[RPG] -Exchange- (Pirates) 2. - Speeltopics

Josephine
Ik loop trots het dek op, en hoor Jack roepen naar Ace. Ik kijk even naar hem toe, en zie tot mijn grote verbazing een geschoren, gewassen, en best wel knappe man staan. Is dat.. Ace? Ik knipper nog eens met mijn ogen. Wat is er gebeurt met de vieze man van gisteren?

Olivier
Ik loop voor Clara uit naar een kamer toe, en hoor haar zachtjes ademhalen. Ineens legt ze haar arm om die van mij heen, en ik voel een schok door mijn lichaam gaan. Haar huid is zo zacht. Ik glimlach in mezelf en loop verder. Expres kies ik de kamer aan het eind van de gang, zodat ik extra lang met haar kan lopen. maar uiteindelijk is het toch zover. Ik draai me naar haar om. "Hier kunt u slapen. Tot morgen, en slaap wel." Ik glimlach naar haar en laat tegen mijn wil in haar arm los. Dan draai ik me om en loop terug. Eenmaal in bed val ik zo in slaap. Het was een vermoeiende dag, en morgen zal niet veel beter worden...

Abby/Jack ~ Undercover pirate.
Ik keek naar Felix en ik had 't idee dat hij jaloers had, maar ik had geen zin in gedoe dus hield ik netjes mijn mond. Ik besloot maar weer eens verder te lopen, wat ik dan ook deed.
''Hé Jack, doe dat shirt toch uit man. het is hartstikke warm.'' riep een van de bemanningsleden naar me, ik draaide me om en keek 'm aan.
''Nah, vind het niet zo warm.'' loog ik, toenstraks was het nog oké, maar sinds de wind was gaan liggen was het inderdaad best warm.
''Dan moet je het zelf weten joh.'' was zijn antwoord en hij ging weer verder met het dek zwabberen, hijzelf liep wel met ontbloot bovenlijf rond. Plotseling zag ik Josephine verbaasd staan kijken, ik volgde haar blik en zag dat ze naar Ace aan 't kijken was. Ace's plannetje wierp nu al vruchten af, ik nam teminste aan dat het bij een of ander plannetje hoorde om een 'mokkel mee zien te krijgen'.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Kenneth.

' Nee, tuurlijk laat ik dat niet toe. ' mompelde ik droogjes terug en keek hem aan. Wat dacht die gast wel niet dat, ik net z'n watje was als die vrouwen hier aan boord. Misschien mocht ik wel een beetje dromerig, over komen.. Maar dat wou nog niet zeggen dat ik mezelf als voetenveeg liet behandelen. Toen Jack iets naar Ace brulde over vrouwen en shit. Wierp ik nieuwsgierig een blik op hem en zag dat hij er beter uit zag als eerst. Niet dat mij dat interseerde hoe die gast eruit zag en bovendien snapte ik ook niet echt waarom hij zo veel moeite deed voor die stelletje gekakte vrouwtjes.

Aangezien ik me verveel post ik lekker door

Abby/Jack ~ Undercover pirate.
Vlak bij de deur naar binnen zat een van de piraten aan een tafeltje, hij zat daar altijd, klaar om te gokken. Het spel was balletje balletje en piraten konden inzetten, als ze wonnen kregen ze dubbele inzet terug en anders verloren ze het aan hem. Ik had het nooit geprobeerd, maar aangezien ik nu niks te doen had leek het me wel leuk om eens te proberen. Er zat nu niemand en ik zag mijn kans schoon om eens een gokte te wagen. Ik liep naar de tafel en viste het zakje met geld uit mijn zak, ik legde 3 goudstukken op het tafeltje en keek 'm aan. Drie goudstukken waren veel, dat wist ik, en de man leek ook verbaasd.
''Ah, iemand die een gokje wilt wagen.'' zei hij vervolgens met een geamuseerde blik, hij leek nogal vol van zichzelf en ik was vastbesloten te winnen, al was het enkel om hem dwars te zitten. Ik had het nooit zo met mensen die zo vol van zichzelf waren. Ik ging zitten en knikte.
''Kom maar op.'' zei ik zelfverzekerd.
Hij liet me zien onder welk van de 3 omgekeerde bekertjes het balletje lag en hij begon ze te draaien, steeds sneller. Ik volgde het bekertje met het balletje eronder met mijn ogen. Toen de bekertjes stil stonden frunnikte ik aan mijn kettinkje, hopelijk stond het geluk aan mijn kant, want ik had de bekertjes echt niet kunnen volgen. Na een korte twijfeling wees ik 't meeste rechtse bekertje aan, de man haalde met een grijns het bekertje weg en er lag.. niets. Verdomme! Kom op Abby, je kan het wel. Gewoon nogmaals proberen, anders doe je toch nooit wat met dat geld.
''Ik wil nog eens.'' zei ik en keek hoe de man hebberig de goudstukken pakte, ondertussen hoorde ik zacht wat omstanders lachen.
''Ohja?'' vroeg hij, opnieuw met een geamuseerde grijns. Ik knikte zelfverzekerd en legde deze keer 4 goudstukken neer, deze keer wist ik hoe snel het ging. Opnieuw liet de man zien waar het balletje lag en begon vervoglens de bekertjes weer te husselen en te draaien. Ik was zeer gefocust op het bekertje met het balletje eronder en toen ze stilstonden wees ik met een grijns het middelste bekertje aan. De man tilde het bekertje op en daar lag inderdaad het balletje.
Eat this old man. dacht ik met een triomfantelijek grijns op mijn gezicht, ik hield mijn hand voor hem om mijn prijs te innen.
''Volgens mij krijg ik nog wat.'' zei ik, de man antwoordde door met een ontevreden brom toch 8 goudstukken op mijn hand te leggen. Ik stotpe ze weg in het zakje, wat ik vervolgens zorgvuldig in mijn zak stak. Met een triomfantelijke uitdrukking op mijn gezicht stond ik op en liep weer weg van het tafeltje, de oude man chagerijnig achterlatend. Ik had nu best veel geld op zak en besloot het op t ebergen in mijn kamer, ik voegde daad bij het woord en liep terug naar binnen.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Holy shit, zie nu pas wat voor lap nutteloze tekst ik gedropt heb man ;x
Dacht dat het minder was..
Anyway, 't is echt stil hier.
C'mon guys, reageer eens :'D
Vooral die kakkers zijn stil Ö
Ik zag vandaag een bus met de Q van quizlet erop
in dezelfde blauwe kleur!

