[RPG] Vampier Rollenspel #2 - Speeltopics

Naam:
Leeftijd:
Familie: (zeer rijk, rijk, gewoon, beetje arm, arm, heel arm)
Uiterlijk:
Hobby's:
Geboortedatum:
Karakter:

(Er is nog geen leider dus je kunt je aanmelden voor leider, ik wil zelf namelijk geen leider zijn...)

The story:

Jaren lang geleden vestigde een groep vampiers zich in een oud en afgelegen stadje in Zuid-Amerika. De vampiers leefden in stilte en plantte zichzelf voort door mensen te transformeren. Onderling ontstonder er half-vampiers en sommige werden verbannen. Tot de leider (Loronto Miran) zelf een half-vampier kreeg. Hij verzweeg het voor z'n stam en het kind groeide in stilte op. Na jaren lang bracht de leider het nieuws naar buiten. Iederen was eerst erg boos op de leider en ze brachten het meisje naar een roedel wolven. Daar groeide het meisje verder op en een nieuwe groep werd geschapen...

Na jaren lang da de man het verdriet om z'n dochter heb moeten verwerken, ontdekte hij de andere groep. Hij noemde ze: 'De kinderen van de maan' omdat ze eruit zagen als wolven. Alleen hun gedaante leek erop, want het echte gedaante was beeldschoon. Er brak oorlog uit tussen de kinderen van de maan en tussen de groep van Loronto. Niet wetende dat dit de groep van z'n dochter was. Zonder maar dan ook er naar te hebben gekeken vermoordde hij z'n eigen dochter en verjoeg hij de kinderen uit het bos. Nu leven ze apart in verschillende gebieden..

Rollen:
-Leiders:
+Tapo (weerwolven) [jongen, 25]
+Loronto (vampiers) [jongen, 28 in mensenjaren]
-Mensen:
+Leah [meisje, 19 jaar]
-Vampiers:
+Jura (beschermer) [meisje, 16 in mensenjaren]
+Éloise [meisje, 14 in mensenjaren]
+Julia [meisje, 19 in mensenjaren]
+Mary-Jane [meisje, 14 in mensenjaren]
+Athan [jongen, 20 in mensenjaren]
-Weerwolven:
+Duco (beschermer) [jongen, 17 jaar]
+Roland (zoeker) [jongen, 18 jaar]
+Madolise [meisje, 15 jaar]
+Ethan [jongen, 17 jaar]
+Lys [meisje, 16 jaar]
-Stadsbewoners:
+Colin [jongen, 20 jaar] ~DOOD~
+Dan [jongen, 18 jaar]


http://www.quizlet.nl/stories/64985/het-ontstaan-van-rodinie-vampier-rollenspel/

[ topic verplaatst door een moderator ]

[ bericht aangepast op 25 okt 2011 - 16:41 ]

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

ja ik was al van plan om zo te schrijven, ik volg het hier nog wel hoor. ik ben alleen wat drukjes. ik pist zodra ik het andere heb afgetypt.

Do it scared, but do it anyway.

~Jura~ (oke ik ga nu gwn in ik-vorm schrijven. Dat is veel beter)

Stilletjes liep ik met de ketting van m'n moeder terug naar mijn huis, maar plots sta ik abrupt stil en kijk ik naar de flink gespierde man die voor mijn huis staat. Ik slik en ik stap voorzichtig naar m'n huis. 'Ah, Jura. Loront heeft de oorlog verklaart aan de wolven en hij wilt dat we naar hem toekomen. Meteen', zei Fintar zodra hij me zag. 'Als je 1 moment hebt dan kleed ik me om', antwoordde ik kil, alsof ik het niet erg vond. Maar het tegendeel bleek. Een paar van m'n vrienden waren wolven en ik kon het echt niet als ik ze moest vermoorden. Fintar knikte en ik liep snel m'n huis in. Op hoge snelheid deed ik m'n andere kleren aan. Een strakke spijkerbroek met hoge laarsen en een simpel zwart blousje. Ik trok de riem strak om m'n middel en stak mijn mes op de standaard plek. Gehaast liep ik door naar de muur en pakte daar m'n revolver. Met een strak gezicht liep ik charmant de deur uit. 'Ah, je bent klaar voor de strijd', antwoordde Fintar terwijl hij me van top tot teen bekeek. Ik knikte slechts en liep het bos verder in. 'Ik zie je later wel', antwoordde ik en liep naar het kasteel van Loronto.

