 'How man, relax alles komt goed. Ga anders op mijn rug zitten dan breng ik je naar huis,' nadat gezegt te hebben verander ik. Ik loop nog steeds langzaam langs hem en zie MJ en Éloise ook deze richting op komen.


    Do it scared, but do it anyway.

    -Éloise-

    'Op dit moment ben ik even sterker dan jij bent, Ethan,' zei ik. 'En eigenlijk vind ik het best een eng idee... Steun maar op mij en Duco.'
    'Is het zo erg Éloise?' vroeg Ethan en ik keek hem half-lachend-half-huilend aan. Ik knikte en hij viel in wolvengedaante op de grond. Zijn kleren scheurden door de plotselinge transformatie en hij zakte door zijn benen. Van alle inspanning slaakte hij een diepe kreun die meer weghad van een grom en hij hapte naar de wond.
    'Duco, haal verband!' zeg ik en ik leg Ethan's enorme wolvenkop op mijn schoot en streel met mijn vingers door zijn dikke, zwarte vacht. 'Doe toch eens rustig aan... Je hoeft je echt niet altijd groot en mannelijk te houden want ik wéét dat je diep van binnen nu niet zo bent. Ik zal wel even sterk zijn voor je, geef jij je nou maar eens over... Je bent echt eigenwijs hè?'
    Ieder ander NORMAAL mens had me uitgelachen als ze niet wisten dat deze wolf eigenlijk een jongen was maar dat kon me niks schelen. Ik hoorde de deprimerende gedachten van MJ en riep haar op een uiterst vriendelijke toon.
    'Je bent echt niet nutteloos MJ,' zeg ik tegen haar en nog steeds ga ik met mijn handen door Ethan's vacht. Hij slaakt een paar zuchten en ik merk dat zijn ademhaling weer normaal wordt. 'Als je het ook maar ik je hoofd haalt dat je vervelend bent, word ik echt vervelend. Je bent een enorme steun in de rug, MJ, wil je alleen even warm water halen en Duco helpen met het verband?'
    MJ knikte en liep naar binnen. Ik was alleen met Ethan die zijn hoofd tegen me aan legde. Het was best een vreemd gezicht, zo'n grote wolf die als een klein puppy'tje zijn hoofd op mijn schoot had liggen. Hij zou me niet meer tegenspreken maar eens naar mijn advies luisteren, dacht ik bij mezelf.
    'Doe nou maar rustig, Ethan,' zeg ik en druk mijn lippen op zijn harige vacht. Het kriebelt aan mijn neus maar het ruikt nog steeds zoals Ethan normaal gesproken ook ruikt. 'We zijn bij je, en ik laat je niet in de steek.'
    Ik zie hoe hij zijn wenkbrauwen fronst in een poging om geen traan te laten maar ik zie in zijn diepe, zwarte ogen wel iets glinsteren. Hij geeft nog een kreun van de pijn en dan komen Duco en MJ naar buiten.


    Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

    -duco-
    toen ik hoorde wat ik moest doen, stormde ik naar binnen en greep de eerste de beste verbanddoos. Weer terug buiten ren ik naar Ethan en kijk naar zijn poot. Snel haal ik wat Jodium uit de trommel. 'Sorry maat, maar dit gaat even pijn doen,' zeg ik tegen Ethan. 'Heb je hem goed vast Éloise?' Ik maak het flesje open en druppel wat jodium in de wond. Weer komt er wat gehuil van Ethan. Ik pak wat verband en doe het goed om de poot. 'Zo kijk aan, dit is al beter.' zeg ik.


    Do it scared, but do it anyway.

    Ethan
    Hij kwam weer bij en zag 3 personen. Ethan zag Duco en Mary-jane . Duco had een arm om mj.
    'ah wat lief, hebben jullie wat met elkaar? Ahaha.' zei hij toen hij net bijkwam maar hij viel weer flauw.
    ' oh haha nee dat is niet waar, hehe!' zei Duco bescheiden.
    'Duco wil je even helpen want een wolf kan ik noet dragen' zei Eloise en ze liep achter duco aan die ethan droeg. Duco is trouwns een wolf sls ie ethan draagt op zn rug.
    Toen ze thuis kwamen slaakte madelise een gil.
    'wat is hier aan de hand!!!! Ze gilde schrel


    Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

    -Éloise-

    'Wat er aan de hand is?' vraag ik een beetje geschokt aan Madelise. Dat ze het nog niet in de gaten heeft zeg... dat kind is af en toe best traag van begrip. 'Nou, je broer is gebeten door een vampier en nu heeft hij een gigantische wond op zijn been... Ik dacht dat je het onderhand wel door had...'
    Eenmaal binnen verandert Ethan weer terug, nog steeds naakt. Duco kijkt een beetje vreemd en hij en MJ besluiten de kamer maar te verlaten om Colin af te maken. Madelise loopt naar boven en ik pak een deken die ik over Ethan heen leg. Ik probeer te kijken hoe diep de wond is en leg dan mijn handen op zijn been. Met alle kracht die ik in me heb focus ik me op het helen van zijn wond en ik merk dat het begint te genezen, langzaam maar zeker groeit de wond dicht. Er vloeit een soort mist uit mijn handen die over Ethan's been glijdt.
    'Die vampier die je aanviel heette Colin,' zeg ik tegen Ethan en hij kijkt me niet-begrijpend aan. 'Hij... heeft me veranderd en hij wil me terug. Hij heeft ook die datum op mijn schouder gezet... Hij is gevaarlijk, Ethan.'


    Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

    -Mary-Jane-

    Samen met Duco liep ik naar buiten. Nog steeds was ik diep gechoqueerd maar aan de nadere kant was ik woedend op degene die Ethan dit had aangedaan! Ondanks dat ik deze mensen nog maar 1 dag ken, voel ik een soort band met ze. Duco en ik liepen in stilte door het bos, opzoek naar de klootzak die dit had gedaan.

    ethan
    hij lag daar in zn bed te slapen maar Eloise schudde een beetje aan hem.
    'Ik vind het zo erg Ethan.'Zei ze een beetje snikkend en ze kroop tegen me aan.
    'Wil je weten wat er echt gebeurde?' fluisterde hijin de oor van Eloise.
    Ze zei heel zachtjes ja terug.
    'Ikging naar buiten om een frisse neus te halen omdat ik veel aan mn hoofd had.En toen ik bij het meer kwam zag ik iemand aan de overkant. hij kwam heel snel dichterbij en toen zag ik hem van dichtbij. Hij zei:'Jij blijft van Eloise af, want ze houdt van mij.' zei EThan met een bromstem. 'En toen zei ik weer dat ze van mij houdt en niet van hem en toen keek hij me heel boos aan en hij kreeg rode ogen en hij beet mij. zo is het gegaan en toen kwam jij.'zei ethan tegen Eloise die nog dichter bij hem kwam liggen. Ethandeed een arm over haar heen en viel in slaap.


    Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

    -Duco-
    'hopelijk vind je mij als wolf net zo gezellig. Dan kan ik hem namenlijk veter zoeken, en als ik Colin gevonden heb, laat ik eens zien wat hij geflikt heeft,' zeg ik en ik maak aanstalte naar mijn mes. Ook verander ik en ga met mijn neus over de grond. Yes, gevonden ineens sprint ik richting het meer. Ik verander terug net voordat ik de plek bereik. 'wacht jij hier maar, ik roep je als ikhulp kan gebruiken.' zeg ik tegen MJ. Ik stap op Colin af. 'zo zo weer een nieuw slagtoffer van je daden gevallen vandaag?' zeg ik. 'jep, en de volgende komt zich vrijwillig melden,' krijg ik als reactie. 'daar zou ik maar niet zo zeker van zij, ik ben beter voorbereid dan éloise en Ethan.' zeg ik. Ik looP verder op heb af en hij begint zijn aanvals tactiek. Eerst een rechter vuist naar mijn gezicht, die ontwijk ik. Zo ontwijk ik nog een paar klappen. Uiteindelijk is er een raak, in mijn maag. Ik zak op de grond. Nu is het mijn beurt om aantevallen. Ik haak zijn been, colin valt plat op zijn rug en ik hoor iets kraken. We staan weer op, weer komt er een rechter vuist in de richting van mijn gezicht. Dit keer ontwijk ik hem niet, maar grijp hem vast. Nu komt mijn judo techniek naar voren, ik draai onder zijn arm in en gooi hem over me heen op de grond Ipon-sionoge of schouderworp, genoemd weer valt hij plat op de grond op zijn rug. Weer kraakt er iets. Ik duik naar beneden op hem. Zijn arm heb ik nog vast, en mijn rechter knie is op zijn buik gevestigt. Ik pak het mes uit mijn zak en laat het uitdagend aan Colin zien. Ik weet dat hij me nu niks meer kan maken omdat hij met een beweging zijn arm breekt. Mijn mes zet ik op zijn keel. ' hè MJ zin om wat te drinken?' roep ik en MJ komt aangerend. Als ze bij me is haal ik het mes door zijn keel en het bloed stroomt eruit. MJ grijpt haar kans en drinkt het bloed. Zelf verander ik en neem ik een paar happen van zijn gespierde lichaam. Ik was vergeten hoe goed vlees smaakt, en vooral net gedood mensenvlees. Hmmm dat had ik echt lang niet gehad.


    Hopelijk is het een leuke vermoording voor Colin:P ik vond het zeer leuk.


    Do it scared, but do it anyway.

