[RPG] -Exchange- (Pirates) 2. - Speeltopics

Felix - Piraat

Een lachje besloop mijn gezicht opnieuw. Ik was er weer in geslaagd om haar te doen blozen. Dit was gewoon te makkelijk. Toen zei ze dat ze mijn hele verhaal wilde weten. Ik floot zachtjes. 'Waar te beginnen? Eigenlijk is er niet eens zoveel te vertellen. Ik werd de stad en de armoede beu, dus ik vertrok met de eerste beste boot naar Engeland. En daar kwam ik terecht bij Olivier,' vertelde ik schouderophalend, alsof het niet veel voorstelde, 'Alles wat ik weet heb ik gaandeweg opgepikt. Ik leer namelijk erg snel. En oefening baart kunst. Soms zit je wekenlang op stil water en dan is er niks te doen. Dan had ik tijd om mijn kennis wat bij te schaven,' deed ik mijn verhaal, terwijl ik wat dichter bij haar schoof en mijn hand op tafel legde, een paar centimeters naast het hare. 'Wil je nog wat wijn?' vroeg ik dan met nieuwsgierige ogen terwijl ik lichtjes op mijn lip kauwde, alsof ik me iets probeerde te herinneren.

[ bericht aangepast op 13 maart 2011 - 18:11 ]

Frankly my dear, I don't give a damn.

Kenneth.

Toen Ace en Jack waren verdwenen bleef Kenneth nog even zitten. Heel even keek hij naar de lucht die bewolkt was en hij voelde de regendruppeltjes in zijn gezicht. Hij klom ook van het dak af en liep terug naar zijn slaapplek. Daar trok hij zijn shirt uit en klom in zijn hangmat. Hij bleef nog even naar het plafon staren en viel als een blok in slaap.

Clara - dame

Ik schrik als ik Ace voor me zie staan. 'O pardon'zeg ik terwijl ik snel uit bed schiet. 'Ik wist niet dat dit uw bed was, sorry.' Ik hoopte niet dat ik wat in mijn slaap gezegd had, misschien was Ace wel de hele tijd hier gebleven. 'Uhm, je hebt toevallig toch niet iets gehoord toen ik lag te slapen he?' vroeg ik voorzichtig.

[ bericht aangepast op 13 maart 2011 - 18:20 ]

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Maxime - Dame.

Hoewel hij alsnog niet veel verteld, hang ik alsnog aan zijn lippen. Van de armoede in New York, naar Engeland, om vervolgens weer op dit vieze schip te zitten. Dat is niet precies wat je zou verwachten als je naar Engeland vaart.
Dat hij snel leert vind ik ook erg interessant, hij moet sowieso wel slim zijn als je jezelf dingen kunt aanleren op een schip als deze.
Ik schrik op uit mijn gedachten wanneer zijn hand dicht bij de mijne ligt. Ik zie mijn eigen hand lichtjes trillen, een jongen (of man) is nog nooit zo dicht bij me geweest, als je mijn vader niet meetelt. Ik schud mijn hoofd als ik Felix vraagt of ik nog wat wijn wil. 'Nee, dat moet ik niet doen, dan slaap ik straks niet meer,' glimlach ik. 'Maar toe, neem gerust nog wat als je zelf nog wat wilt,' Maxime, hou op met staren. Kijk ergens anders naar, niet zijn gezicht.

everything, in time

Felix - Piraat

'Ik ben niet echt zo'n drinker,' verklaarde ik met een lachje, toen ik de drank afwees. BAM. Leugen nummer 1548965487354. Ik was goed bezig, nu moest ik het alleen allemaal onthouden. 'Over slapen gesproken, heb je al met de kapitein gesproken over een slaapplek. Het zou zonde zijn als je bij ons moest slapen,' deed ik met een geveinsde bezorgdheid. Ik zou het nog liefst van alles hebben als ze bij ons kwamen slapen. Was er nog wat actie. Tussen de stinkende piraten liggen die zichzelf te pas en te onpas zaten af te rukken, was ook niet bepaald een pretje, al was het na enkele jaren routine geworden. Ik merkte op dat ze nerveus werd van mijn hand op tafel dus haal ik hem snel weg, maar niet zonder de hare eerst 'per ongeluk' aan te raken. 'Mijn excuses,' zei ik opnieuw, met een verlegen stem. Dit hele toneelgedoe ging me beter af dan verwacht en leek nog te werken ook, bedacht ik toen ik haar betrapte op staren en lichtjes lachte. Ik vatte het op als compliment dat een vrouw als zij geïnteresseerd was is een man als ik. Enfin, in de man die ik speelde.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Maxime - Dame

