[RPG] -Exchange- (Pirates) 2. - Speeltopics

Abby/Jack ~ Undercover pirate.
Het was misschien wat link met de Kapitein mee te gaan, misschien ging hij vragen stellen over mijn leven en dergelijke, maar daar wist ik mezelf vast wel uit te lullen, mocht het nodig zijn.
''Ik vind het prima, Kaptein.'' antwoordde ik met glimlach, ik realiseerde me dat ik niet de meest mannelijke glimlach had dus die verdween al gauw weer. Dag en nacht op blijven letten met alles wat ik deed en zei was soms best vermoeiend, maar het was het waard. Ik was blij dat de Kapitein aardig was en niet zo'n vieze, harteloze vent.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Maxime - Dame.

Ik lach om zijn grapje. 'Kreeg ik je maar aan het blozen, dan zou het eindelijk eens andersom zijn,' verdomme, waarom zeg ik zoiets stom? Ik kan mezelf wel voor mijn kop slaan. Gelukkig zijn we net op de plaats van bestemming, een mooie reden om het hier niet meer over te hebben.
'Wow, dit is wel heel.. armoedig. Sorry voor mijn woordkeuze, maar dat jullie je hier in kunnen wassen,' zeg ik terwijl ik verbaasd rondkijk. Dit is gewoon niet te doen. 'Misschien kunnen we beter inderdaad aan land gaan, dat is voor jou waarschijnlijk ook fijner,' glimlach ik. Geen haar op mijn hoofd die eraan denkt mezelf hier te moeten wassen. Daarnaast nog het feit dat ik dan weer langer bij Felix ben. O Jezus, ik moet me echt wat netter gaan gedragen. Zulke gedachtes zijn niet oké, al helemaal niet voor een dame met mijn afkomst.

everything, in time

Felix - Piraat.

'Dat lukt je nog wel, ik ben alleen heel goed in het verbergen ervan,' leg ik dan uit met een speelse knipoog die waarschijnlijk te straightforward was. 'Mijn excuses, daarvoor, ik had mezelf even niet in de hand,' maak ik mijn fout snel goed terwijl ik mijn blik afwezig door de kamer laat glijden. 'Ik kan je altijd nog de emmer zout water aanbieden, al is de zee in deze haven niet direct ... smakelijk om je in te wassen,' zeg ik, terwijl ik me de pissende piraten en afvalresten voor de geest haal. 'Ik zal je aan land brengen, misschien vinden we daar iets om je mee te amuseren. Er moet toch wel érgens iets van stijl te vinden zijn,' doe ik optimistisch, al betwijfel ik dat laatste ten zeerste.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Josephine
Het verbaast me dat hij naar de kapper wil. Moet je voorstellen, hij ziet er nu al niet verkeerd uit. Hoe zou hij er uit zien met een goed verzorgd kapsel en nieuwe kleren? Ik glimlach bij de gedachte, en draai me om als Ace wordt geroepen. Een vieze, ongewassen man komt op ons afgelopen. Hij lijkt Ace te kennen, dus houd ik me afzijdig. Als hij echter ongegeneerd naar mijn borsten kijkt wil ik hem het liefst een klap verkopen. "Wat betaal je haar?" Mijn ogen worden groot van verontwaardeging, en ik wil al vragen hoe hij durft te insinueren dat ik een prostituee ben als Ace al antwoordt. "Tegengekomen bij een tussenhaventje. Sindsdien ben ik geen nacht meer alleen." zegt hij met een zelfingenomen grijns op zijn gezicht. Ik voel hoe ik met de seconde pissiger wordt, maar zeg er niets van. Hoe durft hij. Als de andere piraat wegloopt haal ik nuffig mijn neus op. "Oké. Vandaag ben je mijn vriendin, goed? Het is een dekmantel, verder niks. Als ik zeg dat je uit de hofkringen uit Engeland komt vermoorden ze eerst mij en daarna jou." Ik kijk naar hem op en voel de woede van me afgleiden. Het was een dekmantel. Hij meende het niet. Ik glimlach en knik. "Tuurlijk." Al zie ik niet uit naar alle blikken van de mannen die hier rondlopen, een dag door Ace vergezeld worden spreekt me niet tegen. Hij valt nog best mee.

Olivier
Ik grinnik even om zijn glimlach. Jack is een aardige knul, maar wel flink verwijfd. Samen met hem loop ik het vaste land op. Ik glimlach. "Hm.. Ik vind het fijn op zee, maar het is toch altijd lekker om weer even op land te zijn. Ik zou niet kunnen kiezen tussen die twee."

Maxime - Dame.

