[RPG] Pirates - Exchange 5 - Speeltopics

Maxime - Dame.

'We zingen zelf wel een deuntje,' lach ik terug en begin een willekeurig deuntje te neuriën. Ik pak hem opnieuw vast en wieg weer heen en weer. Zo moeilijk kan het toch niet zijn, dansen zonder echte muziek? Ik heb veel te veel energie en Felix moet losser worden, dan zou het heel gezellig zijn. Als Felix en Abby niet gaan trouwen, kunnen Felix en ik misschien wel trouwen! Of Abby en ik. Opnieuw giechel ik. Concentreer je toch Maxime, je moet muziek maken!

everything, in time

Felix - Piraat

Ik grijns en ga mee in haar spelletje. Als ze haar deuntje een paar keer heeeft geneuriet, pik ik het op en neem haar mee in een ongecoordineerde dans die wel wat weg heeft van een snelle polka met overbodig voetenwerk. Het geheel slaat werkelijk nergens op, maar het is verrassend leuk. En toegegeven, welke man danst er nu niet graag met een prachtige vrouw als Maxime, afgezien van het feit dat ze geld heeft, dat ik ook wil. 'Wat heb jij 'n gevoel voor ritme,' grijns ik dan, als ik neerkijk op het meisje in mijn armen.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Maxime - Dame.

'Jij anders ook wel,' zeg ik grijnzend terug. 'Als ik niet zo bang was voor water, zou ik verdrinken in je ogen,' lal ik verder. Na nog een paar rondjes hou ik plotseling op en laat me tegen Felix aanhangen. Pfoeh, wat ben ik ineens moe. 'Even zitten hoor,' geef ik toe aan mijn moeheid en trek Felix met me mee op het bed. 'Beloof me dat we dit vaker gaan doen.'

everything, in time

Is Chase in GWMT eigenlijk dood ? Just wondering ?
Felix -Piraat

'Maar mijn ogen zijn niet eens blauw,' antwoord ik met een verward lachje. Donkermanspraat is soms echt vreemd. Ik laat toe dat ze mijn lichaam gebruikt om haar evenwicht terug te vinden en te bekomen waarna ik me door haar op het bed laat trekken. 'Ik zweer plechtig dat ik vaker met je zal dansen,' beloof ik met mijn hand op mijn hart, terwijl ik een veelbetekenende blik naar Abby schiet. 'Maar jij moet het ook aan mij beloven...'

Frankly my dear, I don't give a damn.

Ah goeie, dat moest ik nog even aan Samantha vragen! :'D

Maxime - Dame.

'Moet ik het beloven? Graag zelfs. Of had je het nu tegen Abby?' O, ik ben veel te moe hiervoor. Ik leg mijn hoofd op de schouder van Felix en zucht even. 'Ik wil slapen. De schapen hebben zwart geschilderde nummers op hun vacht en daardoor blijf ik ze maar tellen, dat is echt heel vermoeiend. En mijn hoofdje doet au.'

everything, in time

Felix - Piraat

'Ik had het tegen jou, liefje,' zeg ik met een glimlach tegen haar waarna ik mijn lippen tegen haar voorhoofd druk en haar zacht op het bed duw. 'Als je moe bent, moet je slapen,' Half 'n half had ik spijt van het feit dat ik haar nu haar roes moet laten uitslapen. Een dronken Maxime was immers een geweldig tijdverdrijf en bovendien erg amusant.

Frankly my dear, I don't give a damn.

woooow. :x

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Abby (Abigail Rosaline Valence)
Ik had geamuseerd toegekeken, ik leek wel utigehuwelijkt aan 't halve schip. Mijn humeur was er in ieder geval; beter op geworden, met een grijsn schudde ik mijn hoofd en stond op. Ik stond op en keke naar Felix en maxime, die leken elkaar wel erg te mogen. Ik keek even naar de nieuwe piraat (carlos ;d Maar dat was wel duidelijk denk). "Laten we ze maar alleen laten," zei ik en glimlachte kort. Ik pakte zijn hand en trok hem maar mee de hut uit en sloot de deur netjes achter me. "Dus, nieuw op het schip?" vroeg ik hem nieuwsgierig. Hij was prima afleiding, precies wat ik nu nodig had.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Carlos Jonéz

'Ja, ik heet Carlos.' Ik wreef met mijn hand over mijn hoofd en glimlachtte. Oké, als ik straks gesnapt was ging ik misschien dood; maar ja gelukkig had ik anders toch niks. En misschien werd ik wel deel van de crew, wow - daar mocht ik niet aan denken. Ik moet mijn schulden afbetalen. De eerst volgende schat die deze gasten vinden; werd van mij. Ik keek even naar het meisje. Hm, hier kon ik me wel even mee vermaken.

[ bericht aangepast op 10 juli 2011 - 17:25 ]

We're all mad here.

Abby (Abigail Rosaline Valence)
"Carlos dus hè? Hmm, ik ben Abigail. Zeg maar gewoon Abby," zei ik en glimlachte kort naar hem. "Ben je al langs de kapitein geweest?" vroeg ik hem toen. Erg veel zin om bij hem langs te gaan had ik niet, maar wat moest dat moest. Ik kon hem niet zo rond laten lopen, waarschijnlijk kende hij de weg geen eens goed op het schip. Als je hier voor het eerst kwam was het net één groot doolhof en kon je wel eens de verkeerde deuren openmaken, gegarandeerd een kwade piraat achter je aan.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Carlos Jonéz

'Oké Abby. ' glimlachtte ik. 'Eh nog niet nee, maar ik was van plan dat zo te doen.. Hij leek eh.. druk met.. iets.' Ik bleef haperen, en de manier van spreken liet duidelijk mijn onzekerheid en angst merken. Maar wat moest ik dan, die gast wist natuurlijk niet eens dat ie met had aangenomen. En ik wou nog niet ondekt worden, niet nu al. Ik was hier net, en ik wou hier nog wel een tijd blijven. Ik glimlachtte terug, oké Carlos pokerface. 'Maar misschien kun jij me rondleiden?' Ik grijnsde even naar der.

We're all mad here.

Even eten
En dan douchen, dus dan ben ik er rond kwart voor 7/7 uur? :'] Tot dan

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Nog geen zin om te douchen x]


Abby (Abigail Rosaline Valence)
"Druk?" vroeg ik verbaasd en dacht even na, hij zat vast in zak en as.. Misschien was hij bezig een wraakplannetje om mij te verzinnen? Nee, vast niet, al hoewel hij wel vreselijk kwaad maar ook verdrietig had gelezen. Ik schudde mijn hoofd en keek Carlos aan die vroeg of ik hem even kon rondleiden. "Tuurlijk, wat weet je al te vinden? Voordat ik je de onnodige dingen laat zien."

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Carlos Jonéz

Ik had mezelf veraden ik wist het zeker. Ze ging zometeen de kapitein halen en dan werd ik van boord gegooid.. Of erger. Ik werd gerust gesteld toen ze inging op mijn vraag. Gelukkig. 'Eh, eigenlijk weet ik enkel het dek te vinden.' Ik grijnsde. God, nu leek ik vast een slechte nieuwe piraat. Ik liep met het meisje mee.

We're all mad here.

Abby (Abigail Rosaline Valence)
Hij had toen net wel veel gestotterd zeg, of hij was heel verlegen of hij hield wat verborgen. Maar wie op dit schip deed dat nou niet? "Alleen het dek? Goed van je," plaagde ik hem met grijns. Ik begon bij de grote slaapruimte. "Hier slapen de meeste bemanningsleden, of beter gezged; Bijna iedereen. Op de mensen die zich een eigen hut kunnen veroorloven en de kapitein na." Ik liep verder en liet hem van alles zien, keuken, laadruimte en alle andere dingen die misschien handig waren om te weten waar ze zaten. Ik eindigde bij de kapiteinshut. "Dit is dus de kapitein zijn hut, je kan hem grotendeels van de dag hier vinden," legde ik hem uit en glimlachte.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.