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Oh crap, heb al wat geschreven, maar de wolvenleider kan Loronto alsnog wel treieren. Gewoon extra kruit in 't vat
Wordt de wolvenleider door iemand gespeeld btw?

[ bericht aangepast op 28 okt 2011 - 20:20 ]

No growth of the heart is ever a waste

nope

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

Wat is dat nou voor falends iets? Ö Iemand moet 'm spelen, c'mon.
Je begint toch niet zonder leider?
Anyway, het is dat ik geen mannen kan spelen, anders wou ik ';m wel.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

athan
'Oke, ja is goed,' antwoord ik snel omdat ik een slecht gevoel van binnen krijg. 'ALs je het niet erg vind, ik moet nog ergens heen namelijk, zou je het beste nu terug naar het dorp kunnen gaan en een tijdje niet in het bos komen, ik heb een slecht voorgevoel over de aankomende tijd. Ik weet dat je me niet gelooft en dat je het niks vind dat ik je dit een soort van opdraag, maar dit is het verstandigste nu. er gaat hier iets ergs gebeuren.' ondertussen dat ik dat allemaal zeg loop ik naar mijn kast en pak er 2 grote messen uit en stop ze in mijn riem. 'Ik moet nu echt gaan, luister naar mijn advies en geloof me voor één keer en die alsjeblieft wat ik gezegd heb.' ondertussen lijd ik Leah naar de deur en zie al een grote vampier aankomen.

Do it scared, but do it anyway.

Even Leah in gevaar brengen, ik wil ook bij het gevecht zijn Hahaha.

Sky Leah Morgan
Plots leek Athan erg gehaast vond ze, ze keek hem nogal vreemd aan. "Als je het niet erg vindt, ik moet nog ergens heen namelijk, zou je het beste nu terug naar het dorp kunnen gaan en een tijdje niet in het bos komen, ik heb een slecht vorogevoel voer de aankomende tijd. Ik weet dat je me niet gelooft en dat je het niks vind dat ik je dit een soort van opdraag, maar dit is het verstandigste nu, er gaat hier iets ergs gebeuren," vertelde hij haar. Terwijl ze opstond keek ze verbaasd naar hoe hij twee groten messen onder zijn riem stopte. Maar ho, dit pikte ze niet. Zich zomaar laten wegsturen zonder enige uitleg, hier wilde ze meer van weten. "Geen zorgen ik ga naar huis.." verzekerde ze hem terwijl ze naar buiten stapte. Ze begon van het huisje weg te lopen, totaal niet van plan te vertrekken. Ze passeerde nog een onguur type, maar trokm zich er weinig van aan. Plots hoorde ze een hoop stemmen, opgewekt, vastberaden. Toen ze dichterbij kwam zag ze een aantal mensen, Leah dook achter een boom en bleef stilletjes luisteren, ze ving flarden van het gesprek op. "Eindelijk..Gevecht..Haat..Honden.." ze fronste terwijl ze probeerde te bedenken waar het op sloeg.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

~Jura~

Versneld liep ik naar de poort van het kasteel. Een man die voor de poort stond trok z'n wenkbrauw op toen ik verscheen. Ik haalde het mes uit m'n houder. 'Loronto wilde me spreken en als je me niet doorlaat, laat ik mezelf wel naar binnen, maar ik weet niet of jij dat wel overleeft', zei ik kil en speelde met het mes in m'n handen. 'O-oke. G-ga m-maar', stotterde bij en keek even naar de inkijk van m'n blousje. Ik gromde en stopte het mes terug in z'n houder. Charmant als een vampier kon lopen, liep ik door de gangen, opweg naar de Troonzaal. Ik kwam aan bij de grote deuren naar de zaal. Ik verminderde mijn vaart niet en gooide de deuren open. 'Ah, Jura. Fijn om je te zien', zei Loronto en ik liep naar hem toe. 'Het is fijn om u ook weer te zien, mijn Heer', zei ik oprecht en boog even. 'Zo te zien ben je klaar voor de strijd', vervolgde hij. 'Meer dan u denkt meneer. Meer dan u denkt', zei ik en toverde een glimlach op m'n mond.

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

athan

Ik zie Leah weg lopen, hopelijk is ze verstandig. ik loop in de richting van het kasteel. de bewaker, die nog aan het rillen is van de vorige bezoeker, zet snel 2 stappen opzij. wat een geluk toch met zo'n uiterlijk als dat van mij. Ik loop naar de troonzaal en loop snel naar binnen. de deuren slaan achter me dicht. ik ga zonder een woord tegen de rest te zeggen zitten. Mijn gezicht staat bedrukt. ik kijk de zaal rond en zie ook Jura's gezicht. Loronto zal wel wat spannends te vertellen hebben zo te zien aan de mensen die er zijn.

Do it scared, but do it anyway.

~Jura~

Algauw voel ik me bekeken en m'n ogen schoten woedend naar degene die me aankeek, maar toen ik zag dat het Athan het was trok mijn gezicht normaal. Loronto keek de zaal rond. We waren er nog niet allemaal. Telkens vloog de deur open en dicht. Steeds meer mensen kwamen binnen. En toch was ik blij dat ik hier zat. Snel schoten mijn vingers naar de ketting van mijn moeder. Ik sliet een zucht tussen mijn lippen doorglippen toen ik merkte dat hij er nog hing. Mijn ogen gleden over de zaal en bleven weer hangen bij Athan.

"I don't have sweet dreams.. I have beautiful nightmares" †

-Mary-Jane-

Nog wat duizelig in mijn hoofd pakte ik de hand vast van degene tegen wie ik aan had gebotst.'Dank je.' Mompelde ik en keek vervolgens naar de persoon en zag tot mijn verbazing dat het Duco was.'Oh, hey Duco! Wat doe jij in hemelsnaam hier?' Vroeg ik verbaasd.'Hetzelfde zou ik aan jou kunnen vragen.' Zei hij met een kleine grijns op zijn gezicht. We liepen verder en spraken nog over allerlei dingen. Ik besloot op een moment dat het tijd was om maar weer eens terug te gaan en zei Duco gedag. Ik liep richting het huis en zag toen ik bij de deur was een man staan.'Mary-Jane Pamela Johnson?' vroeg hij met een kille stem. Hoe wist hij nou weer hoe ik heette?'Ja, is er soms iets?' Vroeg ik wantrouwend aan de man.'Je bent nieuw hier is het niet?' Ik knikte enkel.'De clanleider wil dat je naar hem toe komt.' Clanleider? bedoelde hij soms de clanleider van de vampiers? Maar hoe wist die engerd godverdomme dat ik een vampier was? Ik was verbijsterd maar voordat ik ook nog maar iets kon zeggen, legde de man vlug uit hoe ik bij "zijn kasteel" moest komen en hij verdween weer. Ik twijfelde wat maar besloot toch om de route die de man me had aangewezen te volgen. Het begon al iets frisser te worden en aangekomen bij mijn bestemming zakte mijn mond open van verbazing. Het was een majestueus kasteel en ik liep richting de port waar een bewaker stond. Het lijkt wel de 18e eeuw hier... De bewaker keek me even wantrouwend aan maar nadat ik mijn naam had gezegd knikte hij kort en liet me binnen.

[ bericht aangepast op 28 okt 2011 - 22:11 ]

We komen nu in de minderheid we moeten ook een clanleider hebben aaaaaaaah
En een goeie
Ik schrijf zo

Good friends are hard to find, harder to leave, and impossible to forget.

ik heb al 2 mensen ik ga er geen 3 nemen dat is mij teveel, en ben niet zo'n leiders mens

Do it scared, but do it anyway.

Zijn hier nog mensen die in het RPG'er lijstje willen dat ik naar Rutger stuur? Hoe meer RPG'ers hoe beter, wordt ie sneller overgehaald om RPG subforum te openen!

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Endure schreef:
Zijn hier nog mensen die in het RPG'er lijstje willen dat ik naar Rutger stuur? Hoe meer RPG'ers hoe beter, wordt ie sneller overgehaald om RPG subforum te openen!

Bananen zijn lekker, toch? Zet dit ook in je signature als je ook van bananaaaas houdt!