Mijn god, die knipoog. Ik moet op mijn lip bijten om niet stom te gaan grijnzen. Als zijn ogen door de kamer glijden, adem ik snel goed uit en raap mezelf weer bij elkaar.
'Laat die emmer maar zitten, we gaan wel aan land, ja,' lach ik vanwege zijn optimisme. En deze keer wacht ik niet tot hij zijn arm aanreikt, maar haak ik zelf al de mijne door de zijne. Hoewel veel meisjes, of vrouwen, dat gemakkelijk zouden durven, is dit voor mij toch al een gigantische prestatie. 'Ik kan niet wachten tot we weer vaste grond voelen!'

everything, in time

Ace - Piraat.

Het is de gelukkigste dag van mijn leven. Moet je je indenken wat voor jaloerse blikken ik wel niet zal krijgen met haar aan mijn arm. God, hoe heette ze ook alweer? Ik neem haar vanachter een losgekomen lok haar in me op. Iets met een J, toch? Jeanine.. Julia.. nee, dat was het niet. Wat maakt het toch uit, Ace! Nee. Je moet het weten. Het is belangrijk. Elke vrouw haat het als je haar naam vergeet. Ik ken de namen van alle hoeren op dit eiland maar haar naam ben ik vergeten. Zo peins ik nog even door als we bij de kapper aankomen. Wellicht de enige man die er wel verzorgd uitziet. Hij drinkt slechts eens per week, zaterdagavond.
'Ace, nooit gedacht jou hier aan te treffen. Met.. een.. jongedame.' De laatste woorden komen er steeds verbaasder uit en hij doet zijn bril een stukje naar beneden. 'Zeg Ace, hoe kom je ineens met een dame op de proppen?' vraagt hij. 'Ik heb haar ontmoet en sindsdien zijn we samen.' Hij kijkt me ongelovig aan, maar ik gooi hem een geïrriteerde blik toe.
'Haal er maar vanaf wat eraf gehaald moet worden,' zeg ik dan en maak mijn lange staart los, waarna ik op de stoel plaatsneem. 'Daar is trouwens de zitruimte,' zeg ik tegen de jongedame en wijs naar achteren.
'Het zal niet lang duren.' Terwijl mijn haar geknipt wordt denk ik aan wat ik Jamie heb gezegd. De Zeeschuit? Waarom had ik m'n kop niet kunnen houden! Wat moet ik nu met haar? Er woedt een ongelovelijke tweestrijd in me. De ene kant wil niks liever dan zuipen en neuken - want geloof me, al die mooie onaanraakbare vrouwen zijn een hel voor me - maar ik heb ook de verplichting en belofte een beter milieu op te zoeken. Hoe ga ik me hier uit redden?
'Klaar. Ik geef je wat kokosolie mee. Geeft je haar een volle uitstraling en een gezonde glans. De vrouwen zullen niet van je kunnen afblijven,' verzekert hij me en dauwt het potje in mijn handen. Ik geef hem een zilverstuk en zeg tegen haar dat we weer naar buiten kunnen. 'Eh.. nog één vraagje.' Oh, dit is genant. Maar het moet wel. 'Hoe heette je ook alweer?'

No growth of the heart is ever a waste

Josephine
Bij de kapper kijkt Ace, en vooral mij, verbaast aan. Ik glimlach naar hem, en ga zitten in de wachtruimte. Na een paar minuten is hij al klaar, en ik sta op om mee te lopen. Ik zie Ace en mijn ogen worden even groot. God, hij ziet er zo echt veel beter uit. Zijn ruige uiterlijk heeft nu iets verfijnds, en het ziet er goed uit. Ik glimlach weer even en leg mijn arm weer in de zijne. We lopen de zon in, en ik geniet van de warme stralen op mijn gezicht. Thuis moest ik bijna altijd binnen zitten, en als ik naar buiten mocht moest dat met een parasol. Zodat mijn huid licht zou blijven. Maar een keertje in de zon kan vast geen kwaad. "Eh.. nog één vraagje." Ik kijk hem glimlachend aan. "Hoe heette je ook al weer?" Er schiet even een verontwaardigd gevoel door me heen. Hoe haalt hij, een armzalige matroos, het in zijn hoofd míjn naam te vergeten? Ik slik en pers weer een glimlach op mijn lippen. Ik moet mijn humeur niet laten verpesten. Bovendien is het niet alsof hij verplicht is mijn naam te onthouden. "Josephine. Mijn naam is Josephine." Ik kijk weer naar de lucht. "Het is mooi weer vandaag." Ik sluit genietend mijn ogen. Het is hier nog lang zo slecht niet.

Olivier
Ik grinnik even om zijn glimlach. Jack is een aardige knul, maar wel flink verwijfd. Samen met hem loop ik het vaste land op. Ik glimlach. "Hm.. Ik vind het fijn op zee, maar het is toch altijd lekker om weer even op land te zijn. Ik zou niet kunnen kiezen tussen die twee."

