• Naam:
    Leeftijd:
    Familie: (zeer rijk, rijk, gewoon, beetje arm, arm, heel arm)
    Uiterlijk:
    Hobby's:
    Geboortedatum:
    Karakter:

    (Er is nog geen leider dus je kunt je aanmelden voor leider, ik wil zelf namelijk geen leider zijn...)

    The story:

    Jaren lang geleden vestigde een groep vampiers zich in een oud en afgelegen stadje in Zuid-Amerika. De vampiers leefden in stilte en plantte zichzelf voort door mensen te transformeren. Onderling ontstonder er half-vampiers en sommige werden verbannen. Tot de leider (Loronto Miran) zelf een half-vampier kreeg. Hij verzweeg het voor z'n stam en het kind groeide in stilte op. Na jaren lang bracht de leider het nieuws naar buiten. Iederen was eerst erg boos op de leider en ze brachten het meisje naar een roedel wolven. Daar groeide het meisje verder op en een nieuwe groep werd geschapen...

    Na jaren lang da de man het verdriet om z'n dochter heb moeten verwerken, ontdekte hij de andere groep. Hij noemde ze: 'De kinderen van de maan' omdat ze eruit zagen als wolven. Alleen hun gedaante leek erop, want het echte gedaante was beeldschoon. Er brak oorlog uit tussen de kinderen van de maan en tussen de groep van Loronto. Niet wetende dat dit de groep van z'n dochter was. Zonder maar dan ook er naar te hebben gekeken vermoordde hij z'n eigen dochter en verjoeg hij de kinderen uit het bos. Nu leven ze apart in verschillende gebieden..

    Rollen:
    -Leiders:
    +Tapo (weerwolven) [jongen, 25]
    +Loronto (vampiers) [jongen, 28 in mensenjaren]
    -Mensen:
    +Leah [meisje, 19 jaar]
    -Vampiers:
    +Jura (beschermer) [meisje, 16 in mensenjaren]
    +Éloise [meisje, 14 in mensenjaren]
    +Julia [meisje, 19 in mensenjaren]
    +Mary-Jane [meisje, 14 in mensenjaren]
    +Athan [jongen, 20 in mensenjaren]
    -Weerwolven:
    +Duco (beschermer) [jongen, 17 jaar]
    +Roland (zoeker) [jongen, 18 jaar]
    +Madolise [meisje, 15 jaar]
    +Ethan [jongen, 17 jaar]
    +Lys [meisje, 16 jaar]
    -Stadsbewoners:
    +Colin [jongen, 20 jaar] ~DOOD~
    +Dan [jongen, 18 jaar]


    http://www.quizlet.nl/stories/64985/het-ontstaan-van-rodinie-vampier-rollenspel/

    [ topic verplaatst door een moderator ]

    [ bericht aangepast op 25 okt 2011 - 16:41 ]


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    Ooh crappycrackzooi, ik dacht dat d'r oorlog was :'D Naja, ik hou 't d'r maar op dat Loronto de wolven niet zo erg mag, ondanks de vrede (krul). Nu nog een reden verzinnen waarom..


    No growth of the heart is ever a waste

    C18 schreef:
    Aight :Y).
    Zou iemand me even een quick intro willen geven over het hoe en wat enzo? :] Hoe wonen de clanleden van de vampiers btw? Wel in stenen huizen, of een heel ondergronds complex (da's makkelijker te verbergen voor de wolven, neem ik aan x'D).


    vollopig leven ze allemaal vredig in het bos..
    maar er zit een oorlog aan te komen, want er komen ergenissen bij Tapo vandaan xD
    meer vertel ik later wel als ik wat weet :P
    En de vampiers leven onopvallend en omdat Jura beschermer is kan ze Loronto waarschuwen voor wolven die op hun gebied komen ;)


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    ja ik weet ook niet waarom, maar we moesten op het begin iets dus zijn we op elkaar gaan reageren, of het nu een wolf of een vampier is en we helpen elkaar en alles. we zijn gewoon een gezellig gemengde groep (lol)


    Do it scared, but do it anyway.

    Loronto's ouders waren gemarteld en gedood door wolven n_N


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    Loronto - Clanleider.

    Zwijgend lig ik op bed, probeer de rust te pakken. De innerlijke storm aan gedachten en schuldgevoelens laten het me niet toe. Deze oorlog tegen mezelf vecht ik al jaren. Het put me uit, verteert alles van binnen. Het is een chronische ziekte waarmee ik de rest van mijn vampierleven zal moeten doorbrengen. Een parasitair wezen, zo lijkt het haast. Niemand behalve ik ben verantwoordelijk voor de dood van Lucia, mijn lieve dochter. Ze was zo mooi geworden. Mooi en sterk. Door de razernij was ik blind voor haar wilskracht, een eigenschap die ze van mij heeft. En ik was blind voor de kleur van haar ogen, exact de mijne. Ik was gevoelloos voor elke smeekbede. Bezeten door haat. Deze cirkel van zelfmedelijden en spijt blijft zich jaren herhalen en de pijn is nog steeds niet gesleten door de tand des tijds. Het blijft in me snijden als een scherp mes. Langzaam en pijnlijk. Het vermoordt me op de meest wrede manier tot er niks meer van me over is. Tot de duivel me mag komen halen.
    De clan is niet meer wat ze ooit is geweest. Ze is soft geworden. Ik heb ze gewaarschuwd over die vuile honden en het ware kwaad dat ze zijn. Het zal een kwestie van tijd zijn voor onze twee rassen zich mengen en er geen vampier meer overblijft. Ik heb zelf de fout gemaakt te vallen voor de schoonheid van een wolvenvrouw. En ik heb de fout gemaakt van ons kind te houden. Gevoel over verstand, verkrachte ratio.
    Langzaam kom ik overeind en pak een sigaar uit het doosje. Zelf gedraaid met verse tabaksbladeren. Zo rook ik ze het liefst: zelf gedraaid en zwaar. Ik haal een borstel door mijn haar en bind het in een staart. Eens zien wat de dag ons brengt.

    [ bericht aangepast op 25 okt 2011 - 19:47 ]


    No growth of the heart is ever a waste

    Endure schreef:
    Loronto's ouders waren gemarteld en gedood door wolven n_N

    Oh! Perfect, daar kan ik wat mee :Y). /Likes characters with a heavy past.


    No growth of the heart is ever a waste

    Loronto is trouwens erg gaaf Ö Wel zielig dat ie zijn dochter verloren heeft. -te veel inlevingsvermogen-

    Lykos schreef:
    sorry ik vind het idee van Bittersweet niet zo'n leuk plan hebben
    En je weet dat Athan ook niet de aardigste is dus hij kan haar misschien nog eens Sky gaan noemen :P

    -Athan-
    'Ach toch niet bang? Stel je niet zoveel van mijn mooie huisje voor hoor,' zeg ik plagerig. Ze gaat nog wat krijgen zo koppig als ze lijkt. Ik laat haar binnen en leid haar naar de woon kamer. Een klein kamertje met een scheef raam en een bank en een stoel. De muren zijn kleurrijk zelf geverfd. De meeste geloven niet dat ik zo creatief ben. Ik haal wat zooi van de bijzettafel zodat daar glazen op kunnen. 'Moet je wat te drinken,' vraag ik aardig. Onder de stapel zooi ligt een notitieblok. Hmm het is lang geleden dat ik dat notitieblok heb gezien, ach daar zal wel wat oude stukjes tekst in staan


    Sky Leah Morgan
    "Stel je niet teveel van mijn mooie huisje voor hoor," zei hij haar nog en ze schudde haar hoofd. "Geen zorgen, dat doe ik niet," antwoordde ze en stapte naar binnen. Knus, maar tegelijkertijd griezelig. Misschien doordat het nogal oud was. Athan vroeg of ze wat drinken wou en Leah knikte maar. "Je bood me thee aan, nietwaar? Dus doe dat maar." Schaamteloos keek ze rond, er mocht wel eens gestoft worden hier en daar, al leken de spinnen er geen last van te hebben. Even keek ze toe hoe een spin naar de prooi in zijn web liep en die in begon te wikkelen. Ze scheurde haar blik los en ging zitten op de bang, op het bijzettafeltje voor haar lag een notitieblok, ze vroeg zich af wat erin stond, maar liet het niet merken. Waarschijnlijk stond er toch niks boeiends in, bedacht ze zich. Leah legde de tas naast de bank neer en keek nogmaals rond, er zou ene Jura zijn, maar die zag ze niet. Misschien was hij of zij boven of in een andere kamer.


    In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

    ~Jura~

    Hopeloos loopt ze door het bos. Dan komt ze op een grote open plek. Er ligt een versteend skelet in het midden van de open plek. Er staat een mis in de plek waar het hart hoort te zitten. Jura loopt er twijfelend heen. Er ligt een ketting om de hals van het skelet. Jura kijkt naar het hangertje. Als ze dat eenmaal heeft gezien vergrootte haar ogen zich. D-dat teken herken ik, schiet er door haar hoofd. Haar mond staat open van verbazing. Zoekend kijkt ze om zich heen. Opzoek naar meer informatie..


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    jej nog een man met staartje:)


    Do it scared, but do it anyway.

    -Athan-
    Ik schenk wat thee in en geef het aan Leah, 'zo te zien is Jura net vertrokken,' zeg ik en ruim haar glas op. Zelf pak ik ook mijn glas en ga gemakkelijk in kleermakers zit in een oude stoel zitten. Mijn staart gaat naar achteren door mijn hand. Leah lijkt geintereseerd om haar heen te kijken. Dat doe ik ook en merk op dat ik weer eens mag gaan poetsen, mijn o zo leuke bezigheid. 'JA sorry voor de troep,' zeg ik snel en drink in een paar slokken mijn thee leeg.


    Do it scared, but do it anyway.

    Ethan
    Ze kwamen thuis en opeens hoorde Ethan een gilletje in de verte.
    'Nee, niet weer, we zijn net thuis! blijf jij maar hier'zei hij en gaf Eloise een kus.
    Toen Ethan bijna bij het plaatsje was waar de gil vandaan kwam zag hij een meisje op de grond liggen.
    'Hallo? gaat het?'vroeg hij aan het meisje en toen ze zich omdraaide zag Ethan dat het Jura was en nam een stap achteruit.
    Een vampier, Jura, die kan me bijten !


    Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

    Mel ik ben melig om dit plaatje xD xD xD xD



    je mag hem verwijderen als je het niet leuk vind xD

    :X


    Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

    ~Jura~

    'Ja het gaat', zei ze en haar ogen gleden over het skelet. Haar handen trilden van de schrik. Nu weet ik het weer! Het teken is van mijn familie, schoot er door haar hoofd. Snikkend zakte bij het skelet. Een warme hand gleed over haar schouder. Even wilde ze de hand van haar schouder afslaan, maar bedacht zich en kroop tegen het warme lichaam aan en barstte in snikken uit..


    "I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

    -Duco-
    'Oke, is goed' zei Ethan op een normale manier en liep na onze vaste handdruk weg. Ik blijf alleen achter. Ik verander weer in een wolf en ga een eind rennen, waar ik precies naartoe ga weet ik niet. Gewoon een eind rennen.


    Do it scared, but do it anyway.

    [Oké en waar is Éloise nu?]


    Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!