Ah, iemand die weinig drinkt. Nog beter, niemand zit tenslotte te wachten op een zuiplap. Wanneer hij zijn hand van tafel haalt en langs de mijne strijkt voel ik een rilling over mijn ruggengraat lopen. Ik haal diep adem voor ik hem antwoord geef, zodat ik mezelf in controle heb. 'Nee, daar heb ik het helemaal nog niet met hem over gehad. Ik wilde niet teveel vragen stellen en al helemaal niet dat jullie teveel moeite voor ons doen. Tenslotte zijn wij onverwacht binnen gevallen,' leg ik hem uit, weer een beetje bijgekomen. Er gaat niets boven een zacht bed, maar die zijn er op schepen sowieso niet. Toch is het laatste wat ik wil dat deze aardige matrozen (en één doorgedraaide) moeite voor ons doen, deze maal was al veel te veel.

everything, in time

Felix - Piraat

Ik keek haar geschokt aan en stond onmiddelijk op, waarna ik de wijn terug in het kabinetje zette. Die kok moest zelf maar zien hoe hij er vanaf geraakte. 'Dan gaan dat hem meteen vragen,' zei ik lief terwijl ik de borden opeen stapelde en op een hoekje van de tafel zette. 'De nacht valt weldra en we willen niet in het donker rond lopen spoken, niet waar?' Opnieuw bood ik mijn arm aan en keek haar afwachtend aan.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Ace - Piraat

Ik grinnik als ze overeind schiet.
'Wat zou ik gehoord moeten hebben? De meeste mannen hier snurken luidkeels en jij was muisstil. Als ik jou was zou ik overigens een ander slaapplaats opzoeken. Er zijn vast nog wel een paar kamers vrij. Want geloof me, in een ruim vol bezopen mannen slapen zal geen prettige ervaring voor je worden, tenzij je behoefte hebt aan wilde nachten.' Great. Nog zo'n subtiele. Ace, km tot jezelf. Het is maar een vrouw. Maar een vrouw? Geloof ik het zelf? Ik ben bijlange niet zo geraffineerd als Felix. Ik ben gewoon een lompe, stinkende piraat die vrouwen als zij het liefst aan een galg zouden zien hangen. Ik slaak een onmerkbaar zuchtje.

No growth of the heart is ever a waste

Maxime - Dame.

Hij leek echt geschokt om het feit dat we nog geen officiële slaapplek toegewezen hebben gekregen. Wat vind ik dat ontzettend lief van hem!
Voor de tweede keer deze avond haak ik mijn arm door de zijne. 'Maar ik wil hem niet onnodig lastig vallen. Wie weet ligt de arme man allang te slapen,' zeg ik vol medelijden. Er moet toch nog ergens een plekje kunnen zijn waar mijn vriendinnen en ik kunnen slapen, zonder de rest lastig te vallen?

everything, in time

Felix - Piraat

'Tuurlijk wel. We hebben altijd passagierhutten op overschot, maar die mogen we niet betreden zonder de toestemming van de kapitein,' Mijn gedachten dwalen af naar Jack. Hij had nog niks gedaan op het schip, dus hij had waarschijnlijk een hele smak geld betaald voor die hut. Ik vroeg me af of de kapitein de vrouwen ook zou aanrekenen voor die hut. Ergens anders konden ze niet en hij had zelf gezegd dat we van hen af moesten blijven. Ik wandelde op mijn gemakje met Maxime aan mijn arm en hielp haar galant over alle trapjes, balken en andere rommel die in de weg lag. Toen we uiteindelijk op het dek waren gekomen en de kapiteinshut hadden bereikt, liet ik haar weer los en klopte ik beheerst op de deur. Waarschijnlijk zou hij mijn aanwezigheid niet appreciëren, maar ik verwachtte niet dat me zou staan uitkafferen met Maxime erbij.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Clara - dame

'Niks, je zou niets gehoord moeten hebben' zeg ik snel, opgelucht dat ik niets over Olivier in mijn slaap had verteld. 'En nee bedankt, geen wilde nacht voor mij' zeg ik lachend. Althans geen wilde nacht met hem, met Olivier... Ik zuchtte, ik moest stoppen om zo over hem te denken, het was niet goed voor me. Hij was niet goed voor me, als ze ons aan wal hadden gezet moesten ze weer verder, en moest ik Olivier vergeten. 'Bij wie moet ik informeren over een slaapplaats?'