Abby/Jack ~ Undercover pirate.
Ik liep met 'm mee en knikte.
''Klopt, maar waarom zou je kiezen als je van beiden kan genieten?'' zei ik hem, ik merkte dat er zat mannen vreemd naar me keken en ik was bang dat iemand erachter zou komen, of iets zou roepen wat de Kapitein op gedachten bracht. Liet ze alsjeblieft hun dronken kop houden.
''Tortuga is best mooi, het is de eerste keer dat ik hier ben.'' begon ik toen maar, zodat hij niet de kans kreeg zich af te vragen waarom iedereen zo vreemd naar me keek. Of in ieder geval, niet de kans om zihc af te vragen waarom ik zo 'verwijfde vent' was.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Felix - Piraat.

'Voor we vertrekken; zeg alsjeblieft tegen niemand wie je bent en hoe je bij ons bent geraakt, oké? We moeten een alterego voor je vinden. Als die gasten er immers achter komen dat je van rijke bloede bent dan maken ze je af,' waarschuw ik haar met een serieus gezicht terwijl ik haar arm opnieuw in de mijne haak en naar naar het dek begin te wandelen. 'Verwacht ook geen manieren van mensen. Mannen of vrouwen,' ga ik daarna verder met een flauw lachje.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Maxime - Dame.

'Een alterego?' dat idee staat me eigenlijk helemaal niet aan. Ik was opgevoed met de regel dat liegen ten strengste verboden was en dat er vervelende gevolgen aan zouden zitten; dus had ik nooit gelogen. Maar aan de andere kant lijkt het me ook niet zo fijn om vermoord te worden, op zijn zachtst gezegd.
'Dat moet dan maar. Maar ik hoef toch zeker niet je hoer te spelen? Die rol zou ik niet eens kunnen, walgelijk,' zeg ik met een vies gezicht, ik weiger een van hun te spelen. Ik kan niets veranderen aan hun manieren, maar ik zal de mijne nooit tot zo'n laag niveau laten zakken.

everything, in time

Ace - Piraat.

Ik zie hoe ze even beledigd de neus ophaalt. Zelfs dat ziet er schattig uit, denk ik al zwijmelend. Dan trek ik mezelf weer terug in de realiteit en steek de hand uit.
'Aangenaam Josephine. Ik ben Ace Johnson,' zeg ik grinnikend, maak een formele buiging en steek mijn hand uit. 'Ik ben niet echt goed met namen. Ik weet niet hoe het met jou staat, maar mijn geheugen laat me soms in de steek.' Ze geeft aan dat het een heerlijke dag is en dat moet ik haar nageven. Meeuwen vechten om een stuk brood en het is druk op de pier. Ik ga haar voor richting een zaak waar je overhemden kan kopen. 'Ik vraag me af.. hoe ziet een normale dag voor jou er zo ongeveer uit? Ik neem aan dat je je niet in een donkere hoek wast en je slaapkamer moet delen met minstens tien anderen.' Ik krijg er meteen spijt van dat ik dat heb gezegd. Ace, je bent echt te weinig subtiel. 'Eh sorry. Ik ben niet zo..' Ik gebaar om mijn woorden kracht bij te geven, maar het enige dat ik met mijn zwaaiende armen bereik is nog meer verwarring.
'Ik ben niet zo handig met vrouwen. Op het gebied van conversatie dan.'

No growth of the heart is ever a waste

Clara - dame

Ik hoor geschreeuw dat er land in zicht is. Eindelijk van deze boot af, niet dat ik het zo verschrikkelijk vond, maar grond aan de voeten leek me toch wel een fijn idee. Ik liep naar het dek en keek naar het land dat langzaam tevoorschijn kwam. Ik liep glimlachend naar Oliver. 'Zijn we er bijna meneer?' vraag ik beleefd, ik voelde wat voor hem, maar ik had altijd geleerd mensen netjes aan te spreken.

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

@shithead - Olivier is al aan land gegaan met Jack :p

Josephine
Terwijl ik zijn hand schud praat hij al weer verder. Ik lach om zijn opmerking. Als hij zijn excuses aanbied glimlach ik naar hem. "Het is al goed. Je bent gezellig om mee te praten, heel anders dan de mannen die ik gewend ben." Samen lopen we een kledingwinkel voor mannen in, en ik praat verder. "Maar goed, een normale dag voor mij.. Ik word 's ochtends wakker gemaakt door een van de dienstmeisjes. Dan helpt ze me met mijn jurk en ga ik naar beneden. Daar ga ik ontbijten met mijn ouders en broer. Al is mijn broer er niet altijd, hij is soms op reis. Als we klaar zijn hangt het van de dag af. Op zondag gaan we natuurlijk naar de kerk, de rest van de dagen verschilt het. Soms ga ik op bezoek bij vriendinnen, soms heb ik een dag voor mezelf. Dan wandel ik bijvoorbeeld door de tuin, of ga ik in de bibliotheek zitten lezen. En dan zijn er nog de feesten.." Mijn gezicht licht op en als vanzelf pak ik zijn handen vast. De ene leg ik op mijn zij, en de ander houd ik vast. Dromerig begin ik de danspasjes van mijn favoriete dans te doen. "Ja, de feesten.. De hele avond dansen, drinken en eten. Op de feesten gebeurt het. Daar ontmoeten de meeste meisjes hun echtgenoot."

Olivier
"Ja, overdag is het mooi ja.. Maar 's nachts zou ik oppassen als ik jou was. Zeker als het je eerste keer is. Ik weet niet of je net als de anderen van plan bent een hoer op te zoeken, maar dan kan ik je wel een goede plek wijzen. Je moet niet bij zo'n vieze tent te recht komen." Ik glimlach bemoedigend naar Jack. Het zou voor veel van de piraten geen probleem zijn in 'zo'n vieze tent' te overnachten, maar van Jack weet ik het niet zeker. Hij heeft iets teers en verfijnds over zich, en het zou me niet verbazen als hij in elkaar wordt geslagen mocht iemand daar de kans voor krijgen.

Hé, jack kan wss beter vechten dan je denkt hoor

Abby/Jack ~ Undercover pirate.
Toen hij over hoeren begon voelde ik mijn wangen kleuren, mooi niet dat ik meeging.. Maar dat zou raar zijn, ik moest verdomme een smoes hebben.
''Ik ben nog maagd.'' het was eruit voor ik er erg in had, maar ik realiseerde me dat het een perfect excuus was en het was nog eens de waarheid ook. Zwijgend keek ik een beetje de andere kant op, het was niet een van de dingen waar ik het thuis elke dag over had of iets dergelijks.
''Welke kant moeten we op?'' vroeg ik toen we in een wat drukkere straat terecht kwamen, hopelijk raakte ik hem niet kwijt want dan was ik verloren. De weg terug zien te vinden in deze drukte was haast onmogelijk, al helemaal op deze markt waar we terecht gekomen waren.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ace - Piraat.

Verbaasd kijk ik haar aan. Hebben ze bij haar thuis dienstmeisjes?! Als ik wakker word gemaakt is het doorgaans met een mep of een luide schreeuw. En als ze echt in de goede stemming zijn met een boer of scheet. Ze vertelt verder en de verbazing groeit. Het komt er simpel gezegd op neer dat ze haar dag zo in mag delen als ze wil. Ongekende vrijheid en mogelijkheden. Maar ook zo.. beperkt. Ik kan me niet voorstellen me te gedragen zoals anderen dat van me verwachten, hoewel ik moet toegeven dat ik nu ook aardig in de buurt kom. Hoewel ik de zware smaak van rum in mijn keel mis, vind ik het niet erg om eens nuchter te zijn. Het lijkt of ik het leven vanuit een compleet andere hoek bekijk en daarmee ook de schoonheid van veel dingen zie. Waaronder zij. Dan pakt ze mijn hand vast en legt die in haar zij. Verbaasd kijk ik op. Ik kan me niet herinneren dat iemand dat ooit heeft gedaan. Ze begint te dansen en ik sta er wat onbeholpen bij. Maar wacht.. dit herken ik. Voorzichtig zet ik ook een paar passen die, tot mijn nog grotere verbazing, aansluiten op de hare. Ja! Dit is het! Dit heeft Little Red ons ooit geleerd in de Zeeschuit toen hij dronken was. Wonder boven wonder had hij de passen nog goed ook. Ik lach van tevredenheid.
'Dus jullie houden ook van feesten. Dat valt me nog mee. Misschien ga je Tortuga niet zo erg vinden,' zeg ik luchtig. Opnieuw klinkt er gefluit van een paar piraten. 'Oké, misschien een wat overhaaste conclusie,' voeg ik er droogjes aan toe.
'Heb jij de jouwe al ontmoet?' vraag ik dan. Ik zie haar me wat vragend aankijken. 'Je.. echtgenoot. Of echtgenoot in spé. Ik weet niet hoe ze dat noemen. Je zei dat meisjes op die feesten hun toekomstige man ontmoetten.' Ik probeer me in te denken hoe dat gaat. Als ik daar was had ik geheid mijn ogen uitgekeken. Al dat mooie vrouwvolk! Ik begin haast te kwijlen bij de gedachte, maar in plaats daarvan pak ik een overhemd en hou het voor mijn borst. Het is gebroken wit, luchtig en eigenlijk best sjiek. Maar ach, ik heb toch geld te veel na de afgelopen muiterij.

No growth of the heart is ever a waste