    Jaaaaaa zekeeeerrrr(lol)(lol)


    Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

    Madelise
    Ze kon niet slapen enliep naar beneden. Ze ging even op de bank liggen todat ze wat horde bij de deur.
    Duco en mj kwamenbnaar binnen. 'wat hebben jullie gedaan?' vroeg ze nogmaal.
    Ze liepen naar haar toe en mj vertelt het hele verhaal aan Madelise.
    'oohoke, gelukkig is hij morsdood!'zei madelise ' maar ik ga naar mn broer.' zei ze treurig.


    Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

    ~Jura Sandriné Romensa~

    Jura loopt weer terug naar haar huis. Na ene tijdje komt ze bij een paar schimmen aan. Een meisje, gebogen over een lichaam en een jongen. Schrokkend aan het vlees. Jura loopt ernaar toe. Ze herkent de geur uit duizenden, mensenbloed. Jura's ogen worden groter bij de overweldigende geur en ze kan zich niet meer inhouden. Ze duwt de vampier opzij en begint nu zelf te drinken. Ze laat de helft over voor de andere vampier. Daarna loopt Jura weg en veegt ze haar mond af. Puur op in haar instinct jaagt ze op een poema. Ze sluipt laag over de grond en houdt de poema in het oog. Tot er een ritslend geluid de poema wegjaagt. Jura draait zich om.

    [ bericht aangepast op 20 okt 2011 - 15:36 ]


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    Ethan
    Hij werd wakker van eloise. 'waar ga je heen' flisterde hij en hij deed een arm om haar heen. Maar ze trok terug en liep weg en zei' ik ga naar buiten want volgens mij is jura buiten' zei ze en ze liep weg.
    Ethan kreunde nog want hij voelde nog pijnscheuten , maar viel toch in slaap.
    Hij was buiten bij het meer en hij zag niet veel dus hij wrijfde in zn ogen en zag weer wat.
    De zon scheen in zn ogen en zag het water, waar eloise zwom en ethan riep. Hij liet zich op de grond vallen want zn been deed nog steeds pijn. Hij keel verliefd naar Eloise die verder zwom naar het midden van het meer. En opeens ging ze naar beneden en ethan sprong in het water, naar het midden van het meer. Hij dook beneden maar zag niks.
    ' neee, eloise !!!!'
    ********
    'neeeeeee eloise!!!!!' schrok hij wakker en keek om zich heen en hij zag Eloise bezorgt in de portier van de deur stond.


    Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

    Madelise
    Ze ging de trap op maar zag Eloise de trap af wildeze zei dat ze naar jura ging om met haar te praten.
    Ze zei oke en liep weer naar boven en ging de kamer van ethan in. Hij schreewde wat en ze versnelde haar pas.
    'Eloise ben jij dat?' zei hij.
    'nee ik ben het ethan' zei ze verdrietig en ze liep naar ethans bed.
    ' oh hoi sussie, ik had net een nachtmerrie over Eloise.' zei hij geschrokken.
    'moet ik wat voor je doen ethan?' 'nee laat me maar slapen, als je wilt' zei terug en madelise ging naar haar kamer en sliep.


    Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

    -Duco-
    'Haha, Colin smaakte wel lekker. Jammer dat jullie er niks van hebben kunnen proeven, ik had al lang geen vlees gehad.' zeg ik. 'Maar ik ben weer naar huis, wens Ethan beterschap van mij.' Ik loop naar buiten en loop rustig naar huis.

    -Athan-
    'Doei Den ik moet er weer vandoor, zie je binnekort wel weer.' zeg ik tegen Den als ik mijn drinken op heb. Ik steek mijn handen in mijn zak en loop nonchalant door de stad. Bij de poort loop ik het bos binnen. Net binnen het bos staat mijn huisje. Het ziet er een beetje vervallen uit, en binnen is het nog al donker maar het is beleefbaar.


    Do it scared, but do it anyway.

    ~Jura Sandriné Romensa~

    Jura staat op en loopt weer terug naar haar huis. De zon scheen er mysterieus overheen. Jura loopt het trappetje op en gaat de woonkamer in. Ze loopt naar de open haard toe en steekt die aan. Haar gedachten liggen bij de jongen die ze vanmiddag in het steegje had gezien. Waarom hield hij me eigenlijk tegen? Normaal kijkt niemand op of om nadat ik ze per ongeluk aanstoot. Jura schudt haar hoofd en ploft bij de open haar neer met een kop thee in haar handen. Voorzichtig nipt ze van de thee en kijkt ze naar de open haard. Even strijkt er een wind door de voordeur die open staat. Het maakt Jura toch niet uit. Iedereen is welkom in haat huis. Zolang ze maar niet te lang blijven plakken.

    [ bericht aangepast op 20 okt 2011 - 15:54 ]


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †