[RPG] -Exchange- (Pirates) 2. - Speeltopics

Clara - dame

Als ik opkijk zie ik dat hij me met grote ogen aanstaart. Ik glimlach. 'Ik zal me nu even gaan opfrissen, dus al u even weg wilt gaan' zei ik zacht terwijl hij de deur uit liep en ik deze op slot deed. Ik vormde met mijn handen een kommetje en gooide wat water in mijn gezicht. Waar was ik mee bezig? Verliefd worden op een kapitein, belachelijk!

A kiss is the beginning of cannibalism - Georges Bataille

Btw Abney Park, vet chill :]

Ace - Piraat.

Ik zwijg even en overweeg de opties. Om eerlijk te zijn denk ik dat ze hier aan boord niet veel beter af zijn. Niet alle dronken piraten zijn stomkoppen, er zijn er een paar die op hun tien vingers kunnen natellen dat als de rest aan wal is, dat zij hun kans kunnen grijpen. Ik haal even diep adem.
'Goed, ga maar met ons mee.' John protesteert onmiddellijk. 'Ons? Hoezo ons? Ik heb Hyacinth beloofd om haar op te zoeken als ik weer aan wal kwam, ik heb geen tijd voor jouw gestoorde spelletjes.' Ik kijk hem neerbuigend aan. 'Je hebt niet eens geld om haar te betalen.' 'Dat heb ik ook niet nodig. Hyacinth en ik.. we zijn samen nu.' Hij lijkt weg te zwijmelen bij die gedachte. Jezus, wat een idioot. En ik denken dat ik er heen was.
'Prima. Dan draag ik die verantwoording wel alleen. Als jij het ermee eens bent,' zeg ik vervolgens tegen de vrouw. 'En ik beloof plechtig om nuchter te blijven.' Nooit gedacht dat zoiets ooit uit mijn mond zou komen. Een paar piraten kijken me spottend aan en sluiten een onderling weddenschapje. 'Een goudstuk dat hij bezopen aan boord terugkomt.' 'Die staat.' Ik begin nu ook spijt te krijgen van mijn woorden, maar het eerste wat een eervol man moet doen is zijn beloften nakomen.

No growth of the heart is ever a waste

Ja dude, als jullie geen inspiratie hebben zet je gwn die soundtrack aan

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ik schrijf dit terwijl ik de soundtrack luister. Lol :'D
~ Holy moly, hij is al afgelopen, ik doe alnger dan 4 minuten over zo'n stukje o_O
~ 2e keer afgelopen al.

Lol, kheb een charactersong voor Abby gevonden :'D Geniaal.
Boem charactersong.

Abby/Jack ~ Undercover pirate.
Al vrij snel had ik ik een lijst met goederen waar we meer van moesten inslaan. Aangezien ik geen zin had om een ander klusje te doen besloot ik hier te blijven, hij had vast niet door als ik hier ging niksen. Er stond een stapel kisten en ik klom er bovenop, het wiebelde wat maar het viel niet om. Ik ging op mijn rug op een kist liggen met mijn benen over de rand, zwijgend keek ik naar het houten plafond. Hier en daar bevonden zich kleine scheurtjes, maar het grootste deel werd bedekt door spinnenwebben. Bah, ze mochten wel eens schoon maken, dacht ik, het zijn dan wel piraten, maar een beetje hygiëne is nog nooit iemand dood aan gegaan. Ik sloot mijn ogen. Wat zouden ze doe als ze erachter kwamen wie ik echt was? Het was een vraag die de laatste tijd steeds meer door mijn hoofd spookte. Dat werd waarschijnlijk veroorzaakt door het feit dat ik al langer undercover was dan ik eerder gedacht had. Toen ik op het schip kwam ging ik er van uit dat ik na een week ofzo al ontdekt zou worden en dat ze me dan over boord zouden gooien, of als soort slaaf zouden gebruiken en dat ik dan alle kut klusjes moest oplossen, maar het undercover gaan ging me beter af dan gepland. Zelfs Felix had niet door wie ik echt was, hij vond me verdacht en hij was pienter, dus ik vreesde dat hij erachter zou komen, maar hij had meer aandacht voor de vrouwen. Wel vreemd dat alle mannen zich nog steeds aan 't bevel van de Kapitein lieten en niet stiekem wat anders deden.. Blijf van de vrouwen af, de Kapitein had enkel gedoeld op de rijke dames, dus als ze erachter kwamen dat ik een vrouw was, zou ik dan wel veilig zijn? Kleine kans.. Een misselijkmakend gevoel van angst ging er door mijn buik heen en ik duwde gauw die akelige gedachtes weg.

Ik kon beter piekeren over belangrijkere zaken, zoals Tortuga.. Een stel bemanningsleden hadden me er ooit over verteld, alle plaatsen met de goedkoopste en beste hoeren, het beste bier en al die dingen waar ik niks om gaf. Toen ik geen respons gaf begonnen ze grappen te maken dat ik liever een mannelijke hoer had en dat die er niet waren. Een zucht ontsnapte aan mijn lippen, mannen ook altijd. Toch was Tortuga een probleem. Het was een paradijs voor mannen, tssk, niet voor vrouwen zoals ik. Ik vreesde dat ze van plan waren met zijn allen ergens te gaan zuipen en dan te plunderen en als ze zopen werden sommige handtastelijk, wat mijn geheime indentiteit in gevaar bracht.. Vervoglens zouden ze allemaal een 'mokkel' proberen te scoren en mij raar aankeken als ik hun voorbeeld niet volgde, maar op het schip blijven was ook verdacht. Opnieuw zuchtte ik, al die problemen aan mijn hoofd. Had ik niet beter thuis kunnen blijven? Veilig, met bediendes en al?
Nee, dacht ik, dat was geen optie. Die vreselijke korsetten, altijd netjes zijn, niks mogen, saaie gesprekken voeren metkakkers die nogal hoog stonden en uitgehuwelijkt worden, niks voor mij. Nu had ik teminste actie en avontuur, de problemen die ik ermee kreeg moest ik maar voor lief nemen. Ik wilde een spannend leven? Dan kreeg ik dat, met alle risico's en gevolgen.

[ bericht aangepast op 22 maart 2011 - 16:09 ]

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

@TheBoss - Ja, ik heb ze pas net ontdekt... Maar ik vind ze echt awesome 8D

Josephine
Ace kijkt me even nadenkend aan, maar stemt dan toch in. De andere man is het hier echter niet mee eens en heeft het over zijn vriendin. Ik ben opgelucht dat er blijkbaar ook vrouwen zijn, als blijkt dat hij het over een prostituee heeft. Ik bijt op mijn onderlip en zwijg. "Prima. Dan draag ik die verantwoording wel alleen. Als jij het ermee eens bent." Hij kijkt me vragend aan en snel knik ik. "Natuurlijk.. Het zou me een eer zijn." "En ik beloof plechtig om nuchter te blijven." Ik glimlach naar hem. Ik denk dat hij een grapje maakt, maar als ik de mensen om ons heen weddenschappen af hoor sluiten twijfel ik. Was het serieus bedoeld? Dan hoor ik iemand "Land in zicht!" roepen, en ik draai me om. Inderdaad, in de verte ligt een eiland. Ik glimlach blij. Eindelijk komen we weer bij land.

Olivier
Ik blijf nog even voor de dichte deur staan maar draai me dan om. Terwijl ik in mijn ogen wrijf en gaap bedenk ik me dat ik misschien beter nog maar even kan gaan slapen. In Tortuga zal ik niet veel slaap krijgen, dus dat ik wel nodig.

Ace - Piraat.

Ik ben best verbaasd dat deze jongedame het aandurft om met mij aan wal te gaan. In Tortuga nogal liefst! Maar ik hou de gedachte voor mezelf.
"Land in zicht!" hoor ik een schrale keel schreeuwen en ik werp mijn blik op het vertrouwde eiland. 'Ah.. hemel op aarde, hier kom ik.' We zijn nog nooit eerder bij Tortuga aan wal gegaan tijdens dag, maar het geeft me mooi de gelegenheid om wat inkopen te doen en een kapper op te zoeken. De stuurman draait een paar keer heftig aan het roer, waarna we langzaam maar zeker aanmeren. De loopplank wordt uit gelegd en de eerste bemanningsleden hollen al enthousiast naar het strand toe, dat gloedheet is door de felle zon.
'Welkom op Tortuga,' zeg ik met een oprechte glinstering van vreugde in mijn ogen en bied mijn arm aan, aan de jongedame, voor we de loopplank op stappen.

No growth of the heart is ever a waste

Abby/Jack ~ Undercover pirate.
Opeens hoorde ik het bekende geroep. Land in zicht, dat moest Tortuga zijn. Ik klom van de kisten en binnen no time stond ik op het dek, nieuwsgierig tuurde ik naar Tortuga. Het was er druk en rumoerig en ik zal dat er al bemanningsleden van het schip gingen. Ik liep naar de reling en legde mijn handen erop, zwijgend keek ik naar alle kleine huisjes en winkeltjes die tot in de verte reikten. Wat moest ik doen? Ik kon alleen Tortuga in, maar ik vreesde dat ik zou verdwalen. Alleen een vreemde stad in gaan, dat had ik nog nooit gedaan. Al helemaal niet dit mannen paradijs. En wat als ik verdwaalde? Als we weer vertrokkenw achtten ze vast niet op mij. Ik zuchtte gepikeerd en plutke aan een lok haar. Ik had weinig keus, achterblijven op het schip was verdacht en raar, ik zou toch echt aan wal moeten.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Josephine
Ik kan de huizen en mensen al zien. Ik wil rondhuppelen, en juigen omdat we eindelijk weer land zien. Maar in plaats daar van voel ik me met de minuut stiller worden. Is Tortuga echt zo slecht als Ace en die ander zeiden? En als het zo moeilijk is voor Ace om nuchter te blijven, wat gebeurt er dan als het hem niet lukt? Ik wil hem graag geloven, maar mijn verstand zegt dat ik op moet passen. Waarom? Wat heb ik te vrezen van deze man met lange haren? Voor ik verder kan piekeren haalt Ace zijn stem me uit mijn gedachten. "Welkom op Tortuga." zegt hij met een glimlach. Een prachtige glimlach die me dwingt terug te glimlachen. Ik leg mijn hand op zijn arm en stap mee de loopplank op. Ik kijk naar hem, en zie de pretlichtjes in zijn ogen. Ik kan het niet laten nog een keer te glimlachen, en voel me eindelijk gerustgesteld. "Dus, waar wil je het eerst heengaan?"

Olivier
Net als ik bij mijn kamer aan kom hoor ik iemand roepen. "Land in zicht!" Snel loop ik naar het dek, en ik zie hoe de eerste mannen al van boord gaan. Daar staat Jack, en voor hij weg kan lopen pak ik zijn arm beet. "Hé Jack, help je me even. Ik moet nog wat spullen halen, misschien kun je me helpen met dragen."

Abby/Jack ~ Undercover pirate.
Opeens greep iemand mijn arm en geschrokken draaide ik me om. Ik keek recht in de ogen van de Kapitein en toen gauw weg.
''Ah.. is goed..'' mompelde ik, al betwijfelde ik of ik dat voor elkaar ging krijgen.. Ik was niet zo sterk als mannen, sterker nog, ik had echte kippenkracht.
''Oh trouwens, hier zijn de spullen die op beginnen te raken.'' ik viste een lijst uit mijn zak en duwde het in zijn handen.

In the end the only person we love is ourselves, that's why we choose to love someone who can please us the most.

Ace - Piraat.

Ik kan me niet herinneren dat ik ooit zo vrolijk was geweest bij het arriveren op Tortuga. Het is overduidelijk een eiland met twee gezichten. Overdag is het de meest normale havenstad, maar 's avonds is er in elk hoekje en gaatje wel wat te beleven. De bars aan de pier zijn overvol en er worden geregeld ramen door geslagen. Achter de bars is er de hoerenstraat, een paradijs voor elke man met geld. Bij die gedachte pak ik mijn eigen geldbuidel erbij. Genoeg geldstukken om een hoer mee te betalen. Maar Ace gaat naar de kapper. En verder zijn er nog genoeg winkeltjes om alle mogelijke producten te kopen, van Javaanse sigaren tot tapijten en dure specerijen, uiteraard producten van muiterij. Al met al is Tortuga een perfect handelsgebied voor piraten.
'Ik was van plan om naar de kapper te gaan,' zeg ik als we een winkelstraat in lopen. 'Geen zorgen, overdag is het hier best te doen. Let niet op de rare blikken. Deze mannen hebben nog nooit een vrouw van jouw klasse gezien.' En rare blikken krijgt ze zeker wel. Vrijwel elke man stopt even en draait zich om, behalve Little Red, maar hij is blind.
'Lang niet gezien, ouwe zeepok! Bij Neptunus, wat zie jij er goed uit,' hoor ik ineens achter me en een bekende omarmt me. Het is James King, maar hij noemt zichzelf liever Jamie. Een bekende van me op Tortuga en tevens de beste zuiper op het eiland. 'Krijg nu wat, waar heb je dat vandaan gehaald?' vraagt hij terwijl hij zonder gene de jongedame naast me in zich opneemt.
'Wat betaal je haar?' vraagt hij. Ik zie haar licht gepikeerd kijken bij het feit dat Jamie denkt dat ze een hoer is. Ik wou hem vertellen wat er echt gebeurd was, maar als hij dat verhaal in de bar tegen jan en alleman gaat vertellen kun je op je tien vingers natellen dat ik de pineut ben. 'Tegengekomen bij een tussenhaventje. Sindsdien ben ik geen nacht meer alleen,' grijns ik. Jamie slaat me op mijn rug. 'Wat een mazzel. Ik zie je vanavond weer bij de Zeeschuit?' 'Natuurlijk,' zeg ik en weg is hij.
'Oké. Vandaag ben je mijn vriendin, goed? Het is een dekmantel, verder niks. Als ik zeg dat je uit de hofkringen uit Engeland komt vermoorden ze eerst mij en daarna jou.'

No growth of the heart is ever a waste

Felix - Piraat

'Het is een eer om al naast je te mogen lopen,' zeg ik met een vage glimlach terwijl ik uit mijn ooghoeken naar haar kijk. God, ze is echt mooi. Spijtig dat haar geld me zo afleidt, anders had ik zeker wat geprobeerd. Enfin, ik probeer nu ook, maar niet met het doel om haar te... Eigenlijk... Wat houdt me tegen? Ik kan ze gewoon allebei pakken. Ik grijns zacht om mijn binnenpretje en trek haar verder het donkere ruim in. 'Als je je er beter bij voelt dat ik aan wal ga, wil ik dat doen, Maxime, maar de gedachte dat je hier zo teer en kwetsbaar alleen aan boord zit... is bijna onverdragelijk,' zeg ik met een rilling en een moeilijk gezicht, terwijl ik haar door een met een zwak kaarslicht verlichtte gang leidt.

Frankly my dear, I don't give a damn.

Maxime - Dame.