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Josephine
Ik loop trots het dek op, en hoor Jack roepen naar Ace. Ik kijk even naar hem toe, en zie tot mijn grote verbazing een geschoren, gewassen, en best wel knappe man staan. Is dat.. Ace? Ik knipper nog eens met mijn ogen. Wat is er gebeurt met de vieze man van gisteren?

Olivier
Na een onrustige slaap wordt ik wakker van het gekrijs van de meeuwen. Ik rek met uit en sta op. Uit de ladenkast aan mijn voeten eind pak ik schone kleren, die ik snel aantrek. Ik haal een hand door mijn haar en loop naar boven, het dek op. De stuurman staat al weer achter het roer, en ik loop naar hem toe om hem te vertellen waar we heen gaan. Hij grijnst als hij me aan ziet komen. "Hé, m'neer de Kapitein. Hopelijk hebt u goed nieuws?" Ik knik en glimlach even. "Ja, ik heb besloten dat we maar weer eens naar Tortuga moeten gaan. We zijn allemaal wel toe aan een pauze, en bovendien moeten we nieuwe goederen inslaan." Oftewel: Rum en kogels. De stuurman knikt en grijnst zijn gele tanden bloot. "Komt voor elkaar, m'neer de Kapitein. U kunt me vertrouwen." Ik knik. "Veel succes dan maar." Ik loop het dek weer af, richting mijn kamer.

Maxime - Dame.

Als ik het dek op loop zie ik vrijwel meteen Josephine, ik heb de dames gister bijna niet meer gezien dus vind ik het wel leuk dat ik haar zie! Blij loop ik naar haar toe, dan pas zie ik dat ze veel staart.
'Waar kijk je naar?' vraag ik lachend en ik volg haar blik. 'Mijn god, is dat die jongen die teveel zonnesteken heeft gehad? Da's een hele verbetering,' knik ik, hoewel hij Felix nooit zal kunnen inhalen.

everything, in time

Josephine
Ik glimlach naar Maxime. "Hallo." Ik zie dat ze mijn blik volgt en glimlach weer. Maar dan zegt ze iets over zonnesteken. Ik kijk haar raar aan. "Zonnesteken? Waar heb je het ins hemels naam over?"

Olivier
Na een onrustige slaap wordt ik wakker van het gekrijs van de meeuwen. Ik rek met uit en sta op. Uit de ladenkast aan mijn voeten eind pak ik schone kleren, die ik snel aantrek. Ik haal een hand door mijn haar en loop naar boven, het dek op. De stuurman staat al weer achter het roer, en ik loop naar hem toe om hem te vertellen waar we heen gaan. Hij grijnst als hij me aan ziet komen. "Hé, m'neer de Kapitein. Hopelijk hebt u goed nieuws?" Ik knik en glimlach even. "Ja, ik heb besloten dat we maar weer eens naar Tortuga moeten gaan. We zijn allemaal wel toe aan een pauze, en bovendien moeten we nieuwe goederen inslaan." Oftewel: Rum en kogels. De stuurman knikt en grijnst zijn gele tanden bloot. "Komt voor elkaar, m'neer de Kapitein. U kunt me vertrouwen." Ik knik. "Veel succes dan maar." Ik loop het dek weer af, richting mijn kamer.

wehebbengérardooknodig.x;x;
Maxime - Dame.

