[RPG] Vampier Rollenspel #2 - Speeltopics

Naam:
Leeftijd:
Familie: (zeer rijk, rijk, gewoon, beetje arm, arm, heel arm)
Uiterlijk:
Hobby's:
Geboortedatum:
Karakter:

(Er is nog geen leider dus je kunt je aanmelden voor leider, ik wil zelf namelijk geen leider zijn...)

The story:

Jaren lang geleden vestigde een groep vampiers zich in een oud en afgelegen stadje in Zuid-Amerika. De vampiers leefden in stilte en plantte zichzelf voort door mensen te transformeren. Onderling ontstonder er half-vampiers en sommige werden verbannen. Tot de leider (Loronto Miran) zelf een half-vampier kreeg. Hij verzweeg het voor z'n stam en het kind groeide in stilte op. Na jaren lang bracht de leider het nieuws naar buiten. Iederen was eerst erg boos op de leider en ze brachten het meisje naar een roedel wolven. Daar groeide het meisje verder op en een nieuwe groep werd geschapen...

Na jaren lang da de man het verdriet om z'n dochter heb moeten verwerken, ontdekte hij de andere groep. Hij noemde ze: 'De kinderen van de maan' omdat ze eruit zagen als wolven. Alleen hun gedaante leek erop, want het echte gedaante was beeldschoon. Er brak oorlog uit tussen de kinderen van de maan en tussen de groep van Loronto. Niet wetende dat dit de groep van z'n dochter was. Zonder maar dan ook er naar te hebben gekeken vermoordde hij z'n eigen dochter en verjoeg hij de kinderen uit het bos. Nu leven ze apart in verschillende gebieden..

Rollen:
-Leiders:
+Tapo (weerwolven) [jongen, 25]
+Loronto (vampiers) [jongen, 28 in mensenjaren]
-Mensen:
+Leah [meisje, 19 jaar]
-Vampiers:
+Jura (beschermer) [meisje, 16 in mensenjaren]
+Éloise [meisje, 14 in mensenjaren]
+Julia [meisje, 19 in mensenjaren]
+Mary-Jane [meisje, 14 in mensenjaren]
+Athan [jongen, 20 in mensenjaren]
-Weerwolven:
+Duco (beschermer) [jongen, 17 jaar]
+Roland (zoeker) [jongen, 18 jaar]
+Madolise [meisje, 15 jaar]
+Ethan [jongen, 17 jaar]
+Lys [meisje, 16 jaar]
-Stadsbewoners:
+Colin [jongen, 20 jaar] ~DOOD~
+Dan [jongen, 18 jaar]


http://www.quizlet.nl/stories/64985/het-ontstaan-van-rodinie-vampier-rollenspel/

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 25 okt 2011 - 16:41 ]

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

-Éloise-

'Dat is nou juist het probleem...' zeg ik en leg mijn hoofd op zijn schouder. 'Ik heb echt al heel lang niks gedronken... het is dat ik Duco zo zag, anders had ik jou gebeten en dan waren we nog veel verder van huis geweest.'
Ethan geeft me een kus maar ik duw hem van me af.
'Ik hou echt heel veel van je, weet je dat?'

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

Ethan
'ja tuurlijk weet ik dat, en ik hou ook heel veel van jou!' zei hij tegen haar. ' maar ik denk dat Duco het wel gaat vergeven dat weet ik wel zeker.' 'oke' zei ze als antwoord.
Hij drukte zich tegen zich aan en tilde haar een beetje op en nam haar mee naar de kassa en betaalde de jurk. Ze liepen naar buiten.

Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

-Mary-Jane-

Dromerig zat ik diep verzonken in mijn eigen gedachte. totdat ik opeens Éloise een jongen in zijn hals zag bijten. het eerste wat ik dacht was: zij is ook een vampier... maar die gedachte schudde ik snel weer van me af omdat dat nu even minder belangrijk was. ik wilde opstaan maar voordat ik nog maar een vinger had bewogen rende éloise alweer terug naar de pashokjes. ethan en de jongen gingen naar buiten en een paar seconden later kwam ethan alweer binnen. okee... ik besloot om maar naar buiten te gaan. buiten stond die jongen die door éloise was gebeten. ik liep naar hem toe. 'hey, gaat alles goed?' was het eerste dat ik vroeg, je kon de bezorgdheid in mijn stem horen. 'ja hoor, gaat wel. het was alleen even schrikken.' antwoordde. 'en jij bent...?' vervolgde hij 'Oh, srry wat stom van me. Mary-Jane Pamela Johnson, maar noem me maar simpelweg MJ.' zei ik en stak mijn hand naar de jongen uit. maar voordat hij die kon vastpakken kwamen éloise en ethan de winkel uitlopen. ik zag dat éloise had gehuild en maakte me nu alleen maar meer zorgen. maar natuurlijk moest ik bescheiden blijven bij mensen die ik nog geen dag kende. er ontstond een ongemakkelijke stilte en niemand wist wat te zeggen...

[ bericht aangepast op 19 okt 2011 - 2:34 ]

-Duco-
Ongeveer een half uurtje tijd ging zo snel aan me voorbij dat het wel 2 leken. Het ene moment was ik binnen aan het winkele en het andere moment trekt Ethan me naar buiten en bloed ik. Snel druk ik een hand tegen mijn nek, met de andere hand stel ik me voor aan het nieuwe meisje. MJ heet ze. Éloise en Ethan komen weer naar buiten. Ik had me zelf nog niet voorgesteld. 'Duco is de naam,' zeg ik tegen MJ.

Do it scared, but do it anyway.

Jura kijkt uit het raam. Het is stil vandaag. denkt ze en kijkt rond door het bos. Jura loopt de deur uit richting de stad. De takjes, die op de grond liggen, kraken onder het gewicht van haar voeten. Na een tijdje lopen bereikt ze de poort van de stad. Ze loopt doior de poort en loopt een rondje door de straat. Jura's ogen staren naar de straat en ze let niet echt op waar ze loopt. Haar witte jurk wappert mee op de wind die oplaait.

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

ethan
hij keek eerst naar duco edn daarna naar MJ.'gaat het Duco? He MJ, ga je mee naar mijn huis? zei hij tegen Mary-Jane.
'Maar wat vind je van mijn jurk, MJ?' zei Eloise tegen MJ heel erg blij.
'Ik vind hem heel erg leuk!'zei ze terug en leip weer naar Duco toe en ze praatte wat met elkaar. Ethan kijkt Eloise aan en ze knikt en ze lopen samen de poorten uit.
'zullen we rennen?' zei hij en ze knikte en Ethan veranderde en rende heel snel.

Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

~Jura Sandriné Romensa~

Jura slaat een steegje in en knalt per ongeluk tegen een gespierd lichaam. 'Oh sorry', zegt Jura snel en kijkt naar de jongen waar ze is tegen aangeknalt. Hij heeft blond haar, gebonden in een staartje en mooie blauwe ogen. 'Het geeft niet', zegt de jongen en kijkt haar glmlachend aan. Jura tovert een vage glimlach op haar gezicht en loopt dan langs de jongen verder het steegje in.

[ bericht aangepast op 19 okt 2011 - 11:21 ]

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Sky Leah Morgan
Ze had een paar schetsen gemaakt waarbij ze verschillende technieken had gebruikt, ze oefende graag en probeerde vaak nieuwe dingen uit. Na een poosje was ze tevreden en brog ze haar spullen weer op in haar tas die ze vervolgens over haar schouder hing. Even keek ze door het bladerdek naar de lucht, het begon al aardig donker te worden, tijd om naar huis te gaan dus. Ze gooide haar haren over haar schouder en begon te lopen, ze kende het bos als haar achterzak. Ze kende elke boom, elk struikje en elk beekje. Het was een beetje haar tweede huis geworden. Plots zag ze wat tussen de bomen door schieten. Het was niet groot geweest, laag aan de grond en het had een beetje geleken op een grote hond. Verbaasd knipperde ze met haar ogen, meestal lieten de dieren zich niet zien hier in het bos. Even bleef ze staan, twijfelend, toen begon ze toch, geleid door haar nieuwsgierigheid, richting de schaduw te lopend ie ze voorbij had zien schieten. Hij was hier ergens geweest en ze moest weten wat het was.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

AAAH jij schrijft G-O-E-D !!!