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Josephine
Ik schiet overeind en sper mijn ogen wijd open. Waar ben ik? Dan voel ik het zachte wiegen van de boot. Oja.. De storm. We zijn op een ander schip. Het was geen droom. Ik wrijf in mijn ogen en kijk om me heen. Door het kleine raampje schijnt de maan naar binnen. Ik kan maar beter nog even proberen te slapen.

Olivier
Ik wil net mijn ogen sluiten om te slapen als er zacht op de deur geklopt wordt. Omdat ik verwacht dat het een van de dames is plak ik een vriendelijke glimlach op mijn gezicht en sta ik op om de deur te openen. "Oh, hallo Felix." Mijn glimlach verdwijnt bijna, en ik wil al vragen wat er is. Maar dan zie ik wie er aan zijn arm hangt. "En hallo, Maxime. Wat kan ik voor jullie doen?"

Ace - Piraat.

Ik trek een enorme grijns, maar die wordt al snel kleiner als ze vraagt bij wie ze moet informeren naar een slaapplaats.
'Daarvoor moet je bij de kapitein wezen. Hij gaat over de-' 'Ace! Heb je het bevel van de kapitein niet gehoord? Geen geintjes, anders wacht ons de galg!' Het is de bebaarde bijgelovige dekzwabber weer. Ik weet niet eens hoe hij heet. Niet dat het me veel interesseert.
'En wat heb jij in godsnaam met je slaapplaats gedaan? De kapitein vermoordt je!' 'Dat valt nog wel mee denk ik. En ik heb niks met haar uitgespookt.' Ik zie zijn wantrouwige blik. Ja, dat kwam geloofwaardig over uit mijn mond.
'Oke. Ik denk dat het 't beste is als we naar de kapitein gaan om een slaapplek voor je te regelen. Kom maar mee.' En ik ga voor haar uit richting de kapiteinshut. Ik zucht. Ze zal het daar wel naar haar zin gaan hebben. Ik ben een waardeloos stuk stront en dat wordt me keer op keer duidelijk gemaakt. Ik kan wel janken om mezelf. Waar is die verdomde rum?

No growth of the heart is ever a waste

Oké, ik schakel over naar tegenwoordige tijd x'D De ik-vorm en verleden tijd werkt niet bij mij, blijkbaar
Felix - Piraat.

'Kapitein,' begroet ik hem met een knikje. Ik merk dat ik niet de enige ben die de schone schijn op houdt. 'We kwamen informeren naar een slaapplaats voor de lieftallige Maxime en haar vriendinnen,' glimlach ik terwijl ik een stap achteruit neem en het meisje meer in de aandacht zet. 'Het zou immers zeer ongepast zijn als een dame tussen de matrozen moet slapen, vindt u ook niet ?' Ik merk dat de Kapitein me lichtelijk verbaasd aankijkt. 'Ik vroeg me af of u geen passagiershut aan hen af kunt staan,' vroeg ik opnieuw vriendelijk, waarna ik me tot Maxime wendt en haar hand opnieuw kus. 'Juffrouw Maxime, het was me een plezier in je gezelschap te mogen vertoeven. Ik ben bang dat ik je hier maar aan de goede zorgen van de kapitein over laat. Hij weet wel wat te doen. Een goeienacht,' Ik knik opnieuw naar Olivier bij wijze van afscheid. 'Kapitein,' Waarna ik me op mijn hak omdraai en met een rechte rug weg been naar de hel waarin in slaap.

Frankly my dear, I don't give a damn.

haha, ik vind verleden tijd juist altijd logischer klinken :'D
Anders vind ik het lijken alsof die dude alles tegelijk doet o-o''

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.