'Ja, dat zei Felix tegen me. Die man met het litteken, hij blijkt teveel zonnesteken te hebben gehad. Daarom is hij soms nogal.. raar, zeg maar,' leg ik haar rustig uit, terwijl mijn blik bij de man blijft hangen. Vervolgens ga ik toch op zoek naar Felix, maar mijn ogen zien hem niet, dus kijk ik Josephine maar aan en glimlach. 'Echt waar hoor,' zeg ik als ze me nog steeds raar aankijkt.

everything, in time

Abby/Jack ~ Undercover pirate.
Nadat ik het geld veilig ahd opgeborgen op mijn kamer onder de planken in de vloer was ik weer naar buiten gelopen. Ik besloot maar evne langs de Kapitein te gaan, misschien had hij nog een klusje en ik was wel benieuwd of hij nog plannen had. Zo gedacht, zo gedaan. Al gauw stond ik voor de Kaptein zijn kamer en klopte ik aan, misschien had hij plannen over ergens aanmeren of iets dergelijks.



@Major, TheBoss heeft btw al gereageerd op Felix he ('; Voor als je 't niet gezien hebt ;p

[ bericht aangepast op 16 maart 2011 - 21:22 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Felix -Piraat

'Is al te lang niet gebeurt,' zegt hij waarna hij me een blauwe plek op mijn schouder geeft. Ik trek een misprijzend gezicht, maar glimlach dan. 'Dàt heb je in ieder geval juist,' zeg ik zacht, waarna ik hem nog een goeiemorgen wens en terug naar het dek struin. Daar zie ik algauw iets wat mijn aandacht meer waard is. Maxime. 'Mademoiselle, wat zie je er weer mooi uit deze morgen,' Ik pak haar hand opnieuw en druk er een zoentje op, waarna ik haar met een stralende glimlach een goeiemorgen wens.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Maxime - Dame.

Voor ik het goed en wel besef, staat Felix voor mijn neus, hij laat me al gelijk blozen. 'Merci monsieur, ik kan over jou hetzelfde zeggen,' lach ik. 'Zeg, nu ik je toch zie. Hebben jullie hier misschien ook een plaats waar je je op kunt frissen? Als dat niet teveel gevraagd is, natuurlijk,' zeg ik en werp even een blik op Josephine, die de rare jongen met teveel zonnesteken nog steeds aankijkt. Maar eigenlijk vind ik Felix toch interessanter om naar te kijken, dus doe ik dat ook.

everything, in time

Felix - Piraat

'Goedemorgen juffrouw,' zeg ik ook tegen het tweede meisje, waarna ik me opnieuw naar Maxime keer. 'Je hebt de keuze tussen een emmer zout water uit de oceaan of de tobbe in de wasruimte. Het water is allebei ijskoud, ben ik bang,' antwoord ik met een gereserveerd glimlachje, terwijl ik haar lichte ogen met mijn donkerbruine kijkers bestook. Ik wil constant in haar gedachten zijn, en om daarin te slagen moet ik een blijvende indruk maken. 'Als je de wasruimte verkiest zal ik je er graag naar toe leiden,' bied ik aan, mijn blik nog steeds niet afwendend.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Ace - Piraat.

Ik zie een tweetal vrouwen op het dek lopen en draai me om, om hen wat beter in me op te nemen. Nou, dat is niet mis. Missie, missie, missie, Ace! Ik wil rum. Nee, geen rum! Blijf er vanaf. Jezus, wat is het warm, bedenk ik me als ik omhoog kijk naar de zon. Ik ontdoe mezelf van mijn shirt en inspecteer even kort mijn huid. Ah, goed geschrobd. Ik bind een touwtje in mijn haar om me een betere verzorgde indruk te geven en klim naar boven, richting het kraaiennest. Ik weet dat dit normaal Kenneth's post is, maar ik wil de zee even goed overzien. Ik zal zo de kapitein wel vragen of we daadwerkelijk naar Tortuga gaan. Nu ik niet bezopen heb, heb ik de dingen ook meteen een stuk beter op een rijtje. Ik neem plaats in het kraaiennest en kijk over de zee uit. Ah, een geweldige nieuwe dag. Nieuwe ronde, nieuwe kansen. Hé wacht. Is dat een meeuw? Ik kijk even nauwkeuriger naar het beest in de lucht en kan mijn geluk niet op. We zijn dus in de buurt van land! Ik spring uit het kraaiennest en laat me lenig via een zeiltouw naar beneden glijden.
'Kapitein!' roep ik en hol naar zijn hut. 'Kapitein, we zijn in de buurt van land! Gaan we naar Tortuga?' vraag ik terwijl ik enthousiast op de deur klop.

No growth of the heart is ever a waste

Maxime - Dame.

'Hm, dat klinkt allebei niet echt aantrekkelijk. Als de tobbe wordt schoongemaakt na elke wasbeurt kies ik die, als hij niet schoongemaakt wordt de emmer water,' ik heb geen zin om in een vieze tobbe te moeten zitten waar vele anderen zich gewassen hebben. En eigenlijk hoop ik dat hij inderdaad schoongemaakt wordt, dan zou Felix me erheen leiden en ik wil natuurlijk niets liever. Want dan ben ik weer langer bij hem, hoe meer hoe beter.
De manier waarop hij me aankijkt zorgt ervoor dat ik de ret vergeet. Ik zie alleen zijn ogen, die de mijne doorboren. En hoewel ik heel slecht ben in oogcontact, vind ik het een eer om in zijn ogen te mogen staren.

everything, in time