Ethan
Hij liep nog hard en stopt e en was moe en ging hij opde grond liggen. Eloise ging bij hem liggen en zs keken naar de lucht.'De lucht is mooi he Ethan, hij is zo mooi paars en oranje.'zei ze verliefd. ze was een beetje moe van het rennen en viel dus in slaap op de vacht van Ethan.
10 minuutjes later veranderde Ethan terug en hij tilde Eloise op en liep naar zn huis. heel voorzichtig sluipvoets naar zn kamer en legde haar rustig op zn bed. Ethan ging er bij liggen en probeerde ook te slapen, maar op een gegeven moment kijt hij uit hetr raam en dacht iets te zien bewegen.

Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

Ja, maar als je ze weer weghaald dan is mijn poging tot inspringen weer mislukt ;o

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

-Éloise-

Als we eenmaal terug zijn ben ik doodop van het rennen en val ik naast Ethan op de grond. Ik leg mijn gezicht in zijn zachte vacht en leg mijn rechterhand op zijn poot. Ik viel in slaap en ongeveer tien minuten later veranderde Ethan terug en nam hij mij mee naar zijn huis. Eenmaal binnen sluipt hij de trap op en legt hij me voorzichtig op zijn bed waarna hij zelf naast me komt liggen. Nog helemaal slaperig ga ik tegen hem aan liggen en krul ik mezelf op. Een tijdje later merkt Ethan iets op en kijkt uit het raam. Hij zag iets bewegen...

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!

ethan
hij zag wat en hi staat heel voorzichtig op zodat Eloise niet wakker zou worden.voorzzichtig heel voorzichtig kijken wie of wat er voor het huis loopt.
hij liep de trap af en hij gaat zich veranderen voor de zkerheid en stapt de deur uit en kijkt om zich heen. het was donker maar hij kon alles zien zelfs ruiken dat er iemand achter hem staat.

Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

-Mary-Jane-

Ethan en Éloise wilden waarschijnlijk alleen zijn dus waren ze al op ons vooruit gelopen. Het rare was dat ik Ethan zag veranderen in een... weerwolf? maar die gedaante had ik volgens mij al eerder bij hem gezien en nu drong het pas door... ik besloot maar een gesprek aan te knopen me Duco en we liepen verder. even later rook ik ook het heerlijke bloed van Duco. ik probeerde rustig te blijven maar van binnen was ik helemaal hysterisch. toen herinnerde ik me een heel handige truc die ik ooit van iemand had geleerd. die moest ik ook maars eens aan Éloise laten zien. ik besefte me opeens dat ik helemaal geen idee had waar we naartoe liepen. wel zag ik een huis en zag Ethan die een beetje doelloos rondkeek. ik besloot om naar hem toe te lopen. 'Hey! Alles goed?' Hij slaakte een kleine gil en draaide zich geschrokken om. nu moest ik heel hard m'n best doen om niet in lachen uit te barsten maar dat ging me niet zo goed af want je hoorde me duidelijk binnensmonds lachen.

-Duco-
Uit mijn zak haal ik een doek die ik tegen mijn nek hou. MJ en ik lopen richting ergens huis. 'ik ben er weer vandaar jongens, doei,' zeg ik en ik loop achter een boom. Ik verander en een naar mijn eige huis. Gelukig heeft niemand gezien dat ik verander. Er is al genoeg verwarring. Thuis pak ik een pleister en doe die in mijn nek. Mijn hand zit nog onder het bloed. Na hem afgewasssen te hebben loop ik weer baar buiten. Ik loop naar het meer en ga er liggen.

Do it scared, but do it anyway.

Ethan
hij slaakte een piep en keek achter zich en zag dat het Mary-Jane was.
Ethan rende achte en boom en veranderde terug en terwijl hij liep deed hij een t-shirt aan.Mj keek hem vreemd aan.'ikga tog niet zonder t-shirt voor jou staan?!' zei hij lacherig en hij liep naar haar toe. 'maar wat doe je hier nou weer, je mag best hier overnachten hoor.' zei hij vriendelijk.Hij liep verder het bos in.' je mag naar binnen ik ga ff naar buiten een vrisse neus halen.

Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.