Wat is hij ongelooflijk lief, bij vrijwel ieder woord dat hij zegt voel ik me alleen maar beter. Hij maakt ons schipbreuk veel draaglijker.
'Wat ben je toch een schat,' lach ik, terwijl we meer en meer het donker inlopen. Ik ben blij dat Felix bij me is, want ik ben geen held in het donker. Maar nu ik erover nadenk, ben ik voor veel dingen bang. Het is daarom een fijn gevoel dat ik nu nergens angst voor hoef te hebben.
Er wordt "land in zicht" geroepen, gevolgd door veel gestommel en daarna veel stilte. Waarschijnlijk zijn veel van de matrozen al op land, maar er zullen er altijd wat achter blijven, zoals Felix al zei. Eigenlijk wil ik ook wel aan land, een plek om me op te kunnen frissen. Maar de verhalen van Felix waren niet echt positief.
'Natuurlijk heb ik liever dat je bij mij blijft, maar binnen een paar dagen gaat het schip weer varen. En het zou zo zonde zijn als je dan niet op het land bent geweest. Ik zal me heus wel even redden, en is het echt zo gevaarlijk dan?'

[ bericht aangepast op 23 maart 2011 - 19:08 ]

everything, in time

Hij is aangepast haha, kon 't niet eerder zeggen want was al die tijd aan de telefoon!

everything, in time

Josephine
Het verbaast me dat hij naar de kapper wil. Moet je voorstellen, hij ziet er nu al niet verkeerd uit. Hoe zou hij er uit zien met een goed verzorgd kapsel en nieuwe kleren? Ik glimlach bij de gedachte, en draai me om als Ace wordt geroepen. Een vieze, ongewassen man komt op ons afgelopen. Hij lijkt Ace te kennen, dus houd ik me afzijdig. Als hij echter ongegeneerd naar mijn borsten kijkt wil ik hem het liefst een klap verkopen. "Wat betaal je haar?" Mijn ogen worden groot van verontwaardeging, en ik wil al vragen hoe hij durft te insinueren dat ik een prostituee ben als Ace al antwoordt. "Tegengekomen bij een tussenhaventje. Sindsdien ben ik geen nacht meer alleen." zegt hij met een zelfingenomen grijns op zijn gezicht. Ik voel hoe ik met de seconde pissiger wordt, maar zeg er niets van. Hoe durft hij. Als de andere piraat wegloopt haal ik nuffig mijn neus op. "Oké. Vandaag ben je mijn vriendin, goed? Het is een dekmantel, verder niks. Als ik zeg dat je uit de hofkringen uit Engeland komt vermoorden ze eerst mij en daarna jou." Ik kijk naar hem op en voel de woede van me afgleiden. Het was een dekmantel. Hij meende het niet. Ik glimlach en knik. "Tuurlijk." Al zie ik niet uit naar alle blikken van de mannen die hier rondlopen, een dag door Ace vergezeld worden spreekt me niet tegen. Hij valt nog best mee.

Olivier
"Oh, super." Ik glimlach en kijk de lijst door die Jack me heeft gegeven. "Laten we eerst maar naar Julian gaan. Hij heeft alle soorten eten en drinken die je je kan wensen."

Felix - Piraat

'Je maakt me aan het blozen,' grap ik zacht terwijl ik haar een goedbedoelde, zachte tik tegen haar bovenarm gaf en dan de de deur naar de wasruimte opende. 'Violà,' zeg ik op een tadaa-toon terwijl ik een wijds gebaar met mijn arm maak en haar de kamer laat verkennen. 'Ik kan je natuurlijk altijd even aan wal escorteren,' bied ik dan aan, mijn hersenen prijzend voor deze geniale ingeving. Als ik haar kon redden van één of andere situatie maakte dat mijn weg in jaar jur- eh ... geldbuidel, alleen maar makkelijker. 'Maar als je dat niet wil, blijf ik wel hier,' Ik hoop half en half dat ze aan land zou willen gaan, aangezien ze omwille van haar vrouwzijn dan wel aan het winkelen zou slaan en dan had ik maar te kijken waar ze haar geld op borg.

Frankly my dear, I don't give a damn.